Ο Βουλευτής Φθιώτιδας και Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, με αφορμή την απάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, κ. Τρ. Αλεξιάδη, για τα κριτήρια χορήγησης του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η Κυβέρνηση, διά του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, ανακοίνωσε τα νέα κριτήρια χορήγησης του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης.
Με τα νέα, «αριστερά» κριτήρια «πετσοκόβεται» κατά το ήμισυ το σχετικό κονδύλι του Προϋπολογισμού, περιορίζεται σημαντικά ο αριθμός των δικαιούχων, μειώνεται το επίδομα σε όσους τελικά χορηγηθεί, ενώ παραπέμπεται για πολύ αργότερα η καταβολή του.
Συνολικά, ο δήθεν «εξορθολογισμός» της χορήγησης του επιδόματος θέρμανσης, όπως καταγράφεται στον Προϋπολογισμό, μεταφράστηκε σε περικοπή του επιδόματος, ύψους 105 εκατ. ευρώ για το 2016.
Συνεπώς, ο μύθος της κοινωνικής ευαισθησίας της δήθεν Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, όπου τελικά δαπανήθηκαν, το 2015, 50% λιγότερα χρήματα από όσα προβλέπονταν.
Η μακρά περίοδος με τα ανέξοδα αριστερά πολιτικά «παραμύθια» έχει τελειώσει».
Παρακολούθησα, με ενδιαφέρον, τις τοποθετήσεις Υπουργών και Συναδέλφων της πλειοψηφίας.
Δυστυχώς, άκουσα να διατυπώνονται, με ευκολία, αοριστολογίες, απλουστεύσεις, αφορισμοί, ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί, ανακρίβειες.
Να γίνονται, και πάλι, ανέξοδες διακηρύξεις.
Να μοιράζονται, και πάλι, ψευδαισθήσεις.
Αν, και οφείλω να ομολογήσω, όχι του μεγέθους και της έκτασης του Προγράμματος της Θεσσαλονίκης.
Ξέρετε, αναφέρομαι σε εκείνο το δήθεν «ρεαλιστικό, υλοποιήσιμο και κοστολογημένο Πρόγραμμα», στο οποίο αναφερόταν ο κ. Τσίπρας, πριν από 1 χρόνο, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Προϋπολογισμού.
Θα έπρεπε, συνεπώς, σε αυτή την αίθουσα, όλες οι πτέρυγες της Βουλής, και ειδικά εσείς, Συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, εξαιτίας και του πρόσφατου παρελθόντος σας σε διατυπώσεις μύθων και ψευδαισθήσεων, να τοποθετείστε με λιγότερη έπαρση.
Να τοποθετείστε με νηφαλιότητα, με υπευθυνότητα, με ρεαλισμό, με ειλικρίνεια.
Και, δυστυχώς, δεν το κάνετε.
Κωδικοποιώ:
1ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Αυτή η Κυβέρνηση δεν έχει περικόψει και δεν θα περικόψει συντάξεις».
Η αλήθεια είναι, αν κάποιος ανατρέξει στη σελίδα 123 του Προϋπολογισμού, ότι έχουν ήδη υλοποιηθεί και προβλέπονται περικοπές συντάξεων, παροχών κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικών επιδομάτων, ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ.
Περικοπές, όπως είναι η μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση του ΕΚΑΣ, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουνάμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, με πάταγο.
2ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Αυτή η Κυβέρνηση είναι η πρώτη, που ασχολήθηκε με την ανθρωπιστική κρίση».
Η αλήθεια είναι, ότι η διάθεση 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση, εφέτος, της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν κατέστη εφικτή.
Θα δαπανηθούν, αν δαπανηθούν και αυτά, μόλις 108 εκατ. ευρώ!
Και του χρόνου θα είναι ακόμη λιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικό μέρισμα», ποσό ύψους 455 εκατ. ευρώ.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Μάλιστα, τα περίφημα δημοσιονομικά ισοδύναμα, που ο τότε Αναπληρωτής Υπουργός είχε ήδη δήθεν εξοικονομήσει από τη νέα δομή του Κυβερνητικού σχήματος της Αριστεράς, από τη μείωση του αριθμού των μετακλητών υπαλλήλων στα Γραφεία των Υπουργών και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, απεδείχθησαν κενά περιεχομένου.
Όπως καταγράφει απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών, ποτέ δεν υπήρχαν.
3ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Για πρώτη φορά την τελευταία δεκαετία προβλέπεται αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων».
Η αλήθεια είναι, όπως αποτυπώνεται και στη σελίδα 88 του Προϋπολογισμού, ότι το ΠΔΕ είχε αυξηθεί σημαντικά το 2013 και παρέμεινε, στο ίδιο επίπεδο το 2014.
Είναι, όμως, επίσης, αλήθεια ότι στο δεκάμηνο του 2015, οι δαπάνες του Προγράμματος ανήλθαν μόλις στα 2,8 δισ. ευρώ.
Θα πρέπει συνεπώς, μέσα σε 2 μήνες, να δαπανηθούν επιπλέον 3,6 δισ. ευρώ για να επιτευχθεί ο στόχος του 2015.
Ευχόμαστε να επιτευχθεί, αν και φοβόμαστε ότι πιθανόν να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει αποκλίσεις στην επίτευξη του εφετινού δημοσιονομικού στόχου.
Υπάρχει όμως και άλλη μία αλήθεια: θριαμβολογείτε ότι ο Προϋπολογισμός της Αριστεράς αυξάνει το Πρόγραμμα, στα 6,7 δισ. ευρώ για το 2016.
Μα τόσα περίπου προέβλεπε και η προηγούμενη Κυβέρνηση στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο που ψηφίστηκε το Μάιο του 2014.
Δυστυχώς, «τζάμπα» οι θριαμβολογίες ότι η «πρώτη φορά Αριστερά» έκανε και κάτι σωστό…
4ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για τη μείωση των δαπανών, παρά μόνο οριζόντιες περικοπές».
Η αλήθεια είναι, αν ανατρέξει κανείς στο Κεφάλαιο 2 του Προϋπολογισμού, ότι η Κυβέρνηση επαναλαμβάνει ή επικαιροποιεί το πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας της προηγούμενης Κυβέρνησης.
Μάλιστα, σε αρκετά σημεία επαναλαμβάνεται ακριβώς το κείμενο του περυσινού Προϋπολογισμού.
Συνεπώς, λιγότερα πολιτικά φληναφήματα δεν θα έβλαπταν…
Και κάτι ακόμη: χθες, ο κ. Μάρδας ανέφερε ότι μπόρεσε να «κόψει» επιπλέον σπατάλες, ύψους 200 εκατ. ευρώ το 2015.
Να θυμίσω ότι είναι ο ίδιος Υπουργός που υποστήριζε ότι δήθεν είχε βρει τα δημοσιονομικά ισοδύναμα για την ανθρωπιστική κρίση.
Τα οποία, όπως είδαμε, δεν υπήρχαν…
Αυτό έχει την αξία του.
Ας δεχθούμε όμως, τον ισχυρισμό, ότι «έκοψε» αυτές τις σπατάλες.
Τότε, γιατί στον Προϋπολογισμό, οι λειτουργικές και καταναλωτικές δαπάνες είναι σημαντικά αυξημένες τόσο έναντι των προβλέψεων όσο και σε σχέση με το 2014;
Συνεπώς, η Κυβέρνηση μάλλον αύξησε τις σπατάλες, και δεν τις μείωσε…
5ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Ο Προϋπολογισμός είναι ρεαλιστικός».
Πόσο ρεαλιστικός έιναι όταν υποστηρίζει ότι η φετινή ύφεση θα είναι μηδενική και ο Υπουργός Οικονομικών σε απάντηση Κοινοβουλευτικής Ερώτησης με ημερομηνία 01.12.2015, την ημέρα που ξεκινούσε η συζήτηση του Προϋπολογιμσού, αναφέρει ότι «η ύφεση θα είναι 1,4% για το 2015»;
Πόσο ρεαλιστικός είναι ένας Προϋπολογισμός για τον οποίο ήδη η ΕΛΣΤΑΤ έχει αναθεωρήσει επί τα χείρω στοιχεία για την ύφεση;
Συνεπώς, οι εκτιμήσεις του Προϋπολογισμού είναι μετέωρες.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φέρει αποκλειστική ευθύνη για την επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση.
6ον. Ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Ο χαμηλότερος δημοσιονομικός στόχος οδηγεί στην αποφυγή μέτρων ύψους 7,5 δισ. ευρώ για το 2016».
Θα επαναλάβω ότι αν τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα αρκούσαν για την αποφυγή νέων μέτρων, θα έπρεπε η Κυβέρνηση, με τη μείωση των δημοσιονομικών στόχων, να είχε ήδη ασκήσειεπεκτατική δημοσιονομική πολιτική: να μειώσειφόρους και να αυξήσειμισθούς και συντάξεις.
Κάνει όμως ακριβώς το αντίθετο: αυξάνει φόρους, βάζει νέους φόρους, κόβει συντάξεις και επιδόματα.
Που οφείλεται όμως αυτή η δυσμενής εξέλιξη;
Στο γεγονός ότι η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Απόδειξη;
Ο στόχος της προηγούμενης Κυβέρνησης για πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ το 2016, ήταν με ΑΕΠ στα 197 δισ. ευρώ.
