Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
« Ο σύμβουλος και μέντορας του κ. πρωθυπουργού, νομπελίστας Στίγκλιτς υποστήριξε χθες ότι η περικοπή των επενδύσεων με υψηλή απόδοση, προκειμένου να επιτευχθεί η λογιστική μείωση του ελλείμματος, είναι πραγματική ανοησία.
Εμείς, ως Νέα Δημοκρατία, αυτό σταθερά το υποστηρίζουμε.
Πότε θα το καταλάβει άραγε ο κ. πρωθυπουργός; ».
Οι Αναπληρωτές Υπεύθυνοι του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, κ.κ. Χρήστος Σταϊκούρας και Νότης Μηταράκης, απαντώντας στον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, κ. Γ. Πεταλωτή, έκαναν την ακόλουθη δήλωση:
«Για μια ακόμα φορά ο κύριος Πεταλωτής καταφεύγει στο παρελθόν. Καλό θα ήταν να μην το σκαλίζει πολύ, διότι όλοι γνωρίζουμε πως το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε το δημόσιο χρέος την περίοδο 1981-89.
Καλό θα ήταν να αφήσει το παρελθόν και να κοιτάξει το παρόν.
Δεν το κάνει όμως, γιατί τότε θα πρέπει να απολογηθεί για τη βαθιά ύφεση, τα λουκέτα, την εκτίναξη του πληθωρισμού, την αύξηση της ανεργίας και την πτώση των επενδύσεων.
Εμείς πορευόμαστε για το μέλλον έχοντας καταθέσει ολοκληρωμένο σχέδιο στο οποίο ο κύριος Πεταλωτής δεν έχει τοποθετηθεί, ουδέποτε, επαρκώς».
Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η σημερινή αναφορά του κ. Πρωθυπουργού ότι «έχουμε κατακτήσει τους πρώτους μεγάλους στόχους που είχαμε θέσει…» διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα.
Η οικονομία δεν «υπακούει» στις επιθυμίες και τις συνεχείς εξαγγελίες της Κυβέρνησης.
Σύμφωνα με αυτά το ΑΕΠ παρουσίασε μείωση κατά 3,5% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 και κατά 1,5% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του έτους. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μείωση των τελευταίων ετών.
Η ίδια η «Τρόϊκα» ήδη άλλαξε τις εκτιμήσεις της για το 2010 στο 4,75% (σχεδόν 3 φορές υψηλότερα).
Έτσι οι περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις ανέρχονται στα 2,5 δισ. ευρώ το 1ο επτάμηνο του 2010 σε σχέση με πέρυσι (ή -36%).
Συνεπώς, αλήθεια, σε ποιους στόχους αναφέρεται ο κ. Πρωθυπουργός;
Τα προβλήματα όμως δεν αντιμετωπίζονται με επικοινωνιακά και λογιστικά «τερτίπια».
Η αντιμετώπισή τους απαιτεί ολοκληρωμένο σχέδιο, συγκροτημένες πολιτικές, ισχυρή πολιτική βούληση και αποτελεσματική καθοδήγηση.
Και η παρούσα Κυβέρνηση είναι ελλειμματική ως προς αυτές τις προϋποθέσεις.»
1. Ποια είναι η εικόνα που έχετε αποκομίσει από τις επισκέψεις σας ανά τη χώρα όσον αφορά την οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τους τελευταίους μήνες;
Κα Διακίδη, σε όλη τη χώρα οι πολίτες έχουν κακή ψυχολογία και βρίσκονται σε απόγνωση. Τους τελευταίους μήνες, ως συνέπεια των χειρισμών της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις πορεύονται σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης, μείωσης των εισοδημάτων και αύξησης του πληθωρισμού.Οι «ενέσεις αισιοδοξίας» από την Κυβέρνηση, με την επίκληση της πορείας του μνημονίου, δεν έχουν ουσιαστικό αντίκρισμα.
2. Αναφερθήκατε στην αξιολόγηση της Τρόικας. Πως σχολιάζετε τα αποτελέσματά της;
Η αξιολόγηση από την “Τρόικα”, της εφαρμογής του Μνημονίου από την Κυβέρνηση, δεν δικαιολογεί θριαμβολογίες. Αντιθέτως οι αποκλίσεις, οι κίνδυνοι και οι συστάσεις που περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση καταδεικνύουν ότι οι μεγάλες θυσίες του Ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο. Τα λουκέτα των επιχειρήσεωνπολλαπλασιάζονται, η ανεργία διογκώνεται, ο πληθωρισμός έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η εικόνα βελτίωσης σε κάποια μεγέθη της δημόσιας οικονομίας δεν αντιμετωπίζει επί της ουσίας τα πράγματα. Εδώ και καιρό είχαμε προβλέψει τα αποτελέσματα του μίγματος της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δυστυχώς όμως, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης συζητά μόνο με την τρόϊκα. Δεν συζητά ούτε με τα πολιτικά κόμματα, ούτε με τους κοινωνικούς εταίρους. Δεν βλέπει ούτε το σήμερα, ούτε το αύριο και προκαλεί με τους πανηγυρισμούς του.
