Δεν είναι θετικό το ότι έκλεισε η τρίτη αξιολόγηση;

Το κλείσιμό της στο τέλος Ιανουαρίου αποτελεί προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του τρέχοντος μνημονίου.

Αν όμως αυτό είναι θετικό και για τους πολίτες, θα αξιολογηθεί όταν δημοσιοποιηθεί όλο το περιεχόμενο της επιτευχθείσας τεχνικής συμφωνίας.

Διότι εκτός του ότι πρόκειται για την αξιολόγηση των πλειστηριασμών, φαίνεται να είναι μία ακόμη αξιολόγηση Κυβερνητικών υποχωρήσεων, με κρίσιμα θέματα να μεταφέρονται για το μέλλον, «σπρώχνοντας το τενεκεδάκι λίγο πιο κάτω».

Η αξιολόγηση όμως έκλεισε χωρίς νέα δημοσιονομικά μέτρα για το 2018;

Προφανώς εννοείτε χωρίς ακόμη πιο νέα. Γιατί μόνιμα νέα μέτρα λιτότητας, ύψους 1,9 δισ. ευρώ, θα υπάρξουν. Μέτρα τα οποία ναι μεν έχουν ψηφιστεί, αλλά οι πολίτες δεν τα έχουν ακόμη βιώσει στην καθημερινότητά τους. Μέτρα όπως είναι οι νέες περικοπές στο ενιαίο μισθολόγιο, οι πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις και στα οικογενειακά επιδόματα, η κατάργηση φοροαπαλλαγών, η περαιτέρω μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η επέκταση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, ο φόρος διαμονής, οι πρόσθετες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές.

Δυστυχώς, το κατά μέσο όρο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών θα συρρικνωθεί και το 2018, ενώ θα συνεχιστούν οι κατασχέσεις περιουσιών και οι πλειστηριασμοί ακινήτων.

Η ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης μας οδηγεί σε «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια» όπως υποστηρίζει το Μέγαρο Μαξίμου;

«Καθαρή» έξοδος από τα μνημόνια δεν μπορεί να υπάρξει με νέα μέτρα λιτότητας ύψους 5,1 δισ. ευρώ μετά το 2018 και με δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μακρά περίοδο.

Ούτε μπορεί να υπάρξει αν η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους, η οποία έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι του 2018, συνοδευτεί από έναν αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας, απλώς με άλλον «τίτλο».

Για τους λόγους αυτούς, ο όρος «καθαρή έξοδος» αποσύρεται σιγά-σιγά από το δημόσιο διάλογο.

Σε κάθε περίπτωση, μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος η χώρα πρέπει να δανείζεται από τις αγορές με λογικά επιτόκια. Με τα σημερινά δεδομένα, αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί. Με αποτέλεσμα την ανάγκη δημιουργίας σημαντικού ταμειακού αποθέματος, εις βάρος όμως της πραγματικής οικονομίας.

Την πρόβλεψη του προϋπολογισμού για ανάπτυξη 1,6% φέτος πως τη σχολιάζετε;

Ακόμη και αν αυτή η αναιμική ανάπτυξη επιτευχθεί, κάτι για το οποίο εγείρονται αμφιβολίες μετά την πρόσφατη δημοσιοποίηση των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, θα πρόκειται για αποτυχία. Διότι ο στόχος που είχε τεθεί ήταν για ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης ύψους 2,7%.

Που οφείλεται όμως αυτή η μεγάλη απόκλιση, την ίδια περίοδο μάλιστα που οι εκτιμήσεις για τον ευρωπαϊκό ρυθμό ανάπτυξης συνεχώς αναθεωρούνται επί τα βελτίω; Στη συνειδητή επιλογή της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τους πολίτες, στην αδυναμία υλοποίησης αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων και προσέλκυσης επενδύσεων, και στη συρρίκνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία με τη διευρυμένη εσωτερική στάση πληρωμών.

Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η Κυβέρνηση, αφού «κατρακύλησε» την οικονομία και πάλι στην ύφεση την περίοδο 2015-2016, αδυνατεί να την οδηγήσει στη βιώσιμη ανάπτυξη.

