Το τελευταίο χρονικό διάστημα, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και όσοι στήριξαν την επιβολή του «Μνημονίου», επιχειρούν να παρουσιάσουν αυτή την επιλογή τους ως στάση εθνικής ευθύνης και κατηγορούν την Αξιωματική Αντιπολίτευση για ανευθυνότητα.
Τα γεγονότα όμως τους διαψεύδουν.
Πρώτον, διότι οι αστοχίες στις προβλέψεις και οι αποκλίσεις από τους στόχους του «Μνημονίου» δικαιώνουν την επιλογή της Νέας Δημοκρατίας.
Και δεύτερον, διότι η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει έμπρακτα, τον τελευταίο χρόνο, πως αντιλαμβάνεται το θεσμικό της ρόλο.
Πιο συγκεκριμένα:
1ον. Πρότεινε, έγκαιρα, από το Δεκέμβριο του 2009, επώδυνα, αλλά αναγκαία, συσταλτικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής.
2ον. Στήριξε την προσπάθεια της Κυβέρνησης, μέσα στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης για τη χώρα μας.
3ον. Υποστήριξε, στο «δεύτερο πακέτο» του Μαρτίου, τα περισσότερα Κυβερνητικά μέτρα.
4ον. Στήριξε χρηματοπιστωτικά μέτρα για τη διαφύλαξη της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.
5ον. Στήριξε διαρθρωτικά μέτρα για τη βιώσιμη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών.
6ον. Στήριξε διαρθρωτικά μέτρα για την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στην Οικονομία (όπως είναι η απελευθέρωση του κλάδου των μεταφορών και η αναδιάρθρωση του ΟΣΕ).
7ον. Κατέθεσε, το Φεβρουάριο, τον Ιούλιο και το Σεπτέμβριο, τεκμηριωμένες και ρεαλιστικές προτάσεις για την ταχύτερη έξοδο της χώρας από το «Μνημόνιο» και την κρίση.
Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση:
1ον. Συναίνεσε μόλις σε 7 νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία χρόνια.
2ον. Απειλούσε την τότε Κυβέρνηση να «μην παραχωρεί το λιμάνι του Πειραιά σε μια κρατική κινεζική εταιρεία».
3ον. Κατηγορούσε την τότε Κυβέρνηση ότι «διαθέτει 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες χωρίς διαφάνεια…» και ότι το πακέτο ρευστότητας προς την Οικονομία αποτελεί «έγκλημα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου».
4ον. Κατηγορούσε την τότε Κυβέρνηση ότι η περαίωση «είναι ένα νέο χαράτσι, που επιβάλλεται με εκβιαστικό τρόπο» (29.08.2008).
5ον. Κατηγορούσε την τότε Κυβέρνηση ότι «το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνει κανένας όταν μια Οικονομία είναι σε ύφεση είναι να παγώσει τους μισθούς».
6ον. Υπόσχονταν προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν».
7ον. Καταφέρονταν εναντίον του ΔΝΤ.