3. Παράλληλα με την αξιολόγηση της πορείας της ελληνικής οικονομίας, χθες ανακοινώθηκε ένα νέο πακέτο μέτρων για τη στήριξη των τραπεζών ύψους 25 δις ευρώ.
Η Ν.Δ. πιστεύει διαχρονικά και σταθερά στην αναγκαιότητα ευρωστίας του τραπεζικού συστήματος, τόσο σε όρους κεφαλαιακής επάρκειας όσο και σε όρους ρευστότητας, ώστε να διαδραματίζει επιτυχώς τον οικονομικό και κοινωνικό του ρόλο.
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. κατά το έτος 2008 (Ν.3723/2008), στις συνθήκες της τότε κλιμακούμενης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, έγκαιρα, αφού ήταν από τις πρώτες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, κινήθηκε προς την κατεύθυνσηστήριξης της ευρωστίας του τραπεζικού συστήματος και τόνωσης της οικονομικής δραστηριότητας με το πακέτο των 28 δις ευρώ.
Η πολιτική αυτή αντιμετώπισε τη σφοδρή επίθεση και την τακτική απαξίωσης από το ΠΑΣΟΚ.
Τότε το ΠΑΣΟΚ, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, συγκεκριμένα, έλεγε:
Ο κ. Γ. Παπαδρέου (Βουλή, 31.10.2008): «…[Η Κυβέρνηση] διαθέτει 28 δις ευρώ χωρίς διαφάνεια, χωρίς κανόνες, χωρίς κανείς να ξέρει το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος της κάθε τράπεζας, χωρίς καμία εγγύηση οτι αυτοί οι πόροι θα φτάσουν στο φορολογούμενο, στον εργαζόμενο, στο δανειολήπτη, στον παραγωγό, στο μικρομεσαίο επιχειρηματία…λευκή επιταγή στις τράπεζες. Αποτελεί τεράστια κοινωνική πρόκληση, έγκλημα σε βάρος του κοινωνικού συνόλου…».
Η κ. Λ. Κατσέλη (Ραδιοφωνική Συνέντευξη FlashRadio, 04.11.2008): «…Εγώ δεν θα περίμεναποτέ από κανένα τραπεζίτη να εγγυηθεί ότι η δράση και η συμπεριφορά του θα στηρίξει ουσιαστικά την πραγματική οικονομία…».
Ο κ. Μ. Χρυσοχοΐδης (Συνέντευξη Τύπου,29.10.2008): «…[Η Κυβέρνηση] παρέχει δημόσιο χρήμα στις τράπεζες χωρίς να εξασφαλίζει το ανάλογο και επιθυμητό σ’ αυτή τη φάση έλεγχο και εποπτεία του δημοσίου πάνω στο τραπεζικό σύστημα…το δημόσιο χρήμα δίνεται άνευ ελέγχου, δίνεται άνευ όρων…γίνεται κατάχρηση της κρατικής ενίσχυσης…»
Τώρα, το ΠΑΣΟΚ ως Κυβέρνηση αποφάσισε διαδοχικά την ενίσχυση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος με 15 δις ευρώ και 25 δις ευρώ, πλέον των 10 δις ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας.
Αλήθεια, τώρα για το ΠΑΣΟΚ δεν προκύπτουν ζητήματα «λευκής επιταγής», «εγκλήματος σε βάρος του κοινωνικού συνόλου», «σοβαρότητας του κράτους», «άνευ ελέγχου και όρων παροχής δημοσίου χρήματος», και «κατάχρησης της κρατικής ενίσχυσης»;
Σήμερα το ΠΑΣΟΚ υιοθετεί πλήρως την πολιτική της Κυβέρνησης της ΝΔ. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη ούτε θα είναι και η τελευταία φορά που το πράττει αυτό. Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις του ΠΑΣΟΚ δεν έχουν τέλος.
4. Ωστόσο, η Κυβέρνηση από την πλευρά της, μιλά για σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία που την οδήγησε η δική σας διακυβέρνηση. Ακόμη κι αν δεχθούμε οτι δεν δημιούργησε η Ν.Δ. το πρόβλημα της χώρας, σίγουρα όμως δεν το έλυσε, ούτε καν το βελτίωσε.
