1. Είναι σαφές από το επικαιροποιημένο Μνημόνιο ότι πάμε για νέα οριζόντια μέτρα. Θα περάσουν από τη Βουλή τα νέα μέτρα;

Η πρόσφατη επικαιροποίηση του Μνημονίου δείχνει ότι για την περίοδο 2013 – 2014 δεν προβλέπονται νέα μέτρα, εκτός αυτών που έχουν ήδη συμφωνηθεί και είναι γνωστά.

Τουναντίον, η ικανοποιητική, μέχρι σήμερα, εκτέλεση του Προϋπολογισμού, έδωσε τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να διαπραγματευτεί και να συμφωνήσει με τους εταίρους και δανειστές μας τη μείωση του ΕΕΤΗΔΕ κατά 15%, με παράλληλη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πιλοτική, σε πρώτη φάση, μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13%, την αποφυγή νέων περικοπών για τους ένστολους και τη μη εφαρμογή της εισφοράς 2‰ υπέρ ΟΑΕΕ επί του τζίρου των επιχειρήσεων.

Στην υποθετική περίπτωση στην οποία αναφέρεσθε, σας δηλώνω ευθέως ότι αναγνωρίζω το δύσκολο έργο των συναδέλφων μου Βουλευτών, το αίσθημα ευθύνης που επιδεικνύουν και, αυτονοήτως, τη δυνατότητα να ασκούν πλήρως τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους.

2. Και το δημοσιονομικό κενό ύψους περίπου 2% του ΑΕΠ για την περίοδο 2015 – 2016 πως θα καλυφθεί;

Με δεδομένο ότι ο χρόνος είναι πολύ πυκνός, η περίοδος 2015 – 2016 είναι πολύ κοντά, αλλά, ταυτόχρονα και πολύ μακριά.

Η Κυβέρνηση εκτιμά ότι η εξέλιξη της εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής κατά τη διετία 2013 – 2014, με τα ήδη ληφθέντα μέτρα αλλά και την έμφαση που θα δοθεί σε διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και ευρύτερες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα καλύψει τη μικρή δημοσιονομική απόκλιση που ενδέχεται να προκύψει, σύμφωνα με το σενάριο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Σε κάθε περίπτωση, πιστεύουμε ότι η ενδεχόμενη απόκλιση δεν πρέπει να καλυφθεί από νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή από νέες, πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις.

3. Για πόσο ακόμα υπολογίζετε ότι μπορεί να συνεχίσει αυτή η πολιτική; Εσείς ως οικονομολόγος πως την κρίνετε; Έχει δοκιμαστεί τρία χρόνια τώρα και έχει παράξει συγκεκριμένα αποτελέσματα.

Όπως γνωρίζετε, η Νέα Δημοκρατία και ο ομιλών προσωπικά, είχαμε διατυπώσει, από τον Οκτώβριο του 2009, τη διαφωνία μας για χειρισμούς της τότε Kυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και την ένστασή μας για το μίγμα της οικονομικής πολιτικής που ετέθη σε εφαρμογή.

Είναι αλήθεια ότι την τελευταία πενταετία, σε παγκόσμιο, και βεβαίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διαπιστώνεται οικονομική δυσπραγία, κοινωνική περιδίνηση, πολιτική ρευστότητα.

Σε αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα, χώρα με μακροχρόνια υποβόσκουσες παθογένειες στο αξιακό, θεσμικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο, κλυδωνίστηκε.

Πριν από δεκαπέντε μήνες, η χώρα, ασθμαίνουσα, βρέθηκε σε σημείο καμπής.

Θεωρώ ότι ως τρικομματική Κυβέρνηση κάναμε την μοναδική ορθολογική επιλογή, μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο που είχε δημιουργηθεί.

Επιλέξαμε να ξεφύγουμε από το «σημειωτόν» και να προχωρήσουμε.

Είναι αλήθεια ότι ο δρόμος είναι δύσκολος για τη χώρα και επώδυνος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Ο χώρος των εφικτών λύσεων είναι ασφυκτικά περιορισμένος.

Όμως, είναι επίσης αλήθεια ότι, τον τελευταίο χρόνο, η κατάσταση σταθεροποιείται.

Σήμερα, η κατάσταση δεν είναι η ίδια.