Με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας τι πρέπει να γίνει;

Η αντιμετώπιση του ζητήματος των πλειστηριασμών πρέπει να συνδυάζει την κοινωνική ευαισθησία με την κοινωνική ευθύνη, στη βάση της ισονομίας και της συντεταγμένης δικαιοσύνης.

Η ΝΔ, στο τέλος του 2014, παρέδωσε θεσμικό πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς. Η σημερινή Κυβέρνηση, αφού εξαπάτησε τους πολίτες με προεκλογικές υποσχέσεις για «σεισάχθεια» και για «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», τροποποίησε τις ρυθμίσεις, με αποτέλεσμα να υφίσταται μεταγενέστερα προστασία για το 60% των περιπτώσεων του προηγούμενου πλαισίου. Ενώ, από 1^η Ιανουαρίου 2018, ακολουθώντας την καινούργια Κυβερνητική λογική ότι «οι πλειστηριασμοί είναι ευλογία», δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο προστασίας για την πρώτη κατοικία.

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι πρέπει να προχωρήσουν οι πλειστηριασμοί για τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» και για μεγάλες περιουσίες, ακόμη και αν κάποιοι από αυτούς έχουν βρει «καταφύγιο» στο Νόμο Κατσέλη, προστατεύοντας όμως την λαϊκή πρώτη κατοικία. Ειδικά όταν το κατά μέσο όρο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, κυρίως των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων, εξαιτίας της επιλογής της Κυβέρνησης να τους υπερφορολογήσει, συνεχίζει να βαίνει μειούμενο.

Και είναι ευθύνη της Κυβέρνησης αυτό να το διασφαλίσει.

Η Κυβέρνηση κατάφερε, για 2^η χρονιά, να μοιράσει κοινωνικό μέρισμα. Αυτό δεν δείχνει ότι έχει κοινωνικό πρόσημο η πολιτική της;

Αυτό δεν δικαιούται να το υποστηρίζει Κυβέρνηση η οποία έχει επιβάλλει 27 νέους – κυρίως έμμεσους – φόρους και έχει προχωρήσει σε 21 περικοπές συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων.

Η οποία, αφού υλοποίησε αυτή την προβληματική συνταγή ισοπέδωσης όλων προς τα κάτω, με μόνιμα μέτρα λιτότητας ύψους 14,5 δισ. ευρώ, έρχεται να παρουσιάσει ένα δήθεν φιλολαϊκό πρόσωπο, αποδίδοντας εφάπαξ υποπολλαπλάσιο κοινωνικό μέρισμα.

Οι πολίτες έχουν αντιληφθεί πλέον την Κυβερνητική υποκρισία και τον τυχοδιωκτισμό. Γιατί τα έχουν βιώσει, με πολύ οδυνηρό τρόπο.

Προϋπόθεση ωστόσο για να αλλάξει το κλίμα, όπως λέτε, είναι οι εκλογές. Βλέπετε κάλπες και πότε; Γιατί εδώ έχουμε τον πρωθυπουργό σφιχταγκαλιασμένο με τον κυβερνητικό εταίρο του κ. Καμμένο…

Πράγματι, με μόνη συγκολλητική ουσία την «αγάπη για την καρέκλα», οι κυβερνητικοί εταίροι, χωρίς ιδεολογικές σταθερές και ηθικές αναστολές, κάνουν τα πάντα προκειμένου να κρατηθούν, όσο μπορούν περισσότερο, στην εξουσία.

Σύντομα όμως θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα που η πολιτική τους δημιουργεί, αφού τα προβλήματα συσσωρεύονται και μεγεθύνονται.

Και τότε η προσφυγή στις κάλπες θα είναι αναπόφευκτη, ώστε να υπάρξει μια νέα, μεταρρυθμιστική, φιλελεύθερη με κοινωνικά χαρακτηριστικά, αξιόπιστη και συνεκτική Κυβέρνηση.

Κύριε Σταϊκούρα, έχετε θητεύσει στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και πετύχατε το 2013 το πρώτο πρωτογενές πλεόνασμα μέσα στο Μνημόνιο. Το ερώτημα είναι αν μπορεί η ελληνική οικονομία να δημιουργεί πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022, όπως είναι η δέσμευση που έχει υπογράψει η Κυβέρνηση.