Η αλήθεια είναι ότι τα υποκείμενα νοσήματα της οικονομίας σέρνονται από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Όποιος αξιολογήσει τη διαχρονική εξέλιξη των δεικτών θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Οι επιδόσεις των κυβερνήσεων της Ν.Δ (Μάρτιος 2004 – Σεπτέμβριος 2009) στον τομέα της οικονομίας ήταν σχετικά καλές. Βέβαια κατά το 2009 στη δίνη της πρωτοφανούς παγκόσμιας κρίσης δεν κατάφερε, όπως άλλωστε και οι κυβερνήσεις όλων των χωρών, να ελέγξει το δημοσιονομικό έλλειμμα. Όσον αφορά το δημόσιο χρέος αυτό από τα τέλη της δεκαετίας του 80 έχει μια αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική. Άλλωστε σήμερα και τα επόμενα χρόνια θα αυξάνεται παρά τη θεραπεία σοκ του ΔΝΤ.
5. Η Ν.Δ., σε αντίθεση με την Κυβέρνηση, υποστηρίζει οτι το ΔΝΤ και το Μνημόνιο που ακολούθησε δεν είναι μονόδρομος. Ποια είναι η εναλλακτική λύση εξόδου της χώρας από τα οικονομικά της αδιέξοδα;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οδήγησε τη χώρα στο μηχανισμό στήριξης. Φυσικά η πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι μονόδρομος. Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Ο δρόμος του Στρατηγικού Σχεδίου της Ν.Δ. για την Έξοδο από την Κρίση. Ένας εναλλακτικός δρόμος, που οδηγεί σε «ενάρετο κύκλο» αειφόρου ανάπτυξης και διαρκώς βελτιούμενης κοινωνικής ευημερίας, σε αντίθεση με το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης, που βιώνουμε σήμερα. Ένας δρόμος που αντιμετωπίζει ταυτόχρονα το διαρθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα. Κατά τη δική μας πεποίθηση αν συνεχίσουμε επί μακρόν το δρόμο του «Μνημονίου» λαμβάνοντας μόνο περιοριστικά μέτρα, μειώνουμε το διαρθρωτικό, όμως αυξάνουμε το κυκλικό έλλειμμα με την ύφεση που προκαλούμε, ενώ, παράλληλα, διατηρούμε το υψηλό δημόσιο χρέος. Για να μειωθεί το συνολικό έλλειμμα πρέπει να συνδυάσουμε τα περιοριστικά μέτρα (όχι τέτοιας έντασης και σύνθεσης), χωρίς να ληφθούν πρόσθετα (όπως προβλέπει το Μνημόνιο), με μέτρα καταπολέμησης της ύφεσης, αλλά και με πολιτικές άμεσης συρρίκνωσης του δημοσίου χρέους που αναμένεται να αγγίξει το 2013 το 150% του ΑΕΠ. Δημόσιο χρέος για το οποίο δεν γίνεται καμία αναφορά στην προσφατη Δήλωση της «Τρόικας». Το Σχέδιο, όμως, της Ν.Δ. αντιμετωπίζει ταυτόχρονα έλλειμμα και χρέος. Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο, υλοποιήσιμο και διαφορετικό μίγμα μέτρων για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Πρόκειται για έναν εναλλακτικό δρόμο που, βέβαια, δεν είναι χωρίς θυσίες. Δρόμο, όμως, με λιγότερες θυσίες και καλύτερες προοπτικές. Δρόμο Ελπίδας.
6. Που αποδίδετε το γεγονός ότι η Ν.Δ. παρά τα πρωτοφανώς επώδυνα μέτρα της Κυβέρνησης, δεν δείχνει σημεία ανάκαμψης, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις; Hκοινωνία δεν δείχνει να εμπιστεύεται τις προτάσεις σας.
Πορευόμαστε εν μέσω μιας παρατεταμένης επικοινωνιακής καταιγίδας, πρωτοφανούς σφοδρότητας. Οι πολίτες έχουν αιφνιδιασθεί από τις εξελίξεις. Σιγά-σιγά όμως η κατάσταση κατασταλάζει. Οι πολίτες με τα νέα δεδομένα στο τραπέζι θα κρίνουν, θα συγκρίνουν και θα προκρίνουν. Είμαι αισιόδοξος.
7. Πολλοί υποστηρίζουν οτι το Νοέμβριο είναι πιθανές διπλές εκλογές. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;
Θεωρώ λάθος να συζητάμε συνέχεια για εκλογές.
