Τελικά κε. Σταϊκούρα υπάρχει άλλος τρόπος να πληρωθεί το χρέος που ξεπερνά τα 300 δισ. ευρώ, εκτός αυτού που επέλεξε η Κυβέρνηση με το Μνημόνιο;

Μα το Μνημόνιο δεν αντιμετωπίζει το χρέος και τη δυναμική του.

Σήμερα μάλιστα αυτό, με μεγάλη βέβαια χρονική καθυστέρηση, γίνεται πλέον αντιληπτό τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από τους εταίρους μας.

Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι το χρέος ανήλθε στα 340 δισ. ευρώ το 2010, αυξημένο κατά 42 δισ. ευρώ έναντι του 2009.

Ενώ αναμένεται, σύμφωνα με το ίδιο το Μνημόνιο, να διευρυνθεί κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέχρι το 2013.

Συνεπώς, το «θεραπευτικό σχήμα» που έχει τεθεί σε εφαρμογή στη χώρα μας δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του χρέους.

Άλλωστε, οι εναλλακτικές επιλογές που συζητούνται σήμερα, όπως η επιμήκυνση αποπληρωμής και η μείωση του επιτοκίου της δανειακής σύμβασης, καθώς και η μείωση του χρέους μέσω εθελοντικής επαναγοράς ομολόγων με έκπτωση, δεν αποτελούν παρά ομολογία αποτυχίας του Μνημονίου.

Η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί, εκτός από τη διατύπωση μιας συνολικής, συνεκτικής και πειστικής λύσης σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, τη δημιουργία πλεονασματικών προϋπολογισμών, την υιοθέτηση αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, και την ορθολογική διαχείριση και διαφανή αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου.

Πρωτοβουλίες που απουσιάζουν από την Κυβερνητική ατζέντα.

Απ’ όλους ακούγεται η λέξη «ανάπτυξη». Πως μπορεί αυτή να έρθει με την δεδομένη έλλειψη ρευστότητας και επενδύσεων;

Πρώτα απ’ όλα να συμφωνήσουμε ότι η ανάπτυξη είναι το βασικό ζητούμενο σήμερα.

Το υποστηρίζει άλλωστε και η Τράπεζα της Ελλάδας στην τελευταία Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής.

Ανάπτυξη για την οποία δεν έχει κάνει τίποτα η Κυβέρνηση.

Και για να επιτευχθεί απαιτεί ένα άλλο μείγμα πολιτικής.

Μείγμα που θα αξιοποιεί τα διαθέσιμα, ανενεργά αναπτυξιακά εργαλεία, τα οποία και μπορούν να ενισχύσουν τη ρευστότητα, όπως είναι το ΕΣΠΑ, το ΤΕΜΠΜΕ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, τα «πακέτα» ρευστότητας προς το τραπεζικό σύστημα υπό την προϋπόθεση ότι μέρος τους θα διοχετευτεί στην πραγματική οικονομία.

Μείγμα που θα περιλαμβάνει όμως και μέτρα τόνωσης της αγοράς, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους, τα οποία δημιουργούν ανάκαμψη της οικονομίας, δίνουν ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα και επιτρέπουν να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους. Μέτρα αντισταθμιστικά στην ύφεση, όπως η εμπροσθοβαρής αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων, η επιτάχυνση έργων παραχώρησης και ΣΔΙΤ, η αναβάθμιση του θερμοδυναμικού αποθέματος κατοικιών, η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών, η επιδότηση στεγαστικού δανείου κ.α.

Μείγμα που θα στηρίζεται σε μια ορθολογική διαχείριση και μια δυναμική και στοχευμένη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας η οποία μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικά, σταθερά και σε μακροχρόνια βάση έσοδα για το Δημόσιο, να μειώσει το ύψος του χρέους, και να δημιουργήσει πρόσθετα αναπτυξιακά οφέλη.

Μείγμα όμως που θα διαμορφώνει και τις προοπτικές ανάπτυξης για την χώρα. Με την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών ώστε να αξιοποιηθούν λιμνάζουσες αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, με την επένδυση στη γνώση, στην έρευνα και στην καινοτομία, με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μέσω της διαμόρφωσης απλών και σταθερών κανόνων, της βελτίωσης του ρυθμιστικού πλαισίου των αγορών, της σταδιακής μείωσης των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών, της τόνωσης της εξωστρέφειας και της ανάδειξης των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας.

