Συνέντευξη

22Ιούλ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Ελευθερία της Λάρισας”

1. Κύριε Σταϊκούρα, η Νέα Δημοκρατία και δια των περιοδειών που ξεκίνησε ο πρόεδρος της Α. Σαμαράς, χθες από τα Ιωάννινα, έχει θέσει ως «σημαία» της αντιπολιτευτικής της τακτικής, την πρόταση της για την Οικονομία. Θεωρείτε ότι πρόκειται για ένα «ισχυρό όπλο» το οποίο θα συμβάλει στην μεταστροφή των διαθέσεων των πολιτών έναντι του κόμματος; Που εδράζεται η φιλοσοφία του;

Το Σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας είναι «ισχυρό όπλο» διότι είναι ολοκληρωμένο, συνεκτικό, ρεαλιστικό και άμεσα υλοποιήσιμο, αποτελεί πρωτόγνωρη, για Αξιωματική Αντιπολίτευση, πολιτική πρωτοβουλία, και καταδεικνύει την υπευθυνότητα με την οποία λειτουργεί σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

Η Νέα Δημοκρατία και ο Πρόεδρός της κ. Α. Σαμαράς, μέσα και από τις περιοδείες τις οποίες πραγματοποιεί, παρουσιάζει το δικό της εναλλακτικό δρόμο που οδηγεί σε «ενάρετο κύκλο» Ανάπτυξης, σε αντίθεση με το «φαύλο κύκλο» της Ύφεσης που είμαστε σήμερα.

Η φιλοσοφία του Σχεδίου εδράζεται στη διάκριση του ελλείμματος σε «διαρθρωτικό» (το οποίο αφορά διαρθρωτικές αγκυλώσεις της Οικονομίας) και σε «κυκλικό» (που οφείλεται στον οικονομικό κύκλο).

Αν υιοθετήσουμε μόνο περιοριστικά μέτρα, όπως κάνει το Μνημόνιο, μειώνουμε το διαρθρωτικό, όμως αυξάνουμε το κυκλικό έλλειμμα με την ύφεση που προκαλούμε.

Για να μειωθεί συνεπώς το συνολικό έλλειμμα πρέπει να συνδυάσουμε περιοριστικά μέτρα (άλλα όχι πρόσθετα, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, ούτε τέτοιας έντασης και σύνθεσης), με μέτρα καταπολέμησης της ύφεσης.

Κι έτσι προτείνουμε διαφορετικό μείγμα Οικονομικής Πολιτικής με:

1^ον. Αντισταθμιστικά μέτρα συγκράτησης της ύφεσης, ύψους 7,2% του ΑΕΠ, μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους. Δηλαδή μέτρα Ανάκαμψης που «εξουδετερώνουν» ή αντισταθμίζουν το υφεσιακό αποτέλεσμα της δημοσιονομικής προσαρμογής.

2^ον. Πρωτοβουλίες αξιοποίησης – και όχι εκποίησης – της ανενεργής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, ώστε να μειωθεί απευθείας, το χρέος. Με μακροχρόνιες μισθώσεις, leasing ή ΣΔΙΤ, ενός μέρους των ακινήτων και με την εμπορική αξιοποίηση ενός άλλου μέρους, με ανάπτυξη τουριστικής κατοικίας για αγοραστές υψηλής εισοδηματικής στάθμης, με αξιοποίηση λιμανιών, αεροδρομίων, μαρίνων κλπ.

3^ον. Αναπτυξιακά μέτρα άμεσα, που απελευθερώνουν τη δυναμική της Οικονομίας και βελτιώνουν το οικονομικό κλίμα. Όπως για παράδειγμα η εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις, η επένδυση στις «ενδογενείς» πηγές ανάπτυξης (παιδεία, έρευνα και καινοτομία, προστασία του περιβάλλοντος.).

4^ον. Και Αναπτυξιακά μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, μετά την αποδέσμευση από το Μνημόνιο, με μείωση των φόρων και κλαδικές αναπτυξιακές πολιτικές, όπου η Ελλάδα έχει στρατηγικά πλεονεκτήματα.

2. Επειδή και προεκλογικά είχαμε ακούσει εκείνο το περίφημο «τα λεφτά υπάρχουν» με τα γνωστά αποτελέσματα και στην παρούσα φάση, ο πρόεδρος της ΝΔ Α. Σαμαράς επίσης μιλάει για ανεύρεση χρημάτων που θα βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος, δεν είναι λογικό ο κόσμος να είναι λίγο επιφυλακτικός σε τέτοιου είδους δηλώσεις;

Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι οι περίφημες, και διαχρονικές πλέον, «ατάκες» «λεφτά υπάρχουν» και «δώσ’ τα όλα» έχουν εκστομισθεί από σοσιαλιστικά χείλη…

Είναι και αυτό ένα δείγμα της Κυβερνητικής υπευθυνότητας και της συνέπειας προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών έργων.

Η δική μας όμως πρόταση δεν εμπεριέχει στοιχεία λαϊκισμού και απαιτεί θυσίες. Περιλαμβάνει όμως λιγότερες θυσίες που θα πιάνουν τόπο και θα μπορεί να τις αντέξει η Οικονομία και η Κοινωνία.

Και όπου αναφερόμαστε σε επανορθωτικά μέτρα που αποκαθιστούν αδικίες και Κυβερνητικές αστοχίες (π.χ. στις συντάξεις), προσθέτουμε δράσεις που συμψηφίζουν τις δημοσιονομικές απώλειες (π.χ. μείωση της σπατάλης από συγκεκριμένους κωδικούς του Προϋπολογισμού).

3. Όσον αφορά στο θέμα του μνημονίου το βασικό σας «μότο» είναι για «απαλλαγή από το μνημόνιο» και έξοδο από αυτό μέσα σε μία διετία. Ωστόσο υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από ελληνικής πλευράς έναντι της τρόικας και τις οποίες και η ΝΔ, παρότι δεν ψήφισε το μνημόνιο, δεσμεύτηκε να τηρήσει, εφόσον ανέλθει στην Κυβέρνηση. Δεν συνιστά αυτό ένα είδος οξύμωρου; Έχουμε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ουγγαρίας προς την οποία «πάγωσαν» οι πιστώσεις για μη τήρηση των υπεσχημένων.

Εμείς εκτιμούμε ότι τα μέτρα που συνοδεύουν την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης δεν θα έχουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και αυτό για 5 λόγους:

1^ος. Η Κυβέρνηση υιοθετεί συνολική δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως περίπου του 20% του ΑΕΠ, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα μόνον κατά 11% του ΑΕΠ μέχρι το 2014! Παίρνουμε, λοιπόν, μέτρα διπλάσια απ’ όσα χρειάζεται, επειδή τα μισά θα τα απορροφήσει η ύφεση!

2^ος. Η προσαρμογή στη χώρα μας είναι πρωτόγνωρη διεθνώς σε ένταση και έκταση.

3^ος. Οι δυσμενείς επιπτώσεις των μέτρων γίνονται ήδη ορατές. Τα «λουκέτα» πολλαπλασιάζονται, η ανεργία διογκώνεται, η ύφεση βαθαίνει, ο πληθωρισμός εκτινάσσεται σε ιστορικά υψηλά δεκαετίας, η ψυχολογία της αγοράς και της κοινωνίας παραλύει.

4^ος. Οι κίνδυνοι που συνοδεύουν την υλοποίηση του Προγράμματος αναδεικνύονται και από το ίδιο το Μνημόνιο, την Έκθεση του ΔΝΤ και την τελευταία έκθεση του ECOFIN.

5^ος. Τους κινδύνους αυτούς επισημαίνουν, πολύ πιο απερίφραστα, οικονομολόγοι μεγάλου κύρους και έμπειροι διεθνείς αναλυτές, και μάλιστα από διαφορετικές σχολές σκέψης.

Για αυτούς τους λόγους εμείς δεν ψηφίσαμε τα μέτρα που συνοδεύουν το Μνημόνιο και προτείναμε άλλο δρόμο.

Στόχος του Σχεδίου της Νέας Δημοκρατίας είναι η ταυτόχρονη αντιμετώπιση ελλείμματος και χρέους.

Ώστε να πετύχουμε επανεξέταση των όρων του Μνημονίου και πιθανή αποδέσμευση απ’ αυτό μετά από διετία.

Μέχρι τότε οφείλουμε να τηρούμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει έναντι των εταίρων μας και του ΔΝΤ, από τους οποίους ήδη έχουμε λάβει την πρώτη δόση του δανείου.

4. Γιατί λέτε ότι τα μέτρα δεν θα πετύχουν; Τα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού που παρουσίασε προχθές η Κυβέρνηση δείχνουν ότι το έλλειμμα μειώνεται κατά 45% το 1^ο εξάμηνο, περισσότερο απ’ ότι ο στόχος που έχει τεθεί με το Πρόγραμμα.

Κα. Αποστολοπούλου, η όποια λογιστική βελτίωση των μεγεθών του Προϋπολογισμού στηρίζεται σε «πήλινα πόδια».

Η υστέρηση εσόδων έναντι των στόχων, παρά τις απανωτές αυξήσεις της φορολογίας, είναι σημαντική. Τα καθαρά έσοδα το 1ο εξάμηνο του 2010 αυξήθηκαν κατά 7,2% σε σχέση με το αντίστοιχο εξάμηνο του 2009, έναντι, στόχου για αύξηση κατά 13,7%.

Οι δαπάνες πράγματι εμφανίζονται αισθητά μειωμένες. Αυτή, όμως, η μείωση είναι εικονική, αφού:

Η μείωση των πρωτογενών δαπανών οφείλεται κυρίως στον περιορισμό των δαπανών για αποδοχές και συντάξεις, για ασφάλιση και περίθαλψη, και όχι στον περιορισμό της σπατάλης.
Πολλά Ασφαλιστικά Ταμεία έχουν χρησιμοποιήσει μεγάλο μέρος των επιχορηγήσεών τους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι αυτό του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ). Ήδη, το Ταμείο, στο 1^ο εξάμηνο, απορρόφησε μεγαλύτερο ποσό από αυτό που η Κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει για όλο το έτος (630 εκατ. ευρώ έναντι προϋπολογισθέντων στα 600 εκατ. ευρώ).
Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων εμφανίζονται μειωμένες κατά, περίπου, 2,5 δισ. ευρώ (ή κατά 39,8% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου για μείωση μόλις κατά 4%).

Συνεπώς, αν συμπεριλάβουμε τα παραπάνω και πολλά άλλα στοιχεία, προκύπτει σημαντική απόκλιση στη μείωση του ελλείμματος έναντι των στόχων της Κυβέρνησης.

5. Ποια είναι η θέση της ΝΔ και η γνώμη σας, για την επιχειρούμενη συγχώνευση των τραπεζών;

Η Ελλάδα, ως τραπεζοκεντρική χώρα που είναι, και υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης, όπου τα προβλήματα ρευστότητας και κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών είναι μεγάλα, έχει ανάγκη από μεγάλα, ισχυρά και βιώσιμα πιστωτικά ιδρύματα.

Προς αυτή την κατεύθυνση δύναται να συμβάλλουν οι εξαγορές και συγχωνεύσεις στον τραπεζικό τομέα.

Και η Νέα Δημοκρατία έχει τοποθετηθεί θετικά σε αυτή την προοπτική, όπως και στη δημιουργία ενός ισχυρού κρατικού πυλώνα.