8. Τα γεγονότα που έχουν σημαδέψει την πολιτική ζωή του τόπου τα τελευταία χρόνια, σκάνδαλα, εξεταστικές επιτροπές επί επιτροπών κλπ, σε συνάρτηση με την οικονομική κρίση, δοκιμάζουν το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ποια θα είναι η επόμενη μέρα κατά την άποψή σας; Θα καταρρεύσει για να δώσει τη θέση του σε κάτι καινουργιο ή θα καταφέρει να επανακτήσει την αξιοπιστία του;
Η κυβέρνηση έκανε τις επιλογές της για προφανούς σκοπιμότητας λόγους. Έχει την ευθύνη για το κλίμα που δημιούργησε. Εμείς συμβάλλουμε στην αναζήτηση της αλήθειας. Οι πολίτες θα δουν τα αποτελέσματα. Θα καταλάβουν περισσότερα και θα κρίνουν αντικειμενικότερα πρόσωπα και πολιτικές.Τότε, σε πιο καθαρό τοπίο θα πάρουν πιο δίκαιες, πιο ορθές αποφάσεις.
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την ημερομηνία ανάληψης των καθηκόντων της μέχρι και σήμερα, καλλιέργησε μεγάλες προσδοκίες περί αξιοκρατίας και διαφάνειας στις διαδικασίες στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού, αρχικά μέσω «ανοικτών» διαδικασιών (τύπου opengov) και στη συνέχεια μέσω σχετικής νομοθετικής πρωτοβουλίας (βλ. Ν. 3839/2010), για την σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της οποίας η Νέα Δημοκρατία διατύπωσε, έγκαιρα, έντονες επιφυλάξεις και ανησυχίες. Ωστόσο, οι προσδοκίες αυτές καταρρίπτονται από τις ακολουθούμενες πρακτικές της Κυβέρνησης και παραμένουν ανεκπλήρωτες, καθώς περίπου τρεις μήνες αργότερα έρχονται στο φως της δημοσιότητας παρατυπίες στις διαδικασίες προαγωγών και τοποθετήσεων υπαλλήλων του ΥΠ.ΟΙΚ. – στενών συνεργατών του κ. Υπουργού – σε νευραλγικές θέσεις του.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» της 19ης και 20ης Ιουλίου 2010, δύο στενοί συνεργάτες του κ. Υπουργού φέρεται να χρίστηκαν διευθυντές σε εφορίες της περιφέρειας για λιγότερο από 48 ώρες, προκειμένου να τοποθετηθούν ξανά, με απόφαση του κ. Υπουργού, στις καίριες θέσεις που κατέλαβαν μετά τις εκλογές του 2009.
Πιο συγκεκριμένα:
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, επετεύχθη τεχνηέντως η διατήρηση των θέσεών τους.
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, είναι τέτοια η αναστάτωση που έχει προκληθεί από τις μεθοδεύσεις αυτές, που οδήγησε στην παραίτηση μέλους του υπηρεσιακού συμβουλίου του ΥΠ.ΟΙΚ., το οποίο ασχολήθηκε με τις εν λόγω κρίσεις.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κος Υπουργός:
1. Ποια είναι η απάντηση στα εν λόγω δημοσιεύματα της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος»;
2. Εφαρμόστηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση οι διατάξεις του πρόσφατα ψηφισθέντος Ν. 3839/2010 για τις τοποθετήσεις προϊσταμένων στις δημόσιες υπηρεσίες;
3. Συνάδουν οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν στην συγκεκριμένη περίπτωση με τις πολλάκις διατυπωμένες θέσεις, τόσο του κ. Πρωθυπουργού όσο και στελεχών της Κυβέρνησης, αλλά και του ιδίου του Υπουργού Οικονομικών, περί αξιοκρατίας στη δημόσια διοίκηση;
Το μίγμα των δημοσιονομικών μέτρων είναι κοινωνικά άδικο (η ανεργία διογκώνεται και η κοινωνική συνοχή δυναμιτίζεται), αμφιβόλου οικονομικής αποτελεσματικότητας (η δημοσιονομική προσαρμογή είναι της τάξεως περίπου του 20% του Α.Ε.Π. προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του Α.Ε.Π. μέχρι το 2014, ενώ η ύφεση βαθαίνει και ο πληθωρισμός είναι 10 φορές υψηλότερος από πέρυσι) και ελλιπές (τα αναπτυξιακά μέτρα απουσιάζουν).
