«Έντεκα χρόνια πριν, η Ελλάδα εισήλθε σε έναν πολυετή και επώδυνο κύκλο οικονομικής δοκιμασίας, με την προσφυγή της στον Μηχανισμό Στήριξης και τη μετέπειτα εφαρμογή τριών ασφυκτικών Προγραμμάτων Οικονομικής Στήριξης.
Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007, βρήκε «ανοχύρωτο» το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα και αποσταθεροποίησε όλες τις οικονομίες, και φυσικά την Ελληνική. Μια οικονομία ευάλωτη, με ένα αναπτυξιακό μοντέλο χωρίς παραγωγικό βάθος, που χαρακτηριζόταν από χρόνιες παθογένειες.
Λάθος χειρισμοί, πράξεις και παραλείψεις της τότε Κυβέρνησης, το 2009-2010, διόγκωσαν περαιτέρω το πρόβλημα, βλάπτοντας σημαντικά την αξιοπιστία της οικονομίας και καθιστώντας αναπόφευκτη την αναζήτηση διεθνούς στήριξης.
Στα χρόνια που ακολούθησαν πράξαμε σωστά, υποπέσαμε όμως και σε λάθη, προχωρήσαμε μπροστά, κάναμε όμως και βήματα προς τα πίσω. Η χώρα μας αποκατέστησε τη δημοσιονομική ισορροπία, υλοποίησε διαρθρωτικές αλλαγές, μείωσε το ύψος του χρέους και βελτίωσε το προφίλ του. Δυστυχώς, όμως, οι επικίνδυνοι χειρισμοί του 2015, υπέσκαψαν τη μέχρι τότε προσπάθεια.
Ωστόσο, η Ελλάδα ξαναβρήκε τον βηματισμό της, ειδικά τους τελευταίους 20 μήνες, και παρά την πανδημία, μπορεί να ατενίσει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Και τούτο διότι ως Κυβέρνηση αποδείξαμε ότι αντιμετωπίζουμε, με ψυχραιμία και αποτελεσματικότητα, τις προκλήσεις. Ενώ, παράλληλα, διαμορφώνουμε τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις, προκειμένου η χώρα μας να πετύχει την αναγκαία δυναμική επανεκκίνηση και την είσοδό της σε τροχιά ισχυρής, διατηρήσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».
