Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Συναγωνιστές στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης,
Της παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Της παράταξης που χάραξε τους άξονες της στρατηγικής της χώρας.
Της παράταξης η οποία, από το 1974, υπηρετεί, αδιαλείπτως, το πατριωτικό της καθήκον.
Της παράταξης που διασφάλισε την ισότιμη και εταιρική συμμετοχή της χώρας στη διαδικασία υλοποίησης της μεγάλης ιδέας για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Της παράταξης που ανταποκρίθηκε θετικά στο ρόλο που κάθε φορά της ανατέθηκε από τους πολίτες.
Της παράταξης που έχει αποδείξει, διαχρονικά, ότι δεν «παίζει» με την πορεία και την προοπτική της πατρίδας.
Της παράταξης που έχει πει τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ.
Με αυτές τις παρακαταθήκες, η παράταξη δεν μπορούσε παρά να κάνει το χρέος της και στην κρίσιμη σημερινή περίοδο.
Θέλω, συνεπώς, να σας ευχαριστήσω για την πολύτιμη συμβολή, τη μεγάλη βοήθεια και την ουσιαστική συμπαράστασή σας τα τελευταία δυόμιση, δύσκολα, χρόνια.
Χρόνια, κατά τα οποία αυτή η Παράταξη σήκωσε μεγάλο βάρος των δύσκολων αλλά αναγκαίων επιλογών, ώστε η χώρα να παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας και να ανακτήσει σημαντικό κεφάλαιο της απωλεσθείσας διεθνούς αξιοπιστίας της.
Άλλωστε η Νέα Δημοκρατία, έχει αποδείξει διαχρονικά, ότι σε στιγμές κρίσιμες για την πατρίδα και τους πολίτες, είναι η Παράταξη που εστιάζει στο σημαντικό και υπηρετεί το πρωτεύον.
Είναι η παράταξη, άλλωστε, που έκανε τις στρατηγικές επιλογές για τη χώρα.
Που συνιστά, και σήμερα, πολιτική δύναμη ευθύνης, σταθερότητας και προοπτικής.
Φίλες και φίλοι,
Σήμερα, μετά από μία σειρά από δύσκολα χρόνια, η χώρα έχει σταθεροποιήσει τα δημόσια οικονομικά της, επιστρέφει σε θετικούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, έχει αποκαταστήσει τη διεθνή θέση και αξιοπιστία της και σχεδιάζει, με αισιοδοξία, αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση, την επόμενη μέρα της Ελληνικής οικονομίας.
Φυσικά, αυτό είναι το αποτέλεσμα των πρωτόγνωρων θυσιών της Ελληνικής κοινωνίας.
Αλλά και της σκληρής δουλειάς και των πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση, για την αντιμετώπιση των συνθηκών έντονης αβεβαιότητας και ασφυξίας που είχαν συσσωρευθεί το καλοκαίρι του 2012.
Τότε, η χώρα είχε βρεθεί μέσα σ’ ένα ανηφορικό «τούνελ».
Τότε, η Κυβέρνηση είχε τρεις επιλογές για τη χώρα.
Η πρώτη ήταν να συνεχίσει το σημειωτόν εντός του ανηφορικού «τούνελ», σωρεύοντας θυσίες και αδιέξοδα στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις.
Η δεύτερη ήταν να οπισθοχωρήσει, με τεράστιο κόστος, αλλά και κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Και η τρίτη ήταν να προχωρήσει αταλάντευτα μπροστά, ώστε να βγει από την κρίση μία ώρα αρχύτερα.
Επιλέξαμε την πορεία προς τα εμπρός, επιταχύνοντας.
Επιλέξαμε η χώρα να αποφύγει τις περιπέτειες και να μην διακινδυνεύσει κεκτημένα δεκαετιών.
Πιστεύω ότι αυτή ήταν και είναι η εθνικά ορθή επιλογή.
Επιλογή που σήμερα έχει αρχίσει να αποδίδει.
Που παράγει μετρήσιμα αποτελέσματα.
Ειδικότερα, σήμερα:
- Η χώρα θα παρουσιάσει, μετά από 6 συνεχή έτη ύφεσης, θετικό ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης.
- Οι δημοσιονομικοί στόχοι, για 3η συνεχόμενη χρονιά, επιτυγχάνονται.
- Υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα παράγονται.