Η επίτευξη αυτού του ύψους πρωτογενών πλεονασμάτων θα ήταν εφικτή αν η οικονομία αναπτυσσόταν με τους ρυθμούς μεγέθυνσης που εκτιμούσαν οι δανειστές το 2014 για τα επόμενα χρόνια. Και μάλιστα χωρίς τα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ νέα μέτρα λιτότητας που ελήφθησαν μεταγενέστερα, εξαιτίας της επιστροφής της οικονομίας στην ύφεση.

Σήμερα όμως η οικονομία, μετά από ύφεση δύο ετών, επανέρχεται με ασθενή δυναμική και οι πολίτες με χαμηλότερο διαθέσιμο εισόδημα, με αποτέλεσμα η επίτευξη αυτών των δημοσιονομικών στόχων να στηρίζεται σε νέα μέτρα, φοροκεντρικής λιτότητας, που επιβαρύνουν την μακροοικονομική πορεία της χώρας.

Ενδεικτικά και μόνο για το τρέχον έτος, ο εκτιμώμενος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης «ψαλιδίστηκε» στο 1,6%, από αρχική πρόβλεψη για 2,7%.

Με αποτέλεσμα, ενώ αναθεωρούνται επί τα βελτίω οι προβλέψεις για τον ευρωπαϊκό ρυθμό ανάπτυξης, η Ελλάδα να ακολουθεί την αντίθετη πορεία, αποτελώντας την μοναδική «αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη».

Προφανώς, αυτή η οικονομική απόκλιση δεν μπορεί να συνεχισθεί.

 

Η Κυβέρνηση όμως, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, υπερκαλύπτει τους δημοσιονομικούς στόχους.

Τους υπερκαλύπτει, αλλά πως; Δικαιολογείται η όποια θριαμβολογία; Η απάντησή μου είναι αρνητική. Και τούτο, για 3 συγκεκριμένους λόγους.

Ο πρώτος είναι, όπως ήδη σας ανέφερα, ότι η υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων οδήγησε την οικονομία σε υστέρηση έναντι των αναπτυξιακών στόχων. Επέφερε τεράστιο κόστος στην πραγματική οικονομία.

Ο δεύτερος είναι ότι η υπέρβαση των στόχων οφείλεται, κυρίως, στην ανελέητη φορολογική και ασφαλιστική επιδρομή επί των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, στα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης από 1.000.000 πολίτες και στη διευρυμένη εσωτερική στάση πληρωμών, σε αναπτυξιακά κρίσιμους και κοινωνικά σημαντικούς τομείς.

Και ο τρίτος είναι ότι η υπέρβαση των στόχων δεν οφείλεται στη συρρίκνωση της φοροδιαφυγής, αφού οι επιδόσεις της Κυβέρνησης στο συγκεκριμένο πεδίο είναι από ανύπαρκτες έως πενιχρές. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η αύξηση των φόρων την τελευταία διετία, διεύρυνε την «απώλεια εσόδων από ΦΠΑ», δηλαδή διόγκωσε τη φοροδιαφυγή.

Αυτά τα στοιχεία είναι, μάλλον, για βαθύ προβληματισμό και αναθεωρήσεις πολιτικών.

Πολλοί οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν την υστέρηση των εσόδων από το φόρο εισοδήματος λέγοντας ότι οι φορολογούμενοι δεν μπορούν πια να αποκριθούν. Από την άλλη πλευρά η Κυβέρνηση λέει ότι έχει πολλαπλάσια έσοδα από τα ασφαλιστικά ταμεία και ότι και το 2018 θα ξεπεράσει το στόχο για πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ. Που βρίσκεται η αλήθεια κατά τη γνώμη σας;

Πράγματι, η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί. Απόδειξη; Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές των πολιτών προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αγγίζουν πλέον τα 130 δισ. ευρώ, αυξημένες κατά 50% από το 2014.