Είναι, σαφώς, καλύτερη, όπως αναγνωρίζουν οι περισσότεροι πλέον, εντός και εκτός χώρας, αλλά και αποτυπώνουν συγκεκριμένοι δείκτες.

Ο δρόμος που έχει διανυθεί είναι μακρύς, όμως η προσπάθεια που απαιτείται είναι μεγάλη.

Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι χρειάζεται υπομονή και επιμονή.

Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν.

Κατά την πεποίθησή μας, η ορθή εθνική επιλογή είναι να προχωρήσουμε αταλάντευτα μπροστά, με βελτιωτικές κινήσεις, επιταχύνοντας, ώστε να βγούμε από αυτή την κατάσταση μια ώρα αρχύτερα.

Δεν ωφελεί να αναλώνουμε εθνική ενέργεια ομφαλοσκοπώντας, ούτε να φλερτάρουμε με πισωγυρίσματα.

4. Πρωτογενές πλεόνασμα πότε;

Εκτιμούμε, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα από την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, ότι η δημοσιονομική πραγματικότητα της χώρας βελτιώνεται, καθιστώντας όλο και πιο εφικτό τον εθνικό στόχο για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος στο τέλος του έτους.

Οι επιδόσεις στο σκέλος των δαπανών σταθεροποιούνται και είναι ενθαρρυντικές, ενώ οι όποιες αποκλίσεις στο σκέλος των εσόδων εκτιμώνται ως αντιμετωπίσιμες.

Η προσπάθεια συνεχίζεται ώστε, τελικώς, οι τεράστιες θυσίες της ελληνικής κοινωνίας να πιάσουν τόπο και, μέσω του συνεχούς εμπλουτισμού του δημοσιονομικού εγχειρήματος με πολιτικές για την ανάταξη της πραγματικής οικονομίας, η χώρα να εξέλθει από την βαθιά και παρατεταμένη κρίση.

5. Οι Γερμανοί απέρριψαν το ενδεχόμενο νέου κουρέματος του χρέους. Ποια είναι η εναλλακτική για να καταστεί βιώσιμο;

Είναι γεγονός ότι το δημόσιο χρέος εδώ και δεκαετίες είναι πολύ υψηλό, ως απόλυτο μέγεθος, και έχει ισχυρή αυξητική δυναμική.

Η προοπτική για να καταστεί βιώσιμο χωρίς ουσιαστική παρέμβαση, λόγω και της βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης, είναι προβληματική.

Εμείς εφαρμόζουμε τα συμφωνηθέντα.

Προσδοκούμε βάσιμα ότι στο τέλος του 2013 θα καταγράψουμε πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ προωθούμε διαρθρωτικές αλλαγές και αποκρατικοποιήσεις.

Σύμφωνα με την απόφαση του Eurogroup, πλησιάζει η «ώρα» των εταίρων μας.

Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις ελάφρυνσης του δημοσίου χρέους.

Ο τρόπος μπορεί να βρεθεί.

Θα τον συζητήσουμε.

6.  Βλέπετε και νέο δάνειο για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού;

Όπως προκύπτει ξεκάθαρα από τη δανειακή σύμβαση, και αποτυπώνεται στο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής, οι χρηματοδοτικές ροές είναι δεδομένες.

Και πρέπει να σημειωθεί ότι τον τελευταίο χρόνο καταβάλλονται σύμφωνα με τον προγραμματισμό.

Το χρηματοδοτικό κενό, που ενδεχομένως μελλοντικά προκύψει, θα μπορούσε να καλυφθεί με  διαφορετικούς τρόπους.

Η χώρα θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για όλα τα ενδεχόμενα και, βεβαίως, να εντάξει  στο χρηματοδοτικό της προσανατολισμό την «επιστροφή στις αγορές».

Πιστεύω ότι, πέραν των διαχειριστικών προσπαθειών, δεν πρέπει να διαφεύγει από το οπτικό της πεδίο η συνεχής αύξηση του κεφαλαίου της αξιοπιστίας της.

7. Ανησυχείτε ότι η μείωση του ΦΠΑ μπορεί να μην αποδώσει λαμβανομένων υπόψιν της μείωσης της κατανάλωσης, λόγω φτώχειας, ανεργίας και φοροδιαφυγής;

Αποτελεί προτεραιότητα για την Κυβέρνηση η συνεχής παρακολούθηση, αξιολόγηση και τροποποίηση, προς όφελος της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, πολιτικών που δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα.