- Η ανεργία, αν και οριακά, αποκλιμακώνεται.
- Διαρθρωτικές αλλαγές υλοποιούνται.
- Χρόνιες εσωτερικές και εξωτερικές ανισορροπίες αντιμετωπίζονται.
- Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας ενισχύεται.
- Η επιστροφή στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου για μεσο-μακροπρόθεσμο δανεισμό, μετά από 4 χρόνια, σταδιακά επιτυγχάνεται.
- Επιχειρήσεις αποκτούν πρόσβαση σε κεφάλαια, με καλύτερους όρους.
Δημιουργούνται, έτσι, οι προϋποθέσεις για μακροχρόνια βιώσιμη ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας.
Συνεπώς, φίλες και φίλοι, βήμα-βήμα, η χώρα βγαίνει από την κρίση.
Η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, με πρώτα τη δημόσια οικονομία, έχει σταθεροποιηθεί.
Η εμπιστοσύνη στις προοπτικές της, σταδιακά, αποκαθίσταται.
Τα δυόμιση τελευταία χρόνια προωθήθηκε, με συνέπεια, η αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση, προσαρμογή και πειθαρχία.
Η χώρα αντιμετώπισε, με επώδυνες πράγματι διαδικασίες, τα υψηλά, διαχρονικά, δίδυμα ελλείμματά της.
Δεν αρκεί όμως αυτό.
Άλλωστε, η διατηρήσιμη δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία, αν και αναγκαία, δεν αποτελεί από μόνη της ικανή συνθήκη για τη μεγέθυνση της οικονομίας και την κοινωνική ευημερία.
Είναι αλήθεια ότι απαιτείται, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, επανεκτίμηση πολιτικών και προτεραιοτήτων.
Ενώ και εμείς, ως χώρα, οφείλουμε να σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα της Ελληνικής οικονομίας και να μετατρέψουμε την παρούσα σταθεροποίηση σε δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη, με κοινωνική συνοχή.
Πλησιάζοντας στο τέλος του υφιστάμενου Προγράμματος, εργαζόμαστε ώστε, τον προσεχή μήνα, να ολοκληρωθεί, από την Τρόικα, η τελευταία αξιολόγησή της εφαρμογής του, και να συναποφασισθεί, με τους εταίρους, το πλαίσιο συνεργασίας για την επόμενη ημέρα.
Πλαίσιο το οποίο θα εδράζεται σε ένα εθνικό σχέδιο με πυρήνα τη διατήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και την προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της βιώσιμης ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.
Σχέδιο, που θα περιέχει όλες τις διασφαλίσεις των υφιστάμενων ευρωπαϊκών μηχανισμών, οι οποίοι θα λειτουργούν ως «δίκτυ ασφαλείας» σε ένα ιδιαίτερα ασταθές παγκόσμιο περιβάλλον.
Είμαι ρεαλιστικά αισιόδοξος ότι η διαπραγμάτευση, διαπραγμάτευση η οποία εμπεριέχει λεπτές πτυχές και είναι σκληρή, θα ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Και θα καταλήξουμε στο καλύτερο, από τα δυνατά, πλαίσιο συνεργασίας για την πατρίδα μας.
Από την Κυβέρνηση απαιτείται σοβαρότητα, υπευθυνότητα, διορατικότητα, μετρημένες και ζυγισμένες κουβέντες και από τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις συναίνεση, μακριά από την καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και υπερβολικών προσδοκιών.
Φίλες και φίλοι,
Η επόμενη μέρα.
Αυτή είναι η νέα μεγάλη πρόκληση μπροστά στην οποία βρισκόμαστε.
Στην κατεύθυνση αυτή εργαζόμαστε, υιοθετώντας και εφαρμόζοντας συγκεκριμένο σχέδιο οικονομικής πολιτικής.
Σχέδιο, που επιδιώκει την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, που στοχεύει σε μια ανταγωνιστική παραγωγική βάση, που έχει εξωστρεφή προσανατολισμό.
Βασικοί άξονες του σχεδίου είναι:
1ον. Η σταδιακή ελάφρυνση του φορολογικού βάρους των πολιτών, με την ένταξη του «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της.
Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα οι φορολογικοί συντελεστές, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τα νοικοκυριά, είναι υψηλότεροι από το μέσο Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Είναι, όμως, επίσης αλήθεια ότι υπάρχει μεγάλο τμήμα του συνολικού προϊόντος της Ελληνικής οικονομίας που δεν φορολογείται.