Γιατί, μεταξύ άλλων, περιορίζεται ο κίνδυνος φερεγγυότητας και αφελληνισμού κάποιου πιστωτικού ιδρύματος και ενισχύεται η σταθερότητα του συστήματος.

Η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς, πρόταση εξαγοράς και όχι συγχώνευσης, έχει την ιδιαιτερότητα ότι περιλαμβάνει δύο υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες.

Η Κυβέρνηση συνεπώς θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της αφού στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων που παρουσίασε πρόσφατα (2 Ιουνίου) δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αποκρατικοποίηση τραπεζικού ομίλου.

Παράλληλα η Κυβέρνηση πρέπει να ακολουθήσει όλες τις θεσμοθετημένες, αδιάβλητες διαδικασίες έτσι ώστε, αν προχωρήσει η πρόταση, να εξασφαλίσει ότι το αντάλλαγμα θα είναι αξιόχρεο και οι εγγυήσεις αξιόπιστες, ιδιαίτερα στην περίπτωση της ΑΤΕ, παραδοσιακής πηγής ρευστότητας για τον Έλληνα αγρότη και μοχλό στήριξης των επιχειρηματικών του σχεδίων.

6. Η χώρα τον τελευταίο καιρό βγήκε δύο φορές στις αγορές προς αναζήτηση κεφαλαίων και η προσφορά υπερκάλυψε την ζήτηση με όρους που δεν είναι επαχθής όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθών.

Πιστεύετε ότι πρόκειται για ένα «θετικό» βήμα, και ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η παραπέρα πορεία της ελληνικής οικονομίας υπό τις παρούσες συνθήκες;

Πράγματι, ο ΟΔΔΗΧ πραγματοποίησε 2 εκδόσεις εντόκων γραμματίων μετά την προσφυγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης.

Η Κυβέρνηση εκφράζει την ικανοποίησή της λόγω της υπερκάλυψής τους. Λησμονεί όμως ή μάλλον αποσιωπά ότι:

1^ον. Τα επιτόκια των εντόκων γραμματίων 26 και 13 εβδομάδων διαμορφώθηκαν στο 4,65% και 4,05% αντίστοιχα, όταν στις τελευταίες δημοπρασίες τέτοιας διάρκειας, πριν την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, τα επιτόκια ήταν 4,55% (13 Απριλίου) και 3,65% (20 Απριλίου) αντίστοιχα.

2^ον. Ο συντελεστής κάλυψης (ύψος προσφορών / δημοπρατούμενο ποσό) για τα έντοκα γραμμάτια 26 και 13 εβδομάδων διαμορφώθηκε στο 3,64 και 3,85 αντίστοιχα, σε σχέση με υπερκάλυψη, πριν την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, 7,67 και 4,61 αντίστοιχα.

Από τα παραπάνω, καθώς και από την ακύρωση της έκδοσης εντόκων γραμματίων ετήσιας διάρκειας λόγω υψηλού κόστους αλλά και από τη διατήρηση των spreads σε υψηλά επίπεδα (το 10ετές διαμορφώθηκε χθες στις 800 μονάδες βάσης) συνάγεται ότι, παρά την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, το κόστος δανεισμού παραμένει εξαιρετικά υψηλό, υψηλότερο απ’ ότι πριν την προσφυγή σε αυτόν.

Υψηλό κόστος δανεισμού που καταδεικνύει την δυσπιστία των αγορών στο μείγμα οικονομικής πολιτικής που υλοποιεί η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Καλό θα ήταν συνεπώς η Κυβέρνηση να σταματήσει τις θριαμβολογίες που τόσο έχουν στοιχίσει στην Ελληνική Οικονομία και να υιοθετήσει το Σχέδιο που η Ν.Δ. και ο Πρόεδρός της κ. Αντώνης Σαμαράς έχουν πρόσφατα καταθέσει στον Ελληνικό λαό.

Ένα σχέδιο που μπορεί να εξασφαλίσει την έξοδο της χώρας στις αγορές νωρίτερα, και με χαμηλότερο κόστος.

6. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το Νοέμβριο είναι πιθανές οι διπλές εκλογές, λόγω των μέτρων και των επιπτώσεων που θα έχουν. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση;

Θεωρώ ότι οποιαδήποτε αναφορά σε πρόωρες εκλογές είναι ανεύθυνη, άστοχη, άκαιρη και επιζήμια για τη χώρα.

11Ιούλ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Free Sunday

1. Την περασμένη Τετάρτη, ο πρόεδρος του κόμματός σας, ο κ. Σαμαράς, παρουσίασε την πρόταση της ΝΔ για την έξοδο από την κρίση. Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες της πρότασης αυτής, κ. Σταϊκούρα;

Πράγματι, η ΝΔ παρουσίασε το δικό της σχέδιο για την έξοδο από την κρίση.

Στόχος του σχεδίου είναι, με την ταυτόχρονη αντιμετώπιση ελλείμματος και χρέους, η επανεξέταση των όρων του Μνημονίου και η πιθανή αποδέσμευση απ’ αυτό μετά από 2 χρόνια.

Πυρήνας αυτής της πρότασης οικονομικής πολιτικής είναι η διάκριση του ελλείμματος σε διαρθρωτικό (το οποίο σχετίζεται με τις διαρθρωτικές μεταβολές της Οικονομίας) και σε κυκλικό (το οποίο οφείλεται στον οικονομικό κύκλο).

Και αυτό γιατί το διαρθρωτικό έλλειμμα αντιμετωπίζεται με τα παραδοσικά μέτρα περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής, όχι βέβαια της έντασης που εφαρμόζονται στην Ελλάδα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ενώ το κυκλικό με μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Για να μειωθεί συνεπώς το συνολικό έλλειμμα, απαιτούνται μέτρα:

Αντισταθμιστικά, για να καταπολεμηθεί η ύφεση (όπως τα 23 μέτρα που, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε εγκαίρως καταθέσει).
Πρόσθετα αντισταθμιστικά (όπως είναι η ενοποίηση των εισπρακτικών μηχανισμών του Κράτους, ο συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αναδιάρθρωση του ΟΣΕ, η προσωποποιημένη κοστολόγηση των Δημόσιων Νοσοκομείων ανά ασθενή κ.α.).
Επανορθωτικά, που διορθώνουν Κυβερνητικές αστοχίες (για παράδειγμα μείωση συντάξεων στους χαμηλοσυνταξιούχους), αλλά και με περικοπές που εξουδετερώνουν το δημοσιονομικό αποτέλεσμα (για παράδειγμα περιστολή σπατάλης του Κράτους).
Αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας για να μειωθεί, απευθείας, και το χρέος (με την αξιοποίηση μέρους περιουσίας της ΚΕΔ, Δημοσίων Οργανισμών και ΝΠΔΔ, με συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ για λιμάνια, περιφερειακά αεροδρόμια και μαρίνες, με την ανάπτυξη παραθεριστικής κατοικίας κ.α.).
Αναπτυξιακά, που απελευθερώνουν τη δυναμική της ανάπτυξης και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα (με την επένδυση στην παιδεία, στην έρευνα και στην καινοτομία, αλλά και με τη μείωση των φόρων μετά όμως την αποδέσμευση από το Μνημόνιο).

Πρόκειται συνεπώς για ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό και διαφορετικό μίγμα μέτρων για την υπέρβαση της κρίσης.

2. Κάποιοι συμπολίτες μας ωστόσο δεν έχουν πειστεί ή δεν έχουν καταλάβει τη θέση του κ. Σαμαρά έναντι του Μνημονίου: Δεν γίνεται να το καταργήσουμε μονομερώς, είπε στο Συνέδριο της ΝΔ, από την άλλη όμως υπογράμμισε τη στρατηγική του για τη γρήγορη απαλλαγή από αυτό. Πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Κε. Παπαδημητρίου δεν μπορούμε να το καταργήσουμε, θέλουμε όμως να απαλλαγούμε, όσο γίνεται γρηγορότερα, από τους όρους του.

Και αυτό διότι το Μνημόνιο:

Επιβάλλει πρωτόγνωρη, σε ένταση και έκταση, δημοσιονομική προσαρμογή,
ενσωματώνει κινδύνους υλοποίησης, υπαρκτούς και σημαντικούς,
καταγράφει τις πρώτες αστοχίες (εκτίναξη πληθωρισμού) και αδυναμίες (διόγκωση ανεργίας και βαθύτερη ύφεση), και
αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον με επιφυλακτικότητα και απαισιοδοξία, από διεθνούς φήμης πανεπιστημιακούς, έγκυρους αναλυτές και μεγάλου κύρους Οικονομολόγους, από πολύ διαφορετικές σχολές σκέψης.

Για τους λόγους αυτούς απαιτείται να υιοθετήσουμε το κατάλληλο μίγμα μέτρων ώστε να απαλλαγούμε από τις δεσμεύσεις του Μνημονίου, μιαν ώρα αρχύτερα.

3. Θα πρέπει πάντως να πείσετε και τα υπόλοιπα χριστιανοδημοκρατικά κόμματα και μάλιστα τους ηγέτες των κεντροδεξιών κυβερνήσεων της Ευρώπης οι οποίοι, σε αντίθεση με τη ΝΔ, δηλώνουν υπέρμαχοι του Μνημονίου, δεν είναι έτσι;

Επειδή είχα την τύχη και την τιμή να συνοδεύσω τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνη Σαμαρά στην πρόσφατη επίσκεψή του στις Βρυξέλλες για τις εργασίες της τελευταίας Συνόδου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, σας διαβεβαιώνω ότι δεν αντιλήφθηκα κάποια δυσκολία στην αποδοχή από μέρους των Ευρωπαίων εταίρων της επιχειρηματολογίας μας.

Σχετική άλλωστε συλλογιστική ανέπτυξε πρόσφατα και το Λαϊκό Κόμμα στην Ισπανία όταν καταψήφισε τα μέτρα λιτότητας της Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης.

Σε κάθε περίπτωση, και το έχουμε καταστήσει σαφές στο εξωτερικό, ως ΝΔ θα σεβαστούμε απολύτως τους όρους που υπέγραψε η χώρα.

4. Καταγράφουμε επιπλέον την πεποίθησή σας ότι τα μέτρα της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν θα αποδώσουν τους αναμενόμενους καρπούς. Ο πρωθυπουργός όμως βλέπει φως στο τέλος της τετραετίας. Εσείς τι πιστεύετε; Μεγάλες θυσίες για μηδέν αποτέλεσμα;

Μεγάλες θυσίες για μικρό αποτέλεσμα. Να σας το πω και αριθμητικά.

Επιβάλλεται στη χώρα μας δημοσιονομική προσαρμογή της τάξεως του 20% του ΑΕΠ, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα κατά 11% του ΑΕΠ μέχρι το 2014.

Ομολογείται λοιπόν ευθέως ότι παίρνουμε μέτρα προσαρμογής διπλάσια απ’ όσα χρειάζεται σε μονάδες ΑΕΠ, επειδή ακριβώς τα μισά θα τα απορροφήσει η ύφεση.

Βέβαια και το σχέδιο της ΝΔ περικλύει θυσίες.

Λιγότερες όμως, που πιάνουν τόπο. Θυσίες που μπορεί να τις αντέξει η Οικονομία και η Κοινωνία και οδηγούν, πραγματικά, σε ανάταξη της Ελληνικής Οικονομίας.