Εμμονή στις αυξήσεις φόρων για τους φόρους, σε μια οικονομία που διανύει μακρά περίοδο ύφεσης, δεν δικαιολογείται.

Ένα τέτοιο μέτρο, ήταν και η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση.

Η εκτέλεση του Προϋπολογισμού έδειξε ότι δεν προέκυψε αύξηση εσόδων, καθώς αυτά ήταν υποπολλαπλάσια από τα αρχικώς προϋπολογισθέντα.

Παράλληλα, πολλές επιχειρήσεις του κλάδου, μεταξύ των οποίων και ορισμένες σημαντικές πολυεθνικές επιχειρήσεις, είτε έκλεισαν αριθμό καταστημάτων τους, είτε ανέστειλαν τη λειτουργία τους.

Ταυτόχρονα, η φοροδιαφυγή είχε ενισχυθεί, όπως δείχνει η σημαντική συρρίκνωση της βάσης του ΦΠΑ, η οποία είναι μεγαλύτερη από ότι δικαιολογεί η μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Εμείς εκτιμούμε ότι η μείωση, παρά την ενδεχόμενη βραχυπρόθεσμη απώλεια εσόδων, θα επηρεάσει θετικά την ψυχολογία των υποκειμένων της αγοράς, θα βελτιώσει τις  καταναλωτικές και επιχειρηματικές προσδοκίες, ενώ πιθανότατα θα αυξηθεί η κατανάλωση και τελικά θα αυξηθούν τα έσοδα από ΦΠΑ.

Βεβαίως, προκειμένου να είναι επιτυχής και αποτελεσματική η εφαρμογή του μέτρου, απαιτείται και η ενίσχυση της φορολογικής συνείδησης επιχειρήσεων και καταναλωτών.

Δηλαδή, υπεύθυνη και αξιόπιστη δράση από όλους.

Σε κάθε περίπτωση, εάν το μέτρο δεν αποδώσει τα αναμενόμενα φέτος, το εκτιμώμενο δυνητικό κόστος (λίγο πάνω από 100 εκατ. ευρώ) έχει ήδη καλυφθεί δημοσιονομικά.

8. Εκτιμάτε ότι θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μετά τα stress tests;

Τους επόμενους μήνες οι τράπεζες θα βρεθούν αντιμέτωπες με νέες προκλήσεις.

Μία από αυτές τις προκλήσεις είναι και η προετοιμασία για την άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων, η οποία θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2013.

Όμως, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης, οι τράπεζες έχουν πλέον ισχυρή κεφαλαιακή βάση.

Όπως γνωρίζετε, το πακέτο των 50 δισ. ευρώ προοριζόταν για να καλύψει δύο περιοχές, την ανακεφαλαιοποίηση και την εξυγίανση.

Όσον αφορά στο σκέλος της ανακεφαλαιοποίησης, σύμφωνα με τον απολογισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) για το 1^ο εξάμηνο του 2013, με την ολοκλήρωση της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου από τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, το ποσό που το ΤΧΣ κατέβαλε για τη συμμετοχή του ήταν μικρότερο των συνολικών κεφαλαιακών αναγκών που είχε καθορίσει η Τράπεζα της Ελλάδος, λόγω της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα σε ποσοστό άνω του 10%.

Με βάση τα ανωτέρω, από το πακέτο των 50 δισ. ευρώ θα μείνει στην άκρη ένα ποσό, σαν «μαξιλάρι ασφαλείας».

Αυτό είναι ένα «μαξιλάρι», το οποίο εάν και εφόσον χρειαστεί, σε περίπτωση που χειροτερέψουν τα πράγματα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

Επιπρόσθετα, εκτός από αυτό το «μαξιλάρι», ωφέλειες μπορεί να υπάρξουν τόσο από τις συνέργειες των συστημικών τραπεζών από τη διαδικασία των συγχωνεύσεων, όσο και μέσω των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης των τραπεζών, λόγω της «απαγκίστρωσης» από περιουσιακά τους στοιχεία που δεν είναι τραπεζικού χαρακτήρα.

Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, εκτιμώ ότι δεν θα χρειαστεί νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Σε κάθε περίπτωση, από την πλευρά μας έχουμε ως μέλημα τη δημιουργία ενός όσο το δυνατόν μεγαλύτερου «μαξιλαριού», όχι απλά για την περίπτωση αβεβαιότητας και ανάγκης, αλλά διότι πρόκειται για χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, τα οποία βαραίνουν το δημόσιο χρέος.

9. Πως αξιολογείτε τη στάση των ισχυρών εκ των εταίρων και δανειστών μας;

Σε αυτή την δύσκολη για τη χώρα και επώδυνη για τους πολίτες προσπάθεια αξιώνουμε την αλληλεγγύη των εταίρων μας.

Θέλουμε να είναι εταίροι μας και όχι μόνο δανειστές μας.

Άλλωστε, μια λεπτομερής και αντικειμενική ανάλυση των βήμα-βήμα λαθών που μας έφεραν στη δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε, δείχνει ότι δεν είναι, όλα τα λάθη, αποκλειστικά δικής μας ευθύνης. 

1. Κύριε Υπουργέ, η έκθεση της Τρόικας δημοσιοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα, μετά από ένα 48ωρο θρίλερ. Φαίνεται ότι οι δανειστές μας γίνονται όλο και πιο σκληροί και απαιτητικοί. Σε δύο μήνες, η Τρόικα ξανάρχεται. Τι μας περιμένει;

Φρονώ ότι δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το αν και σε ποιο βαθμό συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σας για τη στάση της Τρόϊκα.

Πρωτίστως σημασία έχει τι κάνουμε εμείς.

Εμείς πρέπει να διαπραγματεύομαστε, με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, και στη συνέχεια να τηρούμε τις συμφωνίες.

Μόνο τότε έχουμε το έρεισμα για να απαιτούμε από την άλλη πλευρά την τήρηση των συμφωνηθέντων.

Όσο εμείς είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, τόσο θα αποκτούμε ευελιξία και περισσότερους βαθμούς ελευθερίας.

Κάτι που φάνηκε κατά την πρόσφατη διαπραγμάτευση για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, στη μείωση του ΕΕΤΗΔΕ κατά 15%, στην αποφυγή νέων περικοπών για τους ένστολους και στη μη εφαρμογή της εισφοράς 2‰ υπέρ ΟΑΕΕ επί του τζίρου των επιχειρήσεων.

Το ζητούμενο, συνεπώς, για την επόμενη αξιολόγηση είναι εμείς να έχουμε ολοκληρώσει τα συμφωνηθέντα ορόσημα του Προγράμματος και η εκτέλεση του Προϋπολογισμού να συνεχίσει να είναι ικανοποιητική.

2. Τελείως ξαφνικά, επανήλθε στο δημόσιο λόγο ο όρος Grexit. Μάλιστα, ένα και μόνο άρθρο του W. Munchau στους Financial Times ήταν αρκετό για να προκαλέσει μια ολόκληρη σεναριολογία γύρω από την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Που αποσκοπούν αυτά τα σενάρια; Είναι τυχαία η χρονική στιγμή της ανακύκλωσής τους και, εν τέλει, είναι πιθανά αυτά τα σενάρια;

Αποτελεί σταθερή, στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης η επίλυση των προβλημάτων της χώρας εντός της Ευρωζώνης.

Προς αυτή την κατεύθυνση εργαστήκαμε σκληρά τον τελευταίο χρόνο ενισχύοντας, μεταξύ άλλων, την αξιοπιστία της χώρας.

Με αποτέλεσμα τα όποια σενάρια περί εξόδου να έχουν διαψευσθεί.

Όσοι επιμένουν σε αυτά, και πάλι θα διαψευσθούν.

3. Τι θα γίνει με το δημόσιο χρέος;

Πρέπει να καταστεί σαφές ότι το ζήτημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους,  έχει δύο διαστάσεις.

Η πρώτη αφορά στο ύψος του και η δεύτερη στη δυναμική του.

Ύψος μεγάλο και δυναμική ισχυρή, που διαμορφώθηκαν διαχρονικά, και πρωτίστως στη δεκαετία του ‘80, μέσα σε ένα δημοσιονομικά επεκτατικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο, περιβάλλον.

Οι δύο διαστάσεις πρέπει να αντιμετωπισθούν επιτυχώς.

