Η χρονική στιγμή για τη χώρα μας είναι εξαιρετικά κρίσιμη.
Η δύσκολη κατάσταση της Οικονομίας, ως αποτέλεσμα της δυσμενούς διεθνούς συγκυρίας και των εγχώριων διαχρονικών διαρθρωτικών αδυναμιών, έχει επιδεινωθεί ραγδαία εξαιτίας της πλήρους αποτυχίας της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη διαχείρισή της.
Αποτυχία που αντικατοπτρίζεται και στην εκτίναξη των διαφορικών επιτοκίων [spreads] στις αγορές τους 6 πρώτους μήνες διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. (η διαφορά επιτοκίων στα 10ετή ομόλογα διευρύνθηκε από 130 μονάδες βάσης τον Οκτώβριο σε πάνω από 400 μονάδες σήμερα, ενώ το μέσο κόστος δανεισμού της χώρας από 4,6% πέρυσι διαμορφώνεται στο 6% εφέτος).
Οι αγορές άρχισαν να μας «τιμωρούν» όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση αναλώνεται σε διακηρύξεις και επιδίδεται σε ερασιτεχνισμούς χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και όταν τα έλαβε ήταν οικονομικά αναποτελεσματικά και κοινωνικά άδικα.
Συνεχίζουν όμως να μας «τιμωρούν» αφού διαπιστώνουν αδυναμία ενδοκυβερνητικής συνεννόησης, πολυφωνία στην ασκούμενη πολιτική, αντιφατικές (όπως αυτές περί προσφυγής στο Δ.Ν.Τ.) και καταστροφολογικές δηλώσεις (όπως αυτές περί «Τιτανικού»), ανεύθυνες διαρροές κυβερνητικών στελεχών (όπως αυτές περί αλλαγής του «μηχανισμού στήριξης»), καμιά φορά και ανώνυμες…
Και μέσα σε όλα αυτά η Κυβέρνηση θριαμβολογεί αδικαιολόγητα, όταν οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις θα πρέπει να αποτιμώνται με νηφαλιότητα, περισυλλογή και περίσκεψη. Και επειδή «τα δύσκολα [δεν] πέρασαν» αλλά είναι μπροστά μας, καλό θα ήταν τα Κυβερνητικά στελέχη να ακολουθήσουν τις προτροπές του διεθνούς και εγχώριου Τύπου περί «σιωπής που είναι χρυσός».