5. Έχω συγκρατήσει και μια δική σας ανακοίνωση στην οποία υποστηρίζατε ότι ο περιορισμός του ελλείμματος το πρώτο πεντάμηνο του 2010 είναι εικονικός. Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σας κάνουν να το λέτε αυτό;

Πράγματι κε. Παπαδημητρίου έχω αναφερθεί σε εικονική μείωση του ελλείμματος. Και αυτό, ενδεικτικά, γιατί:

1^ον. Οι επιστροφές φόρων προς τις επιχειρήσεις, κυρίως τις εξαγωγικές, είναι μειωμένες κατά 17% σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 3%.

2^ον. Η μείωση των πρωτογενών δαπανών οφείλεται, κυρίως, στη μείωση των επιχορηγήσεων στα Ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ φορείς του Δημοσίου έχουν χρησιμοποιήσει σχεδόν το σύνολο των πιστώσεων που είχαν για όλο το έτος (π.χ. ο ΟΑΕΕ, το 88,3%).

3^ον. Οι αποδόσεις εσόδων τρίτων, κυρίως προς τους ΟΤΑ, είναι μειωμένες κατά 500 εκατ. ευρώ.

4^ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) είναι μειωμένες κατά 30% (ή κατά 1,4 δισ. ευρώ) σε σχέση με πέρυσι, έναντι στόχου στο Μνημόνιο για αύξηση κατά 1,2%.

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι εάν συνυπολογίσουμε, μόνο την απόκλιση από τους στόχους του Μνημονίου για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις, τις δαπάνες του ΠΔΕ και τους δεδουλευμένους τόκους και αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων, το έλλειμμα μειώνεται κατά 14%, έναντι 35%, που είναι ο στόχος.

6. Για να πάμε και στο ζήτημα των ημερών, είναι δυνατόν να νομίζει κανείς ότι το ασφαλιστικό θα μπορούσε επί μακρόν να πορεύεται χωρίς ουσιαστικές αλλαγές; Γιατί το καταψηφίζετε;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα αντιμετωπίζει χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες.

Επιβαρύνεται από την υψηλή αδήλωτη εργασία, την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή, τις αδικαιολόγητα υψηλές δαπάνες υγείας, τις ευνοϊκότερες παροχές που απολαμβάνουν συγκεκριμένες ομάδες και οι οποίες δεν συνάδουν με τις αντοχές του συστήματος.

Όλα αυτά καθιστούν αναγκαία τη μεταρρύθμσιη του Ασφαλιστικού.

Το Νομοσχέδιο όμως της Κυβέρνησης δεν αποτελεί μεταρρύθμιση.

Και αυτό διότι, μεταξύ άλλων, το Κράτος αποσύρεται από τη συνταγματικά κατοχυρωμένη εγγύηση της κοινωνικής ασφάλισης, γιατί οι κρίσιμες αλλαγές, που αφορούν στα έτη ασφάλισης, στα όρια ηλικίας και στα ποσοστά αναπλήρωσης, εισάγονται χωρίς την απαραίτητη τεκμηρίωση, και δημιουργεί ένα σύστημα χαμηλών προσδοκιών και αποδόσεων.

21Μάι

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Παρασκευή και 13”

Την Κυριακή στις Βρυξέλλες αποφασίστηκε ένας μηχανισμός στήριξης για την ευρωζώνη συνολικά, με συμμετοχή και του ΔΝΤ. Επειδή διαφωνήσατε με το μηχανισμό στήριξης για τη χώρα μας, ποια είναι η στάση σας απέναντι σε αυτόν τον ευρωπαϊκό μηχανισμό;

Δεν διαφωνήσαμε με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης για την Ελλάδα, αν και θα προτιμούσαμε, και παλέψαμε γι’ αυτό στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, τη συγκρότηση ενός αμιγώς ευρωπαϊκού μηχανισμού.

Διαφωνήσαμε με το μίγμα των μέτρων που συνοδεύουν την αναπόφευκτη, εξαιτίας κυρίως των πράξεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης.

Και διαφωνήσαμε διότι πιστεύουμε ότι το προτεινόμενο μίγμα επιτείνει το φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Ήδη η Κυβέρνηση ομολόγησε την εντυπωσιακή επιδείνωση της κατάστασης εφέτος, αφού η εκτίμησή της για ύφεση 0,3% τον Ιανουάριο μετατράπηκε σε 4% τον Μαϊο.

Η συγκρότηση του μηχανισμού στήριξης για την ευρωζώνη είναι, αναμφίβολα, μία θετική εξέλιξη.

Είναι μία πρώτη, ουσιαστική και συντονισμένη, απάντηση σε αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος που σχετίζονται με την απουσία μηχανισμών διαχείρισης κρίσεων, την έλλειψη μηχανισμών αλληλεγγύης και στήριξης των χωρών που βρίσκονται σε δυσχερή θέση, την αποτυχία μηχανισμών να εξομαλύνουν μεγάλες ανισορροπίες.

Αυτή όμως η πρωτοβουλία θα πρέπει άμεσα να συμπληρωθεί με δράσεις στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, εποπτείας των «σκιωδών» χρηματοοικονομικών προϊόντων, και δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού φορέα πιστοληπτικής αξιολόγησης.

Κατηγορείτε την Κυβέρνηση ότι μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους σε κρίση δανεισμού. Θεωρείτε ότι είχε τη δυνατότητα να την αποτρέψει;

Η πορεία εξέλιξης των διαφορικών επιτοκίων (spreads) τον τελευταίο χρόνο καταδεικνύει ότι υπήρχαν αυτά τα περιθώρια.

Άλλωστε, μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα, με τα ίδια χρόνια «δίδυμα» προβλήματα ελλείμματος και χρέους, μπορούσε να δανείζεται άνετα και με σχετικά χαμηλό επιτόκιο.

Η ευθύνη της Κυβέρνησης για την σημερινή κρίση είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη, αφού, μεταξύ άλλων:

Επέδειξε αβουλία, αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα.
Παρουσίασε έλλειψη σοβαρού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Καθυστέρησε να πάρει μέτρα, και όταν πήρε κάποια το μίγμα τους απεδείχθη κατάλληλη θεραπεία για το προηγούμενο στάδιο της ασθένειας.
Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές με τις παλινωδίες, τις αντιφατικές δηλώσεις, τις ανεύθυνες διαρροές.
Δεν «έμαθε» να «διαβάζει» τις αγορές. Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια.

Έτσι, το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη αρχικά άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε, δυστυχώς, προς τη χώρα μας…

Εσείς ο ίδιος όμως χαρακτηρίσατε την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης αναπόφευκτη. Γιατί καταψηφίσατε τη συμφωνία στη Βουλή;

Η Ν.Δ. καταψήφισε το Σχέδιο Νόμου για τα μέτρα που συνοδεύουν την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, για μια σειρά από λόγους:

1^ον. Το μίγμα των μέτρων εκτιμούμε ότι θα επιτείνει την ύφεση.

2^ον. Είναι κοινωνικά άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό.

3^ον. Λείπουν τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς και μειώνονται δραστικά και οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

4^ον. Πάνω από το 30% της τετραετούς δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 30 δισ. ευρώ, περιλαμβάνει μη-καθορισμένα μέτρα (ύψους 11 δισ. ευρώ).

5^ον. Το Μνημόνιο Συνεργασίας αναφέρεται στο πιθανό ενδεχόμενο λήψης και άλλων, επιπρόσθετων, μέτρων.. Η Έκθεση που δημοσιοποίησε προχθές το ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει αυτούς τους κινδύνους, ενώ προσθέτει κάποιους ακόμη (αδυναμία πολιτικής βούλησης, έλλειψη δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος κ.α.).

6^ον. Η Εισηγητική Έκθεση και το Μνημόνιο Συνεργασίας επιρρίπτουν όλες τις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση στις τελευταίες Κυβερνήσεις της Ν.Δ., καθιστώντας τα «μνημόνια κομματικής προπαγάνδας».

Πέρα από αυτά, όμως, θα ήθελα να τονίσω ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ειδικών που πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν «αντί να θεραπεύσουν, να σκοτώσουν τον ασθενή». Υπογραμμίζω δε ότι η Αργεντινή πρώτα υιοθέτησε πρόγραμμα δραστικής εξυγίανσης της οικονομίας της και στη συνέχεια κήρυξε στάση πληρωμών.

Ο κ. Σαμαράς είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι ο κ. Καραμανλής έπρεπε να πάρει μέτρα το καλοκαίρι και ας τον έριχναν. Μήπως και τότε ήταν ήδη πολύ αργά;

Η Κυβέρνηση της Ν.Δ., μέσα στο 2009, έλαβε κάποια μέτρα, άλλα υλοποιήθηκαν (όπως ήταν το πάγωμα μισθών και συντάξεων πριν από 1 ακριβώς χρόνο), ενώ άλλα όχι λόγω αλλαγής της Κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, τα 2/3 της συνολικής υστέρησης εσόδων, για ολόκληρο το 2009, σημειώθηκαν μόνο το τελευταίο τρίμηνο του έτους.

Βέβαια, το έλλειμμα, ακόμη και αν εφαρμόζονταν τα έκτακτα μέτρα, θα ήταν υψηλότερο από τις εκτιμήσεις της Κυβέρνησης της Ν.Δ. περίπου κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες.

Τέτοια όμως δημοσιονομική εκτροπή θα ήταν αντίστοιχη αυτής των χωρών της Ευρώπης, οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους, κατά μέσο όρο, να εκτοξεύονται από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009.

Εγκαλείτε την Κυβέρνηση ότι δεν προωθεί αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και προτείνετε έναν κατάλογο μέτρων. Μπορείτε να μας πείτε ποια από αυτά είναι άμεσης υλοποίησης;

Το ζητούμενο σήμερα είναι συγκροτημένες και συνεκτικές δράσεις και πολιτικές ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης. Η Ν.Δ. προτείνει άμεσα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους. Μέτρα όπως είναι η εμπροσθοβαρής αυξημένη κοινοτική, έναντι της εθνικής, συμμετοχή στο ΕΣΠΑ, η προώθηση προγραμμάτων που είναι έτοιμα προς υλοποίηση θα εμπλουτίζουν το υιοθετούμενο μίγμα Οικονομικής πολιτικής, θα περιορίζουν την ύφεση, θα συγκρατούν την εξάπλωση της ανεργίας και θα καθιστούν τα μέτρα περιστολής πιο αποτελεσματικά.

Γιατί χωρίς αυτά, ή αντίστοιχα, μέτρα η περιστολή του ελλείμματος θα αποδώσει πολύ λιγότερα από τις θυσίες που επιβάλλει.

Ήδη με βάση τη συμφωνία ένταξης στο μηχανισμό στήριξης το 36% – 40% της δημοσιονομικής προσαρμογής το απορροφά η ύφεση.

Στην τελευταία ομιλία του στη Βουλή ο κ. Σαμαράς αφιέρωσε πολύ χρόνο στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Τι μπορεί να αποφέρει;

Με πρωτοβουλίες αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (ενδεικτικά, μέσω πώλησης, μακροχρόνιας μίσθωσης ή ΣΔΙΤ) μπορούμε να μετατρέψουμε αδρανείς πόρους (οι πρόσοδοι από αυτή δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ) σε τμήμα του εθνικού ενεργητικού.