Ο στόχος της Κυβέρνησης της Αριστεράς για πρωτογενές πλεόνασμα 0,5% του ΑΕΠ το 2016, είναι με ΑΕΠ στα 174 δισ. ευρώ.
Η χώρα θα χάσει συνεπώς 23 δισ. ευρώ πλούτου το 2016.
Να γιατί επιβάλλονται νέα μέτρα, ύψους 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.
Πολλαπλάσια μέτρα αυτών που ζητούσαν οι δανειστές πριν από ένα χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.
7ον. Αντίθετα, δεν ακούσαμε ούτε λέξη, από κάποιον Συνάδελφο της Πλειοψηφίας, για τις αποκρατικοποιήσεις.
Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι ο Προϋπολογισμός, στη σελίδα 141, αναφέρεται «στα πολλαπλά οφέλη» των αποκρατικοποιήσεων για την Ελληνική οικονομία.
Και μάλιστα, με πρώτο και βασικό όφελος, «την άμεση μείωση του δημοσίου χρέους».
Είναι όμως προφανής ο λόγος για τον οποίο δεν αναφέρεστε στις αποκρατικοποιήσεις.
Διότι, μέχρι πριν λίγους μήνες, «ξιφουλκούσατε» ενάντια σε αυτές.
Η αναξιοπιστία της Αριστεράς, και σε αυτό το πεδίο, σε όλο της το μεγαλείο.
8ον. Τέλος, ακούσαμε από Συναδέλφους της Πλειοψηφίας: «Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε με επιτυχία».
Καταρχάς, η αλήθεια είναι ότι η αναγκαιότητα της ανακεφαλαιοποίησης οφείλεται αποκλειστικά σε πράξεις και παραλείψεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Αυτό καταδεικνύεται από το σύνολο των Εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας της Ελλάδος, που ήδη έχω καταθέσει στα πρακτικά κατά την πρωτολογία μου.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στη χθεσινή Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Και το αποτέλεσμα όμως της ανακεφαλαιοποίησης, με ευθύνη της Κυβέρνησης, κυρίως εξαιτίας καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και την μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση.
Και αυτό γιατί:
Προσθέτει μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους, το οποίο καταγράφεται στον Προϋπολογισμό και επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
Συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή, αποκλείοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις, τους Έλληνες μικροεπενδυτές.
Απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με κόστος για τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους.
Εκμηδενίζει σχεδόν την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών.
Οδηγεί σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού το μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού τους κεφαλαίου έχει περιέλθει στα χέρια ξένων ιδιωτών επενδυτών και hedge funds.
Συντελεί στην απώλεια του εθνικού ελέγχου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αφού αυτός περνάει στα χέρια ξένων επενδυτικών και «επιθετικών» hedge funds.
Τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, η προώθηση της πώλησης του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank. Προσοχή δε και στο τίμημα για την πώλησή της.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουνμεγάλες ευθύνες τόσο για την ανάγκη της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όσο και για το αποτέλεσμά της.
Πρόκειται για τον ορισμό του «ξεπουλήματος» των Ελληνικών τραπεζών, για να χρησιμοποιήσω οικεία σε εσάς έκφραση.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, το περιεχόμενο του Προϋπολογισμού αποκαλύπτει την Κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, που, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει ότι η αριστερή πολιτική ρητορική και η δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησία είναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Αποκαλύπτει την αδυναμία της, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να σχεδιάσει ρεαλιστικά και να εκτελέσει αποτελεσματικά.
Αποκαλύπτει την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίου χρέους.
Αποκαλύπτει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, με την επιβολή νέων φόρων και με περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
Αποκαλύπτει τις πομφόλυγες για «παράλληλο πρόγραμμα» και για δήθεν «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει ότι το 2016 θα είναι χειρότερο έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναι πολύ χειρότερο από το 2014.
Θέλω να συγχαρώ τους συντελεστές του Συνεδρίου τόσο για την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεματολογία του όσο και για τη διοργάνωση της Διημερίδας στη Λαμία, στις εγκαταστάσεις της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου.
Ταυτόχρονα, θέλω να τους ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση που μου απηύθυναν να χαιρετίσω την έναρξη των εργασιών, εκ μέρους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Λυπάμαι που λόγω της συζήτησης και ψήφισης του Κρατικού Προϋπολογισμού δεν μπορώ, αυτοπροσώπως, να συμμετάσχω στην έναρξη, όπως όμως γνωρίζετε στη συνέχεια των εργασιών είμαι ενεργά παρών.
Κυρίες και Κύριοι,
Διαχρονικά, σε όλες τις χώρες, βασικό ζητούμενο είναι ο προσδιορισμός των παραγόντων που συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας και η εκτίμηση του μεγέθους της συσχέτισης μεταξύ τους, με απώτερο στόχο την προώθηση της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.
Η επένδυση στην εκπαίδευση, τη δια βίου μάθηση, την έρευνα και την καινοτομία, έχει αποδειχθεί, θεωρητικά και εμπειρικά, ότι προωθεί την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, επιταχύνει το ρυθμό ανάπτυξης, μειώνει τις περιφερειακές ανισότητες, προωθεί την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.
Στην Ελλάδα, σχετικές έρευνες δείχνουν υστερήσεις σε αυτούς τους κρίσιμους τομείς.
Οι αιτίες των υστερήσεων είναι γνωστές.
Δεν θα τις σημειώσω στο σύντομο πλαίσιο του χαιρετισμού.
Τώρα, εν μέσω της παρατεταμένης κρίσης, το ζητούμενο είναι πως θα τις υπερβούμε και θα ανατάξουμε τη χώρα και την οικονομία της.
Πυρήνας στην εθνική μας στρατηγική πρέπει να είναι η εκπαίδευση, η δια βίου μάθηση, η έρευνα, η καινοτομία και η αποτελεσματική και ποιοτική σχέση τους με την οικονομία.
Και αυτή η προσέγγιση πρέπει να γίνεται σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.
Έχω τη σταθερή πεποίθηση ότι στις εξελίξεις της νέας, υψηλών απαιτήσεων, περιόδου, που ανοίγεται μπροστά μας, η Φθιώτιδα πρέπει και μπορεί να συμμετάσχει ενεργά.
Για να το πετύχει, όμως, αυτό, χρειάζεται να διαμορφώσει ταχύτατα τις προϋποθέσεις.
Τα προηγούμενα χρόνια, μαζί με αρκετούς συμπατριώτες, διαμορφώσαμε στρατηγική σύγχρονης ανασυγκρότησης της Φθιώτιδας και κάναμε αρκετά βήματα για τη δημιουργία των προϋποθέσεων στο πεδίο της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας.
Συγκεκριμένα:
Υποστηρίξαμε τη δημιουργία της Σχολής Θετικών Επιστημών, με έδρα τη Λαμία, την άμεση λειτουργία δύο Τμημάτων και την έναρξη λειτουργίας Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών.
Υποστηρίξαμε τον ορισμό της Λαμίας ως έδρας του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας και επιδιώξαμε την ενίσχυσή του.
Υποστηρίξαμε την ίδρυση στη Λαμία του Δικτύου Καινοτομίας και Παραρτήματος, με 3 Τμήματα Έρευνας στο πλαίσιο του Ινστιτούτου Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης Κεντρικής Ελλάδας.
Κινήσαμε και στηρίξαμε τη διαδικασία παραχώρησης έκτασης για τη δημιουργία των υποδομών για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία στη Λαμία.
Η Φθιώτιδα μπήκε ουσιαστικά και βιώσιμα στον εθνικό χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, της Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης και της Καινοτομίας.
Αυτή η προσπάθεια θα πρέπει, παρά την αδράνεια των τελευταίων μηνών, να συνεχισθεί και να ενταθεί.
Η περιοχή το δικαιούται και το απαιτεί.
Έυχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες της Διημερίδας.
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσε σήμερα Επίκαιρη Επερώτηση προς τον Υπουργό Οικονομικών με θέμα την αναγκαιότητα και τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Αναγκαιότητα που οφείλεται αποκλειστικά σε πράξεις και παραλείψεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Και διαδικασία με εξαιρετικά δυσμενές, για τη χώρα, αποτέλεσμα, αφού:
Προσθέτει μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους, το οποίο καταγράφεται στον Προϋπολογισμό και επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
Συρρικνώνει δραματικά την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή, αποκλείοντας, στις 3 από τις 4 περιπτώσεις συστημικών τραπεζών, τους Έλληνες μικροεπενδυτές.
Απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με κόστος για τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους.
Εκμηδενίζει σχεδόν την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών.
Οδηγεί σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα, αφού το μεγαλύτερο μέρος του μετοχικού τους κεφαλαίου έχει περιέλθει στα χέρια ξένων ιδιωτών επενδυτών και hedge funds.
Συντελεί στην απώλεια του εθνικού ελέγχου των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, αφού αυτός περνάει στα χέρια ξένων επενδυτικών και «επιθετικών» hedge funds.
Τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Ο πρώτοςΠροϋπολογισμόςΚυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδααποτελείιστορικόγεγονός.
Το περιεχόμενό του, συμπυκνώνει τις υποχρεώσεις της χώρας και αποκαλύπτει την Κυβέρνηση.
Αποκαλύπτει την κατάρρευση των ψευδαισθήσεων, που η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Αριστερά, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Αποκαλύπτει την αδυναμία της, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, να σχεδιάσει ρεαλιστικά και να εκτελέσει αποτελεσματικά.
Αποκαλύπτει τις πομφόλυγες για «παράλληλο πρόγραμμα» και για δήθεν «αριστερά πρόσημα».
Αποκαλύπτει την πλήρη «μνημονιακή» της μετάλλαξη.
Αποκαλύπτει πως η «αριστερή ψυχή» γίνεται θυσία στο βωμό για λίγη «πολιτική εξουσία», ακόμη και ακραίας νεοφιλελεύθερης κοπής.
Αλήθεια, μήπως αυτό εννοούσε ο κ. Τσίπρας, όταν σε αυτή την αίθουσα, πριν από ένα χρόνο, κατά την αντίστοιχη συζήτηση του Προϋπολογισμού, έλεγε ότι:
«Το Μνημόνιο δεν είναι κάτι από το οποίο μπορεί κανείς να μπαινοβγαίνει. Όποιος το υπηρετήσει, δεν βρίσκει εύκολα την πόρτα της εξόδου».
[Κατάθεση Συνημμένου 1 στα Πρακτικά]
Έτσι, Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, ελπίζω να έχετε κατανοήσει ότι, με την υπογραφή σας, γίνατε απολύτως συστημικοί.
Τέρμα λοιπόν στις ανέξοδες «εκθέσεις ιδεών» των προηγούμενων δεκαετιών και στις ασυνάρτητες κραυγές άρνησης της σημερινής πραγματικότητας.
Τώρα υπηρετείτε το πιο επώδυνο εκ των Μνημονίων, για το περιεχόμενο του οποίου, από Ελληνικής πλευράς, φέρετε την αποκλειστική ευθύνη.
Και, φυσικά, έχετε την «ιδιοκτησία» του.
Για την οποία μάλιστα, επί μακρόν, πανηγυρίζατε.
Προφανώς, «τυφλωμένοι από τα φώτα», είδατε το «τυρί», αλλά δεν είδατε τη «φάκα».
Σήμερα, δικαιολογίες του τύπου «τι να κάνουμε αφού μας πιέζουν», δεν είναι πολιτικάώριμες και σοβαρές.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η αλήθεια είναι ότι τα μεγέθη του Προϋπολογισμού:
Δείχνουν ότι η αριστερή πολιτική ρητορική και η δήθεν αριστερή κοινωνική ευαισθησίαείναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Επιβεβαιώνουν την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενήδημοσιονομικάελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίουχρέους.
Αποκαλύπτουνπρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα, με την επιβολήνέωνφόρων και με περικοπές στις συντάξεις και στα κοινωνικά επιδόματα.
Καταδεικνύουν ότι το 2016θα είναιχειρότερο έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναιπολύχειρότερο από το 2014.
Η Νέα Δημοκρατία, το μεγαλύτερομεταπολιτευτικά, με όρουςαθροιστικήςεμπιστοσύνης των πολιτών, κόμμα της χώρας, αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήριο το συμφέρον της Πατρίδας, υπό την οπτική του ιστορικάδικαιωμένουιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα.
Αυτόν του ριζοσπαστικού, του κοινωνικούφιλελευθερισμού και της κοινωνικήςοικονομίας της αγοράς.
Πυρήνας που μας οδηγεί στην διαρκήαναζήτησηαρμονικήςισορροπίαςμεταξύ της οικονομικήςαποτελεσματικότητας και της κοινωνικήςδικαιοσύνης, με στόχο την αποτελεσματικήπροώθηση της βιώσιμηςανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικήςσυνοχής.
Η Νέα Δημοκρατία, αξιολογώντας τον Προϋπολογισμό με αυτά τα κριτήρια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν αντιαναπτυξιακό, οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο Προϋπολογισμό, που οδηγεί την Ελληνική οικονομία σε ένα «καθοδικό σπιράλ».
Που αναγκάζει τη χώρα να κάνει βαριάβήματα «σημειωτόν» και να βουλιάζει στο τέλμα.
Η «αριστερή ρητορική χρυσόσκονη»δεν αρκεί για να καλύψει την πραγματικότητα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Με βάση τα στοιχεία του Προϋπολογισμού:
1ον. Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Η προοπτική μάλιστα για το 2016 είναι χειρότερη από το 2015.
Και η ύφεση θα είναι βαθύτερη από τις εκτιμήσεις μετά και την αναθεώρηση, επί τα χείρω, των στοιχείων από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Με αποτέλεσμα, οι βασικές παραδοχές στις οποίες εδράζεται ο Προϋπολογισμός, να καθίστανται πλέον μετέωρες.
Σε κάθε περίπτωση, την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνειπρος τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
Υπενθυμίζεται ότι το 2014 η χώρα επέτυχε θετικό ρυθμό μεταβολής, η Κυβέρνηση παρέλαβε οικονομία σε δυναμική ανάπτυξης, ενώ η πρόβλεψη, τότε, από τους «θεσμούς», για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλό ρυθμό μεγέθυνσης, άνω του 2,5%.
Συνεπώς, η ευθύνη για την επιστροφή και τη διατήρηση της χώρας στην ύφεση βαρύνει αποκλειστικά την Κυβέρνηση της Αριστεράς.
2ον. Η δημόσια οικονομία επιστρέφει, το 2015, σε πρωτογενές έλλειμμα.
Και αυτόέγινεμετά από 2 χρόνια επίτευξηςπρωτογενώνπλεονασμάτων.
Παρά τη λήψη, από την Κυβέρνηση της Αριστεράς, νέων μέτρωνλιτότητας για εφέτος.
Και ο λογαριασμόςόλο και «ανεβαίνει», όλο και διογκώνεται.
Αυτό είναι το οδυνηρό δημοσιονομικό «αποτύπωμα» της «αριστερής» διακυβέρνησης.
3ον. Η Κυβέρνηση συνεχίζει την «εσωτερική στάση πληρωμών», συνεπής στην υπεράσπιση του, αλήστου μνήμης, «δεν πληρώνω».
Αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα να είναι αυξημένες κατά 58% σε σχέση με το τέλος του 2014.
Υπενθυμίζεται ότι αυτές είχαν μειωθεί κατά 60% την περίοδο 2013-2014.
Μάλιστα σήμερα, δεν υφίσταταικανέναχρονοδιάγραμμααποπληρωμής τους, αφού, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, «οι εκταμιεύσειςθα προσαρμόζονταιανάλογα με τις δυνατότητές του και τις ταμειακές κάθε φορά συνθήκες».
Δηλαδή, αναλαμβάνονταιασαφείς, «αριστερήςκοπής» δεσμεύσεις, για ένα ζήτημα κρίσιμης σημασίας για τη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Αλήθεια, αυτή είναι η «Αριστερά»;
4ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.
Εξ αυτών, το μεγαλύτερο μέρος αφορά την επιπλέον φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Όπως είναι:
Η αύξηση των συντελεστώνΦΠΑ.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματοςνομικώνπροσώπων.
Η αύξηση των συντελεστών της ειδικήςεισφοράςαλληλεγγύης.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουασφαλίστρων.
Η αύξηση των συντελεστώνφορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια.
Η κατάργηση της έκπτωσηςεφάπαξπληρωμήςφόρουεισοδήματος.
Η κατάργησηαπαλλαγών από τον ΕΝΦΙΑ.
Η αύξηση της προκαταβολήςφόρουεισοδήματος στα νομικάπρόσωπα, στους ελεύθερουςεπαγγελματίες και στους αγρότες.
Η σταδιακήκατάργηση της επιστροφής του ειδικούφόρουκατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτικήχρήση.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματος στους αγρότες.
Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερήεμμονή στην αύξηση των φόρων.
Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα.
Αλήθεια, αυτό σημαίνει, σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής, «Αριστερά»;
5ον. Ο «λογαριασμός» των μέτρων, τελικά, θα είναι πολύ υψηλότερος.
Κι αυτό γιατί υπάρχουν μέτρα που δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί.
Επίσης, γιατί υπάρχουνμέτρα που δεν έχουν αποτυπωθεί.
Για παράδειγμα, οι καταγεγραμμένες στον Προϋπολογισμόπαρεμβάσεις στο ασφαλιστικόσύστημα και στο σύστημακοινωνικήςπρόνοιαςείναι «λειψές».
Υπολείπονται αυτών που η Κυβέρνησηέχει δεσμευθείέναντι των εταίρων.
Άρα υπάρχουν πρόσθετα, «κρυφά» μέτρα.
Τέλος, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, υπάρχουνπρόσθεταμέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ για την περίοδο2017–2018.
Αυτό είναι το τεράστιο κόστος της διακυβέρνησης της «Αριστεράς».
6ον. Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός «βουλιάζει» στα ελλείμματα.
Στους ΟργανισμούςΚοινωνικήςΑσφάλισηςπροβλέπεταιεπιδείνωση στις ασφαλιστικέςεισφορές, στη συνταξιοδοτικήδαπάνη, στις απλήρωτεςυποχρεώσεις.