Οι κίνδυνοι δε που συνοδεύουν την υλοποίησή του είναι υπαρκτοί, σημαντικοί και καταγράφονται τόσο στο Μνημόνιο που συνοδεύει το Μηχανισμό Στήριξης, όσο και στις Εκθέσεις του Δ.Ν.Τ. και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αυτό που απαιτείται συνεπώς, και προτείνεται από τη Νέα Δημοκρατία, είναι η υιοθέτηση ενός κατάλληλου και ισορροπημένου μίγματος εφαρμόσιμων πολιτικών επιλογών, που θα περιλαμβάνει και αντισταθμιστικά μέτρα χαμηλού ή μηδενικού δημοσιονομικού κόστους, και θα στοχεύει στην αντιμετώπιση του ελλείμματος, είτε αυτό οφείλεται σε διαρθρωτικές αδυναμίες είτε στην ύφεση, και στη διαρκή προώθηση της αειφόρου, «έξυπνης» και εξωστρεφούς ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.
Με την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου (ώστε να μετατρέψουμε αδρανείς πόρους σε τμήμα του εθνικού ενεργητικού), με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων δαπανών (επενδύοντας σε συντελεστές με υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, όπως είναι η γνώση, η έρευνα και καινοτομία, η προστασία του περιβάλλοντος), με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας (περιορίζοντας το εξωγενές κόστος των επιχειρήσεων, προωθώντας φορολογικά κίνητρα, μειώνοντας τη γραφειοκρατία, καταργώντας εμπόδια – στρεβλώσεις στη λειτουργία του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών), με την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών που περιλαμβάνονται και στο Μνημόνιο (και οι οποίες ημιτελώς προωθούνται από την Κυβέρνηση), με ένα κράτος που θα παρεμβαίνει και θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς και την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας, την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και του παραγόμενου πλούτου και τη σταθεροποίηση της οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η ανάταξη της Ελληνικής οικονομίας απαιτεί, εκτός από το στρατηγικό σχέδιο και τις επιμέρους συγκεκριμένες πολιτικές, ισχυρή και αυτόνομη πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση.
Η παρούσα Κυβέρνηση φαίνεται ελλειματική σε σχέση με αυτές τις προϋποθέσεις.
Στη Νέα Δημοκρατία εναπόκειται να δημιουργήσει τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις και να δώσει έμπρακτα και έγκαιρα «σήματα» μιας νέας ελπιδοφόρας προοπτικής.
Ο Νόμος 3845/2010 (Φ.Ε.Κ. 65 Α’, 6-5-2010) που αφορά στα «Μέτρα για την Εφαρμογή του Μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας από τα Κράτη-Μέλη της ζώνης του ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», προέβλεπε συγκεκριμένη διαδικασία για την κύρωση των μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων, που τον συνόδευαν, από τη Βουλή.
Πιο συγκεκριμένα με το Άρθρο 1ο, παρ. 4, του Νόμου αυτού, «Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της προηγούμενης παραγράφου [ο μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας]. Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».
Στις 7 Μαΐου 2010, ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, δεσμεύονταν στην Ολομέλεια της Βουλής ότι «προφανώς οι συμβάσεις αυτές θα έρθουν στη συνέχεια και στη Βουλή των Ελλήνων για συζήτηση και κύρωση. Όμως, για να μπορέσει να γίνει η εκταμίευση στην ώρα της, το διευκρινίζουμε αυτό με μερικές νομοτεχνικές αλλαγές που γίνονται στο κείμενο».
Ως εκ τούτου, πέντε (5) ημέρες αργότερα, ο Ν. 3847/2010 (ΦΕΚ 67 Α’, 11-05-2010), και πιο συγκεκριμένα η παρ. 9, τροποποιεί τον προηγούμενο Νόμο (Ν. 3845/2010) ως εξής:
«Στο τέλος της παραγράφου 4 του άρθρου πρώτου του Ν. 3845/2010 αντί της λέξης «κύρωση» τίθενται οι λέξεις «συζήτηση και ενημέρωση». Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους».
Μετέπειτα, στις 3 Ιουνίου 2010, ο Υπουργός Οικονομικών καταθέτει Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης μεταξύ αφ’ ενός της Ελληνικής Δημοκρατίας ως δανειολήπτη και αφ’ ετέρου των κρατών-μελών της Ευρωζώνης και του KfW ως δανειστών, καθώς και του από 10 Μαΐου 2010 διακανονισμού χρηματοδότησης άμεσου ετοιμότητας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – Συμμετοχή της Ελλάδας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης».
Η Εισηγητική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου, μάλιστα, αναφέρει:
«Με το Προτεινόμενο Σχέδιο Νόμου πραγματοποιείται η πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης να φέρει για συζήτηση και κύρωση στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα τα συμβατικά κείμενα…»
Παραδόξως, ο τελευταίος νόμος (Ν. 3847/2010) αναφέρεται σε «συζήτηση και ενημέρωση».