03Μάι

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Απογευματινή

Κύριε Σταϊκούρα γιατί φτάσαμε από το ότι «δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να φύγουμε από το ευρώ ούτε να προσφύγουμε στο ΔΝΤ» του κ. Παπανδρέου πριν από 3 μήνες, στην προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης σήμερα;

Γιατί κα. Αδηλίνη οι αγορές, εξαιτίας των πράξεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης, «έκλεισαν» για τη χώρα μας.

Οπότε η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, και εντέλει στο ΔΝΤ, ήταν αναπόφευκτη.

Η ευθύνη της Κυβέρνησης γι’ αυτή την «ταπεινωτική εξέλιξη» (Ομιλία κ. Σημίτη το 2008 στη Βουλή) είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη.

Αφού επί επτά μήνες διαχειρίστηκε με επικοινωνιακή λογική το πρόβλημα ελλείμματος της Ελληνικής Οικονομίας (πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους να εκτοξεύονται, κατά μέσο όρο, από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009), οδήγησε τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού.

Κρίση δανεισμού που δεν αντιμετώπισαν χώρες με υψηλότερο από την Ελλάδα έλλειμμα (Ιρλανδία) και χρέος (Ιταλία).

Αυτούς τους μήνες, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., μεταξύ άλλων:

Παρουσίασε έλλειψη σοβαρού και ολοκληρωμένου επιχειρησιακού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές. Αυτές άρχισαν να μας «τιμωρούν» όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση επιδίδεται σε διακηρύξεις χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Συνέχισαν να μας τιμωρούν όταν διαπίστωναν αδυναμία συνεννόησης, παλινωδίες, Κυβερνητική διγλωσσία ή πολυφωνία, φλυαρία, αντιφατικές δηλώσεις και ανεύθυνες διαρροές.
Δεν «έμαθε» να «διαβάζει» τις αγορές. Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια.
Θριαμβολογούσε αδικαιολόγητα με την επωδό ότι «τώρα δικαιώνονται οι θυσίες του ελληνικού λαού», όταν οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις θα έπρεπε να αποτιμώνται με νηφαλιότητα, περίσκεψη και διορατικότητα. Το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε προς τη χώρα μας…

Ο επίλογος αυτής της Κυβερνητικής αποτυχίας γράφτηκε χθες.

Φταίει μόνο η παρούσα Κυβέρνηση γι΄ αυτή την εξέλιξη;

Το πρόβλημα ελλείμματος και χρέους, λόγω των εγχώριων διαρθρωτικών και διαχειριστικών αδυναμιών, δεν δημιουργήθηκε σήμερα. Ούτε όμως χθες.

Μερίδιο ευθύνης φέρουν όλες οι Κυβερνήσεις του παρελθόντος.

Τη μεγαλύτερη όμως ευθύνη για τα «υποκείμενα νοσήματα» φέρουν οι Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. της δεκαετίας του ’80 με τις επεκτατικές δημοσιονομικές επιλογές τους.

Η Ν.Δ. αναλαμβάνει το μερίδιο που της αναλογεί για τη δυναμική της Ελληνικής Οικονομίας και την κατάσταση που παρέδωσε τον Οκτώβριο του 2009.

Ας βρει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το πολιτικό κουράγιο να το πράξει.

Η κρίση όμως δανεισμού προέκυψε μόλις τους τελευταίους μήνες.

Όταν, δυστυχώς, η νέα Κυβέρνηση έδειξε πρωτοφανή αδυναμία να πείσει τις αγορές ότι μπορεί να διαχειριστεί τα προβλήματα της Οικονομίας.

Βέβαια σε αυτή την κρίση συνέτειναν και οι «μυωπικοί», διστακτικοί και ασαφείς Ευρωπαϊκοί χειρισμοί, οι ανεύθυνες και επικίνδυνες προσεγγίσεις αναλυτών – και όχι μόνο (π.χ. περί αναδιάρθρωσης του δημοσίου χρέους), οι υπερβολικές αντιδράσεις διεθνών αξιολογικών οίκων και οι κερδοσκοπικές πιέσεις.

Γιατί η Ν.Δ. ήταν αντίθετη στην προσφυγή στο ΔΝΤ;

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι όλα τα πολιτικά κόμματα, τουλάχιστον φραστικά και η ίδια η Κυβέρνηση, ήταν αντίθετα σε μία τέτοια εξέλιξη.

Το αναφέρατε άλλωστε και η ίδια στην πρώτη σας ερώτηση.

Η προσφυγή συνεπώς στο μηχανισμό στήριξης καταδεικνύει την αποτυχία της Κυβέρνησης.

Εμείς, ως Ν.Δ., θα προτιμούσαμε η βοήθεια προς την Ελλάδα να δοθεί σε αυστηρά ευρωπαϊκά πλαίσια, το επιτόκιο δανεισμού να μην είναι τόσο υψηλό (πολύ υψηλότερο από το αντίστοιχο που ίσχυσε στη Λετονία) και να μην προσφεύγαμε στο ΔΝΤ, αφού, κατά κανόνα, οι όροι του βάζουν την Οικονομία ακόμα βαθύτερα στο «φαύλο κύκλο» μεγαλύτερων ελλειμμάτων, ακόμα σκληρότερων μέτρων και ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης.

Τώρα, όμως, όπως τα κατάφερε η Κυβέρνηση, αυτό δεν είναι πλέον επιλογή.

Είναι δυσάρεστη πραγματικότητα, όπως φάνηκε και από τις χθεσινές ανακοινώσεις.

Έχετε κάποια πρώτη εκτίμηση για τις χθεσινές ανακοινώσεις;

Θεωρούμε ότι επιβεβαιωνόμαστε σε 2 βασικές εκτιμήσεις μας:

1^η: Ότι με το μείγμα των υφιστάμενων μέτρων η ύφεση θα είναι βαθύτερη και πιο παρατεταμένη. Σήμερα αυτή εκτιμάται στο -4% από -0,3% που ήταν οι κυβερνητικές εκτιμήσεις μέχρι πολύ πρόσφατα.

2^η: Ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης ενσωμάτωνε μη υλοποιήσιμους στόχους. Τώρα η Κυβέρνηση ομολογεί ότι έχει ουσιαστικά αποτύχει και επιβάλει νέα, πιο περιοριστικά, μέτρα, με νέες αυξήσεις εμμέσων φόρων και νέες περικοπές αμοιβών στο Δημόσιο.

Το μίγμα όμως των προτεινόμενων μέτρων εξακολουθεί να είναι οικονομικά αναποτελεσματικό, κοινωνικά άδικο και ελλιπές, αφού απουσιάζουν από αυτό μέτρα τόνωσης της αγοράς και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας.

Ποιο είναι το ζητούμενο από εδώ και μπρος;

Το ζητούμενο τώρα είναι τι πρέπει και τι μπορεί να γίνει ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία (περιορισμός της έξαρσης της ανεργίας και διατήρηση της κοινωνικής συνοχής), να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης όσο γίνεται πιο σύντομα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης όσο γίνεται πιο γρήγορα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις ανάπτυξης της Οικονομίας.

Προς αυτή την κατεύθυνση η Ν.Δ. επιμένει και προτείνει:

Άμεσα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας και αξιοποίησης της περιουσίας του Δημοσίου, μέτρα αντισταθμιστικά, μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους (εδώ και 3 μήνες έχουμε καταθέσει 23 σχετικές προτάσεις).
Μεσο-μακροπρόθεσμα διαρθρωτικά μέτρα μεγέθυνσης της παραγωγικής βάσης, ενίσχυσης των ρυθμών ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της Οικονομίας (όπως είναι, ενδεικτικά, η μείωση της σπατάλης με τη βελτίωση της «ποιότητας» των δαπανών, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας με τον περιορισμό, κυρίως, του εξωγενούς κόστους των επιχειρήσεων κ.α.).

17Απρ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Ελέυθερος

1. Κύριε Σταϊκούρα, πριν από λίγες ημέρες και μετά τη συγκεκριμενοποίηση του πακέτου στήριξης, η Ελλάδα κατάφερε να δανειστεί από τις αγορές. Με υψηλά όμως επιτόκια. Γιατί μας τιμωρούν έτσι οι αγορές;

Το ότι η χώρα μας κατάφερε πρόσφατα να δανειστεί από τις αγορές είναι θετικό γεγονός.

Ωστόσο, πρέπει να υπογραμμίσω ότι το κόστος του δανεισμού ήταν ιδιαίτερα υψηλό.

Συγκεκριμένα, περίπου τριπλασιάστηκε σε σχέση με τον Ιανουάριο του 2010 και υπέρ επταπλασιάστηκε σε σχέση με τις πρώτες ημέρες του Οκτωβρίου του 2009.

Επιπροσθέτως, υπογραμμίζω την εκτίναξη των spreads κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Σήμερα ξεπερνά τις 400 μονάδες βάσης έναντι 130 μονάδων που ήταν το Σεπτέμβριο του 2009, ενώ το μέσο κόστος δανεισμού από 4,4% το 2009 ξεπερνά το 6% το 2010.

Συνεπώς, η εξέλιξη αυτή δεν επιβεβαιώνει την αξιολόγηση της ηγεσίας της Κυβέρνησης ότι «τα δύσκολα πέρασαν».

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα η κρίση όχι μόνο δεν έχει ελεγχθεί αλλά είναι σε φάση παρόξυνσης.

Η Κυβέρνηση με τις πράξεις και παραλείψεις της ουσιαστικά πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η οικονομία, αλλά και η ίδια.

Όσον αφορά για την «τιμωρία» που μας επιβάλλουν οι αγορές θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι οι αγορές δρώντας στη λογική του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος αξιολογούν τα δεδομένα και τις προοπτικές της οικονομίας.

Σε εμάς εναπόκειται να αλλάξουμε τα δεδομένα και να δώσουμε έμπρακτα «σήματα» νέας προοπτικής.

Ας αφήσει λοιπόν η Κυβέρνηση την επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης και τις αστήρικτες θριαμβολογίες για δήθεν επιτυχίες.

Ας αντιμετωπίσουν την κρίση με σχέδιο, με σοβαρότητα, με λιγότερα λάθη και με σεβασμό στους πολιτικούς αντιπάλους.

2. Αλήθεια, θα θέλατε να συγκεκριμενοποιήσετε τα μέχρι λάθη της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., συμπληρώνοντας έξι μήνες έχει δημιουργήσει το δικό της «απόθεμα» λαθών στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Συγκεκριμένα:

1^ον. «Φούσκωσε» το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας για το 2009 με χρήση «δημιουργικής λογιστικής», ακυρώνοντας αποφάσεις, μερικές εκ των οποίων προσωρινά, της προηγούμενης Κυβέρνησης και προχωρώντας σε λογιστικές ακροβασίες.

2^ον. Καθυστέρησε στη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με δυσμενείς συνέπειες για την οικονομία. Η υστέρηση των εσόδων το τελευταίο τρίμηνο του 2009 κάλυψε τα 2/3 της συνολικής υστέρησης του έτους.

3^ον. Προχώρησε στην υποβολή και ψήφιση Προϋπολογισμού που ήταν κατώτερος των περιστάσεων.