Ενώ στον Προϋπολογισμό,δεν περιλαμβάνεταικανέναενθαρρυντικόστοιχείο για ουσιαστικές, χρηματοδοτικά καλυμμένες,παρεμβάσεις στο πεδίο της κοινωνικήςπολιτικής.
Κάνει μάλιστα ιδιαίτερηεντύπωση η αναφορά του Προϋπολογισμού ότι «οι περικοπέςδαπανώνθα αφορούν σε τομείς που δεν επηρεάζουνευθέως τα εισοδήματα των πολιτών».
Όμως, το 77% της περιστολής στις δαπάνες, ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ, αφοράπερικοπές σε συντάξεις, παροχέςκοινωνικήςασφάλισης και κοινωνικάεπιδόματα.
Όπως είναι η μείωση των κύριων και επικουρικώνσυντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση του ΕΚΑΣ, η μείωση του επιδόματοςθέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουν άμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Αλήθεια, αυτό σημαίνει «Αριστερά»;
Ενώ ακόμη και η διάθεση 200 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εφέτος, δεν κατέστη εφικτή.
Σύμφωνα με απάντηση του Υπουργείου Οικονομικών σε σχετικήΚοινοβουλετικήΕρώτηση, αποδεικνύεται ότι εφέτοςθα δαπανηθούνμόλις108 εκατ. ευρώ!
[Κατάθεση Συνημμένου 2 στα Πρακτικά]
Και του χρόνουθα είναι ακόμη λιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικόμέρισμα», ποσό ύψους 455 εκατ. ευρώ.
Συνεπώς, ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο των συντάξεων, όπου αντί της χορήγησης 13ης σύνταξης, προχώρησε στην περικοπή τους.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς, όπου αντί της περιβόητης «σεισάχθειας» και του «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», έχουμε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο της χορήγησης του ΕΚΑΣ, όπου αντί για τη διατήρηση, προχωρά σε σημαντική μείωσή του.
Αλήθεια, όλα αυτά εμπεριέχονται στη θεωρία και την πρακτική της «Αριστεράς»;
7ον. Το 2015, τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.
Παρά τους πρόσθετουςφόρους που επέβαλλεεφέτος η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος.
Αποτέλεσμα; Οι ληξιπρόθεσμεςφορολογικέςοφειλές των πολιτών προς το Κράτοςσυνεχίζουν να αυξάνουν, μήνα με τον μήνα, και διαμορφώνονται στα 82 δισ. ευρώ, υψηλότερες κατά 10 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.
Ενώ, το 2016, τα φορολογικά έσοδα προβλέπονται αυξημένα κατά 2 δισ. ευρώ έναντι του 2015.
Και αυτό, ενώ η οικονομία θα βρίσκεται σε ύφεση.
Συνεπώς, η πρόβλεψη για αυξημένα έσοδα εδράζεται, αποκλειστικά, στα νέαφορολογικάμέτρα.
Και προφανώς, η κατανομή του φορολογικού βάρους γίνεταιακόμη πιο άδικη, αφού αυξάνουν, κυρίως, οι έμμεσοι φόροι.
Aλήθεια, αυτή είναι η δήθεν «κοινωνικά» πιο δίκαιη «Κυβέρνηση της Αριστεράς»;
8ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν εξασφαλίζουν, από μόνοι τους, σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.
Η Κυβέρνηση «στρεψοδικεί», για να θριαμβολογήσει.
Οι δημοσιονομικοίστόχοιεξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.
Αν τα χαμηλότερα πρωτογενή πλεονάσματα αρκούσαν για την αποφυγή νέων μέτρων, θα έπρεπε η Κυβέρνηση, εφέτος και του χρόνου, με τη μείωση των δημοσιονομικών στόχων, να είχε ήδη ασκήσειεπεκτατική δημοσιονομική πολιτική, μειώνοντας φόρους και αυξάνοντας μισθούς και συντάξεις.
Κάνει όμως ακριβώς το αντίθετο: αυξάνει φόρους, βάζει νέους φόρους, κόβει συντάξεις και επιδόματα.
Και μάλιστα, με πολλαπλάσια μέτρα αυτών που ζητούσαν οι δανειστές πριν από ένα χρόνο, για την επίτευξη πολύ υψηλότερων στόχων.
Και αυτή η δυσμενής εξέλιξη οφείλεται στο γεγονός ότι η οικονομία έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Έτσι, για πρώτη φορά από την είσοδο στα Μνημόνια, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα μιας χρονιάς, του 2015, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας, θα είναι χειρότερο από το αποτέλεσμα της προηγούμενης χρονιάς, του 2014.
Αλήθεια, εξακολουθεί η «αριστερή» διακυβέρνηση να επιμένει ότι αυτό αποτελεί επίτευγμα;
9ον. Οι τράπεζες χρειάστηκαν νέα ανακεφαλαιοποίηση.
Με κεφαλαιακέςανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξε και η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.
[Κατάθεση Συνημμένου 3 στα Πρακτικά]
Το αποτέλεσμα της ανακεφαλαιοποίησης είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και τη μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση.
Και αυτό γιατί εξαιτίας Κυβερνητικών καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, η παρούσα ανακεφαλαιοποίηση:
Προσθέτει μεγάλο κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους.
Απαξιώνει τις προηγούμενεςαυξήσειςμετοχικούκεφαλαίου και συρρικνώνειδραματικά την Ελληνική ιδιωτικήσυμμετοχή.
Εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤαμείουΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικήςμείωσης των ποσοστώνσυμμετοχής τους στο μετοχικόκεφάλαιο των τραπεζών.
Οδηγεί σε αφελληνισμό τα πιστωτικά ιδρύματα.
Τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδηεγκεκριμένασχέδιααναδιάρθρωσης των πιστωτικώνιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλειααξιόλογωνπεριουσιακώνστοιχείων.
Όπως είναι στην περίπτωση της ΕθνικήςΤράπεζας, η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Θυμίζουμε ότι η επένδυση αυτή έγινε το 2006, σε κλίμα «λυσσαλέας» αντίδρασης των κομμάτων της τότεΑντιπολίτευσης.
Επένδυση η οποία καλύπτει το μεγαλύτεροποσοστό των εργασιών του Ομίλου στο εξωτερικό, συμμετέχεισημαντικά στα μεγέθη του και συμβάλλει, καθοριστικά, στην κερδοφορία του.
Καλούμε συνεπώς την Κυβέρνηση, όπως το έχουμε ήδη πράξει χωρίς να λάβουμε απάντηση, να τοποθετηθεί στο ερώτημα:
Hμεγάλη και υψηλούσυμβολισμούεπένδυση του 2006, υπήρξε για την εθνική μας οικονομία και τη χώρα, συμφέρουσα, ασύμφορη ή ουδέτερη;
Οι πολίτεςέχουν δικαίωμα να παίρνουν συγκεκριμένες απαντήσεις σε συγκεκριμένα ερωτήματα.
Αρκετήζημιάυπέστη η χώρα από τις, επίδεκαετίες, ασάφειες και τις γκρίζεςζώνες που καλλιέργησε η αριστερή, και όχι μόνο, εκδοχή στη δημόσιαζωή.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουνευθύνες τόσο για την ανάγκη της νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όσο και για το αποτέλεσμά της.
10ον. Το δημόσιο χρέος, και πάλι, διογκώνεται.
Το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώνεται στο 188% το 2016, αυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε 2 χρόνια.
Και επειδήπολλέςφορές η Κυβέρνησηθριαμβολογεί ότι δήθεν«κατάφερεεπιτέλους να ανοίξει το θέμα του χρέους», η αλήθειαείναι ότι το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαν σημαντικά.
Αποδείξεις, όπως αυτές αποτυπώνονται στις σελίδες του Προϋπολογισμού;
Το δημόσιοχρέος, ως απόλυτο μέγεθος, μειώθηκε κατά περίπου40 δισ. ευρώ την περίοδο2011-2014.
Η μέσηυπολειπόμενηφυσικήδιάρκειά του ήταν16,2 έτη το 2014. Από 6,3 έτη το 2011.
Οι τόκοιδιαμορφώθηκαν στα 5,5 δισ. ευρώ το 2014. Από 16,1 δισ. ευρώ το 2011.
Εκτός όμως του Προϋπολογισμού, όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία:
«Η ΣύνοδοςΚορυφήςυπενθυμίζει ότι τα κράτη–μέλη της Ευρωζώνηςέχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίωνετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορείαεξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστοςσημαντικά».
[Κατάθεση Συνημμένου 4 στα Πρακτικά]
Συνεπώς, πως η Κυβέρνησηισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά τοθέμα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθείσημαντικά η βιωσιμότητά του κατά το παρελθόν;
Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της «Αριστερής Κυβέρνησης».
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η βιωσιμότητα του χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015, όπως καταγράφεται και στην Έκθεση του ΔΝΤ που η ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛκατέθεσε στη Βουλή.
[Κατάθεση Συνημμένου 5 στα Πρακτικά]
Άρα, καθίσταταιαναγκαία η λήψηπρόσθετωνπαραμετρικώνμέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους.
