“Ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να οδηγήσει τη χώρα επιτυχώς στην ιστορική της πορεία”
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν αποτελεί μεγάλη επιτυχία της Κυβέρνησης;
Στη λογική του «μη χείρον βέλτιστον» και σε μία περίοδο μηδενικών προσδοκιών, η ολοκλήρωση της αξιολόγησης είναι προτιμότερη από τη μη ολοκλήρωσή της.
Όμως, όπως σήμερα αποδεικνύεται, ο «λογαριασμός» της 7μηνης καθυστέρησης «βάρυνε» πολύ.
Νέα σκληρά, φορολογικά κυρίως, μέτρα, ήδη από την Τετάρτη, υλοποιούνται, πρόσθετα προαπαιτούμενα, που μέσα από αλλεπάλληλες μέχρι το «παρά πέντε» τροπολογίες, μόλις προχθές ψηφίστηκαν, ένα συμπληρωματικό – «κρυφό» μέχρι σήμερα – μνημόνιο έχει αποφασισθεί, επώδυνες υποχρεώσεις – όπως είναι το νέο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων – αναλήφθηκαν, μόνιμα μνημόνια – μέσω του οριζόντιου και αυτόματου «κόφτη» – επιβλήθηκαν.
Με όλα αυτά, μόνο αυτή η Κυβέρνηση θα μπορούσε να «πανηγυρίζει».
Η οποία πλέον, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες, ψηφίζει τα πάντα.
Αρκεί να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο στην εξουσία.
Όμως, με την εκταμίευση της δόσης δεν θα ενισχυθεί η ρευστότητα στην οικονομία;
Δυστυχώς, το «μαρτύριο της σταγόνας» συνεχίζεται.
Η δόση θα εκταμιευθεί τμηματικά, υπό προϋποθέσεις και σε βάθος χρόνου.
Ακόμη όμως και η πρώτη υπο-δόση που συνοδεύει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, υπολείπεται σημαντικά του ποσού που είχε προγραμματιστεί να λάβει μέχρι σήμερα η χώρα μας.
Συγκεκριμένα, ανέρχεται στα 7,5 δισ. ευρώ, έναντι των 15 δισ. ευρώ που προέβλεπε ο αρχικός χρηματοδοτικός προγραμματισμός του 3ου Μνημονίου.
Από αυτά, ένα μικρό κομμάτι, μόλις 1,8 δισ. ευρώ θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου.
Είναι προφανές ότι η συνολική τους αποπληρωμή μετατίθεται, στην καλύτερη περίπτωση, για το 2017, στερώντας ρευστότητα από την οικονομία.
Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…
Υπάρχει όμως ο οδικός χάρτης για τη ρύθμιση του χρέους.
Δυστυχώς, ακόμη και αυτός παραμένει ασαφής, τελεί υπό αυστηρές προϋποθέσεις και η όποια αξιοποίησή του, που έχει καταστεί αναπόφευκτη εξαιτίας της ανερμάτιστης αριστερής κυβέρνησης, μετατίθεται για το μέλλον.
Ενώ, σε κάθε περίπτωση, θα συνοδεύεται από τη διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων.
Και φυσικά, δεν γίνεται καθόλου λόγος για την εξέλιξη του μεγέθους χρέος/ΑΕΠ. Γιατί άραγε;
Στη Νέα Δημοκρατία μιλάτε για αλλαγή πολιτικής. Προς ποια κατεύθυνση θα επιδιώξετε αλλαγές; Οι εταίροι θα τις αποδεχθούν;
Η Νέα Δημοκρατία, ως εκφραστής της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, εστιάζει στη αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής, στην κατεύθυνση σταδιακής μείωσης της φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Αυτό μπορεί να γίνει όταν έχεις σοβαρότητα, διαθέτεις αξιοπιστία και επιτυγχάνεις τους δημοσιονομικούς στόχους. Το αποδείξαμε το 2014. Τότε, ως Κυβέρνηση, κερδίσαμε «βαθμούς ελευθερίας» και προχωρήσαμε στις πρώτες στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις (μείωση ΦΠΑ στην εστίαση, μείωση ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, χορήγηση «κοινωνικού μερίσματος» κ.α.).