4^ον. Κατέθεσε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το όποιο ενσωμάτωνε, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων με τα «πακέτα» μέτρων, μη υλοποιήσιμους στόχους. Έτσι αναγκάστηκε να λάβει επιπρόσθετα μέτρα της τάξεως, τουλάχιστον, του 2,5% του Α.Ε.Π., προκειμένου να επιτευχθεί, εάν επιτευχθεί, ο στόχος για μείωση του ελλείμματος κατά 4% του Α.Ε.Π. το 2010.

5^ον. Στέλνει λανθασμένα μηνύματα στις αγορές. Αυτές άρχισαν να μας «τιμωρούν», όπως παρατηρήσατε παραπάνω, όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση επιδίδεται σε διακηρύξεις και διαβούλευση χωρίς να προωθεί μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Συνεχίζουν να μας τιμωρούν όταν διαπιστώνουν αδυναμία συνεννόησης, πολυφωνία, έντονη φλυαρία, αναποτελεσματικότητα στα μέτρα, ασάφειες σε πτυχές του μηχανισμού στήριξης και αντιφατικές και ανεύθυνες δηλώσεις ή διαρροές κυβερνητικών στελεχών, καμμιά φορά και ανώνυμες…

6^ον. Διέπραξε σωρεία υπαναχωρήσεων σε σχέση με τις προεκλογικές εξαγγελίες της και παλινωδιών που αποτελούν δείγμα ελλείμματος πολιτικής αξιοπιστίας (π.χ. ρυθμίσεις για τέλη κυκλοφορίας, φορολόγηση ακίνητης περιουσίας κ.α.).

7^ον. Άργησε να πάρει μέτρα. Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και ισοδυνάμου οικονομικού αποτελέσματος. Σήμερα, το 1/3 των περικοπών δεν αποδίδει στο έλλειμμα λόγω της βαθύτερης ύφεσης και του αυξημένου κόστους δανεισμού της χώρας.

8^ον. Καθυστέρησε, και κατέθεσε χωρίς ουσιαστική διαβούλευση, κρίσιμα νομοσχέδια, όπως είναι το φορολογικό. Το αποτέλεσμα είναι τα καθαρά έσοδα το 1^ο τρίμηνο του 2010, προ έκτακτης εισφοράς επιχειρήσεων και επιστροφής φόρων να είναι όσα και πέρυσι έναντι πρόβλεψης για αύξηση κατά 10,1%.

9^ον. Τα μέτρα που έλαβε είναι σκληρά και άδικα. Ενδεικτικά, με τις δύο διαδοχικές αυξήσεις του Ε.Φ.Κ. στην αμόλυβδη βενζίνη, και χωρίς να συνυπολογίζονται τα φαινόμενα κερδοσκοπίας, η Ελλάδα κατέστη η 3^η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη από 20^η που ήταν τον Οκτώβριο του 2009.

10^ον. Το μίγμα των μέτρων είναι οικονομικά αναποτελεσματικό. Ο συνδυασμός της αύξησης της φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, οδηγεί σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση (αυτή εκτιμάται πλέον ότι θα υπερβεί σημαντικά το 2% από 0,3% στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης), «στεγνώνει» την αγορά, παραλύει την ψυχολογία της κοινωνίας (για 6^ο συνεχόμενο μήνα ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος κινείται πτωτικά σε αντίθεση με την ευρωζώνη) και ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις (ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή εκτινάχθηκε στο 3,9% τον Μάρτιο, ο υψηλότερο στην ευρωζώνη, έναντι εκτίμησης για 1,4% στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης).

11^ον. Το μίγμα των μέτρων είναι ελλειπές. Απουσιάζουν οι «αναπτυξιακές ανάσες», τα μέτρα τόνωσης της αγοράς. Τα μέτρα της Κυβέρνησης αφαιρούν 16 δισ. ευρώ από την τελική ζήτηση της οικονομίας (περίπου 6,5% του Α.Ε.Π.) χωρίς να αντισταθμίζεται η αρνητική τους επίπτωση με το «ψαλιδισμένο» Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

12^ον. Θριαμβολογεί, αδικαιολόγητα, όταν οι Ευρωπαϊκές αποφάσεις θα πρέπει να αποτιμώνται με νηφαλιότητα, περισυλλογή και περίσκεψη.

3. Ωστόσο, πριν από έξι μήνες τη διακυβέρνηση της χώρας είχε η Ν.Δ. Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για την τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας ευθύνεται η Κυβέρνηση της Ν.Δ. Έτσι δεν είναι;

Η Ν.Δ. κατά τα 5,5 χρόνια της διακυβέρνησης της, όσον αφορά τον τομέα της οικονομίας, σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού και πολιτικών, είχε και καλές και λιγότερο καλές επιδόσεις.

Απεμπλέκω τις ανάρμοστες προσωπικές συμπεριφορές οι οποίες είναι καταδικαστέες.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πολίτες το Σεπτέμβριο του 2007 επιβράβευσαν τα πρώτα 3,5 χρόνια της διακυβέρνησης και έδωσαν, σε επίπεδο ποσοστών, νέα ισχυρή εντολή στη Ν.Δ. και τον Κώστα Καραμανλή.

Είναι αλήθεια ότι στο παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώθηκε με την πρωτοφανή κρίση, η ελληνική οικονομία δεν μπόρεσε, όπως άλλωστε και καμία στον κόσμο, να βγει αλώβητη.

Εμείς μη έχοντας προβλέψει, όπως κανείς άλλωστε στον κόσμο, την κρίση, έχουμε το πολιτικό θάρρος να αναγνωρίσουμε ότι δεν εφαρμόσαμε μέτρα «δραστικότερης θεραπείας» των μακροχρόνιων υποκείμενων «νοσημάτων» της οικονομίας (από τη δεκαετία του 1980 τεράστιο χρέος, μεγάλο και σπάταλο κράτος, κ.α).

Τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας τη γνωρίζαμε όλοι.

Οπωσδήποτε όφειλαν να τη γνωρίζουν, και τη γνώριζαν πλήρως, άνθρωποι που επί τριάντα και πλέον χρόνια, όπως οι ηγετικοί παράγοντες της κυβέρνησης, κατείχαν κορυφαίες θέσεις στο πολιτικό και οικονομικό σύστημα της χώρας.

Ας αφήσουν λοιπόν οι κυβερνώντες, οι οποίοι εκβίασαν τη διεξαγωγή εκλογών, τα πολιτικά φληναφήματα ότι τάχα δεν γνώριζαν.

Και γνώριζαν και ευθύνη είχαν.

Ευθύνη και για τα «υποκείμενα νοσήματα» και για τη δυναμική και για την κατάσταση της οικονομίας που έχει διαμορφωθεί.

Η Ν.Δ. αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί για τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας και την κατάσταση που παρέδωσε τον Οκτώβριο του 2009.

Ας βρει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το πολιτικό κουράγιο να το πράξει.

Οι πολίτες γνωρίζουν.

Και όσοι δεν γνωρίζουν θα μάθουν την πλήρη αλήθεια.

Θα αντιπαρατεθούμε με ειλικρίνεια και πολιτικό θάρρος στην επικοινωνιακή καταιγίδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

4. Σήμερα η Ν.Δ. δηλώνει πως στηρίζει την Κυβέρνηση στα δύσκολα, αλλά σε πολλά ζητήματα την βλέπουμε απέναντι στις πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης. Πως εννοείτε τη στήριξη;

Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία η Ν.Δ. έχει αποδείξει ότι στηρίζει τη χώρα.

Στηρίζει την Κυβέρνηση σε επιλογές που διευκολύνουν την έξοδο από την κρίση με το ελάχιστο κοινωνικό κόστος.

Η ΝΔ αντιτίθεται σε πρωτοβουλίες που «στραγγαλίζουν» την οικονομία και αδικούν τα αδύναμα και μεσαία στρώματα της κοινωνίας.

Καταθέτει και τις δικές της συγκεκριμένες προτάσεις.

Να θυμίσω βέβαια ότι η πρακτική του ΠΑΣΟΚ ήταν ακριβώς η αντίθετη.

Εν μέσω της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αρνήθηκε τη συνεννόηση που πρότεινε ο τότε Πρωθυπουργός και εναντιώνονταν σε κάθε πρωτοβουλία της Κυβέρνησης της ΝΔ.

Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να αξιοποιήσει προς «ίδιον όφελος» τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν και από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

5. Το Προσυνέδριο του Ναυπλίου είναι για την οικονομία. Πιστεύετε ότι θα καταφέρουμε άμεσα να βγούμε από τη δύσκολη κατάσταση και πως;

Όπως, τόνισε πρόσφατα ο Πρόεδρος κ. Σαμαράς «με το κατάλληλο μείγμα οικονομικής πολιτικής, μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.».

Έχουμε προτείνει να αλλάξει άμεσα το μίγμα της οικονομικής πολιτικής. Να εμπλουτιστεί με πολιτικές άμεσης εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών σε συνδυασμό με αναπτυξιακές ανάσες που θα καταφέρουν σημαντικά να μειώσουν τις υφεσιακές πιέσεις.

Στις διαδικασίες οι οποίες εντάσσονται στο Προσυνέδριο του Ναυπλίου ανοίγουμε ευρύτερη συζήτηση, η οποία και θα είναι διαρκής, με ειδικούς από τα πεδία της επιστημονικής θεωρίας και της πραγματικής οικονομίας.

Στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε όλοι μαζί συγκεκριμένες, εξειδικευμένες και ποσοτικοποιημένες πολιτικές οι οποίες να εναρμονίζονται με τις στρατηγικές κατευθύνσεις για μια νέα σύγχρονη οικονομική πολιτική, η οποία θα προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη, την ευημερία των πολιτών, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή στο πλαίσιο του πιο ισχυρού παγκοσμίου ρεύματος ιδεών και πρακτικών, του ρεύματος του κοινωνικού φιλελευθερισμού.

01Απρ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα Απογευματινή – “Όχι στην παρακράτηση του 8%”

Η Ελλάδα, αυτή την εβδομάδα, δανείστηκε και πάλι με υψηλό επιτόκιο. Τι δείχνει αυτή η πρώτη έκδοση μετά την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Το υψηλό κόστος δανεισμού, το περιορισμένο, σε σχέση με προηγούμενες εκδόσεις, ενδιαφέρον των επενδυτών (που επιβεβαιώθηκε και στην μεταγενέστερη επανέκδοση του 20ετούς ομολόγου), και η διεύρυνση των spreads επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι η συμπεριφορά των αγορών δεν επηρεάζεται από αδικαιολόγητες θριαμβολογίες.

Επιβεβαιώνουν τη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι η απόφαση της Συνόδου Κορυφής θα πρέπει να αποτιμηθεί με νηφαλιότητα, περισυλλογή και περίσκεψη.

Γιατί αυτή η απόφαση δεν δικαιολογεί πανηγυρισμούς.

Αν κάτι παρέχει ανακούφιση στη χώρα μας είναι η αμιγώς ευρωπαϊκή πολιτική απόφαση της ΕΚΤ να παρατείνει, πέραν από το τέλος του έτους, τα ελαστικά κριτήρια αποδοχής ομολόγων ως ενέχυρο για τη χρηματοδότηση των τραπεζών.