Συνεπώς η αληθινή διέξοδος από την κρίση, φυσικά μαζί με την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, είναι μέσω της ανάκαμψης και της ανάπτυξης.

Παρουσιάζεται από όλα σχεδόν τα στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης η άποψη ότι για όλα τα σημερινά δεινά της Ελλάδας φταίνε οι τελευταίοι 15 μήνες διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. 1) Αν η Νέα Δημοκρατία το 2004 έπαιρνε πιο ήπια μέτρα σε βάθος πενταετίας, θεωρείτε ότι θα ήμασταν στη σημερινή κατάσταση; 2) Πως είναι δυνατόν χωρίς αυτοκριτική, χωρίς να έχει δει τα λάθη της, να φτιάξει κάτι καινούριο η Νέα Δημοκρατία για να την επιλέξει ο λαός ως επόμενη κυβέρνηση;

Στα ερωτήματά σας, τα «υποκείμενα νοσήματα» της Οικονομίας δεν δημιουργήθηκαν ούτε το 2004 ούτε το 2009.

Ρίζωσαν, και αρκετά εξακολουθούν να σέρνονται ακόμη, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Η αλήθεια είναι ότι το δημόσιο χρέος ήταν 22% του ΑΕΠ το 1980 και διαμορφώθηκε περίπου στο 100% του ΑΕΠ το 1990.

Η αλήθεια είναι επίσης ότι από το 1990 έως το 2007, οι κυβερνήσεις, άλλοτε με μικρότερη και άλλοτε με σχετικά μεγαλύτερη επιτυχία, προσπάθησαν να ελέγξουν τη δυναμική του δημοσίου χρέους που είχε προκληθεί τη δεκαετία του ‘80. Είναι γεγονός όμως ότι ουσιαστική μείωση δεν επήλθε.

Η Νέα Δημοκρατία επιδεικνύοντας, διαχρονικά, πολιτικό θάρρος αναγνωρίζει ότι κατά την περίοδο που είχε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας, μαζί με τις πολλές, συγκεκριμένες, επιτυχίες, καθυστέρησε στη λήψη μέτρων «θεραπείας» της Οικονομίας.

Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ δεν βρίσκει το πολιτικό θάρρος ούτε τις δικές του βαρύτατες διαχρονικά ευθύνες να αναλάβει, ούτε να αναγνωρίσει τις όποιες διαχρονικά θετικές προσπάθειες της Νέας Δημοκρατίας.

Σε ότι αφορά το σχόλιό σας, αυτό που παρουσιάζεται από τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είναι η εκτίμηση ότι η παρούσα Κυβέρνηση ευθύνεται αποκλειστικά για τη μετατροπή ενός προβλήματος ελλείμματος και χρέους, κοινό στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, σε κρίση δανεισμού.

Και αυτό γιατί, μεταξύ άλλων:

1ον. Ματαίωσε «ώριμες» δημόσιες εισπράξεις του 2009, μετέφερε εισπράξεις του 2009 στο 2010 και μετέθεσε πληρωμές του 2010 στο 2009.

2ον. Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές.

3ον. Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα με χαρακτηριστικές, ενδεικτικές, αναφορές αυτές περί «Τιτανικού», «εντατικής», «απώλειας εθνικής ανεξαρτησίας», «εκτεταμένης διαφθοράς» κ.ά.

4ον. Άργησε να πάρει μέτρα.

Κριτική που την ομολογούν όλο και περισσότεροι μέσα στην Κυβερνητική παράταξη και την υιοθετούν οι εταίροι μας.

Πολλά απ’ αυτά τα ζητήματα που καταγγέλλετε σαν κόμμα σήμερα, όπως την ακρίβεια, την ανεργία, τον πληθωρισμό, την είσπραξη εσόδων και τον έλεγχο των δαπανών, είχατε τη δυνατότητα να τα μειώσετε όντας στην κυβέρνηση και μάλιστα μακροπρόθεσμα. Γιατί δεν το κάνατε; Αυτά δεν δημιουργήθηκαν σήμερα. Επίσης η ΝΔ λέει ότι θα μπορούσε το ΠΑΣΟΚ να δανειστεί στις αρχές του 2010. Γιατί δεν το πράξατε εσείς αυτό πρωτύτερα για να μην φτάσουμε σ’ αυτή την κατάσταση; Σας θυμίζω ότι ημερολογιακά έπρεπε να είστε ακόμη κυβέρνηση και ο λαός έχει την εντύπωση ότι εγκαταλείψατε την εξουσία στα δύσκολα.

Θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω και να συγκρίνουμε κάποια μεγέθη της Ελληνικής οικονομίας τότε, τον Σεπτέμβριο του 2009, και σήμερα:

• Η ύφεση ήταν 2,1% στο 3ο τρίμηνο του 2009 και 6,6% στο 4ο τρίμηνο του 2010.
• Η ανεργία ήταν 9,1% το Σεπτέμβριο του 2009 και 13,9% το Νοέμβριο του 2010.
• Ο πληθωρισμός ήταν 0,7% το Σεπτέμβριο του 2009, και είναι 5,2% τον Ιανουάριο του 2011.
• Σε ότι αφορά τα έσοδα και τις δαπάνες, πράγματι υπήρξαν αποκλίσεις από τους στόχους. Όπως και σήμερα, παρά τις απανωτές φορολογικές αυξήσεις και τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.

Νομίζω συνεπώς ότι η παράθεση αυτών των στοιχείων διαψεύδει τις εκτιμήσεις σας.

Το ίδιο ισχύει και για το ζήτημα του δανεισμού.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έγκαιρα και μεθοδικά, κάλυψε όλες τις δανειακές ανάγκες του έτους μέχρι το Σεπτέμβριο του 2009.

Το ΠΑΣΟΚ δεν χρειάστηκε να δανειστεί ούτε 1 ευρώ τους υπόλοιπους μήνες του 2009.

Την επόμενη χρονιά, το 2010, η Κυβέρνηση θα μπορούσε να καλύψει τις υπόλοιπες δανειακές ανάγκες όλου του έτους εάν απορροφούσε από τις αγορές τα διαθέσιμα κεφάλαια που υπερκάλυπταν τις εκδόσεις ομολόγων μέχρι τις αρχές Απριλίου.

Για την ακρίβεια δανείστηκε μόλις 20 δισ. ευρώ από τα 53 δισ. ευρώ που της προσφέρονταν μέχρι τότε.

Όμως, η Κυβέρνηση επέλεξε, αντί να προσεγγίσει την κάλυψη των δανειακών αναγκών της χώρας με άλλο μίγμα λόγων και πολιτικών χειρισμών, να οδηγήσει τη χώρα στο Μηχανισμό Στήριξης και στο «Μνημόνιο».

Δική της αποκλειστικά η επιλογή, όπως αποδεικνύεται σήμερα και από τις δηλώσεις του κ. Στρος-Καν, δική της αποκλειστικά και η ευθύνη.

Και ένα τελευταίο σχόλιο: Μπορεί ημερολογιακά να έληγε φέτος η θητεία της Κυβέρνησης Καραμανλή, γνωρίζετε όμως πολύ καλά, ότι το ΠΑΣΟΚ, ανεύθυνα και με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας θα προκαλούσε εκλογές 1 χρόνο πριν.

Περί ανευθυνότητας συνεπώς αλλού τα βέλη…

Ο Α. Σαμαράς κατηγορήθηκε για διγλωσσία, ότι άλλα λέει εντός και άλλα εκτός της χώρας, με βάση αρχικά την πεποίθησή του ότι μπορεί να μηδενίσει το έλλειμμα σε 1,5 χρόνο. Αφού πρακτικά αυτό δεν μπορεί να συμβεί, μήπως πρόκειται για λαϊκισμό από πλευράς του κόμματός σας;

Οι μεγαλοστομίες παραδοσιακά δεν χαρακτηρίζουν τη Νέα Δημοκρατία.

Η Νέα Δημοκρατία, τον Ιούλιο, με τα τότε δεδομένα της Οικονομίας, λαμβάνοντας υπόψη και τις λογιστικές ακροβασίες της Κυβέρνησης, κατέθεσε μία ρεαλιστική πρόταση για την ταχύτερη έξοδο της χώρας από την κρίση.

Πρόταση συμβατή με την ελληνική πραγματικότητα, που εδράζονταν τόσο στην οικονομική επιστήμη όσο και την ιστορική εμπειρία.

Πρόταση που οδηγούσε στην ταυτόχρονη αντιμετώπιση του διαρθρωτικού ελλείμματος, με περιοριστική δημοσιονομική πολιτική, όχι, όμως, αυτής της έντασης και έκτασης, και του κυκλικού ελλείμματος με αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους.

Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν δικαιούνται να ομιλούν για λαϊκισμό όσοι πολιτεύτηκαν με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», όσοι ανεύθυνα διαδήλωναν στο λιμάνι του Πειραιά για επενδύσεις που σήμερα προωθούν, όσοι υποστήριζαν ότι η Νέα Δημοκρατία «χαρίζει χρήματα στους τραπεζίτες» με αφορμή τα 28 δισ. ευρώ προς το πιστωτικό σύστημα και σήμερα έχουν δώσει άλλα 70 δισ. ευρώ.

Ας είναι συνεπώς πιο προσεκτικοί όσοι μας εγκαλούν για δήθεν «μαγικές συνταγές».

Γιατί «μαγικό» είναι να προβλέπεις πληθωρισμό 1,9% το Μάιο, και τελικά να είναι 3 φορές υψηλότερος σε 8 μήνες.

«Μαγικό» είναι να προβλέπεις ύφεση 0,3% τον Ιανουάριο, και τελικά να είναι 15 φορές βαθύτερη σε 12 μήνες.

Και σε κάθε περίπτωση, εάν η πρότασή μας «πρακτικά δεν μπορεί να συμβεί» γιατί τότε σήμερα υιοθετείται από τους εταίρους μας και την Κυβέρνηση ο ποσοτικός στόχος των 50 δισ. ευρώ από την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου που είχαμε θέσει τότε;

Πως ένα φιλελεύθερο κόμμα, όπως η Νέα Δημοκρατία, μπορεί να είναι αντίθετο με τα φιλελεύθερα μέτρα που παίρνει το ΠΑΣΟΚ;

Γιατί τα μέτρα δεν είναι φιλελεύθερα, είναι νεοφιλελεύθερα.

Η ιδεολογία της Νέας Δημοκρατίας δεν στηρίζεται στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στις αυξήσεις των φόρων και στις μειώσεις μισθών και συντάξεων.

Εδράζεται στη φιλοσοφία του κοινωνικού φιλελευθερισμού, της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, όπου και συγκλίνουν τα αιτήματα της σύγχρονης και ελεύθερης κοινωνίας για οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.

Με ένα μείγμα αγοράς και κράτους που μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις περιστάσεις, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις της κοινωνίας, αλλά ορίζεται στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στις απόψεις περί ελάχιστου και μέγιστου κράτους.

Προσωπικά τι προβλέπετε ότι θα συμβεί τελικά στη χώρα;

Αν δεν αλλάξει το μίγμα οικονομικής πολιτικής και δεν δοθεί μια συνολική, πειστική λύση στην Ευρώπη η Ελλάδα θα βρεθεί σε μια περίοδο βαθιάς και παρατεταμένης λιτότητας, πολύ μεγαλύτερης από αυτή που δικαιολογείται με βάση τις πολλές και διευρυνόμενες θυσίες των Ελλήνων πολιτών.

Η χώρα όμως δεν θα χρεοκοπήσει, αν και εξαιτίας της Κυβερνητικής πολιτικής, κινείται συνέχεια στο όριο της.

Όλο και περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν την αποστροφή των πολιτών στο πολιτικό σύστημα. Αυτό άλλωστε φάνηκε και από τη μεγάλη αποχή από τις κάλπες των πρόσφατων αυτοδιοικητικών εκλογών. Παρ’ όλα αυτά τα δύο κόμματα εξουσίας δεν δείχνουν διάθεση συνεργασίας ακόμη και στα πολύ μεγάλα θέματα, όπως π.χ. η παιδεία ή η υγεία. Τι είναι τελικά αυτό που χωρίζει τους Έλληνες πολιτικούς, ποιο είναι το χάσμα, η έλλειψη αυτή επαφής;

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την τοποθέτησή σας σχετικά με τη στάση μεγάλου μέρους της κοινωνίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα.

Και για αυτό, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχουν τα πολιτικά κόμματα και οι εκφραστές τους.

Η αποχή είναι συνειδητή πολιτική στάση των ψηφοφόρων που καταδεικνύει την εξάντληση των αποθεμάτων ανοχής των πολιτών.

Είναι κριτική επιλογή που υποδηλώνει πολιτική δυσαρέσκεια για λάθη και παραλείψεις των κυβερνήσεων, κυρίως στον τρόπο λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.

