Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του ΥπΟικ | 15.5.2017

Αθήνα, 15.05.2017

 

Δελτίο Τύπου

Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών

 

 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η χώρα, τα τελευταία 2,5 χρόνια, σέρνεται.

Αντί να επιταχύνει, στηριζόμενη στις ευνοϊκές συνθήκες και προοπτικές που είχαν δημιουργηθεί το 2014, οπισθοχώρησε.

Αργά και σταθερά, βούλιαξε και παραμένει στο τέλμα και την παρακμή.

Σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα πεδία άσκησης πολιτικής.

Στην οικονομία, η χώρα επέστρεψε και παραμένει στην ύφεση.

Πλούτος, 29 δισ. ευρώ, εξανεμίσθηκε.

Νέα μέτρα, 14 δισ. ευρώ, επιβλήθηκαν.

Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, επιδεινώθηκε.

Το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών, συρρικνώθηκε.

Η καθημερινότητά τους, επιβαρύνθηκε.

Η απαισιοδοξία, εμπεδώθηκε.

Η Κυβέρνηση παρέλαβε την οικονομία στον «1ο όροφο», την έριξε στο «υπόγειο», και σήμερα προσπαθεί να την ανεβάσει στο «ισόγειο».

Με ασθενέστερη δυναμική και από χαμηλότερο σημείο αφετηρίας.

Προσπαθεί να επαναφέρει την οικονομία στην ανάπτυξη, κατάσταση στην οποία την παρέλαβε στις αρχές του 2015, και την οποία, στη συνέχεια, επιδείνωσε.

Προσπαθεί να κερδίσει κάτι ουσιαστικό για το χρέος, στηριζόμενη στις αποφάσεις του 2012, αφού πρώτα επιβάρυνε τη βιωσιμότητά του.

Προσπαθεί να εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, πρόγραμμα στο οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται από το Μάρτιο του 2015.

Προσπαθεί να βγάλει τη χώρα στις διεθνείς αγορές, κάτι που είχε γίνει, με επιτυχία, το 2014.

Προσπαθεί να άρει τους κεφαλαιακούς περιορισμούς, τους οποίους η ίδια, με τους χειρισμούς της, επέβαλλε.

Τα προσπαθεί όλα αυτά, επί 2,5 χρόνια, και ακόμη δεν τα έχει καταφέρει.

2,5 χαμένα χρόνια, στα οποία η χώρα χρεώθηκε δύο αχρείαστα μνημόνια, οι πολίτες φτωχοποιήθηκαν και η οικονομία γονάτισε.

Αυτό είναι το κόστος της ανικανότητας, της ανευθυνότητας, της αναξιοπιστίας, του καιροσκοπισμού και των ιδεοληψιών της σημερινής Κυβέρνησης.

Κόστος που αποτυπώνεται, με τον πλέον επώδυνο για τους πολίτες τρόπο, στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το Νομοσχέδιο αποτελεί το 4ο Μνημόνιο, χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση.

Περικλείει δημοσιονομικούς στόχους, πέραν της λήξης του 3ου Μνημονίου.

Περιλαμβάνει μέτρα, για μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου.

Μέτρα, που δεν υπήρχαν στο 3ο Μνημόνιο.

Έτσι, από το «σκίσιμο του Μνημονίου», περάσαμε στο 2ο Μνημόνιο σε 2 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Και από τα «12 δισ. ευρώ παροχές» του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, περάσαμε στα 14,2 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.

Το επαναλαμβάνω: 14,2 δισ. ευρώ είναι ο συνολικός λογαριασμός ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Ο πιο βαρύς και κοινωνικά άδικος μνημονιακός λογαριασμός.

Ένας αχρείαστος λογαριασμός που φέρει, αποκλειστικά, τη σφραγίδα της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Ας δούμε πιο αναλυτικά τα βασικά χαρακτηριστικά του 4ου Μνημονίου.

1ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Πριν από 1 χρόνο, ο κ. Τσίπρας, από αυτό το Βήμα, μετά την ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης, δήλωνε ότι «εκείνες οι θυσίες ήταν οι τελευταίες».