Η συμφωνία της Συνόδου Κορυφής δεν κινείται στην ίδια κατεύθυνση στήριξης της χώρας μας;

Ως Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουμε εκφράσει τους σοβαρούς προβληματισμούς μας τόσο για το περιεχόμενο της απόφασης όσο και για τη διαδικασία υλοποίησης του μηχανισμού στήριξης.

Καταρχήν, είναι ασαφής η ενεργοποίησή του ως «έσχατη λύση» όταν η χρηματοδότηση από τις αγορές είναι ανεπαρκής. Σίγουρα καλύπτει ευθέως την περίπτωση αδυναμίας άντλησης κεφαλαίων από τις αγορές (άρα την περίπτωση χρεοκοπίας) αλλά δεν καλύπτει άμεσα την περίπτωση της ασύμφορης άντληση αυτών (ύπαρξη υψηλών επιτοκίων).

Ακόμη όμως και στην περίπτωση ενεργοποίησης του μηχανισμού, η οποιαδήποτε εκταμίευση διμερών δανείων θα αποφασίζεται από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης ομόφωνα και υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Το οποίο, στην πράξη, μπορεί να σημάνει και νέα «επώδυνα» μέτρα.

Τέλος, η συμμετοχή του ΔΝΤ στο μηχανισμό στήριξης, με «ουσιαστική χρηματοδότηση», υποδηλώνει επί πλέον δυσμενείς όρους.

Όρους τους οποίους το Ταμείο θα θέσει εάν η χώρα μας απευθυνθεί στο μηχανισμό για οικονομική βοήθεια (το επιβεβαίωσε και ο Γενικός Διευθυντής του ΔΝΤ κ. Ντομινίκ Στρος-Καν).

Μήπως, πλέον, οδηγούμεθα να κάνουμε χρήση του μηχανισμού στήριξης;

Θεωρώ πως πρέπει και μπορούμε να αποφύγουμε την προσφυγή σε αυτό.

Το γιατί πρέπει σας το ανέπτυξα στην προηγούμενη ερώτηση.

Προσθέστε και το γεγονός ότι τα δανειακά προγράμματα της χώρας για το 2011 και το 2012 θα είναι ακόμη μεγαλύτερα από το εφετινό.

Μπορούμε όμως να τα καταφέρουμε μόνοι μας, αρκεί να προχωρήσουμε άμεσα στην υλοποίηση του σωστού μίγματος μέτρων για τη δημοσιονομική εξυγίανση και στον εμπλουτισμό του με μέτρα τόνωσης της αγοράς.

Γιατί σε διαφορετική περίπτωση η ύφεση θα είναι βαθύτερη και πιο παρατεταμένη, θα ακυρώνει συνεχώς την αποτελεσματικότητα των μέτρων παρά τις μεγάλες θυσίες στις οποίες υποβάλλεται η κοινωνία, και θα κάνει ορατό τον κίνδυνο της λήψης νέων.

Πως κρίνεται το φορολογικό Νομοσχέδιο;

Η αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην κατάθεσή του, η απουσία ουσιαστικού διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς, οι συνεχείς αναδιπλώσεις και οι αντιφατικές διαρροές σε πτυχές του έχουν ήδη δυσμενείς, για τη χώρα, συνέπειες τόσο στην ψυχολογία της αγοράς όσο και με τη φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.

Σε κάθε περίπτωση, η αξιολόγησή του θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με τα κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά μέτρα φορολογικής «αφαίμαξης» και εισοδηματικής «συρρίκνωσης».

Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για «φορολογική επανάσταση», όπως διατείνονται οι συντάκτες του, αλλά μάλλον για μια «φορολογική παραλλαγή» όπως ανέφερε και ο Πρόεδρος του ΣΕΒ, χωρίς αναπτυξιακό προσανατολισμό (όπως επιβεβαίωσαν όλοι οι φορείς κατά την ακρόασή τους στην αρμόδια Επιτροπή).

Ποιά είναι τα βασικά συγκεκριμένα σημεία κριτικής σας;

Το Νομοσχέδιο εισάγει επιπλέον, κρυφές, φορολογικές επιβαρύνσεις σε βάρος μικρών και μεσαίων εισοδημάτων μέσω του ύψους και του είδους των απαιτούμενων αποδείξεων.

Τα τεκμήρια διαβίωσης είναι τεκμήρια ασφυξίας για αυτά τα εισοδήματα, ενώ οδηγούν σε μείωση του εισοδήματος που οφείλουν να δηλώσουν και του φόρου που πρέπει να πληρώσουν όσοι έχουν πολυτελή και πανάκριβα στοιχεία διαβίωσης.

Διατάξεις του επιφέρουν σημαντική φορολογική επιβάρυνση στη μικρομεσαία ιδιοκτησία.

Ενώ υπάρχουν διατάξεις που πλήττουν την επιχειρηματικότητα (όπως είναι η παρακράτηση του 8% επί των συναλλαγών των υπηρεσιών).

27Μαρ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Ημερησία”

Η ΝΔ στηρίζει την Κυβέρνηση όπως λέει και ο πρόεδρος του Κόμματος στην κρίσιμη φάση που περνάει ο τόπος. Ωστόσο στα περισσότερα και βασικά μέτρα του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης – όπως στο φόρο στα καύσιμα, στην αύξηση ΦΠΑ – είστε αντίθετοι. Κι όμως τόσο ο κ. Μπαρόζο και η Κομισιόν όσο και ο κ. Τρισέ αποδέχονται το Πρόγραμμα αυτό στο σύνολό του. Τελικά πώς εννοεί η ΝΔ τη στήριξη;

Τα αρμόδια όργανα της ΕΕ αποδέχθηκαν το αρχικό πρόγραμμα ως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ζήτησαν επιπλέον μέτρα, ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για μείωση του ελλείμματος κατά 4%.

Αλήθεια, σε κανένα απολύτως σημείο του Προγράμματος δεν υπάρχει αναφορά σε αύξηση φόρων στα καύσιμα, στο ΦΠΑ και σε περικοπή του 14^ου μισθού.

Ουσιαστικά λοιπόν, μιλάμε για πλαίσιο προγράμματος.

Επίσης, ενώ για το 2010 αρχικά υποστήριζε συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 0,3%, μεταγενέστερες εκτιμήσεις την ανεβάζουν στο 2%.

Η πραγματικότητα είναι ότι η Κυβέρνηση διαχειρίστηκε μικροκομματικά και λανθασμένα την κατάσταση της οικονομίας που παρέλαβε. Αδράνησε, υποεκτίμησε τους κινδύνους, εξέπεμψε τα λάθος μηνύματα, οδηγώντας το κόστος δανεισμού σε πρωτοφανή ύψη.

Έτσι, αναγκάστηκε να λαμβάνει διαρκώς και επιπρόσθετα μέτρα, μιας και το κάθε «πακέτο» μέτρων αποδεικνύεται καλύτερη θεραπευτική αγωγή για το προηγούμενο όμως στάδιο της «ασθένειας».

Παράδειγμα, η Κυβέρνηση προχώρησε μέσα σε λίγες μέρες σε διαδοχικές αυξήσεις του ΕΦΚ στα καύσιμα, με αποτέλεσμα σήμερα στην τιμή της αμόλυβδης βενζίνης η χώρα μας να είναι η 3^η ακριβότερη μεταξύ των χωρών της ΕΕ, ενώ τον Οκτώβριο του 2009 ήταν 20^η.

Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία η ΝΔ έχει αποδείξει ότι στηρίζει τη χώρα. Στηρίζει την Κυβέρνηση σε επιλογές που διευκολύνουν την έξοδο από την κρίση με το ελάχιστο κοινωνικό κόστος.

Να θυμίσω βέβαια ότι η πρακτική του ΠΑΣΟΚ ήταν ακριβώς η αντίθετη.

Εν μέσω της πρωτοφανούς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αρνήθηκε τη συνεννόηση που πρότεινε ο τότε Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής και εναντιώνονταν σε κάθε πρωτοβουλία της Κυβέρνησης της ΝΔ.

Καταθέτει και τις δικές της προτάσεις για αλλαγή του μίγματος της οικονομικής πολιτικής και για τον εμπλουτισμό της με μέτρα τόνωσης της αγοράς και της ανάπτυξης.

Προκαλεί εντύπωση ότι η ΝΔ δεν προτάσσει μετ’ επιτάσεως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Άλλωστε επί διακυβέρνησης της ΝΔ, παρά τις εξαγγελίες, έμειναν κλειστά τα επαγγέλματα αυτά. Πώς εξηγείτε αυτή τη στάση;

Πράγματι, το καθεστώς των κλειστών επαγγελμάτων και υπηρεσιών συντηρείται εδώ και δεκαετίες, περιορίζοντας τη δυνητική ανάπτυξη της οικονομίας και την ευημερία των πολιτών.

Το κόστος για την οικονομία από τη διατήρηση των 70 «κλειστών» επαγγελμάτων εκτιμάται στα 4 δισ. ευρώ ετησίως.

Όμως, θα σας πω ότι στα 23 γνωστά μέτρα της ΝΔ συγκαταλέγεται και η κατάργηση των στρεβλώσεων στη λειτουργία του ανταγωνισμού, μεταξύ των οποίων είναι τα κλειστά επαγγέλματα.

Η Κυβέρνηση με το φορολογικό επιχειρεί να διευρύνει τη φορολογική βάση, με μέτρα όπως την φορολόγηση των ταξί με βάση τα έσοδα-έξοδα. Η ΝΔ όμως συμπαραστέκεται στους ιδιοκτήτες ταξί που ζητούν στην ουσία να φοροδιαφεύγουν. Γιατί στηρίζετε μια ολοφάνερη αδικία;

Ποιός σας είπε ότι στηρίζουμε τη φοροδιαφυγή;

Εμείς κάνουμε συνεχή ανοικτό και ειλικρινή διάλογο με όλες τις κοινωνικές ομάδες. Αυτό βεβαία δε σημαίνει ότι άκριτα στηρίζουμε όλα τα αιτήματά τους.

Εμείς, σαφέστατα και στηρίζουμε μέτρα για τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, την πάταξη της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής. Αρκεί τα μέτρα να είναι οικονομικά αποτελεσματικά και κοινωνικά δίκαια.

Κάνοντας έναν απολογισμό, ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το πιο σοβαρό λάθος που έκανε η Κυβέρνηση της ΝΔ στην οικονομική της πολιτική;

Η ΝΔ κατά τα 5,5 χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας, πέρα από ορισμένες καταδικαστέες προσωπικές συμπεριφορές, στις πολιτικές για την οικονομία είχε και καλές και λιγότερο καλές επιδόσεις.

Άλλωστε να μην ξεχνάμε ότι οι πολίτες το 2007 ανανέωσαν την εντολή τους.

Είναι αλήθεια ότι μη έχοντας προβλέψει, όπως κανείς άλλωστε στον κόσμο, την πρωτοφανή παγκόσμια οικονομική κρίση δεν έλαβε μέτρα δραστικότερης θεραπείας των μακροχρόνιων υποκείμενων «νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας (από τη δεκαετία του 1980 τεράστιο χρέος, μεγάλο και σπάταλο κράτος, κ.α).