Παρά ταύτα, η Κυβέρνηση βασίζει την επίτευξη του δημοσιονομικού στόχου την επόμενη χρονιά στην ίδια «συνταγή»: σε νέα μέτρα λιτότητας, ύψους 1,9 δισ. ευρώ το 2018. Μέτρα τα οποία θα συρρικνώσουν ακόμη περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών, θα διογκώσουν το ιδιωτικό χρέος και θα οδηγήσουν, για ακόμη μία φορά, σε αποκλίσεις από τους αναπτυξιακούς στόχους.

Ακούμε συχνά την σκληρή κριτική που κάνετε για το πλαίσιο της υπερφορολόγησης. Τι θα κάνει για αυτό το θέμα η ΝΔ αν γίνει Κυβέρνηση και πως θα εξασφαλίσει την συγκατάθεση των Ευρωπαίων;

Ασκούμε κριτική διότι η επιλογή της Κυβέρνησης, με την ανοχή των δανειστών, να υπερφορολογήσει τους πολίτες προκειμένου να πετύχει τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα, έχει αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματική και κοινωνικά άδικη.

Εμείς πιστεύουμε σε μία δημοσιονομική πολιτική που θα εδράζεται στη σταδιακή μείωση της φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Για την υλοποίηση αυτής της πολιτικής, εκτός των στοχευμένων παρεμβάσεων στο πεδίο των πρωτογενών δαπανών, όπου υπάρχουν περιθώρια χωρίς απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, θα εφαρμοστεί μια νέα ρήτρα μεταρρυθμίσεων, με σκοπό την επίτευξη υψηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης σε σχέση με τις σημερινές εκτιμήσεις των θεσμών (1%), που θα προσεγγίζουν ή/και θα υπερβαίνουν την αναπτυξιακή δυναμική που καταγραφόταν στις δικές τους εκθέσεις το 2014 (1,9%). Η αύξηση του πλούτου θα οδηγήσει στη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, και αυτή με τη σειρά της, στη σταδιακή μείωση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Η επίτευξη των νέων, πιο ρεαλιστικών πλεονασμάτων θα επιτυγχάνεται μέσω της αυτοτροφοδοτούμενης αναπτυξιακής διαδικασίας, χωρίς τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας. Ενώ παράλληλα, ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργηθεί, θα χρησιμοποιηθεί, σταδιακά, για περαιτέρω μειώσεις φορολογικών συντελεστών.

Προς την κατεύθυνση αυτή κινηθήκαμε την περίοδο 2013-2014. Το ρεαλιστικό αυτό σχέδιο είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο.

Η Κυβέρνηση όμως, και με τη διανομή μερίσματος, υποστηρίζει ότι στηρίζει τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Η Κυβέρνηση χωρίς ιδεολογικές σταθερές και πολιτικές συνέχειας, κάθε φορά λέει ότι θεωρεί πως τη συμφέρει. Αφού έχει επιβάλλει 27 νέους φόρους, έχει προχωρήσει σε 21 περικοπές συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων, έχει μειώσει 2 φορές το αφορολόγητο, έχει αυξήσει περισσότερο τους κοινωνικά πιο άδικους έμμεσους φόρους, έχει δημιουργήσει τη γενιά των 360 ευρώ, έχει επιβάλλει μόνιμα μέτρα ύψους 14,5 δισ. ευρώ αποδίδοντας εφάπαξ υποπολλαπλάσιο κοινωνικό μέρισμα, προσπαθεί να διατηρήσει επαφή με τις ασυνάρτητες μεγαλοστομίες του παρελθόντος, ρίχνοντας χρυσόσκονη σε «ψευδογλυκίσματα».

Η αλήθεια είναι ότι με τη συνολική πολιτική της όχι μόνο δεν ενισχύει τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, αλλά κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους.

Θεωρείτε πιθανή μία καθαρή έξοδο (clean exit) από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018;

Δεν μπορεί να υπάρξει καθαρή έξοδος με νέα μέτρα λιτότητας ύψους 5,1 δισ. ευρώ τα οποία θα εφαρμοσθούν μετά το 2018 και με δέσμευση για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μακρά περίοδο.

Ούτε επί της ουσίας μπορεί να υπάρξει αν η υλοποίηση των ουσιαστικών παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους, η οποία έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι του 2018, συνοδευτεί με έναν αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας, με άλλον «τίτλο».

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ _ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ _ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ_Σ1_2017-12-03