Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Κυρώνουμε σήμερα, σε ένα Σχέδιο Νόμου, 12 διαφορετικούς νόμους, 12 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.

Πράξεις που αποτελούν, μαζί με τη συζήτηση νομοσχεδίων με τη μορφή του κατεπείγοντος, τον κανόνα νομοθέτησης της Κυβέρνησης της Αριστεράς.

Δεν θα επικαλεσθώ αποσπάσματα της διαχρονικής, πομπώδους ρητορικής του κ. Τσίπρα, του κ. Τσακαλώτου και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, για την εν λόγω πρακτική.

Αποσπάσματα που αποδεικνύονται τελείως «κάλπικα», παρά το «πασπάλισμα» με τη γνωστή «αριστερή χρυσόσκονη».

Θα σημειώσω όμως ότι οι Συνάδελφοί μας, οι ριζοσπάστες αριστεροί, αποδεικνύονται  ασυναγώνιστοι και είναι μακράν πρώτοι στην αναξιοπιστία.

Αυτή η καλπάζουσα αναξιοπιστία της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής αριστεράς, δείχνει πλεόνασμα πολιτικού θράσους και έλλειμμα αρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.

Φαντάζομαι ότι οι άλλοι φίλοι μας που, επί δεκαετίες, ήταν πρωταθλητές στο «άθλημα», βλέποντας να καταρρίπτεται συνεχώς από τους ριζοσπάστες αριστερούς το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στην αναντιστοιχία προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πρακτικών, τρίβουν τα μάτια τους από έκπληξη.

Το ελπιδοφόρο βέβαια σημείο σ’ αυτή την εξέλιξη είναι ότι, έστω και με αργό ρυθμό, στη συνείδηση όλο και περισσότερων πολιτών εντοπίζονται και αξιολογούνται οι τρέχουσες και ιστορικές ευθύνες.

Σε ότι αφορά όλους εμάς που υπηρετούμε το πολιτικό σύστημα της χώρας, πιστεύω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, έστω και τώρα, ότι το μέγεθος της αναξιοπιστίας στο πεδίο της πολιτικής αποτελεί τη βασική και ευθεία αιτία της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, καθώς και του γενικευμένου και επικίνδυνου «αλαλούμ» που τείνει να κυριαρχήσει στη χώρα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το μεγαλύτερο μέρος του υπό συζήτηση Σχεδίου Νόμου, καλύπτεται από τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με τις οποίες αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί, που υφίστανται μέχρι και σήμερα.

Είναι απολύτως καθαρό, αφού είναι λογικά αποδείξιμο, ότι η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών οφείλεται, αποκλειστικά, σε εσφαλμένες πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης κατά το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Η Κυβέρνηση αυτό το εξάμηνο:

1^ον. Στηρίχθηκε σε εσφαλμένες θεμελιώδεις υποθέσεις, τις οποίες απέρριψε η ίδια η πραγματικότητα.

2^ον. Αγνόησε τους Ευρωπαϊκούς κανόνες διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα να θεωρεί, εσφαλμένα, ότι όσο περνάει ο χρόνος οι εταίροι θα υποχωρούν.

3^ον. Παρασύρθηκε από μαξιμαλιστική ρητορική, δογματισμούς και ιδεοληψίες.

4^ον. Συζητούσε ακατάπαυστα, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης, καλλιεργώντας περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας».

5^ον. Κατανάλωσε σημαντικό διαπραγματευτικό κεφάλαιο και χρόνο σε θέματα διαδικαστικά και επουσιώδη, δίνοντας έμφαση στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.

6^ον. Κινήθηκε στη λογική της εσκεμμένης «πολιτικής διαπραγμάτευσης», για να αποφύγει την αλήθεια των αριθμών, η οποία, με το πέρασμα των μηνών, γίνονταν όλο και πιο ζοφερή.

7^ον. Συγκρότησε οικονομικό επιτελείο χωρίς συνοχή και σταθερή στρατηγική, με συχνές αλλαγές της διαπραγματευτικής ομάδας, σε όλα τα επίπεδα.

8^ον. Προχώρησε στη διεξαγωγή ενός ασαφούς δημοψηφίσματος.

Επιλογή εσφαλμένη τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το χρόνο πραγματοποίησής της.

Απόδειξη; Το αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπόψη.

Το αποτέλεσμα αυτών των πράξεων και παραλείψεων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, το 1^ο εξάμηνο του 2015, ήταν και είναι τεράστιο για την οικονομία και οδυνηρό για την κοινωνία.

Η χώρα προχώρησε στην υπογραφή ενός νέου, 3^ου Μνημονίου, που πριν από λίγους μήνες δεν ήταν αναπόφευκτο, και το οποίο συνοδεύεται από πολύ περισσότερα και πιο επώδυνα δημοσιονομικά μέτρα από αυτά που προβλέπονταν στις αρχές του έτους, ακόμη όμως και από αυτά που είχαν αποφασισθεί πριν από το δημοψήφισμα.

Παράλληλα, η χώρα, επί μήνες, βρίσκεται σε καθεστώς «εσωτερικής στάσης πληρωμών».

Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων συρρικνώθηκαν σημαντικά.

Ενώ, με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που σήμερα κυρώνουμε, αποφασίστηκε, από την Κυβέρνηση, η τραπεζική αργία και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί.

Έτσι, σήμερα:

• Η δημόσια οικονομία, παρά τα νέα, πρόσθετα μέτρα λιτότητας, έχει επιστρέψει στα πρωτογενή ελλείμματα.
• Η πραγματική οικονομία έχει καταρρεύσει.
• Οι επιχειρηματικές προσδοκίες έχουν ραγδαία επιδεινωθεί.
• Η καταναλωτική εμπιστοσύνη έχει σημαντικά υποχωρήσει.
• Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα έχουν επιστρέψει στα προ-2013 επίπεδα.
• Η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
• Οι τράπεζες έχουν ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.

Μια ανακεφαλαιοποίηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, και η οποία:

• επιφέρει πρόσθετο κόστος στους φορολογούμενους,
• συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική και δημόσια συμμετοχή,
• απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου,
• εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας,
• τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια σοβαρών περιουσιακών τους στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.

 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, παγιδευμένη σε ιδεοληψίες, μύθους, ψευδαισθήσεις και ενδογενείς αντιφάσεις, χωρίς πολιτική κατεύθυνση, σχέδιο και βούληση, έχει οδηγήσει την Ελληνική οικονομία σε «καθοδικό σπιράλ».

Σ’ αυτή την δυσμενή εξέλιξη συνέβαλλαν, σημαντικά, τα μέτρα ελέγχου στην κίνηση κεφαλαίων.

Μέτρα για τα οποία φέρει αποκλειστική ευθύνη η Κυβέρνηση.

Μέτρα τα οποία και καταψηφίζουμε.

 

Share