Οι αλληλοκατηγορίες μεταξύ νυν και πρώην Υπουργών της συγκυβέρνησης συνεχίζονται σχεδόν καθημερινά. Μπορεί να αντέξει η Κυβέρνηση μέχρι το Σεπτέμβριο του 2019;
Είναι γεγονός ότι εξακολουθούμε να παρακολουθούμε υπαινιγμούς και αλληλοκατηγορίες, ακόμη και για χρηματισμούς, μεταξύ μελών της σημερινής ετερόκλητης συγκυβέρνησης. Εκπέμπεται έτσι μία εικόνα κυβερνητικής αποσύνθεσης και παρακμής, η οποία δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε κεκλεισμένων των θυρών. Με ένα Πρωθυπουργό αδύναμο και άβουλο, να περιορίζεται σε ρόλο απλού θεατή των διαφορετικών κακόγουστων παραστάσεων που ανεβάζει καθημερινά ο «κυβερνητικός θίασος», τον οποίο ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Παράλληλα, πυκνώνουν και τα αδιέξοδα της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας σφαίρας. Είναι συνεπώς σαφές ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ «πνέει τα λοίσθια».
Είναι όμως επίσης γεγονός, όπως έχει ήδη αποδειχθεί, ότι η Κυβέρνηση, χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες και ηθικές αρχές, θα ακολουθήσει το δρόμο του λαϊκισμού, της συκοφαντίας και της συνειδητής όξυνσης, προσπαθώντας να κρατηθεί για λίγο ακόμη στην εξουσία. Επιλογή «ύστατης καταφυγής» για όποιον δεν μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά θετικό στον τόπο.
Συνεπώς, όσο πιο γρήγορα γίνουν εκλογές, τόσο το καλύτερο για τη χώρα.
Η συνταγματική αναθεώρηση απαιτεί ευρεία συναίνεση για να προχωρήσει. Θα την παρέχει η Νέα Δημοκρατία;
Πράγματι, η συνταγματική αναθεώρηση απαιτεί ευρεία συναίνεση.
Αυτή όμως πρέπει να χτίζεται διαχρονικά, με όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης, και όχι ευκαιριακά, με καιροσκοπικές προσεγγίσεις.
Είναι οξύμωρο να αναζητάς συναίνεση από την αντιπολίτευση που καθημερινά υβρίζεις, συκοφαντείς και απειλείς.
Είναι τυχοδιωκτικό να εργαλειοποιείς μία κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, ως επικοινωνιακό αντίβαρο στα συσσωρευμένα αδιέξοδα της πολιτικής σου.
Και είναι ανεπίτρεπτο να θέλεις να επιβάλλεις τις παρωχημένες ιδεοληψίες σου, ακόμη και στον συνταγματικό χάρτη της χώρας.
Η θέση της Νέας Δημοκρατίας ήταν και παραμένει ξεκάθαρη: Η χώρα χρειάζεται μία τολμηρή αλλαγή του καταστατικού της χάρτη.
Ζητούμε να καταστούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα που εισηγούνται Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση και να επιλέξουν οι πολίτες την κατεύθυνση των αλλαγών, με την ψήφο τους στις επικείμενες εκλογές.
Απόρριψη αυτής της πρότασης συνιστά ομολογία ήττας του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές.
Στηρίζετε την Κυβέρνηση στην προσπάθεια να ακυρώσει τη νέα περικοπή συντάξεων;
Αυτό είναι αυτονόητο, αφού εμείς ούτε καν τις ψηφίσαμε.
Υπενθυμίζεται ότι οι συνταξιούχοι ήδη υφίστανται, εξαιτίας επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης, μεγάλες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους. Και έχουν προ-νομοθετηθεί, με ψήφους μόνο της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, νέες, αχρείαστες μειώσεις για το 2019, οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στο 3ο Πρόγραμμα, αλλά προστέθηκαν μεταγενέστερα, εξαιτίας της Κυβερνητικής αναξιοπιστίας. Η Νέα Δημοκρατία, αυτές, δεν τις ψήφισε. Ανέλαβε μάλιστα νομοθετική πρωτοβουλία να ακυρωθούν οι σχετικές προβλέψεις. Η Κυβέρνηση, αυτή την πρωτοβουλία, δεν την στήριξε.