Ο κ. Τσίπρας, αφού επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος, σήμερα προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει μεγάλες ευθύνες γιατί, επί πολλά χρόνια, απέρριπτε κάθε πρωτοβουλίαεθνικής συνεννόησης και «πετροβολούσε» κάθε προσπάθειανοικοκυρέματος που έκαναν προηγούμενες Κυβερνήσεις.
Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ φέρει μεγάλες ευθύνες γιατί, επί μήνες, κυριαρχημένη από αριστερές ιδεολοψίες, εμμονέςκαι δογματισμούς, περιέφερε τη χώρα σε περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας», οδηγώντας την σε πλήρες αδιέξοδο.
Με σκοπιμότητα ή από αφέλεια, αγνοώντας τους κανόνες διαπραγμάτευσης, έχασε πολύτιμο χρόνο.
Χωρίς στρατηγικό σχέδιο για τη χώρα, διεξήγαγε ένα προσχηματικό δημοψήφισμα, διαχειρίστηκε το αποτέλεσμά του πέρα από κάθε δημοκρατική λογική, και τελικά, μέσα στο χάος που δημιούργησε, προσήλθε, σπασμωδικά και φοβικά, στη σύναψη του 3ου Μνημονίου.
Το κόστος από την περίπου ετήσιαδιακυβέρνηση της Αριστεράς, για τη χώρα και την οικονομία της, είναιμεγάλο.
Έναμέρος αυτού του κόστουςαποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2016.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται την πολιτικήεξαπάτηση, αισθάνονται το κόστος, δυσφορούν και έχουν αρχίσει ναοργίζονται.
Και τώρα, που το «καράβι» της «Αριστερής Κυβέρνησης» «μπάζει, από παντού, νερά», και το ενδεχόμενο «πολιτικού πνιγμού» έχει υψηλές πιθανότητες, ο Πρωθυπουργός, πολιτικά έντρομος αλλά πάντα πολιτικά αλαζών, αναζητά«πολιτικά σωσίβια».
Ομιλεί περί της ανάγκης για συνεννόηση, ενώ δεν την υπηρετεί και, επί της ουσίας, την τορπιλίζει.
Αλήθεια, πως μπορεί να πείσει ότι την εννοεί, όταν την προσεγγίζει με «λεόντιο» λογική και όταν, στις εύλογεςεπιφυλάξεις και τις αρνήσεις των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, τα κατηγορεί αμέσως για «έλλειψη αισθήματος ευθύνης και σοβαρότητας»;
Και το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, διαχρονικά, αρνείτο και απαξίωνε κάθε προσπάθεια για πολιτική συνεννόηση και πολεμούσε, με κάθε διαθέσιμο μέσο, την πολιτική ομαλότητα.
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, ιστορικά, έχει καταγραφεί ως ο ιδιοκτήτης της θέσης του «όχι σε όλα».
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πριν 1 χρόνο, κατά τη διάρκεια αντίστοιχης συζήτησης για τον Προϋπολογισμό, θεωρούσε την άρνηση συναίνεσης ζήτημα «ηθικής τάξης», που η επίτευξή της θα «ισοπέδωνε τα πάντα».
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πριν από λίγους μήνες, παραπλάνησε πολιτικά, κατ’ επανάληψη, τα κόμματα.
Το λέει αυτό ο Πρωθυπουργός που, πρόσφατα, καλούσε τους πολίτες να «τελειώσουν» την Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Μετά δε και τη σημερινή του ομιλία, φαίνεται ότι δεν έχει, και επί αυτού του θέματος, σταθερήθέση.
Δεν έχει σταθερή στρατηγική για τη χώρα.
Συνεχώς, αμήχανα, παλινδρομεί.
Ας ξεκαθαρίσειεπιτέλους, μίαφοράεγκαίρως, τι πραγματικάθέλει για τη χώραεκτόςαπό το να είναι Πρωθυπουργός.
Συνεπώς, οι διαδοχικέςαναφορές του Πρωθυπουργού επί του θέματοςδείχνουνπλεόνασμαπολιτικού θράσους και έλλειμμααρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η πολιτική και κοινωνικήσυννενόηση είναι αναγκαία συνθήκη για την ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας.
Όμως, πρέπει να χτίζεταιδιαχρονικά, με όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης, και όχι ευκαιριακά, με «χαρτοπαικτικούς» όρους.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με «λεόντιες» συμπεριφορές του τύπου «τα κέρδη δικά μου, τις ζημιές τις μοιράζουμε».
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με «κουτοπόνηρες» προσπάθειεςδιάχυσης και μετακύλισης ευθυνών.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με καιροσκοπικές προσεγγίσεις, με επικίνδυνους ακροβατισμούς, με μικροκομματικούς υπολογισμούς.
Η εθνική συνεννόηση απαιτεί, από όλους, αυτογνωσία, αυτοκριτική, ειλικρίνεια προθέσεων, σαφήνεια θέσεων, για να προκύψουνδεσμεύσεις και συμβιβασμοί.
Πάνω από όλα δε, απαιτείαξιοπιστία και εμπιστοσύνη.
Και η εμπιστοσύνη οικοδομείται.
Δεν υποκλέπτεται, ούτε εκβιάζεται.
Η εθνική συνεννόηση κερδίζεται από όλους και δεν χαρίζεταιευκαιριακά σε κανέναν, για να καλύψει, περιστασιακά, τις ανάγκες του.
Ούτε χαρίζεται ως δώρο σε κανέναν για να το περιφέρει στα «διεθνή σαλόνια».
Η Νέα Δημοκρατία, στη μακρά της διαδρομή, έχει αποδείξει ότι τηρείεθνικά υπεύθυνη στάση.
Δεν κερδοσκοπείπολιτικά πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Κατά την ψήφιση της συμφωνίας της Συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, είχαμε τονίσει ότι θα αξιολογούμε, διαρκώς, τη «μετάφρασή» της σε πολιτικές και μέτρα.
Τις ωφέλιμεςστρατηγικές για την πορεία της χώρας, θα τις στηρίζουμε.
Τις ωφέλιμεςπολιτικές για τα αδύναμα και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα θα τις στηρίζουμε.
Όλες τις άλλες στρατηγικές και πολιτικές δεν θα τις στηρίζουμε.
Λευκή επιταγήδεν δίνουμε.
Και αυτό πράττουμε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, καταψηφίζουμε τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2016.
Ο πρώτος Προϋπολογισμός Κυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδα επιβεβαιώνει την κατάρρευση των μύθων που η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Αριστερά, επί χρόνια, καλλιεργούσε, αναδεικνύει την καλπάζουσα αναξιοπιστία της, επιβεβαιώνει την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίου χρέους, αποκαλύπτει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, καταδεικνύει ότι η χώρα, με βαριά βήματα «σημειωτόν», βουλιάζει στο τέλμα.
Συγκεκριμένα:
Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση, ενώ το 2016 προβλέπεται να είναι χειρότερη, μακροοικονομικά, χρονιά.
Η δημόσια οικονομία επέστρεψε σε πρωτογενές έλλειμμα το 2015, μετά από 2 συνεχόμενα έτη, το 2013 και το 2014, επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός «βουλιάζει» στα ελλείμματα. Στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης εκτιμάται και προβλέπεται επιδείνωση στις ασφαλιστικές εισφορές, στη συνταξιοδοτική δαπάνη, στις απλήρωτες υποχρεώσεις.
Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα διογκώνονται. Ενώ, αναλαμβάνονται ασαφείς, «αριστερής κοπής» δεσμεύσεις για την μελλοντική, σταδιακή αποπληρωμή τους.
Το ύψος των πρόσθετων μέτρων εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016. Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερή εμμονή στην αύξηση υφιστάμενων ή στην επιβολή νέων φόρων. Μέτρα όπως είναι η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, η αύξηση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, η αύξηση των συντελεστών της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η αύξηση των συντελεστών του φόρου ασφαλίστρων, η αύξηση των συντελεστών φορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια, η κατάργηση της έκπτωσης εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, η κατάργηση απαλλαγών υποχρέωσης πληρωμής του ΕΝΦΙΑ, η αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στα νομικά πρόσωπα, στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους αγρότες, η σταδιακή κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση, η αύξηση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος στους αγρότες, κ.α. Και ο λογαριασμός συνεχώς διογκώνεται.
Οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα περικόπτονται, όπως είναι, ενδεικτικά, η μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση των δικαιούχων παροχής ΕΚΑΣ με την αύξηση των εισοδηματικών κριτηρίων, η μείωση κατά 50% του επιδόματος θέρμανσης.
Μια νέα ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών προέκυψε. Με κεφαλαιακές ανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξε και η Έκθεση της ΕΚΤ, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015. Ανακεφαλαιοποίηση η οποία προσθέτει κόστος στους φορολογούμενους, συρρικνώνει δραματικά την ιδιωτική και δημόσια Ελληνική συμμετοχή, απαξιώνει τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τροποποιεί τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Τα αποτελέσματα στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων είναι πενιχρά. Η Κυβέρνηση είναι «εγκλωβισμένη» ανάμεσα στις ιδεοληψίες της και στην επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος που η ίδια προκάλεσε.