Πρόσφατα, ο ίδιος και Υπουργοί του, σε διθυραμβικούς τόνους, μιλούσαν για το «τέλος της λιτότητας».

Και σήμερα, αντί για το τέλος της λιτότητας, έχουμε ακόμη περισσότερη λιτότητα.

Έχουμε νέα μέτρα και για το 2017 και για το 2018.

Μέτρα, όπως είναι η μείωση των ειδικών μισθολογίων, ιδιαίτερα των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.

Μέτρα, όπως είναι η ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες.

Μέτρα, όπως είναι η μείωση της έκπτωσης του φόρου εισοδήματος για ιατρικές υπηρεσίες, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων.

Μέτρα που επιβαρύνουν τους πιο φτωχούς, τους πιο αδύναμους.

Όμως, η «αριστερή μετρολαγνεία» δεν σταματά το 2018.

Έχουμε νέα μέτρα μέχρι το 2021.

Μέτρα, ύψους 5 δισ. ευρώ.

Μέτρα, όπως είναι η τεράστια μείωση του αφορολόγητου και η μεγάλη περικοπή των κύριων και επικουρικών συντάξεων.

Μέτρα που αποκαλύπτουν, σε όλους τους πολίτες, την μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση που γνώρισε ποτέ η Πατρίδα μας.

2ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της κοινωνικής αναλγησίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Εξοντώνει ελεύθερους επαγγελματίες, χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους και αγρότες.

Καταστρέφει τη μεσαία τάξη.

Μεταφέρει βάρη στους πιο αδύναμους.

Ισοπεδώνει την κοινωνία.

  • 1,3 εκατ. πολίτες, χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, θα πληρώσουν, για πρώτη φορά, φόρο.
  • 1,4 εκατ. ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες, θα δουν νέες, δραματικές αυξήσεις στις ήδη εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές τους.
  • Οι οριζόντιες περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου, μεταφράζονται σε μέχρι τρεις χαμένες συντάξεις για τους συνταξιούχους και σε έναν χαμένο μισθό για τους μισθωτούς.

Με λίγα λόγια, το 4ο Μνημόνιο φτωχοποιεί όλη την κοινωνία.

3ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της αναξιοπιστίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Ο κ. Τσίπρας, τον Ιανουάριο, δεσμευόταν ότι «δεν θα νομοθετήσει μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019, δεν θα νομοθετήσει μείωση του αφορολόγητου, δεν θα νομοθετήσει νέες περικοπές στις συντάξεων».

Και σήμερα, 4 μήνες αργότερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα νομοθετεί.

Ο κ. Τσακαλώτος, πέρυσι, πριν την προηγούμενη μείωση του αφορολόγητου, δεσμευόταν ότι δεν είναι διατεθειμένος, ως Υπουργός, να καταθέσει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο με αφορολόγητο μικρότερο από αυτό που επέβαλε τότε.

Και σήμερα, 1 χρόνο αργότερα, το αφορολόγητο, με εισήγηση του Υπουργού, «γκρεμίζεται» στα 5.681 ευρώ, περικόπτεται δηλαδή κατά 35%.

Αναμένουμε να δούμε τι θα πράξει ο κ. Υπουργός…

Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή».

Έδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα.

Από το «ούτε 1 ευρώ νέα μέτρα», περάσαμε στο ότι θα ψηφίσουμε «5 δισ. ευρώ νέα μέτρα, και με τα δύο χέρια, χωρίς πόνο ψυχής».

Χωρίς ηθικές αναστολές.

Χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες.

Ο απόλυτος εθισμός!

Όλα για την εξουσία, με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.

4ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της ανικανότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Η Κυβέρνηση, με δική της ευθύνη, καθυστέρησε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.

Συνέχισε να δίνει θεατρικές παραστάσεις περί δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης», που ποτέ όμως δεν έκανε, όπως ομολόγησε πρόσφατα πρώην Υπουργός της.

Προχώρησε στη συρρίκνωση της συμμετοχής του Δημοσίου στις τράπεζες, με τεράστιο, μόνιμο, μη αναστρέψιμο κόστος για τους Έλληνες φορολογούμενους.