Μπορεί να γίνει όμως και με τη χρήση δημοσιονομικών ισοδυνάμων, από την πλευρά των δαπανών. Υπάρχουν περιθώρια περιστολής, δεν είναι μεγάλα, είναι όμως εντοπισμένα.
Και φυσικά μπορεί να γίνει με τη συνεχής θεσμική, διοικητική και τεχνολογική ενδυνάμωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.
Ο Πρωθυπουργός παραδέχθηκε σφάλματα, μιλώντας όμως για αυταπάτες.
Για την οικονομία της συζήτησης και μόνο, ας δεχθώ ότι πριν τον Ιανουάριο, ακόμη και πριν το Σεπτέμβριο του ‘15, η Κυβέρνηση είχε αυταπάτες.
Πλέον όμως δεν μιλάμε για αυταπάτες, αλλά για απάτες.
Γιατί απάτη είναι, πριν από 1 μήνα, να υπόσχεσαι ότι δεν θα μειωθεί το αφορολόγητο, και τελικά αυτό να μειώνεται.
Γιατί απάτη είναι, πριν από 3 μήνες, να υπόσχεσαι ότι δεν θα μεταβιβαστούν όλα τα μη-εξυπηρετούμενα δάνεια σε funds, και τελικά όχι μόνο τα «κόκκινα», αλλά και «πράσινα» δάνεια να μεταβιβάζονται.
Γιατί απάτη είναι, πριν από 15 ημέρες, να υπόσχεσαι ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί, και τελικά να μειώνονται τα ειδικά μισθολόγια.
Γιατί απάτη είναι, πριν 20 ημέρες, να υπόσχεσαι ότι δεν θα αυξηθεί το πετρέλαιο θέρμανσης, και τελικά αυτό να αυξάνεται.
Όλα αυτά μόνο το πολιτικό θράσος της Κυβέρνησης θα επέτρεπε να χαρακτηρισθούν απλώς ως αυταπάτες.
Γιατί ζητάτε εκλογές ενώ πλέον έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και η οικονομία αναμένεται, κατά την Κυβέρνηση, να ανακάμψει;
Γιατί, όπως έχει επανειλημμένα υποστηρίξει και ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κ. Μητσοτάκης, και καθημερινά αποδεικνύεται, το κόστος παραμονής αυτής της Κυβέρνησης είναι μεγαλύτερο από το κόστος απομάκρυνσής της.
Και αυτό το κόστος δεν αφορά μόνο το πεδίο της οικονομίας, η οποία συνεχίζει να περιπλανάται, βυθιζόμενη στο τέλμα.
Διατρέχει όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής.
Με συνεχείς δηλώσεις Κυβερνητικών στελεχών, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με όσα οι ίδιοι ψήφισαν, κάνοντας μάλιστα λόγο για «εγκληματικές πολιτικές και αντισυνταγματικές αποφάσεις».
Με πράξεις Κυβερνητικών στελεχών, που βάζουν συνεχή εμπόδια στην υλοποίηση διαθρωτικών μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων.
Με συνεχείς άστοχες δηλώσεις στελεχών της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, που προδίδουν κυνισμό και μίσος, οι οποίες επιχειρούν να διχάσουν την κοινωνία.
Με πρωτοβουλίες Κυβερνητικών στελεχών, οι οποίες διακατέχονται από «αλλεργία» σε ουσιώδεις έννοιες της λειτουργίας του Κράτους, όπως είναι η ανεξαρτησία και η αξιοκρατία.
Με πράξεις και παραλείψεις Κυβερνητικών στελεχών, που έχουν ορατό κόστος στην παιδεία, στην υγεία, στη δημόσια ασφάλεια, στο μεταναστευτικό/προσφυγικό.
Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να οδηγήσει τη χώρα επιτυχώς στην ιστορική της πορεία.
Τη συνέντευξη πήρε ο Δημήτρης Κοτταρίδης