Παρά τη βελτίωση, κατά 3 περίπου ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, που καταγράφεται σε αυτό το πεδίο τα τελευταία χρόνια.
Οφείλουμε, συνεπώς, να εντατικοποιήσουμε την προσπάθεια, εστιάζοντας στο χτύπημα της παραοικονομίας, στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στην καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής.
Όσο περισσότερο προσεγγίζουμε αυτούς τους στόχους, τόσο διευρύνεται η ευχέρεια για ελάφρυνση των συνεπών φορολογουμένων, οι οποίοι όχι μόνο έχουν επιβαρυνθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια αλλά έχουν υποστεί και μείωση του εισοδήματός τους.
Ήδη κινούμαστε προς αυτή την κατεύθυνση.
Έχουν, ήδη, ψηφιστεί η μείωση κατά 30% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης, η διατήρηση στο 13% του ΦΠΑ στην εστίαση, η μείωση κατά 30% του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης διατηρώντας τα διευρυμένα κριτήρια χορήγησης του επιδόματος, η μείωση – από εφέτος – των ασφαλιστικών εισφορών, η βελτίωση του πλαισίου ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων.
Η εξάντληση των περιθωρίων για φορολογικές ελαφρύνσεις αποτελεί βασική επιδίωξή μας.
2ον. Η διασφάλιση της επίτευξης υψηλών, διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων.
Πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία θα προέρχονται, κυρίως, από το σκέλος των δαπανών, τη μεγέθυνση της οικονομίας και την καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής.
Μέσω της άσκησης αυτής της πολιτικής θα υπάρξει αύξηση του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος, και όχι μέσω της εισοδηματικής ενίσχυσης κάποιων κοινωνικών ομάδων.
Αυτό είναι οικονομικά πιο αποτελεσματικό και διατηρήσιμο, αλλά και κοινωνικά πιο δίκαιο.
Εφέτος, η Ελλάδα εκτιμάται ότι θα επιτύχει το υψηλότερο κυκλικά προσαρμοσμένο πρωτογενές πλεόνασμα στον κόσμο.
Το υψηλότερο, δηλαδή, πλεόνασμα, αν εξαιρέσουμε την επίδραση της βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης των τελευταίων ετών.
Ενώ, το 2015, προβλέπεται ότι θα έχει σχεδόν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, μετά από πολλές δεκαετίες.
3ον. Η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών.
Και αυτό θα επιτευχθεί με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων και με την ενίσχυση, σταδιακά, των δαπανών που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα.
Παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.
4ον. Η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών, ώστε να περιορισθεί το επίπεδο της φτώχειας και οι διευρυμένες, πράγματι, κοινωνικές ανισότητες.
Με στοχευμένες παρεμβάσεις κοινωνικής πολιτικής, όπως η διασφάλιση της υγειονομικής περίθαλψης για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, αλλά και το καθεστώς του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, που ξεκίνησε πιλοτικά για 6 μήνες σε 13 Δήμους απ’ όλες τις Περιφέρειες της χώρας, με σκοπό να αποτελέσει τον πυρήνα μιας νέας στρατηγικής κοινωνικής πρόνοιας.
Στην πλήρη ανάπτυξή του θα καλύπτει 700.000 χιλιάδες άτομα σε όλη την Ελλάδα, δηλαδή το 7% του πληθυσμού.
Ενώ δεν πρέπει να λησμονούμε ότι εφέτος καταβλήθηκε και «κοινωνικό μέρισμα», μέρισμα που δεν προβλέπονταν στον Προϋπολογισμό, σε 700.000 περίπου νοικοκυριά, ύψους περίπου 500 εκατ. ευρώ.
5ον. Η δημιουργία ενός δίκαιου, αποτελεσματικού και σύγχρονου κράτους.
Ήδη, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει μειωθεί πλέον των 200.000 την τελευταία τετραετία, ενώ η ετήσια μισθολογική δαπάνη έχει περιοριστεί κατά περισσότερο από 8 δισ. ευρώ.