Λέτε ότι τα εισπρακτικά μέτρα που είχατε πάρει πριν από τις εκλογές θα απέτρεπαν τα χειρότερα που ήρθαν. Ωστόσο για να αναφερθώ στους ημιυπαίθριους χώρους τα έσοδα δεν θα ξεπερνούσαν το 1 δις. ευρώ. Συνεπώς μέτρα μπορεί να υπήρξαν, σχέδιο διάσωσης όμως όχι. Μήπως εκ των υστέρων μιλάτε εκ του ασφαλούς;

Υπήρχε σχέδιο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα υπήρχε δημοσιονομική εκτροπή, η οποία θα ήταν όσο και στις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, περίπου 6%. Τα μέτρα που είχαν ληφθεί μέχρι τα μέσα του 2009 θα απέτρεπαν την περαιτέρω διεύρυνση του ελλείμματος.

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές ματαίωσε, για τους δικούς της λόγους, τα μέτρα. Υπενθυμίζω, τη ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους χώρους, τους φόρους στα λαχεία, τη φορολόγηση των σκαφών αναψυχής, την προώθηση του διαγωνισμού για το Ξυστό κ.α. Παράλληλα, με πολλά λόγια και λίγες δράσεις κατάφερε το τελευταίο τρίμηνο, να πραγματοποιηθεί το 63,4% της συνολικής ετήσιας υστέρησης δημοσίων εσόδων. Διέπρεψε, βεβαίως, και στη «δημιουργική λογιστική».

Συνεπώς, ουσιαστικά πριόνισε το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονταν η οικονομία της χώρας, αλλά και η ίδια.

Σε αυτή τη «δημιουργική λογιστική» αναφέρεται και ο Πρόεδρος της ΝΔ. Ωστόσο το έλλειμμα ήταν ήδη μεγάλο, αφού και η Τράπεζα της Ελλάδος το είχε επισημάνει…

Πράγματι, ο Διοικητής της ΤτΕ είχε εκτιμήσει πριν τις εκλογές ότι το έλλειμμα για το 2009 θα έκλεινε σε διψήφιο ποσοστό υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι δεν θα εφαρμόζονταν τα μέτρα που είχαν σχεδιαστεί και είχαν αρχίσει να λαμβάνονται.

Όμως, όπως, προανέφερα η Κυβέρνηση, για τους δικούς της λόγους, δεν συνέχισε την εφαρμογή των πολιτικών εντός του 2009.

Σήμερα, ο κ. Σαμαράς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι το έλλειμμα θα ήταν υψηλότερο από αυτό που εκτιμούσαμε στην αρχή του 2009 ή μεταγενέστερα.

Άλλωστε, για το 2009 η υπέρβαση των πραγματοποιηθέντων δημοσίων ελλειμμάτων σε σχέση με τα προϋπολογισθέντα αφορά όλες τις χώρες της ΕΕ και του κόσμου.

Εκείνο το οποίο με έμφαση υπογραμμίζουμε είναι ότι δεν θα έκλεινε στο επίπεδο που η Κυβέρνηση με τις γνωστές αλχημείες της το παρουσίασε.

Μεταφέροντας πληρωμές της επόμενης χρονιάς στην τρέχουσα και εισπράξεις της τρέχουσας χρονιάς στην επόμενη.

Όμως, την έρευνα για τα στατιστικά την έκανε Ανεξάρτητη Επιτροπή με τη συμμετοχή της ΤτΕ, σε αντίθεση με την απογραφή του Γ. Αλογοσκούφη που είχε γίνει εκ των ενόντων…

Κοιτάξτε, από τις αρχές του 2002, η Επιτροπή προειδοποίησε πως η τότε Κυβέρνηση έκρυβε επιβαρύνσεις από τον Προϋπολογισμό.

Το 2004, η Eurostat επανέλαβε τις επιφυλάξεις της και μάλιστα ζήτησε από τη χώρα μας να καταθέσει νέα στοιχεία για την περίοδο 2000-2003.

Την ίδια χρονιά, προχώρησε σε εκτεταμένες αναθεωρήσεις των δημοσιονομικών στοιχείων, καθώς οι προηγούμενες Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε 11 περιπτώσεις, έδιναν παραπλανητικές αναφορές για την περίοδο 1997-2003.

Παράλληλα, υπενθυμίζω τη μαρτυρία του πρ. Γ.Γ. της ΕΣΥΕ περί παρεμβάσεων του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης για αναθεώρηση των δημοσιονομικών στοιχείων του 2009, με προφανή στόχο τη μετακύληση των ευθυνών στην Κυβέρνηση της ΝΔ.

Και κάτι τελευταίο. Αναρωτιέμαι στην Έκθεσή της Επιτροπής του Υπουργείου γιατί δεν υπάρχει ειδική αναφορά στις εκτεταμένες πρακτικές «δημιουργικής λογιστικής» που ακολουθήθηκαν την περίοδο 2000-2001. Γνωρίζετε ότι διεξάγονται έρευνες για το θέμα σε Ευρώπη και Αμερική.

Συνεπώς, το πότε και εάν έγινε εκ των ενόντων καταγραφή των στοιχείων παραμένει ανοικτό ζήτημα για αντικειμενική διερεύνηση σε πιο κατάλληλη περίοδο.

21Μαρ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”

Πως κρίνετε τη στάση των Ευρωπαίων εταίρων απέναντι στο Ελληνικό οικονομικό πρόβλημα;

Αρχικά η στάση ήταν αμήχανη.

Και αυτό γιατί η κρίση δημοσίου χρέους, με «αδύναμο κρίκο» την Ελλάδα, ανέδειξε τις αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Την αποτυχία των μηχανισμών της ευρωζώνης να ελέγξει τις δημοσιονομικές αποκλίσεις στα κράτη-μέλη της.

Την έλλειψη μηχανισμού αλληλεγγύης και «δίχτυ ασφαλείας» των κρατών-μελών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Την απουσία εποπτικού πλαισίου διαπραγμάτευσης σύνθετων εξω-χρηματιστηριακών προϊόντων, ειδικά όταν αυτά μετατρέπονται από προϊόντα ασφάλισης σε εργαλεία κερδοσκοπίας.

Η αναγνώριση αυτών των αδυναμιών και ο κίνδυνος επέκτασης του προβλήματος και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, οδήγησε τους εταίρους μας στην πολιτική στήριξη της χώρας μας, βέβαια υπό αυστηρούς όρους, όπως φάνηκε μεταγενέστερα και από τα επώδυνα «πακέτα» μέτρων.

Σήμερα όμως αυτή η στήριξη δεν αρκεί, ενώ η σκέψη για δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου που θα λειτουργεί ως «δανειστής ύστατης καταφυγής» κινείται σε εμβρυϊκό στάδιο και είναι μακροπρόθεσμη.

Αυτό που χρειάζεται άμεσα η χώρα μας είναι η χειροπιαστή Ευρωπαϊκή στήριξη ώστε να θωρακιστεί ο Ελληνικός δανεισμός από τις δυσκολίες της αγοράς και τους κερδοσκόπους.

Θεωρείτε ότι υπάρχει πιθανότητα προσφυγής στο ΔΝΤ;

Η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι προβληματική επιλογή, είναι λύση απελπισίας.

Τέτοια επιλογή θα συνοδεύεται από αυστηρότερους και λιγότερο προσαρμοσμένους στις συνθήκες της χώρας μας όρους δανεισμού, ενώ θα οδηγήσει στην απώλεια των όποιων βαθμών ελευθερίας και περιθωρίων διαπραγμάτευσης διαθέτει η Ελλάδα στα Ευρωπαϊκά όργανα.

Τέτοια λύση όμως θα αποτελέσει και την πρώτη ρωγμή στην ευρωζώνη.

Σε κάθε περίπτωση, η λύση θα πρέπει να είναι Ευρωπαϊκή.

Πιστεύετε ότι η Κυβέρνηση θα πετύχει τους στόχους που έθεσε στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης;

Σε ποιό Πρόγραμμα αναφέρεστε;

Η Κυβέρνηση, με τις μετέπειτα επιλογές της ουσιαστικά το ακύρωσε.

Και αυτό διότι υποεκτίμησε τους κινδύνους που απορρέουν από το ήδη αυξημένο κόστος δανεισμού της χώρας λόγω της αναποφασιστικότητάς της και τη βαθύτερη ύφεση λόγω της απουσίας αναπτυξιακού σχεδιασμού.

Κίνδυνοι που ανάγκασαν την Κυβέρνηση να λάβει επιπρόσθετα μέτρα (πριν καν υλοποιηθούν αυτά που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα) της τάξεως του 2,5% του ΑΕΠ, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για μείωση του ελλείμματος κατά 4% του ΑΕΠ το 2010.

Μέτρα όμως που οδηγούν σε βαθύτερη ύφεση η οποία θα ακυρώνει συνεχώς την αποτελεσματικότητα των μέτρων και θα κάνει ορατό τον κίνδυνο της λήψης νέων (βλέπετε και πρόσφατες αναφορές του Νομπελίστα Οικονομολόγου κ. Στίγκλιτς και του Οικονομολόγου του ΟΗΕ κ. Φλάσμπεκ για τη χώρα μας).

Ήδη, το 1/3 των περικοπών δεν αποδίδει στη μείωση του ελλείμματος λόγω της ύφεσης και του αυξημένου κόστους δανεισμού της χώρας.

Τι ευθύνες συνεπώς καταλογίζετε στη σημερινή Κυβέρνηση αυτούς τους 5 πρώτους μήνες διακυβέρνησης;

Κωδικοποιημένα κε. Κοτταρίδη:

1^ον. «Φούσκωσε» το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας για το 2009 ακυρώνοντας αποφάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης και προχωρώντας στη χρήση «δημιουργικής λογιστικής».

2^ον. Εγκατέλειψε προεκλογικές υποσχέσεις, μετεκλογικές εξαγγελίες, προγραμματικές θέσεις και πρόσφατες ανακοινώσεις.

3^ον. Καθυστέρησε στη επάνδρωση του κρατικού μηχανισμού, λόγω της «εικονικής», όπως αποδεικνύεται, αξιολόγησης των στελεχών.

4^ον. Προχώρησε στην υποβολή και ψήφιση Προϋπολογισμού που ήταν κατώτερος των προσδοκιών και των περιστάσεων.

5^ον. Κατέθεσε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης το όποιο ενσωμάτωνε, όπως αποδεικνύεται εκ των υστέρων, μη ρεαλιστικούς στόχους.

6^ον. Στέλνει, επί μακρόν, λανθασμένα μηνύματα στις αγορές, οι οποίες άρχισαν να μας τιμωρούν όταν διαπίστωσαν ότι η Κυβέρνηση επιδίδεται σε δηλώσεις, διακηρύξεις και διαβούλευση, χωρίς να λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης.

7^ον. Άργησε να πάρει μέτρα. Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και ισοδυνάμου οικονομικού αποτελέσματος, ενώ δεν θα τα επέβαλλαν κοινοτικοί «επόπτες».

8^ον. Τα μέτρα που έλαβε είναι σκληρά και άδικα. Ενδεικτικά, με τις δύο διαδοχικές αυξήσεις του φόρου στην αμόλυβδη βενζίνη τον τελευταίο μήνα, η Ελλάδα κατέστη η 3^η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη, ενώ μέχρι τον Φεβρουάριο ήταν στην 20^η θέση.

9^ον. Το μίγμα των μέτρων είναι οικονομικά αναποτελεσματικό. Ο συνδυασμός της αύξησης της έμμεσης φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, «στεγνώνει» την αγορά, «παγώνει» την Οικονομία. Ενδεικτικά, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε στο 2,9% τον Φεβρουάριο, ο υψηλότερος δείκτης τιμών καταναλωτή στην Ευρώπη.