Οι πολίτες απαιτούν από όλους μας συνέπεια λόγων και έργων, ουσιαστική συζήτηση και όχι επικοινωνιακή διαχείριση με προσχηματικούς διαλόγους.

Επιζητούν τη συνεννόηση, τη συναίνεση, τη σύνθεση.

Εμείς έχουμε αποδείξει έμπρακτα και διαχρονικά ότι ασκούμε με ευθύνη τον εκάστοτε θεσμικό μας ρόλο.

Στηρίξαμε σειρά διαρθρωτικών και χρηματοπιστωτικών μέτρων για τη βιώσιμη διόρθωση των δημοσίων οικονομικών και για την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων στην Οικονομία.

Άλλοι αποχωρούσαν από τη Βουλή όταν συζητούσαμε, ενδεικτικά, για τη Συνταγματική Αναθεώρηση και την αλλαγή του Άρθρου 16 για την Παιδεία.

Μεταρρύθμιση που τουλάχιστον λεκτικά την υποστήριζαν, αλλά στην πράξη φοβήθηκαν το πολιτικό κόστος.

Το πέπλο της ατιμωρησίας έχει πλέον απλωθεί για τα καλά πάνω απ’ το πολιτικό και επιχειρηματικό γίγνεσθαι. Το ΠΑΣΟΚ θέσπισε την ατιμωρησία το 2003 με το νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά η Νέα Δημοκρατία το 2008 δεν αναθεώρησε το επίμαχο άρθρο του Συντάγματος. Θεωρείτε ότι τα δύο αυτά κόμματα εμπαίζουν το λαό με τη σύσταση επιτροπών διερεύνησης των σκανδάλων τους, με δεδομένη την παραγραφή;

Καταρχήν να σας θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Από την κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία.

Θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει ο Νόμος περί ευθύνης υπουργών, ώστε ο χρόνος παραγραφής που ισχύει για κάθε πολίτη να ισχύει και για τους υπουργούς.

Να υπάρξει δημοσιοποίηση του κόστους των μεγάλων έργων και των Προμηθειών του Δημοσίου καθώς και της Έκθεσης Σκοπιμότητας και Αναγκαιότητας για την εκτέλεση μεγάλων έργων και προμηθειών.

Και φυσικά διαφάνεια, αληθινή διαφάνεια, στη χρηματοδότηση των κομμάτων.

Αυτά, και κάποια ακόμα, ζητήσαμε να τα νομοθετήσουμε μαζί με την κυβέρνηση, εντός πέντε μηνών, ως τον περασμένο Ιούνιο.

Και μέχρι σήμερα δε έχει γίνει κάτι ουσιαστικό.

Μόνο ορισμένα περιορισμένα τμήματα τέτοιων μέτρων προωθούνται ως κυβερνητικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, άτολμα, αποσπασματικά και απελπιστικά αργά.

Γιατί δεν επιμένετε στο αναδρομικό «πόθεν έσχες» όλων των πολιτικών για να δούμε τελικά που πήγαν τα λεφτά;

Η Νέα Δημοκρατία, δια του Πρόεδρου της κ. Σαμαρά, έχει ζητήσει να διερευνηθεί από ειδικό σώμα δικαστικών το «πόθεν έσχες» όσων διετέλεσαν Υπουργοί και Υφυπουργοί από το 1974.

Με σημεία αναφοράς την αρχή της πολιτικής τους σταδιοδρομίας και το τέλος, ή μέχρι σήμερα, αν είναι εν ενεργεία.

Να δούμε ποιοι πλούτισαν υπερβολικά και «περίεργα».

Επισήμως η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει. Αναμένουμε…

Πάντως πριν από μερικές εβδομάδες ακούσαμε τον κ. Μπεγλίτη, για παράδειγμα, να λέει δημόσια ότι «από τα εξοπλιστικά προγράμματα, διαχρονικά, φτιάχτηκαν προσωπικές σταδιοδρομίες και προσωπικές περιουσίες»!

Αυτή η φοβερή καταγγελία όμως έχει «εξατμισθεί».

