Την Κυριακή στις Βρυξέλλες αποφασίστηκε ένας μηχανισμός στήριξης για την ευρωζώνη συνολικά, με συμμετοχή και του ΔΝΤ. Επειδή διαφωνήσατε με το μηχανισμό στήριξης για τη χώρα μας, ποια είναι η στάση σας απέναντι σε αυτόν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό;

Δεν διαφωνήσαμε με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης για την Ελλάδα, αν και θα προτιμούσαμε, και παλέψαμε γι’ αυτό στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, τη συγκρότηση ενός αμιγώς ευρωπαϊκού μηχανισμού.

Διαφωνήσαμε με το μίγμα των μέτρων που συνοδεύουν την αναπόφευκτη, εξαιτίας κυρίως των πράξεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης.

Και διαφωνήσαμε διότι πιστεύουμε ότι το προτεινόμενο μίγμα επιτείνει το φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Ήδη η Κυβέρνηση ομολόγησε την εντυπωσιακή επιδείνωση της κατάστασης εφέτος, αφού η εκτίμησή της για ύφεση 0,3% τον Ιανουάριο μετατράπηκε σε 4% τον Μαϊο.

Η συγκρότηση του μηχανισμού στήριξης για την ευρωζώνη είναι, αναμφίβολα, μία θετική εξέλιξη.

Είναι μία πρώτη, ουσιαστική και συντονισμένη, απάντηση σε αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος που σχετίζονται με την απουσία μηχανισμών διαχείρισης κρίσεων, την έλλειψη μηχανισμών αλληλεγγύης και στήριξης των χωρών που βρίσκονται σε δυσχερή θέση, την αποτυχία μηχανισμών να εξομαλύνουν μεγάλες ανισορροπίες.

Αυτή όμως η πρωτοβουλία θα πρέπει άμεσα να συμπληρωθεί με δράσεις στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, εποπτείας των «σκιωδών» χρηματοοικονομικών προϊόντων, και δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού φορέα πιστοληπτικής αξιολόγησης.

 

Κατηγορείτε την Κυβέρνηση ότι μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους σε κρίση δανεισμού. Θεωρείτε ότι είχε τη δυνατότητα να την αποτρέψει;

Η πορεία εξέλιξης των διαφορικών επιτοκίων (spreads) τον τελευταίο χρόνο καταδεικνύει ότι υπήρχαν αυτά τα περιθώρια.

Άλλωστε, μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα, με τα ίδια χρόνια «δίδυμα» προβλήματα ελλείμματος και χρέους, μπορούσε να δανείζεται άνετα και με σχετικά χαμηλό επιτόκιο.

Η ευθύνη της Κυβέρνησης για την σημερινή κρίση είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη, αφού, μεταξύ άλλων:

• Επέδειξε αβουλία, αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα.
• Παρουσίασε έλλειψη σοβαρού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.
• Καθυστέρησε να πάρει μέτρα, και όταν πήρε κάποια το μίγμα τους απεδείχθη κατάλληλη θεραπεία για το προηγούμενο στάδιο της ασθένειας.
• Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
• Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές με τις παλινωδίες, τις αντιφατικές δηλώσεις, τις ανεύθυνες διαρροές.
• Δεν «έμαθε» να «διαβάζει» τις αγορές. Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια.

Έτσι, το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη αρχικά άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε, δυστυχώς, προς τη χώρα μας…

 

Εσείς ο ίδιος όμως χαρακτηρίσατε την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης αναπόφευκτη. Γιατί καταψηφίσατε τη συμφωνία στη Βουλή;

Η Ν.Δ. καταψήφισε το Σχέδιο Νόμου για τα μέτρα που συνοδεύουν την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, για μια σειρά από λόγους:

1^ον. Το μίγμα των μέτρων εκτιμούμε ότι θα επιτείνει την ύφεση.

2^ον. Είναι κοινωνικά άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό.

3^ον. Λείπουν τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς και μειώνονται δραστικά και οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

4^ον. Πάνω από το 30% της τετραετούς δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 30 δισ. ευρώ, περιλαμβάνει μη-καθορισμένα μέτρα (ύψους 11 δισ. ευρώ).