Επιπρόσθετα, το Άρθρο 2ο του εν λόγω Σχεδίου Νόμου αναφέρει:
«Παρέχεται στον Υπουργό Οικονομικών η εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το Ελληνικό Δημόσιο στην Ευρωπαϊκή Διευκόλυνση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ή Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης) (European Facility of Financial Stability – EFSF) και να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να προβαίνει σε κάθε αναγκαία ενέργεια για τη συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου σε νομικά πρόσωπα και φορείς που συστήνονται για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης».
Παράλληλα, το Σχέδιο Νόμου με Τίτλο «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας στις Οδηγίες 2007/64/ΕΚ, 2007/44/ΕΚ και 2010/16/ΕΕ που αφορούν Υπηρεσίες Πληρωμών στην Εσωτερική Αγορά, Προληπτική Αξιολόγηση Προτάσεων Απόκτησης Συμμετοχής σε Επιχειρήσεις του Χρηματοπιστωτικού Τομέα και Άλλες Διατάξεις», που συζητείται αυτή την εβδομάδα (Πέμπτη, 24 Ιουνίου) στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, περιλαμβάνει στις άλλες διατάξεις, και πιο συγκεκριμένα στο Άρθρο 93, αυτούσιο το προηγούμενο Άρθρο 2ο του Σχεδίου Νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Οικονομικών για την Κύρωση της Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης.
Είναι προφανές ότι οι κυβερνητικές παλινωδίες και αντιφάσεις, σχετικά με τη διαδικασία κύρωσης, συζήτησης και ενημέρωσης επί μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων που υπογράφονται από τη χώρα στο πλαίσιο του Μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, συνεχίζονται με αποτέλεσμα να εγείρεται μείζον θέμα κοινοβουλευτικής και πολιτικής τάξης.
Για τους παραπάνω λόγους,
ΕΡΩΤΑΤΑΙ
ο κος Υπουργός
1ον. Γιατί η Κυβέρνηση σε διάστημα πέντε (5) ημερών (6η με 11η Μαΐου) μετέτρεψε την «κύρωση» των μνημονίων, συμφωνιών και συμβάσεων, αρχικά σε «κύρωση και συζήτηση» και στη συνέχεια σε «συζήτηση και ενημέρωση»;
2ον. Ισχύει η πολιτική δέσμευση του Υπουργού Οικονομικών ότι θα φέρνει για «συζήτηση και κύρωση» στην Εθνική Αντιπροσωπεία όλα τα συμβατικά κείμενα;
3ον. Συνάδει αυτό με το Ν. 3847/2010 (ΦΕΚ 67 Α’, 11-05-2010);
4ον. Εάν ισχύει η πολιτική δέσμευση γιατί δεν γίνεται η Κύρωση της από 8 Μαΐου 2010 Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης που έχει κατατεθεί ως Σχέδιο Νόμου στη Βουλή από τις 3 Ιουνίου 2010;
5ον. Γιατί στο Άρθρο για την παροχή εξουσιοδότησης στον Υπουργό Οικονομικών για τη συμμετοχή της Ελλάδος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης δεν υπάρχει καμμία αναφορά σε κύρωση, συζήτηση ή έστω ενημέρωση για τα μνημόνια, τις συμφωνίες και τις συμβάσεις που συνοδεύουν τη συμμετοχή όπως ισχύει για τον Ελληνικό Μηχανισμό Στήριξης;
Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μετά από 8 μήνες διακυβέρνησης, δημιούργησε το δικό της «απόθεμα» λαθών στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, οδηγώντας τη χώρα στη προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, και εντέλει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ). Ειδικότερα:
Η ανάταξη της Ελληνικής Οικονομίας και η ταχύτερη έξοδος από το Μηχανισμό Στήριξης απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, επιμέρους στοχευμένες πολιτικές επιλογές, ισχυρή πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση. Όμως, όπως προκύπτει και από τα παραπάνω, η παρούσα Κυβέρνηση φαίνεται ελλειμματική σε σχέση με αυτές τις προϋποθέσεις.
Ο κ. Παπανδρέου και η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού επί επτά μήνες διαχειρίστηκαν με επικοινωνιακή λογική την κρίση ελλείμματος της ελληνικής οικονομίας, οδήγησαν τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού.
Εμείς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, όλο αυτό το χρονικό διάστημα τηρήσαμε στάση ευθύνης. Υποδείξαμε μείγματα πολιτικών σταδιακής εξόδου από την κρίση. Όμως, δεν εισακουστήκαμε.
Ο κ. Παπανδρέου μπροστά στο πλήρες αδιέξοδο, στο οποίο οδήγησε τα πράγματα, αποφάσισε την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, δηλαδή, εντέλει, στο ΔΝΤ.