Για να καταστεί δυνατή η δρομολόγηση της ριζικής αντιμετώπισης του προβλήματος, πρέπει να συνεργήσουμε αποτελεσματικά, εμείς και οι εταίροι και δανειστές μας.

Εμείς πρέπει να επιτύχουμε πρωτογενή πλεονάσματα.

Να υλοποιήσουμε γρήγορα διαρθρωτικές αλλαγές και αποκρατικοποιήσεις.

Οι εταίροι και δανειστές μας να τηρήσουν την απόφαση του Eurogroup, του Δεκεμβρίου του 2012.

Σύμφωνα με αυτή, η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος από το 2013 δεσμεύει τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης να εξετάσουν πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Από την πλευρά μας εργαζόμαστε για να είμαστε συνεπείς στις δεσμεύσεις μας.

Προσδοκούμε έμπρακτα δείγματα εταιρικής αλληλεγγύης και από τους δανειστές μας.

4. Μα, αν δεν γίνει κούρεμα κ. Yπουργέ, πως θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό της περιόδου 2014 – 2016;

Καταρχάς, να επισημάνω εκ νέου ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό για την περίοδο 2013 – 2014.

Για την περίοδο 2015 – 2016 και το ενδεχόμενο δημοσιονομικό κενό, η Κυβέρνηση πιστεύει ότι η εξέλιξη της εφαρμογής του Προγράμματος Οικονομικής Πολιτικής κατά τη διετία 2013-2014, με τα ήδη ληφθέντα μέτρα αλλά και την έμφαση που θα δοθεί σε διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις και ευρύτερες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, θα καλύψει τη μικρή δημοσιονομική διόρθωση που ενδέχεται να προκύψει, σύμφωνα με το σενάριο του ψηφισθέντος Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος.

Το οποίο και θα επικαιροποιηθεί.

Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι η όποια διόρθωση δεν μπορεί να καλυφθεί από νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις καθώς και από αυξήσεις φόρων, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και σε πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ για την Ελλάδα.

5. Η Τρόικα επιρρίπτει ευθέως ευθύνες στην Kυβέρνηση ότι δεν επέδειξε την απαιτούμενη πολιτική βούληση για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Την ασπάζεστε εσείς αυτή την άποψη;

Προφανώς και δεν ασπάζομαι αυτή την άποψη.

Οφείλω, όμως, να σημειώσω ότι η φοροδιαφυγή είναι ένα έντονο, διατοπικό και διαχρονικό πρόβλημα με οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Η μέχρι σήμερα μη ολοκληρωτική επίλυση αυτού, παράγει σειρά υπο-προβλημάτων, καθώς δημιουργούνται τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες.

Χωρίς να αγνοούμε ότι η φοροδοτική ικανότητα των συμπολιτών μας έχει περιοριστεί, και με δεδομένες τις αντικειμενικές δυσκολίες που υπάρχουν λόγω του πολύ μεγάλου ποσοστού αυτοαπασχολουμένων στη χώρα μας, συνεχώς αξιολογούμε τις πολιτικές.

Με γνώμονα τόσο τη δίκαιη κατανομή των βαρών, προκειμένου να εδραιωθεί κλίμα δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος, όσο και την αύξηση της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.

Η βούληση της Κυβέρνησης είναι εκπεφρασμένη και δεδομένη.

Προσδοκούμε ότι με ένταση των προσπαθειών μας αλλά και με την σταθερή οικοδόμηση από όλους της αναγκαίας φορολογικής συνείδησης, θα πετύχουμε καλή λύση του προβλήματος.

6. Δεν είναι λίγοι εκείνοι – μέσα στη Kυβέρνηση – που διακρίνουν ότι είσαστε πολύ φειδωλός όσον αφορά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αυτό δεν δημιουργεί πρόβλημα στη ρευστότητα;

Βασική, στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης αποτελεί η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Και πιο συγκεριμένα η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος φέτος, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.

Προς την κατεύθυνση αυτή, τηρούμε τον Προϋπολογισμό.

Κατά το 1^ο εξάμηνο του 2013 πετύχαμε καλύτερα αποτελέσματα από τους στόχους που είχαμε θέσει.

Επιπρόσθετα, κάνουμε ιδιαίτερα χρηστή διαχείριση του αποθεματικού του Προϋπολογισμού.