Τώρα, βρισκόμαστε, πλέον, στη φάση όπου περνάμε σταδιακά από την επίτευξη ποσοτικών στόχων στην εκπλήρωση των κρίσιμων ποιοτικών μεταρρυθμίσεων, με προτεραιότητα στην πάταξη της γραφειοκρατίας.
6ον. Η αύξηση των επενδύσεων και η ενίσχυση των εξαγωγών, καθώς και η διατήρηση της κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα, έχοντας, όμως, σημαντικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας στη διαμόρφωση του ΑΕΠ.
Με τη σημαντική συμβολή του τουρισμού και της ναυτιλίας, αλλά και της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης, της καινοτόμας βιομηχανίας, της ενέργειας.
Με την προσήλωση στην πραγματοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Μεταρρυθμίσεις, που θα βοηθήσουν την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων, θα συμβάλλουν στη δημιουργία νέων εγχώριων επιχειρήσεων, θα απεγκλωβίσουν τις υπάρχουσες επιχειρήσεις από παθογένειες του παρελθόντος, θα ενισχύσουν την εξωστρέφεια.
Ενδεικτικά, πάνω από 20 πολυεθνικές έχουν προχωρήσει στη δημιουργία κέντρων εφοδιασμού, συναρμολόγησης, έρευνας και τεχνολογίας στην Ελλάδα.
7ον. Η ακόμη ταχύτερη αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων.
Το ποσοστό απορρόφησης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ φτάνει σήμερα το 85%.
Ενώ η χώρα μας θα εισπράξει, προκαταβολικά, ένα σημαντικό ποσό από το ΕΣΠΑ 2014-2020 για εμπροσθοβαρή, ώριμα έργα.
Ενώ, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στο σύνολό τους, θα ανέλθουν, περίπου, στα 27 δισ. ευρώ την επόμενη τετραετία.
Ενώ, ενδεικτικά, τα μεγάλα έργα υποδομής, όπως είναι οι οδικοί άξονες «Αυτοκινητόδρομοι Ανάπτυξης», προχωρούν.
Και 23 έργα ΣΔΙΤ είναι υπό υλοποίηση.
8ον. Η εντατικότερη υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Η αξιοποίηση αυτή είναι επωφελής για τη χώρα, καθώς βραχυπρόθεσμα αυξάνονται τα έσοδα του Δημοσίου και μειώνεται το δημόσιο χρέος, ενώ μεσο-μακροπρόθεσμα δημιουργείται πλούτος στην Ελληνική οικονομία, μέσω της αύξησης των επενδύσεων και της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης.
9ον. Η εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης και της ρευστότητας της αγοράς.
Σήμερα, τα τεστ αντοχής των συστημικών τραπεζών ολοκληρώθηκαν με επιτυχία και οι τράπεζες έχουν ανακεφαλαιοποιηθεί.
Οφείλουν συνεπώς να ανταποκριθούν, άμεσα και με επάρκεια, στο διαμεσολαβητικό τους ρόλο και να παράσχουν την απαραίτητη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία.
Σ’ αυτό το ρόλο, εκτιμώ ότι θα ανταποκριθούν.
Και πρέπει να ανταποκριθούν.
Ενισχυτικά, στη ρευστότητα των επιχειρήσεων αναμένεται να λειτουργήσουν οι αποφάσεις της ΕΚΤ για τα σημαντικά εργαλεία χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής, καθώς και η πρωτοβουλία της Κυβέρνησης τόσο για τον συμψηφισμό οφειλών ΦΠΑ μεταξύ Δημοσίου και επιχειρήσεων, όσο και για την ταχύτατη επιστροφή μέσα σε λίγες μέρες, για τον συνεπή φορολογούμενο.
Φίλες και Φίλοι,
Σε αυτό το σημείο, θέλω να υπογραμμίσω ότι δεν πρέπει να δημιουργούνται συνθήκες εφησυχασμού και «πανηγυρισμών».
Υπάρχουν σημαντικά βήματα ακόμα να γίνουν για τη βελτίωση των θεσμών, το σχεδιασμό και την εφαρμογή στρατηγικής, πολιτικών και δράσεων, με αυτοδέσμευση των πολιτικών δυνάμεων για την επίτευξη συλλογικά αποδεκτών στόχων.
Και αυτό διότι, όπως έχω υποστηρίξει και άλλες φορές, ιδιαίτερα στο σύγχρονο ανταγωνιστικό κόσμο, δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για την κατάκτηση της εθνικής αξιοπρέπειας και της ευημερίας όλων των πολιτών.