Συνεπώς, η θέση της Νέας Δημοκρατίας, διαχρονικά, δεν έχει μεταβληθεί. Και αυτή τη θέση την υποστηρίζει διαρκώς και τεκμηριωμένα, εντός και εκτός Ελλάδας, σε εταίρους και θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα. Οι νέες περικοπές στις συντάξεις, που ψήφισε μόνη της η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δεν πρέπει να υλοποιηθούν.
Φταίει η κατάσταση στην Ιταλία που η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει στις αγορές, όπως υποστηρίζει ο κ. Τσακαλώτος;
Προφανώς και όχι.
Σαφώς και η κατάσταση στην Ιταλία έχει επηρεάσει το κόστος δανεισμού, όλων των χωρών.
Όμως, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης, τα επιτόκια δανεισμού αλλά και οι επιτοκιακές διαφορές (spreads) είναι σταθερά υψηλότερα στη χώρα μας και ιδιαίτερα ευμετάβλητα.
Και αυτό διότι, με κύρια ευθύνη της Κυβέρνησης, αλλά και μερίδιο ευθύνης των θεσμών, όσο ήμασταν στο 3ο, αχρείαστο Πρόγραμμα, δεν δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ασφαλή χρηματοδότηση της χώρας από τις διεθνείς αγορές.
Εάν υπήρχε κυβερνητική σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε ακολουθηθεί μία διαφορετική δημοσιονομική πολιτική, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων, εάν είχαν αναληφθεί έγκαιρα πιο γενναίες αποφάσεις για τη ρύθμιση του χρέους, εάν είχαν αρθεί οι κεφαλαιακοί περιορισμοί και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τα επιτόκια δανεισμού θα ήταν ήδη χαμηλότερα και λιγότερο ευάλωτα.
Τελικά, «δεν είναι στραβός ο γιαλός», αλλά «εμείς στραβά αρμενίζουμε».
Εφόσον η Νέα Δημοκρατία έρθει στην εξουσία, ποιο θα είναι το πρώτο ζήτημα που θα θέσει στους εταίρους ως προς τις μελλοντικές δεσμεύσεις της χώρας;
Καταρχήν θα επιδιώξει να επιτευχθούν – και όχι να υπερκαλυφθούν – οι δημοσιονομικοί στόχοι, με οικονομικά πιο αποτελεσματικό και κοινωνικά πιο δίκαιο τρόπο.
Με στοχευμένες μειώσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών που θα βελτιώσουν το διαθέσιμο εισόδημα και τη φορολογική συμμόρφωση, με υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, με ανάληψη πρωτοβουλιών που θα αυξήσουν τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Η άμεση υλοποίηση αυτού του σχεδίου θα οδηγήσει σε υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, οι οποίοι, με τη σειρά τους, θα βελτιώσουν τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των ήδη υψηλών δημοσιονομικών στόχων, προσθέτοντας «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φόρων και εισφορών.
Εκτιμάτε ότι η Κυβέρνηση θα αφήσει πράγματι φεύγοντας «νάρκες» για την επόμενη ή δεν συμμερίζεστε την άποψη αυτή;
Καταρχήν, η σημερινή Κυβέρνηση θα αφήσει τη χώρα καθηλωμένη σε μία κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας, αφού έχει αποτύχει όλα αυτά τα χρόνια στους αναπτυξιακούς στόχους που έχει θέσει.
Με τις πολιτικές της όμως, έχει τοποθετήσει και μία σειρά από «ωρολογιακές βόμβες» στα θεμέλια της οικονομίας. Όπως είναι, ενδεικτικά, οι διογκούμενες οφειλές των ιδιωτών σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, το υψηλό συσσωρευμένο απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων, η υποχρέωση εκκαθάρισης αποκλειστικά με ίδιους πόρους των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου, τα προβλήματα βιωσιμότητας σημαντικών φορέων του Δημοσίου, όπως είναι η ΔΕΗ και οι αστικές συγκοινωνίες, η διόγκωση του κράτους χωρίς σχεδιασμό, αποκλειστικά με κομματικά κριτήρια.
Αυτά τα γνωρίζουμε, τα επισημαίνουμε, και προετοιμαζόμαστε να τα αντιμετωπίσουμε.
Άλλωστε, διαχρονικά, στα δύσκολα, η πολιτική λύση πάντα αναζητείται από τη Νέα Δημοκρατία.