Προχώρησε στη σύσταση του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, ενός φορέα διάρκειας ενός αιώνα, χωρίς ουσιαστικό εθνικό και δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία, συνεχίζοντας διαρκώς να του εκχωρεί δημόσια περιουσία.

Προχώρησε, από ιδεοληπτική εμμονή, σε μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης όλων των πολιτών.

Δεν προχωράει διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί ούτε μπορεί, ούτε ξέρει, ούτε θέλει να τις υλοποιήσει.

Χωρίς στρατηγικό σχέδιο, προχωράει με την τακτική του «βλέποντας και κάνοντας».

Στο μεταξύ όμως, σωρεύει τεράστιο κόστος στη χώρα.

Πλούτος 29 δισ. ευρώ εξανεμίστηκε.

Κάθε ελληνικό νοικοκυριό έγινε κατά 7.000 ευρώ φτωχότερο!

Και ταυτόχρονα, το κάθε μέσο νοικοκυριό «φορτώθηκε» 3.400 ευρώ από τα αχρείαστα μέτρα λιτότητας που του επέβαλε η σημερινή Κυβέρνηση!

Η απόλυτη αποτυχία!

5ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής εξαπάτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Κυβέρνηση η οποία προσπαθεί, και πάλι, να πασπαλίσει, με «αριστερή χρυσόσκονη», την εξαιρετικά δυσάρεστη για τους πολίτες πραγματικότητα.

Η καινούργια συνταγή τιτλοφορείται: «αντίμετρα».

«Αντίμετρα», τα οποία αποτελούν επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων.

Και αυτό γιατί τα αντίμετρα προϋποθέτουν την ψήφιση και πλήρη υλοποίηση των μέτρων, προϋποθέτουν την μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και προϋποθέτουν την αξιολόγηση των θεσμών για την δημοσιονομική πορεία της χώρας.

Αρχίζουν δε να υλοποιούνται, από το στιγμή που η χώρα, μετά τη λήψη των μέτρων, υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα κατά μόνιμο τρόπο, για διάστημα τουλάχιστον 3 ετών.

Για παράδειγμα, αν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά την μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων, κρίνουν ότι η χώρα επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2021, πόσα αντίμετρα θα εφαρμοστούν;

Κανένα! Μηδέν!

Η πλήρης δε υλοποίησή τους απαιτεί γιγαντιαία και άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 5,5% του ΑΕΠ.

Η πλήρης και αφοπλιστική επιβεβαίωση όλων αυτών αποτυπώνεται στο Άρθρο 15 του Σχεδίου Νόμου.

Και φυσικά, μέτρα και αντίμετρα δεν είναι ισοδύναμα για τον κάθε πολίτη.

Για παράδειγμα, οι πολίτες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ, ακόμη και αν υλοποιηθούν πλήρως όλα τα αντίμετρα, θα πληρώσουν νέους φόρους.

Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους.

Άρα, τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα, σίγουρα θα ζημιωθούν.

Και μάλιστα πολύ…

Συνεπώς, ενώ τα μέτρα είναι σίγουρα, τα αντίμετρα τελούν υπό αίρεση και ανέφικτες στην υλοποίησή τους προϋποθέσεις.

Αντιθέτως, η πρόταση του Προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, για τη διανομή «μερίσματος» στην κοινωνία, μέσω της άμεσης λήψης «αντιμέτρων», λόγω της μεγάλης υπέρβασης του δημοσιονομικού στόχου το 2016, είναι λελογισμένη, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.

  • Είναι λελογισμένη, γιατί έχει συνολικό κόστος 0,5% του ΑΕΠ, όταν η υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα ξεπερνά τις 3,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ για το 2016.
  • Είναι ρεαλιστική, γιατί η διάθεση της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος προβλέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο.

Χορηγείται δε όταν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία από τη Eurostat. Και αυτό έγινε, στις 24 Απριλίου.