Πως κρίνετε τις πρώτες βδομάδες εφαρμογής του Καλλικράτη;

Από την συζήτηση του σχετικού Νομοσχεδίου είχαμε τονίσει ότι μια τέτοια μεταρρύθμιση πρέπει να εξυπηρετεί ορισμένες αρχές και προϋποθέσεις, μεταξύ των οποίων είναι η ριζική αναδιάρθρωση του Δημόσιου Τομέα, η ανακατανομή πόρων, αρμοδιοτήτων και εξουσιών, η δημοσιονομική αποκέντρωση, η εξάλειψη των γραφειοκρατικών μηχανισμών, η χωροταξική οργάνωση με αντικειμενικά, κοινωνικά και οικονομικά, κριτήρια.

Αυτές οι προϋποθέσεις απουσιάζουν από την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.

Αυτές οι εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται σήμερα από την εφαρμογή του Καλλικράτη.

Ας ευχηθούμε σύντομα να διορθωθούν τα λάθη και να καλυφθούν οι παραλείψεις.

ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ψήφισαν τις συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών μας δρόμων στους εργολάβους, οι οποίοι δεν συμμετέχουν στα έργα με πάνω από 10%. Ο λαός καλείται να πληρώσει την κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων μέσω διοδίων, τη στιγμή που πληρώνει μάλιστα ευρωπαϊκά τα ακριβότερα τέλη κυκλοφορίας. Εκτός της πολιτικής ανυπακοής, η μη πληρωμή των διοδίων γίνεται και βιοποριστικά, κυρίως από επαγγελματίες. Η Φθιώτιδα γεμίζει διόδια, όπως προέβλεπαν οι συμβάσεις που υπέγραψε ο πρώην υπουργός Γ. Σουφλιάς, και ο μόνος που αντιστέκεται είναι ο λαός της. Θεωρείτε δικαιολογημένη την άποψη των πολιτών ότι οι πολιτικοί αποτελούν το πολιτικό προσωπικό των εταιρειών και πως μπορεί να λυθεί το θέμα;

Σύμφωνα με τη σχετική Σύμβαση, οι σταθμοί διοδίων, μετωπικοί ή πλευρικοί, θα τίθενται σε λειτουργία και εκμετάλλευση μόνο εφ’ όσον ολόκληρο το αντίστοιχο υποτμήμα έχει ολοκληρωθεί και παραδοθεί προς χρήση.

Αυτά όμως τα έργα, κύρια και συνοδευτικά, δεν έχουν ολοκληρωθεί με αποκλειστική ευθύνη της παρούσας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Κυβέρνηση η οποία έχει ουσιαστικά σταματήσει κάθε δημόσια επένδυση στο Νομό Φθιώτιδας.

Κυβέρνηση η οποία δεν έχει προχωρήσει και στην ολοκλήρωση του αντίστοιχου παράδρομου, η κατασκευή του οποίου είναι ευθύνη του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.

Σε κάθε περίπτωση, και έχω τοποθετηθεί έγκαιρα και δημόσια, και στην εφημερίδα σας, ο πολλαπλασιασμός των διοδίων και μάλιστα εκεί που δεν πληρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, δεδομένης και της δυσμενούς τρέχουσας οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας, αποτελεί ένα ακόμη φορτίο για τον Έλληνα πολίτη.

Φορτίο που γίνεται επαχθέστερο με την προσθήκη νέων διοδίων στο Νομό Φθιώτιδας, χωρίς να έχουν προηγουμένως ολοκληρωθεί τα προβλεπόμενα εκ των συμβάσεων έργα.

Από την άλλη πλευρά όμως, σε μία Πολιτεία Δικαίου δεν υπάρχουν περιθώρια για ακραίες αντιδράσεις. Και βεβαίως όταν επιχειρηθούν είναι καταδικαστέες. Εν προκειμένω μία διεύρυνση του «φαινομένου της ανυπακοής» τείνει να διαμορφώσει ατμόσφαιρα γενικευμένης ασυδοσίας, απειθαρχίας και ανομίας, λειτουργεί διαλυτικά για την ήδη διαταραγμένη κοινωνική συνοχή και δημιουργεί αρνητικά πρότυπα.

Η επιδημία όμως του «δεν πληρώνω» έχει προσβάλει και το Ελληνικό Δημόσιο. Δημόσιο το οποίο αθετεί ανειλημμένες υποχρεώσεις του, δημιουργώντας ένα εσωτερικό χρέος που εκτιμάται, σήμερα, στα 10 δισ. ευρώ.

Αποτελεί, συνεπώς, πρωτίστως ευθύνη της Κυβέρνησης η εμπέδωση κλίματος δικαίου και νομιμότητας.