Συγκεκριμένα, κατά το 1^ο εξάμηνο του έτους, έχουν δαπανηθεί 251 εκατ. ευρώ ή το 23% του αποθεματικού που προβλέπονταν στον Προϋπολογισμό, έναντι του 55% περίπου του συνολικού αποθεματικού που χρησιμοποίησε η προηγούμενη Κυβέρνηση την αντίστοιχη περίοδο του 2012.

Και αυτό έχει χρησιμοποιηθεί εφέτος, εκτός από την κάλυψη ανελαστικών δαπανών για εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, για την κάλυψη δαπανών για πανεπιστημιακά συγγράμματα, για την επιδότηση άγονων γραμμών, για την αντιμετώπιση δαπανών που αφορούν στην ασφάλεια των καταστημάτων κράτησης της χώρας, για την κάλυψη δαπανών για εμβολιασμό απόρων και ανασφάλιστων ατόμων της χώρας.

Επιπλέον, έχουμε χρηματοδοτήσει τα Υπουργεία με ποσό ύψους 5,4 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου, εκ των οποίων έχουν εισρεύσει στην πραγματική οικονομία περί τα 4 δισ. ευρώ.

Συνεπώς, έμπρακτα αποδεικνύεται ότι η δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία μπορεί να συνοδεύεται από στοχευμένες κοινωνικές δράσεις αλλά και από την ενίσχυση της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας.

7. Έχετε βάλει ένα πλάνο για 25.000 απολύσεις ως τις 31/12. Μέχρι στιγμής έχουν βρεθεί οι 4.200 και υπάρχει σχέδιο για άλλους 2.800. Τι γίνεται με τους υπόλοιπους; Από πού θα βρεθούν; Θα έχουμε και άλλους «ξαφνικούς θανάτους» τύπου ΕΡΤ;

Το πλάνο στο οποίο αναφέρεσθε, προβλέπει 15.000 απολύσεις από το Δημόσιο μέχρι το τέλος του 2014.

Απολύσεις, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν υπό τον κανόνα 1:1, δηλαδή για κάθε αποχώρηση δημοσίου υπαλλήλου θα γίνεται και μία πρόσληψη ενός νέου, καταρτισμένου υπαλλήλου με υψηλά προσόντα.

Κι αυτό διότι, στόχο της Κυβέρνησης δεν αποτελεί μόνο η ποσοτική εκλογίκευση του δημοσίου τομέα αλλά, κυρίως, η ποιοτική αναβάθμισή του.

Είμαι πεπεισμένος ότι το αρμόδιο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, με τη συνδρομή και τη συμβολή όλων μας, θα προβεί σε εκείνες τις στοχευμένες κινήσεις, οι οποίες θα αναβαθμίσουν τη δομή, τη λειτουργία και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Ελληνικού Δημοσίου, προς όφελος όλων των πολιτών.

8. Θα ήθελα να κλείσω με μια πολιτική ερώτηση. Υπάρχει άλλη λύση για τον τόπο κ. Υπουργέ; Ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάζει τους τόνους και ζητά από την παρούσα Κυβέρνηση να φύγει. Ποια θα μπορούσε να είναι η επόμενη μέρα;

Σε μια δημοκρατική χώρα όπως είναι η Ελλάδα, οι διαδικασίες που ρυθμίζουν τη λειτουργία του πολιτεύματος και τη θητεία των Κυβερνήσεων είναι συγκεκριμένες.

Δυστυχώς, η στάση της αντιπολίτευσης χαρακτηρίζεται από συνθηματολογίες, λαϊκισμούς και καταγγελτικό λόγο.

Απουσιάζουν οι τεκμηριωμένες προσεγγίσεις των λύσεων επί των κρίσιμων προβλημάτων, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ταχύτερη έξοδο της χώρας από την κρίση.

Οι πολίτες, παρά τις τεράστιες θυσίες που έχουν υποστεί, εκτιμώ πως αντιλαμβάνονται την πρόοδο που έχει συντελεστεί τον τελευταίο χρόνο.

Αντιλαμβάνονται, επίσης, και το αδιέξοδο στο οποίο θα μπορούσε να οδηγηθεί η χώρα από τη μη ύπαρξη σαφούς στρατηγικής και την παράθεση ευχάριστων, πλην όμως ανεδαφικών πολιτικών.