Εμείς, και στη νέα φάση που εισήλθε η χώρα, με αίσθημα κοινωνικής και εθνικής ευθύνης, θα συνδράμουμε ώστε το οικονομικό και κοινωνικό κόστος από τους χειρισμούς του κ. Παπανδρέου να ελαχιστοποιηθεί και να μεγιστοποιηθούν τα μεσο – μακροχρόνια προσδοκώμενα οφέλη. Και σε κάθε περίπτωση, πρέπει να έχουμε όλοι μας κατά νου οτι η προσφυγή δεν είναι από μόνη της ικανή συνθήκη για την επίλυση των επί τριών δεκαετιών συσσωρευμένων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων.
Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, σχολιάζοντας τα όσα ανέφερε σε σημερινή συνέντευξή του, ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
Η Κυβέρνηση, τους τελευταίους 6,5 μήνες, με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, ουσιαστικά πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η Οικονομία, αλλά και η ίδια.
1ον. «Φούσκωσε» το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας για το 2009 με χρήση «δημιουργικής λογιστικής», ακυρώνοντας αποφάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης της Ν.Δ. και προχωρώντας σε λογιστικές ακροβασίες.
Δεν υπολογίστηκαν ορθά οι αντιδράσεις των αγορών, ούτε ζυγίστηκαν οι επιπτώσεις της ενέργειας αυτής.
2ον. Παρουσίασε έλλειψη προετοιμασίας και σοβαρού επιχειρησιακού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αντιλήφθηκε, για μεγάλο χρονικό διάστημα, τη συγκυρία με όρους επικοινωνίας και μόνο.
3ον. Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
4ον. Καθυστέρησε στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, με δυσμενείς συνέπειες για την Οικονομία. Η υστέρηση των εσόδων το τελευταίο τρίμηνο του 2009 κάλυψε τα 2/3 της συνολικής υστέρησης του έτους.
5ον. Προχώρησε στην υποβολή και ψήφιση Προϋπολογισμού για το 2010 που ήταν κατώτερος των περιστάσεων.
6ον. Κατέθεσε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το όποιο ενσωμάτωνε, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων με τα «πακέτα» μέτρων, μη υλοποιήσιμους στόχους. Έτσι, αναγκάστηκε να λάβει επιπρόσθετα μέτρα της τάξεως, τουλάχιστον, του 2,5% του ΑΕΠ, προκειμένου να επιτευχθεί, εάν επιτευχθεί, ο στόχος για μείωση του ελλείμματος κατά 4% του ΑΕΠ το 2010.
7ον. Υπέπεσε σε αντιφάσεις και παλινωδίες, δείγμα ελλείμματος πολιτικής αξιοπιστίας, αφού προεκλογικά «λεφτά υπήρχαν»…(π.χ. ρυθμίσεις για τέλη κυκλοφορίας, φορολόγηση ακίνητης περιουσίας, ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους χώρους που την επαναφέρει, ενεργοποίηση του πακέτου ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας μέσω των πιστωτικών ιδρυμάτων παρά τις σφοδρές προεκλογικές επικρίσεις κ.α.).
8ον. Στέλνει λανθασμένα μηνύματα στις αγορές. Αυτές άρχισαν να μας «τιμωρούν» όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση επιδίδεται σε διακηρύξεις και διαβούλευση, χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Συνεχίζουν να μας τιμωρούν όταν διαπιστώνουν αδυναμία συνεννόησης, διγλωσσία ή πολυφωνία, φλυαρία, αντιφατικές δηλώσεις και ανεύθυνες διαρροές κυβερνητικών στελεχών, καμμιά φορά και ανώνυμες…
9ον. Δεν «έμαθε» να «διαβάζει» τις αγορές. Άρχισε να μιλάει για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και μετά βγαίνει να δανείζεται με πολύ ψηλά επιτόκια.
Αλλά κανείς δε δανείζει φτηνά μια χώρα που η Κυβέρνησή της από μόνη της ομολογεί και διακηρύσσει ότι «βουλιάζει».
Το αποτέλεσμα είναι σήμερα, το κόστος δανεισμού του Δημοσίου να έχει υπερβεί το 6%, από μέσο κόστος 4,4% το 2009, μετατρέποντας την κρίση ελλείμματος σε κρίση δανεισμού της χώρας.
10ον. Άργησε να πάρει μέτρα. Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και ισοδυνάμου οικονομικού αποτελέσματος. Σήμερα, το 1/3 των περικοπών δεν αποδίδει στο έλλειμμα λόγω της βαθύτερης ύφεσης και του αυξημένου κόστους δανεισμού της χώρας.