Το δημόσιο χρέος, και πάλι, διογκώνεται. Η βιωσιμότητά του επιδεινώθηκε ραγδαία το 2015. Καθίσταται, συνεπώς, αναπόφευκτη η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητάς του. Ο κ. Τσίπρας αφού, επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους, τώρα, προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, πέραν των ευθυνών που φέρει γιατί επί δεκαετίες «πετροβόλησε» κάθε προσπάθεια νοικοκυρέματος που έκαναν προηγούμενες Κυβερνήσεις, ευθύνεται γιατί η ίδια, ως Κυβέρνηση, οδηγούμενη από αριστερές ιδεολοψίες, εμμονές και δογματισμούς, περιέφερε, ασκόπως, τη χώρα σε περιβάλλον «δημιουργικής ασάφειας», οδηγώντας την σε πλήρες αδιέξοδο.
Το κόστος από τη διακυβέρνηση της Αριστεράς για τη χώρα και την οικονομία της, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, είναι μεγάλο. Ένα μέρος αυτού του κόστους αποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2016. Ένας αντιαναπτυξιακός, οικονομικά αναποτελεσματικός και κοινωνικά άδικος Προϋπολογισμός, που οδηγεί την Ελληνική οικονομία σε ένα «καθοδικό σπιράλ».
Ο πρώτοςΠροϋπολογισμόςΚυβέρνησης της Αριστεράς στην Ελλάδααποτελείιστορικόγεγονός.
Τα μεγέθη του:
Επιβεβαιώνουν την κατάρρευση των μύθων που η αυτοαποκαλούμενη ριζοσπαστική Αριστερά, επί χρόνια, καλλιεργούσε.
Δείχνουν ότι η δήθεν αριστερή πολιτική ρητορική και αριστερή κοινωνική ευαισθησίαείναι απολύτως κενές περιεχομένου.
Αναδεικνύουν την καλπάζουσα αναξιοπιστία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, που δείχνει πλεόνασμα πολιτικού θράσους και έλλειμμα αρχών, σεβασμού στη νοημοσύνη των άλλων και στρατηγικού σχεδίου για τη χώρα.
Επιβεβαιώνουν την αδυναμία της Κυβέρνησης να σχεδιάσειρεαλιστικά και να εκτελέσειαποτελεσματικά.
Καταδεικνύουν ότι η χώρα, με βαριάβήματα «σημειωτόν», βουλιάζει στο τέλμα.
Επιβεβαιώνουν την επιστροφή της χώρας στην ύφεση, στα πρωτογενήδημοσιονομικάελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίουχρέους.
Αποκαλύπτουνπρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα, με την επιβολήνέωνφόρων, οι οποίοι «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία, και με περικοπές στις συντάξεις και στα επιδόματα.
Καταδεικνύουν ότι το 2016θα είναιχειρότερο, κυρίωςμακροοικονομικά, έτος από το 2015, το οποίο, με τη σειρά του, είναιπολύχειρότερο από το 2014.
Η Νέα Δημοκρατία, το μεγαλύτερομεταπολιτευτικά, με όρουςαθροιστικήςεμπιστοσύνης των πολιτών, κόμμα της χώρας, αξιολογεί τον Προϋπολογισμό με κριτήριο το συμφέρον της Πατρίδας, υπό την οπτική του ιστορικάδικαιωμένουιδεολογικού και πολιτικού της πυρήνα.
Αυτόν του ριζοσπαστικού, του κοινωνικούφιλελευθερισμού και της κοινωνικήςοικονομίας της αγοράς.
Πυρήνας που μας οδηγεί στην διαρκήαναζήτησηαρμονικήςισορροπίαςμεταξύ της οικονομικήςαποτελεσματικότητας και της κοινωνικήςδικαιοσύνης, με στόχο την αποτελεσματικήπροώθηση της βιώσιμηςανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικήςσυνοχής.
Η Νέα Δημοκρατία, με αυτά τα κριτήρια, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για έναν αντιαναπτυξιακό, οικονομικά αναποτελεσματικό και κοινωνικά άδικο Προϋπολογισμό, που οδηγεί την Ελληνική οικονομία σε ένα «καθοδικό σπιράλ».
Έναν Προϋπολογισμό «πασπαλισμένο» με την γνωστή «αριστερή χρυσόσκονη» της απόκρυψης της αλήθειας και της παραπλάνησης.
Ας «φυσήξουμε», όμως, τη χρυσόσκονη και ας περάσουμε στην ουσία των πραγμάτων:
1ον. Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση.
Την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνειπρος τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
Μάλιστα, η προοπτική για το 2016 είναι χειρότερη από το 2015.
Η Κυβέρνησηεκφράζει την ικανοποίησή της γιατί η οικονομία εφέτος θα παρουσιάσεικαλύτεροτου προβλεπόμενου ρυθμό μεταβολής του ΑΕΠ.
Ξεχνάόμως, ως συνήθωςσκοπίμως, ότι ο ρυθμόςμεταβολής του ΑΕΠθα είναικαλύτερος σε σχέση με τις προβλέψεις που η ίδια έκανε στο Προσχέδιο του Προϋπολογισμού, πριν έναν μήνα.
Όπωςεπίσηςξεχνάσκοπίμως ότι, το 2014επιτεύχθηκεθετικόςρυθμόςμεταβολής, ότι παρέλαβεοικονομία σε δυναμικήμεγέθυνσης και ότι η πρόβλεψητότε, για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλόρυθμόμεγέθυνσης, άνω του 2,5%.
Συνεπώς, την ευθύνη για την επιστροφή της χώρας στην ύφεση φέρει αποκλειστικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
2ον. Το οικονομικό κλίμα επιδεινώθηκε.
Κυμαίνεται στις 89,1 μονάδες για τους πρώτους10μήνες του 2015, έναντιμέσουόρου99,2 μονάδων το αντίστοιχοδιάστημα του 2014.
Όπως αναφέρει, μάλιστα, και ο Προϋπολογισμός, «οι ενδείξεις που προκύπτουν από την παρατήρηση της πτώσης του δείκτηοικονομικούκλίματοςλαμβάνουνμεγαλύτερηβαρύτητα αν εξεταστούν στο πλαίσιο του βελτιωμένουοικονομικούκλίματος στην Ευρωζώνη, όπου το 2015έχουν σημειωθείαυξήσεις του δείκτηαρκετά πάνω από το κατώφλι των 100μονάδωνβάσης».
Δηλαδή, επιβεβαιώνεται και με αυτό τον δείκτη ότι, την ίδιαπερίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνει προς τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνειόπισθεν».
3ον. Η δημόσια οικονομία επέστρεψε σε πρωτογενές έλλειμμα το 2015.
Η επιστροφήμάλιστα στα πρωτογενήελλείμματαγίνεταιπαρά τη λήψηνέων, πρόσθετων, επώδυνωνμέτρωνλιτότητας, ύψουςάνω του 1,5 δισ. ευρώμόνο για το 2015.
Και ο λογαριασμόςόλο και «ανεβαίνει», όλο και διογκώνεται.
Και αυτόέγινεμετά από 2 χρόνια, το 2013 και το 2014, επίτευξηςπρωτογενώνπλεονασμάτων.
Αυτό είναι το δημοσιονομικό «αποτύπωμα» της «αριστερής» διακυβέρνησης.
4ον. Ο Κοινωνικός Προϋπολογισμός «βουλιάζει» στα ελλείμματα.
Συγκεκριμένα, σε ταμειακήβάση, παρουσιάζειαυξημένοέλλειμμα το 2015, το οποίο προβλέπεται να διευρυνθεί και να «σκαρφαλώσει» στα 2,1 δισ. ευρώ το 2016.
Στους ΟργανισμούςΚοινωνικήςΑσφάλισηςπαρατηρείται, εκτιμάται και προβλέπεταιεπιδείνωση στις ασφαλιστικέςεισφορές, στη συνταξιοδοτικήδαπάνη, στις απλήρωτεςυποχρεώσεις.
Ενώ στον Προϋπολογισμόδεν περιλαμβάνεταικανέναενθαρρυντικόστοιχείο για ουσιαστικές, χρηματοδοτικά καλυμμένες,παρεμβάσεις στο πεδίο της κοινωνικήςπολιτικής.
5ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα διογκώνονται.
Σε επίπεδοΓενικήςΚυβέρνησης, αυτές διαμορφώθηκαν περίπου στα 6 δισ. ευρώ το εννεάμηνο του 2015, αυξημένες κατά 58% σε σχέση με το τέλος του 2014.
Υπενθυμίζεται ότι αυτές οι υποχρεώσεις είχαν μειωθεί κατά 60% την περίοδο 2012-2014.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει και ο Προϋπολογισμός της σημερινήςΚυβέρνησης, «η προσπάθειαξεκίνησε το έτος2012 με την ενεργοποίηση ενός προγράμματοςχρηματοδότησης για την εξόφλησηληξιπρόθεσμωνυποχρεώσεων προς τρίτους, με την τήρησησυγκεκριμένωνπροϋποθέσεων, το οποίο υλοποιήθηκεως το τέλος του 2014».
Σήμερα, δεν υφίσταταικανέναχρονοδιάγραμμααποπληρωμής τους, αφού, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, «οι εκταμιεύσειςθα προσαρμόζονταιανάλογα με τις δυνατότητές του, τις ταμειακές κάθε φορά συνθήκες και την πορεία της χρηματοδότησης από τον ΕυρωπαϊκόΜηχανισμόΣταθερότητας».