5^ον. Το Μνημόνιο Συνεργασίας αναφέρεται στο πιθανό ενδεχόμενο λήψης και άλλων, επιπρόσθετων, μέτρων.. Η Έκθεση που δημοσιοποίησε προχθές το ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει αυτούς τους κινδύνους, ενώ προσθέτει κάποιους ακόμη (αδυναμία πολιτικής βούλησης, έλλειψη δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος κ.α.).

6^ον. Η Εισηγητική Έκθεση και το Μνημόνιο Συνεργασίας επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση στις τελευταίες Κυβερνήσεις της Ν.Δ., καθιστώντας τα «μνημόνια κομματικής προπαγάνδας».

Πέρα από αυτά, όμως, θα ήθελα να τονίσω ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ειδικών που πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν «αντί να θεραπεύσουν, να σκοτώσουν τον ασθενή». Υπογραμμίζω δε ότι η Αργεντινή πρώτα υιοθέτησε πρόγραμμα δραστικής εξυγίανσης της οικονομίας της και στη συνέχεια κήρυξε στάση πληρωμών.

 

Ο κ. Σαμαράς είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι ο κ. Καραμανλής έπρεπε να πάρει μέτρα το καλοκαίρι και ας τον έριχναν. Μήπως και τότε ήταν ήδη πολύ αργά;

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ., μέσα στο 2009, έλαβε κάποια μέτρα, άλλα υλοποιήθηκαν (όπως ήταν το πάγωμα μισθών και συντάξεων πριν από 1 ακριβώς χρόνο), ενώ άλλα όχι λόγω αλλαγής της Κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα 2/3 της συνολικής υστέρησης εσόδων, για ολόκληρο το 2009, σημειώθηκαν μόνο το τελευταίο τρίμηνο του έτους.

Βέβαια, το έλλειμμα, ακόμη και αν εφαρμόζονταν τα έκτακτα μέτρα, θα ήταν υψηλότερο από τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης της Ν.Δ. περίπου κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες.

Τέτοια όμως δημοσιονομική εκτροπή θα ήταν αντίστοιχη αυτής των χωρών της Ευρώπης, οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους, κατά μέσο όρο, να εκτοξεύονται από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009.

 

Εγκαλείτε την Κυβέρνηση ότι δεν προωθεί αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και προτείνετε έναν κατάλογο μέτρων. Μπορείτε να μας πείτε ποια από αυτά είναι άμεσης υλοποίησης;

Το ζητούμενο σήμερα είναι συγκροτημένες και συνεκτικές δράσεις και πολιτικές ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης. Η Ν.Δ. προτείνει άμεσα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους. Μέτρα όπως είναι η εμπροσθοβαρής αυξημένη κοινοτική, έναντι της εθνικής, συμμετοχή στο ΕΣΠΑ, η προώθηση προγραμμάτων που είναι έτοιμα προς υλοποίηση θα εμπλουτίζουν το υιοθετούμενο μίγμα Οικονομικής πολιτικής, θα περιορίζουν την ύφεση, θα συγκρατούν την εξάπλωση της ανεργίας και θα καθιστούν τα μέτρα περιστολής πιο αποτελεσματικά.

Γιατί χωρίς αυτά, ή αντίστοιχα, μέτρα η περιστολή του ελλείμματος θα αποδώσει πολύ λιγότερα από τις θυσίες που επιβάλλει.

Ήδη με βάση τη συμφωνία ένταξης στο μηχανισμό στήριξης το 36% – 40% της δημοσιονομικής προσαρμογής το απορροφά η ύφεση.

 

Στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή ο κ. Σαμαράς αφιέρωσε πολύ χρόνο στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Τι μπορεί να αποφέρει;

Με πρωτοβουλίες αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (ενδεικτικά, μέσω πώλησης, μακροχρόνιας μίσθωσης ή ΣΔΙΤ) μπορούμε να μετατρέψουμε αδρανείς πόρους (οι πρόσοδοι από αυτή δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ) σε τμήμα του εθνικού ενεργητικού.