Υπάρχει μόνο ο δρόμος που προσδιορίζεται:
- Από την επαναδιατύπωση και εμπέδωση ενός σύγχρονου αξιακού συστήματος.
- Από την καλλιέργεια κουλτούρας κοινωνικής και πολιτικής συνεννόησης και σύνθεσης για τη δημιουργία και δίκαιη κατανομή του πλούτου και των ευκαιριών.
- Από την εκπόνηση και υλοποίηση ενός συγκροτημένου εθνικού σχεδίου, όπως προανέφερα, το οποίο θα ενσωματώνει τις συμφωνίες με τους εταίρους αλλά θα κινείται και πέρα από αυτές.
- Από την επεξεργασία και εφαρμογή σύγχρονων πολιτικών, συμβατών με το εθνικό και ευρωπαϊκό σχέδιο.
- Από την έντιμη, σκληρή, αποτελεσματική και ποιοτική εργασία από όλους μας.
Κατά την πεποίθησή μου, με δεδομένη την αφετηρία μας, αυτός είναι ο ορθός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Δρόμος που, με εμπλουτισμό των πολιτικών, θα οδηγήσει σε αύξηση της απασχόλησης, μείωση της ανεργίας και βελτίωση του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών.
Για το λόγο αυτό είναι εθνική ανάγκη να διαφυλαχθούν όλα όσα έχουν επιτευχθεί, με μεγάλο κόπο και κοινωνικό κόστος.
Δυστυχώς, στο δημόσιο διάλογο, παρατηρείται ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης διαγκωνίζονται σε προσεγγίσεις μιζέριας και λαϊκισμού.
Διατυπώνονται, με ευκολία, γενικολογίες και απλουστεύσεις.
Ακούγονται ανακρίβειες και αοριστολογίες.
Μοιράζονται ψευδαισθήσεις.
Εκφράζονται αφορισμοί και ισοπεδωτικοί χαρακτηρισμοί.
Κυριαρχεί ο μηδενισμός.
Απουσιάζουν ουσιαστικές απαντήσεις, λύσεις, προτάσεις.
Δυστυχώς, απουσιάζει το μέτρο.
Και υπογραμμίζω το «δυστυχώς», διότι η κρισιμότητα των στιγμών και η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, η κοινωνία και η οικονομία απαιτούν τη συστράτευση όλων των δημιουργικών δυνάμεων.
Μακριά από θεσμικά, κομματικά και προσωπικά παίγνια εξουσίας, επικίνδυνους ακροβατισμούς ή αδιέξοδους τυχοδιωκτισμούς.
Φυσικά, η δημιουργική σύνθεση δεν επιτυγχάνεται με εξαναγκασμούς.
Η ιστορική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρισιμότητα των στιγμών είναι τέτοια που επιβάλει συγκλίσεις, δημιουργικές συνθέσεις, εθνικό σχέδιο, σκληρή δουλειά.
Που επιτάσσει πατριωτική συνείδηση, σύνεση, συναίνεση και ρεαλισμό.
Που απαιτεί πολιτική και κοινωνική σταθερότητα, ασφάλεια, αίσθημα δικαιοσύνης.
Ώστε να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε, με το ελάχιστο δυνατόν κοινωνικό και οικονομικό κόστος, τις παθογένειες και τα ελλείμματα του εγχώριου υποδείγματος.
Και να δημιουργήσουμε το νέο.
Που μπορεί να ωθήσει την οικονομία και την κοινωνία σε έναν ενάρετο κύκλο ευημερίας για όλους τους πολίτες.
Φίλες και φίλοι,
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος της Νέας Δημοκρατίας είναι, σήμερα, και πάλι, καθοριστικός.
Και αυτό γιατί αποτελεί και σήμερα, όπως προανέφερα, πολιτική δύναμη ευθύνης, σταθερότητας και προοπτικής.
Γιατί έχει το ιδεολογικό υπόβαθρο, τον προγραμματικό προσανατολισμό, την πολιτική βούληση και την αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση να κινηθεί με γοργό βηματισμό, να δημιουργήσει μια καλύτερη πραγματικότητα, να προσφέρει αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη, να εμπεδώσει μια νέα ελπιδοφόρα προοπτική.
Σας ευχαριστώ.