Δηλαδή, αναλαμβάνονταιασαφείς, «αριστερήςκοπής» δεσμεύσεις, με απλήπαραπομπή σε σχετικήυπουργικήαπόφαση, για έναμείζονζήτημα που απασχολεί τον ιδιωτικό τομέα.
6ον. Το ύψος των πρόσθετων μέτρων της Κυβέρνησης της Αριστεράς, για την περίοδο 2015-2016, εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ.
Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερήεμμονή στην αύξησηυφιστάμενων ή στην επιβολήνέωνφόρων.
Μέτρα, όπως είναι:
Η αύξηση των συντελεστώνΦΠΑ.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματοςνομικώνπροσώπων.
Η αύξηση των συντελεστών της ειδικήςεισφοράςαλληλεγγύης.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουασφαλίστρων.
Η αύξηση των συντελεστώνφορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια, που η Κυβέρνησηδήθεν «είχε αποσύρει».
Η κατάργηση της έκπτωσηςεφάπαξπληρωμήςφόρουεισοδήματοςφυσικών και νομικώνπροσώπων.
Η κατάργησηαπαλλαγώνυποχρέωσηςπληρωμής του ΕΝΦΙΑ.
Η αύξηση της προκαταβολήςφόρουεισοδήματος στα νομικάπρόσωπα, στους ελεύθερουςεπαγγελματίες και στους αγρότες.
Η σταδιακήκατάργηση της επιστροφής του ειδικούφόρουκατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτικήχρήση.
Η αύξηση των συντελεστών του φόρουεισοδήματος στους αγρότες.
Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματικήοικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
7ον. Ο «λογαριασμός» των μέτρων θα είναι πολύ υψηλότερος.
Κι αυτόγιατί:
α)Υπάρχει μια σειρά από νέαμέτρα, τα οποία ακόμαείναιαδιευκρίνιστα ή δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί. Μεταξύ αυτών είναι η μείωσηόλων των ορίων για τις κατασχέσεις, η κατάργησηφοροαπαλλαγώνφυσικών και νομικώνπροσώπων κ.α.
β)Υπάρχουνμέτρα, κυρίως στο σκέλος των δαπανών, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί. Για παράδειγμα, οι καταγεγραμμένες στον Προϋπολογισμόπαρεμβάσεις στο ασφαλιστικόσύστημα και στο σύστημακοινωνικήςπρόνοιαςείναι «λειψές». Υπολείπονται αυτών που η Κυβέρνησηέχει δεσμευθείέναντι των εταίρων, και οι οποίες ανέρχονται στο 1,5% του ΑΕΠ για το 2016. Άρα υπάρχουν πρόσθετα, «κρυφά» μέτρα.
γ)Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, και πρόσθεταμέτρα για την περίοδο2017–2018(«αξιόπισταδιαρθρωτικάμέτρα που θα αποφέρουντουλάχιστον¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).
Αυτή είναι η δημοσιονομική προοπτική της χώρας και της οικονομίας της, με τις υπογραφές της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
8ον. Οι συντάξειςπερικόπτονται, μειώνοντας το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.
Ωστόσο, κάνειιδιαίτερηεντύπωση η αναφορά του Προϋπολογισμού ότι «οι περικοπέςδαπανώνθα αφορούν σε τομείς που δεν επηρεάζουνευθέως τα εισοδήματα των πολιτών».
Και αυτόγιατί το 77% της περιστολής στις δαπάνεςαφοράπερικοπές σε συντάξεις, παροχέςκοινωνικήςασφάλισης και κοινωνικάεπιδόματα.
Περικοπές που έχουνήδηγίνει και κυρίωςθα ακολουθήσουν, ύψουςάνω των 2 δισ. ευρώ.
Όπως είναι, ενδεικτικά, η μείωση των κύριων και επικουρικώνσυντάξεων, η μείωση των εφάπαξ, η αύξηση των εισφορών των ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, η μείωση των δικαιούχωνπαροχήςΕΚΑΣ με την αύξηση των εισοδηματικώνκριτηρίων, η μείωση κατά 50% του επιδόματοςθέρμανσης.
Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουν άμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.
Η Κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, προσπαθεί να παραπλανήσει, «βαπτίζοντας» το «κρέας», «ψάρι».
Οι πολίτες, όμως, έχουν αρχίσει να υφίστανται το κόστος των πολιτικών της, ακόμη και αυτοί που εμπιστεύθηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ δυσφορούν, και έχουν αρχίσει να οργίζονται.
Ακόμη και η διάθεση των 200 εκατ. ευρώ, το 2015, για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν κατέστη εφικτή.
Κι αυτό, παρά τις πομπώδειςδιατυπώσεις του Προϋπολογισμού ότι «η Κυβέρνησηκατάφερε να προσφέρει την απαραίτητηστήριξη σε εκείνες τις κοινωνικέςομάδες που έχουν πληγείπερισσότερο από την κρίση».
Σύμφωνα με απάντηση του ΑναπληρωτήΥπουργούΟικονομικών σε σχετικήΚοινοβουλετικήΕρώτηση, αποδεικνύεται ότι εφέτοςθα δαπανηθούνμόλις108 εκατ. ευρώ!
Και του χρόνουθα είναιακόμηλιγότερα…
Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικόμέρισμα», για τη στήριξηπολιτών και οικογενειών με χαμηλόσυνολικόετήσιοεισόδημα και ακίνητηπεριουσίαμικρήςαξίας, ποσόύψους455 εκατ. ευρώ.
Ο μύθος της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας της Αριστεράς καταρρέει, και σε αυτό το πεδίο.
Όπως κατέρρευσε και στο πεδίο των συντάξεων, όπου αντί της χορήγησης 13ης σύνταξης, προχώρησαν σε περικοπή των συντάξεων.
Όπως κατέρρευσε και με την άρση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, όπου αντί της περιβόητης «σεισάχθειας» και του «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», έχουμε τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
9ον. Το 2015, τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.
Παρά τους πρόσθετουςφόρους που επέβαλλεεφέτος η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος.
Με αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμεςφορολογικέςοφειλές των πολιτών προς το Κράτος να συνεχίζουν να αυξάνουν, μήνα με τον μήνα, και να διαμορφώνονται στα 82 δισ. ευρώ, υψηλότερες κατά 10 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.
Το 2016, τα φορολογικά έσοδα προβλέπονται αυξημένα κατά 2 δισ. ευρώ έναντι του 2015.
Και αυτό, ενώ η οικονομίαθα βρίσκεται σε ύφεση.
Συνεπώς, η πρόβλεψη για αυξημέναέσοδαδεν μπορείπαρά να εδράζεται, αποκλειστικά, στα νέαφορολογικάμέτρα της Κυβέρνησης της Αριστεράς, ύψους2,2 δισ. ευρώ για το 2016.
10ον. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων αναμένεται να «κλείσει» στο ύψος του Προϋπολογισμού, αν και μέχρι σήμερα παραμένει καθηλωμένο.
Είναιχαρακτηριστικό ότι το δεκάμηνο του 2015, δηλαδή στα 5/6 της χρονιάς, οι δαπάνες του Προγράμματοςανήλθανμόλις στα 2,8 δισ. ευρώ.
Έτσι, μέχρι το τέλος του έτους, μέσα σε 2 μήνες, θα πρέπει να δαπανηθεί ποσόσχεδόν1,5 φοράμεγαλύτερο από αυτό που έχει δαπανηθεί στο δεκάμηνο, προκειμένου να επιτευχθεί ο ετήσιοςστόχος.
Παράλληλα, το ποσοστόαπορρόφησης των πόρων του ΕΣΠΑ2007–2013παραμένειπερίπου στο επίπεδο που είχε επιτευχθεί στο τέλος του 2014.
Ενώ, για την περίοδο2014–2020, σύμφωνα και με τον Προϋπολογισμό, η Ελλάδαείχεήδη, από το παρελθόν, εξασφαλίσειπόρουςύψους19,9 δισ. ευρώ.
Τους οποίους οφείλει να αξιοποιήσει το ταχύτερο δυνατόν, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.
11ον. Οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι δεν εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.
Η Κυβέρνηση εσφαλμένα θριαμβολογεί.
Η αλήθειαείναι ότι εκείνο που μετρά, είναι η συνεκτίμηση του ύψους των δημοσιονομικώνστόχων σε σχέση με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν.
Οι δημοσιονομικοίστόχοιεξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.
Υπενθυμίζω ότι οι «Θεσμοί», για το 2015, προέβλεπανπρωτογενέςπλεόνασμακοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψηοποιουδήποτεπρόσθετουμέτρου.
Η Κυβέρνηση, αφού οδήγησε την οικονομία και πάλι στο «καθοδικόσπιράλ», παρουσιάζει ως επιτυχία την εκτίμηση ότι το 2015, χωρίς τη λήψηοποιουδήποτεπρόσθετουμέτρου, θα έκλεινε με πρωτογενέςέλλειμμα1,5% του ΑΕΠ, ενώ η επίτευξηστόχου για πρωτογενέςέλλειμμα0,2% του ΑΕΠαπαιτείπρόσθεταμέτραλιτότητας, ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ.