11ον. Καθυστέρησε και κατέθεσε, χωρίς ουσιαστική διαβούλευση, κρίσιμα νομοσχέδια, όπως είναι το φορολογικό. Το αποτέλεσμα είναι τα καθαρά έσοδα το 1ο τρίμηνο του 2010, προ έκτακτης εισφοράς επιχειρήσεων και επιστροφής φόρων, να είναι όσα και πέρυσι έναντι πρόβλεψης για αύξηση κατά 10,1%.
12ον. Τα μέτρα που έλαβε είναι σκληρά και άδικα. Ενδεικτικά, με τις δύο διαδοχικές αυξήσεις του Ε.Φ.Κ. στην αμόλυβδη βενζίνη, και χωρίς να συνυπολογίζονται τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, η Ελλάδα κατέστη η 3η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη από 20η που ήταν τον Οκτώβριο του 2009.
13ον. Το μίγμα των μέτρων είναι οικονομικά αναποτελεσματικό. Ο συνδυασμός της αύξησης της φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, οδηγεί σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση (αυτή εκτιμάται πλέον ότι θα υπερβεί σημαντικά το 2% από 0,3% στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης), «στεγνώνει» την αγορά και ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις (ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή εκτινάχθηκε στο 3,9% το Μάρτιο και είναι ο υψηλότερος στην Ευρωζώνη, έναντι εκτίμησης για 1,4% στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης).
Η Κυβέρνηση βάζει τη χώρα σε ένα «φαύλο κύκλο» ύφεσης, μεγαλύτερων ελλειμμάτων, ακόμα σκληρότερων μέτρων, ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης, ακόμα μεγαλύτερων ελλειμμάτων, ακόμα σκληρότερων μέτρων.
14ον. Το μίγμα των μέτρων είναι ελλιπές. Απουσιάζουν οι «αναπτυξιακές ανάσες», τα μέτρα τόνωσης της αγοράς. Τα μέτρα της Κυβέρνησης αφαιρούν 16 δισ. ευρώ από την τελική ζήτηση της οικονομίας (περίπου 6,5% του Α.Ε.Π.) χωρίς να αντισταθμίζεται η αρνητική τους επίπτωση με το «ψαλιδισμένο» Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.
15ον. Παρέλυσε την ψυχολογία της κοινωνίας και έσπειρε τον πανικό και την απελπισία, προκειμένου να περάσουν ευκολότερα τα μέτρα που είχαν αποφασιστεί (για 6ο συνεχόμενο μήνα ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος κινείται πτωτικά σε αντίθεση με την Ευρωζώνη).
16ον. Επέδειξε διεθνή υπερκινητικότητα και ανάλωσε πολύτιμο κεφάλαιο χωρίς συγκεκριμένη στόχευση και ουσιαστικό αποτέλεσμα. Το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» μάλλον θυμηδία προκάλεσε παρά τρόμο.
17ον. Θριαμβολογεί, αδικαιολόγητα, όταν οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις θα πρέπει να αποτιμώνται με νηφαλιότητα, περίσκεψη και διορατικότητα.
Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, η Ν.Δ. έχει αποδείξει ότι στηρίζει τη χώρα.
Στηρίζει την Κυβέρνηση σε επιλογές που διευκολύνουν την έξοδο από την κρίση με το ελάχιστο κοινωνικό κόστος.
Αντιτίθεται, όμως, σε πρωτοβουλίες που «στραγγαλίζουν» την οικονομία και αδικούν τα αδύναμα και μεσαία στρώματα της κοινωνίας.
Καταθέτει και τις δικές της συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις.
Προτάσεις που δίνουν ελπίδα και προοπτική.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Επειδή κάνατε μια αναφορά για το χρέος από το 1980 και μετά. Στην χρονιά που αναφέρετε υπήρχε και μια κυβέρνηση Μητσοτάκη. Έχει και αυτή η κυβέρνηση ευθύνες ;
Χ. ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ: Νομίζω ήμουνα σαφής, Από το 1981 εώς1989 το χρέος, από 20%, πήγε στο 71%. Στη συνέχεια ήταν, περίπου 30% του ΑΕΠ τα δάνεια τα οποία δόθηκαν σε ΔΕΚΟ και σε αγροτικούς συνεταιρισμούς τα οποία κατέπεσαν κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του κ Μητσοτάκη. Συνεπώς, το πραγματικό χρέος που παρέλαβε η Νέα Δημοκρατία το 1990 ήταν ,περίπου, στα 100% του ΑΕΠ. Από εκεί και πέρα, μέχρι το 2007, όταν ξέσπασε η Οικονομική κρίση, οι επόμενες κυβερνήσεις, με μερίδιο ευθύνης κάθε μία, δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα που δημιουργήθηκε αυτή τη δεκαετία.