  • Τέλος, είναι και τεκμηριωμένη, αφού ο τρόπος, ο χρόνος και η στόχευση της πρότασης είναι εντός του υφιστάμενου πλαισίου.

Άλλωστε, κάτι αντίστοιχο είχαμε πράξει και το 2014, με τη διανομή κοινωνικού μερίσματος.

Βέβαια τότε, με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψιν και τους μακροχρόνια άνεργους.

Κάτι που δεν έκανε η σημερινή Κυβέρνηση.

Αναγκάζοντας τον Υπουργό Οικονομικών να αποστείλει ταπεινωτική επιστολή στους δανειστές, με την οποία αναγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένη η διαδικασία που ακολουθήθηκε, υποσχέθηκε ότι αυτό θα γίνεται πλέον σε συνεννόηση με τους εταίρους, ενώ δεσμεύθηκε και για «διαρκή αφοσίωση στο Μνημόνιο».

Προφανώς και γνωρίζουμε ότι η διάθεση ποσού εφέτος από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος πέρυσι, επιβαρύνει την εκτέλεση του τρέχοντος Προϋπολογισμού.

Η Κυβέρνηση όμως, όπως καταγράφει και το Σχέδιο Νόμου, προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα λίγο πάνω από το στόχο του 1,75% του ΑΕΠ για το 2017.

Συνεπώς, έχει το δημοσιονομικό περιθώριο να διανείμει κάποιο «μέρισμα».

Εκτός και αν αμφιβάλλει πλέον για την επίτευξη του εφετινού στόχου, εξαιτίας της σημαντικής, προς τα κάτω αναθεώρησης των εκτιμήσεών της για τον εφετινό ρυθμό ανάπτυξης.

Αν όμως αμφιβάλλει για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,75% εφέτος προκειμένου να υλοποιήσει άμεσα κάποια «αντίμετρα», πόσο εφικτή είναι η συνεχής υπέρβαση του 3,5% του ΑΕΠ, προκειμένου να αρχίσει να υλοποιεί κάποια από τα «αντίμετρα» στο μέλλον;

Και αλήθεια, αφού θα πιάνετε 3,5% του ΑΕΠ, προς τι τα νέα μέτρα το 2018; Προς τι οι επιπλέον αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών;

Επειδή όμως «τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια», καλούμε την Κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, να αποδεχθεί την πρόταση της ΝΔ.

6ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της ανευθυνότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Πριν τις εκλογές τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ: «τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της προηγούμενης Κυβέρνησης δεν βγαίνουν», «σκοτώνουν την κοινωνία» και «πνίγουν την οικονομία».

Ακόμη και αν αυτά θα προέκυπταν από τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Μετά τις εκλογές τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ: «μειώσαμε τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της προηγούμενης Κυβέρνησης και γλιτώσαμε 20 δισ. ευρώ μέτρα».

Σήμερα τι μας λέει;

Ότι τελικά ήταν απολύτως εφικτά τα πρωτογενή πλεονάσματα της Κυβέρνησης του κ. Σαμαρά, μάλιστα μπορούν να επιτευχθούν ακόμη υψηλότερα, ακόμη και 5,5% του ΑΕΠ, με χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.

Και μάλιστα ότι αυτό είναι και καλό, γιατί θα δοθούν και επιπλέον «αντίμετρα».

Με λίγα λόγια, από ορκισμένοι πολέμιοι των ανέφικτων πρωτογενών πλεονασμάτων, σήμερα καταντήσατε υπερασπιστές, λάτρεις και οπαδοί τους.

Η απόλυτη πολιτική υποκρισία.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμπερασματικά, όπως ήδη κατέδειξα, το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της αναξιοπιστίας, της ανικανότητας, της πολιτικής εξαπάτησης και της ανευθυνότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Η ΝΔ, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους πολίτες, καταψηφίζει το 4ο Μνημόνιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

 

2017-05-15 ΔΤ – Ομιλία κοινή συνεδρίαση Επιτροπών Βουλής – Πολυνομοσχέδιο

Share

Εκτύπωση άρθρου Εκτύπωση άρθρου
TwitterInstagramYoutube