Δηλαδή, η χώρα, υπό τη διακυβέρνηση της Αριστεράς, παρουσιάζει πρωτογενές έλλειμμα, με πρόσθετα μέτρα λιτότητας και συνακόλουθα ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του Κράτους, δηλαδή του δανεισμού της.
12ον. Προέκυψε ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Με κεφαλαιακέςανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξε και η Έκθεση της ΕΚΤ, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.
Και πιο συγκεκριμένα, στη χειροτέρευση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος για εφέτος και τα επόμεναχρόνια, στα νέα, πρόσθεταδημοσιονομικάμέτρα της Κυβέρνησης, στους κεφαλαιακούςπεριορισμούς, στη μείωση της αξίας των εξασφαλίσεων, στην αναμενόμενηαυξημένηροήνέωνεπισφαλώνδανείων.
Συνεπώς, η νέαανακεφαλαιοποίησηφέρει την υπογραφή της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Μια ανακεφαλαιοποίηση:
που προσθέτεικόστος στους φορολογούμενους,
που συρρικνώνειδραματικά την Ελληνικήιδιωτική και δημόσιασυμμετοχή,
που απαξιώνει τις προηγούμενεςαυξήσειςμετοχικούκεφαλαίου,
που εκμηδενίζει την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤαμείουΧρηματοπιστωτικήςΣταθερότητας, λόγω της δραστικήςμείωσης των ποσοστώνσυμμετοχής του στο μετοχικόκεφάλαιο των τραπεζών,
που τροποποιεί, επί το δυσμενέστερο, τα ήδηεγκεκριμένασχέδιααναδιάρθρωσης των πιστωτικώνιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλειααξιόλογωνπεριουσιακώνστοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της ΕθνικήςΤράπεζας η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.
Θυμίζουμε ότι η επένδυση αυτή έγινε το 2006, επί Κυβέρνησης της ΝΔ, σε κλίμα «λυσσαλέας» αντίδρασης των κομμάτων της τότεΑντιπολίτευσης.
Επένδυση που αφορούσε την 5ημεγαλύτερηιδιωτικήτράπεζα στην Τουρκία, η οποία κάλυπτε το μεγαλύτεροποσοστό των εργασιών του Ομίλου στο εξωτερικό, συμμετείχεσημαντικά στα μεγέθη του και συνέβαλε, καθοριστικά, στην κερδοφορία του.
Καλούμεσυνεπώς, για ακόμημίαφορά, την Κυβέρνηση να απαντήσεισυγκεκριμένα, έστω εκ των υστέρων, στο κεντρικόερώτημα:
Hμεγάλη και υψηλούσυμβολισμούεπένδυση του 2006, υπήρξε για την εθνική μας οικονομία και τη χώρα, συμφέρουσα, ασύμφορη ή ουδέτερη;
Οι πολίτεςέχουν δικαίωμα να παίρνουνσυγκεκριμένεςαπαντήσεις σε συγκεκριμέναερωτήματα.
Αρκετήζημιάυπέστη η χώρα από τις, επίδεκαετίες, ασάφειες και τις γκρίζεςζώνες που καλλιέργησε η ριζοσπαστική, αριστερή, και όχι μόνο, εκδοχή στη δημόσιαζωή.
13ον. Τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων είναι πενιχρά.
Κι αυτό, παρά τις διατυπώσεις του Προϋπολογισμού, σε αντίθεση με ότι επί χρόνια η Αριστερά υποστήριζε, για «τα πολλαπλάοφέλη» τους στην Ελληνικήοικονομία.
Και μάλιστα με πρώτο στην καταγραφή, «την άμεση μείωση του δημοσίου χρέους».
Όταν μέχρι και τον εφετινό Ιούνιο υποστηρίζατε ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις δεν πρέπει να «κατευθύνονται» για την εξυπηρέτηση του χρέους.
Η Κυβέρνηση, και στο πεδίο αυτό, είναι «εγκλωβισμένη» ανάμεσα στις ιδεοληψίες της και στην επιδείνωση του μακροοικονομικούπεριβάλλοντος, που η ίδιαπροκάλεσε.
14ον. Το δημόσιο χρέος και πάλι διογκώνεται.
Το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, διαμορφώνεταιπερίπου στο 188% το 2016, αυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε 2 χρόνια.
Και επειδήπολλέςφορές η Κυβέρνησηθριαμβολογεί ότι δήθεν«κατάφερεεπιτέλους να ανοίξει το θέμα του χρέους», η αλήθειαείναι η εξής:
Το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαναισθητά.
Αποδείξεις;
α) Το δημόσιοχρέοςμειώθηκε κατά περίπου40 δισ. ευρώ την περίοδο2011-2014.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
β) Το 2014, η μέσησταθμικήυπολειπόμενηφυσικήδιάρκεια του δημοσίουχρέουςήταν τα 16,2 έτη. Το 2011, η διάρκειαήταν6,3 έτη.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
γ) Το 2014, οι τόκοιανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, ήταν στα 16,1 δισ. ευρώ.
Αυτό επιβεβαιώνεται και στον Προϋπολογισμό της Κυβέρνησης της Αριστεράς.
Όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία: «Η ΣύνοδοςΚορυφής για το Ευρώυπενθυμίζει ότι τα κράτη–μέλη της Ευρωζώνηςέχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίωνετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορείαεξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστοςσημαντικά».
Συνεπώς, πως η Κυβέρνησηισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά τοθέμα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθείσημαντικά η βιωσιμότητα του χρέους κατά το παρελθόν;
Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της Αριστερής κυβέρνησης.
Ωστόσο, είναι γεγονός ότι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015.
Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, που η ΚυβέρνησηΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛκατέθεσε στη Βουλή, «οι βασικοίπαράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίουςμήνες στην επιδείνωση της ΑνάλυσηςΒιωσιμότηταςΧρέουςείναι η μείωση της οικονομικήςανάπτυξης, η αναθεωρημένηπορεία του πρωτογενούςισοζυγίου, τα χαμηλότεραέσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανέςεπιπρόσθετεςοικονομικέςανάγκες του τραπεζικούσυστήματος».
Το αποτέλεσμα είναι το δημόσιοχρέος κατά το 2015 να αυξάνεται, ως απόλυτος αριθμός, εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και ως ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ.
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την εξέλιξη του δημοσίου χρέους αποκαλύπτουν την εφιαλτικήδυναμική του, που πυροδότησαν οι ανερμάτιστοιχειρισμοί της Κυβέρνησης.
Άρα, καθίσταταιαναπόφευκτη η λήψηπρόσθετωνπαραμετρικώνμέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίουχρέους. Η απόφαση κατά τη ΣύνοδοΚορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012.
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδαπαραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανάπρόσθεταμέτρα (πιθανήπαράταση των περιόδωνχάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστεςχρηματοδοτικέςανάγκεςπαραμένουν σε βιώσιμοεπίπεδο».
Και προσθέτει: «Η ΣύνοδοςΚορυφής για το Ευρώτονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούναπομειώσεις της ονομαστικήςαξίας του χρέους».
Ο κ. Τσίπρας, επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.
Τώρα, προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση της Αριστεράς, πέραν των ευθυνών που φέρει γιατί επί δεκαετίες «πετροβόλησε» κάθεπροσπάθειανοικοκυρέματος που έκαναν προηγούμενεςΚυβερνήσεις, ευθύνεταιγιατί η ίδια, ως Κυβέρνηση,οδηγούμενη από αριστερέςιδεολοψίες, εμμονές και δογματισμούς,περιέφερε, ασκόπως, τη χώρα σε περιβάλλον «δημιουργικήςασάφειας», οδηγώνταςτην σε πλήρεςαδιέξοδο.
Αγνοώντας τους κανόνεςδιαπραγμάτευσης «ροκάνισε»πολύτιμοχρόνο.
Χωρίςστρατηγικόσχέδιο για τη χώραδιεξήγαγε ένα προσχηματικόδημοψήφισμα.
Και τελικάοδηγήθηκε, σπασμωδικά και φοβικά, στη σύναψη του 3ου Μνημονίου.
Το κόστος από τη διακυβέρνηση της Αριστεράς για τη χώρα και την οικονομία της, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, είναιμεγάλο.
Έναμέρος αυτού του κόστουςαποτυπώνει ο Προϋπολογισμός του 2016.
Οι πολίτες, το αισθάνονται, δυσφορούν, αισθάνονταιεξαπατημένοι και έχουν αρχίσει να οργίζονται.
Και όπως είχε υποστηρίξει ο κ. Τσίπρας, πριν ένα χρόνο (7.12.2014), κατά την αντίστοιχη συζήτηση του Προϋπολογισμού:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο λαός μας το έχει εμπεδώσει πια και νομίζω ότι πρέπει να το εμπεδώσετε και εσείς:Το μνημόνιο δεν είναι κάτι από το οποίο μπορεί κανείς να μπαινοβγαίνει. Όποιος το υπηρετήσει δεν βρίσκει εύκολα την πόρτα της εξόδου».
Η «αριστερήχρυσόσκονη»δεν επαρκεί για να κρύψει αυτή τη δυσάρεστηπραγματικότητα.