10^ον. Το μίγμα των μέτρων είναι ελλειπές αφού απουσιάζουν οι πρωτοβουλίες τόνωσης της αγοράς. Τα μέτρα της Κυβέρνησης αφαιρούν 16 δισ. ευρώ από την τελική ζήτηση της οικονομίας (περίπου 6,5% του ΑΕΠ) και είναι αδύνατο να αντισταθμιστεί η αρνητική τους επίπτωση στην ανάπτυξη μ’ ένα «ψαλιδισμένο» Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Η Ν.Δ. δεν φέρει ευθύνη για την τρέχουσα κατάσταση της Οικονομίας ή ήταν όλα «καλώς καμωμένα» όπως ουσιαστικά υποστηρίζει ο κ. Αλογοσκούφης;

Κε. Κοτταρίδη, σαφέστατα και οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. φέρουν ευθύνη για την τρέχουσα δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Ευθύνη καθώς δεν τόλμησαν ή αδράνησαν να προωθήσουν τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ειδικά τους καλούς καιρούς.

Ευθύνη καθώς δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τη φοροδιαφυγή και να περιορίσουν τις κρατικές σπατάλες.

Η κριτική όμως που αποδίδει όλα τα προβλήματα της οικονομίας στις πολιτικές της τελευταίας 5ετίας είναι άδικη και υπερβολική.

Πρώτον, διότι οι δημοσιονομικές επιλογές, κυρίως, της δεκαετίας του 1980 επιβαρύνουν, ακόμη και σήμερα, την Ελληνική οικονομία. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, σ’ αυτή τη δεκαετία, το έλλειμμα ήταν, κατά μέσο όρο, 12,9% του ΑΕΠ, οδηγώντας το δημόσιο χρέος σε έκρηξη, από το 22% το 1980 στο 71% το 1990. Η δε αδυναμία εξυπηρέτησης εγγυήσεων του Δημοσίου που δόθηκαν τότε για δάνεια από ΔΕΚΟ και ΟΤΑ (εγγυήσεις της τάξεως του 32% του ΑΕΠ το 1989) διόγκωσε ακόμη περισσότερο το χρέος της επόμενης δεκαετίας.

Και δεύτερον, διότι οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. προχώρησαν σε σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις (ασφαλιστική μεταρρύθμιση, νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΚΟ, ΣΔΙΤ, στρατηγικές οικονομικές συμμαχίες, Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού, ενεργειακές συμφωνίες, φορολογική μεταρρύθμιση, ψηφιακή στρατηγική, Επενδυτικός Νόμος κ.α.), παρά την αρνητική στάση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Έχει δίκιο συνεπώς η Ν.Δ., και ο κ. Αλογοσκούφης, να ζητούν αντικειμενική αξιολόγηση αυτού του έργου.

Συνεπώς τέρμα η συναίνεση;

Σ’ αυτή την κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία, η Ν.Δ. ασκεί, και θα ασκεί, συνετή, συνεπή, υπεύθυνη και δυναμική Αντιπολίτευση.

Έχει αποδείξει ότι συναινεί και στηρίζει την Κυβέρνηση σε επιλογές που διευκολύνουν τη χώρα για την έξοδο από την κρίση (π.χ. αύξηση φορολογίας στα ποτά και στα τσιγάρα, φορολόγηση ειδών πολυτελείας, μείωση κρατικής σπατάλης, υπερψήφιση των περισσοτέρων ρυθμίσεων του τελευταίου «πακέτου» μέτρων κ.α.).

Στηρίζει τις διεθνείς πρωτοβουλίες του κ. Πρωθυπουργού, αναλαμβάνοντας αντίστοιχες με τον Αρχηγό της κ. Σαμαρά.

Καυτηριάζει όμως και εναντιώνεται σε λανθασμένες και άδικες πρωτοβουλίες που «στραγγαλίζουν» την οικονομία (π.χ. αύξηση ΦΠΑ, περικοπή 14^ου μισθού, φορολόγηση καυσίμων).

Καταθέτει και τις δικές της προτάσεις. Προτάσεις για αλλαγή του μίγματος της οικονομικής πολιτικής και για τον εμπλουτισμό της με 23 μέτρα τόνωσης της αγοράς, μέτρα ρεαλιστικά και άμεσα υλοποιήσιμα, μέτρα μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους.

Και θα εξακολουθούμε να πιέζουμε την Κυβέρνηση για την υιοθέτηση αυτών των προτάσεων.

15Μαρ

Συνέντευξη στην εφημερίδα “Η Βραδυνή”

Κύριε Σταϊκούρα είστε Τομεάρχης αρμόδιος για τα Οικονομικά. Πως σχολιάζετε τα οικονομικά μέτρα της Κυβέρνησης;

Κε. Μελισσόπουλε, νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για σκληρά και άδικα μέτρα.

Μέτρα «στραγγαλισμού» της οικονομίας.

Μέτρα με έντονα τα χαρακτηριστικά του ελλείμματος πολιτικής αξιοπιστίας, πολιτικών αντανακλαστικών και οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Έλλειμμα πολιτικής αξιοπιστίας αφού η Κυβέρνηση εγκατέλειψε προεκλογικές υποσχέσεις, μετεκλογικές εξαγγελίες, προγραμματικές θέσεις και πρόσφατες ανακοινώσεις.

Έλλειμμα πολιτικών αντανακλαστικών αφού, αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα. Τα μέτρα όμως επί 5 μήνες κυοφορούνταν, συσκευάζονταν και μεταβάλλονταν προς το δυσμενέστερο για την κοινωνία. Όπως ανέφερε και Υπουργός της σημερινής Κυβέρνησης, όλο αυτό το διάστημα, «μετρολογούσαμε άνευ μέτρων…».

Αν είχαν ληφθεί έγκαιρα τα μέτρα, από τη μείωση και μόνο του κόστους δανεισμού του εφετινού δανειακού προγράμματος θα είχαμε αποφύγει την περικοπή των επιδομάτων.

Ή να το πω διαφορετικά, τα μισά από αυτά τα μέτρα να είχαν ληφθεί τον περασμένο Οκτώβριο θα ήταν ισοδυνάμου οικονομικού αποτελέσματος.

Υπάρχει όμως και έλλειμμα οικονομικής αποτελεσματικότητας. Ο συνδυασμός της αύξησης της έμμεσης φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, οδηγεί σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, «στεγνώνει» την αγορά, παραλύει την ψυχολογία της κοινωνίας και ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις.

Ενδεικτικά να αναφέρω ότι με τις δύο διαδοχικές αυξήσεις κατά 50% του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στην αμόλυβδη βενζίνη τον τελευταίο μήνα, η Ελλάδα κατέστη η 3^η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη (μετά τη Δανία και Ολλανδία), ενώ μέχρι τον Φεβρουάριο ήμασταν στην 20^η θέση.

Κινδυνεύουμε συνεπώς να εγκλωβιστούμε σ’ ένα ανατροφοδοτούμενο καθοδικό υφεσιακό σπιράλ που θα ακυρώνει συνεχώς την αποτελεσματικότητα των μέτρων παρά τις μεγάλες θυσίες στις οποίες υποβάλλεται η κοινωνία και θα κάνει ορατό τον κίνδυνο της λήψης νέων μέτρων.

Και τι προτείνετε;

Τα επώδυνα μέτρα ήταν αναγκαία, όχι όμως με αυτή τη δοσολογία και χωρίς τον εμπλουτισμό τους με αναπτυξιακές ανάσες.

Και αυτό γιατί τα μέτρα της Κυβέρνησης αφαιρούν 16 δισ. ευρώ από την τελική ζήτηση της οικονομίας (περίπου 6,5% του ΑΕΠ) και είναι αδύνατο να αντισταθμιστεί η αρνητική τους επίπτωση στην ανάπτυξη με ένα Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που τελικά θα αυξηθεί μόνο κατά 200 εκατ. ευρώ εφέτος, μετά το πρόσφατο «ψαλίδισμα» κατά 500 εκατ. ευρώ.

Προτείνουμε συνεπώς, και έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, αλλαγή του μίγματος οικονομικής πολιτικής και εμπλουτισμό του με 23 μέτρα τόνωσης της οικονομίας, μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους.

Μέτρα για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό.

Ήδη, τους τελευταίους μήνες, έφυγαν πάνω από 10 δισ. ευρώ από τις κυβερνητικές επιπολαιότητες.

Ενώ τους δύο τομείς, όπου έχουμε εθνικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, δηλαδή τον Τουρισμό και τη Ναυτιλία, ή η Κυβέρνηση τους ξέχασε ή τους υπονόμευσε.

Η Κυβέρνηση δειλά-δειλά άρχισε να υιοθετεί κάποια από τα μέτρα.

Εμείς θα εξακολουθούμε να πιέζουμε την Κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια εικόνα απαξίωσης για το πολιτικό σκηνικό, αλλά κυρίως για τη Ν.Δ. Που οφείλεται αυτό κατά την γνώμη σας;

Σε ότι αφορά την Κυβέρνηση οφείλεται στην έλλειψη αξιοπιστίας μεταξύ των προεκλογικών δεσμεύσεων και των μετεκλογικών πράξεων, στα αντιφατικά μηνύματα που εκπέμπουν τα μέλη της και στη δημιουργία ενός αισθήματος οικονομικού αδιεξόδου στην κοινωνία με αμφίβολη την προοπτική της διαφυγής.

Σε ότι αφορά τη Ν.Δ. οφείλεται, κυρίως, στη συγκυρία, αφού η επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης από την Κυβέρνηση ταυτίζει, αν όχι άδικα σίγουρα υπερβολικά, τη λήψη των σκληρών μέτρων με το πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ., και, εν μέρει, στις εντάσεις και τους ανταγωνισμούς που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια της μακράς εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας.

Ζητούμενο συνεπώς είναι να βρεθεί ο βηματισμός στη Ν.Δ.

Και αυτό εκτιμώ ότι, σταδιακά, γίνεται.

Η Ν.Δ. δεν έχει ευθύνες για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας; Δεν ήταν και αυτός ένας λόγος που έχασε;

Κε. Μελισσόπουλε, σειρά γεγονότων δυσαρέστησαν, πίκραναν, πλήγωσαν ή ακόμη και εξόργισαν τον κόσμο της Παράταξης.

Και φυσικά και φέρει ευθύνες για την τρέχουσα δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Πολλοί παράγοντες όμως επέδρασαν καταλυτικά και σωρευτικά στο οδυνηρό εκλογικό αποτέλεσμα, όπως η ατολμία, μερικές φορές, προώθησης των αναγκαίων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων, η απουσία ανακλαστικών, αρκετές φορές, αντιμετώπισης θεμάτων της καθημερινότητας, οι προσωπικές διαδρομές και προκλητικές συμπεριφορές στελεχών, η «δύσπεπτη» αλήθεια και η «στρατηγική της υπευθυνότητας» για την έξοδο από την κρίση, προσέγγιση που φόβισε το εκλογικό σώμα.

Για όλα αυτά έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας.

Τόσο ο κ. Καραμανλής, όσο και ο κ. Σαμαράς, αλλά και όλοι μας.

Κάνουμε την αυτοκριτική μας για να γίνουμε καλύτεροι, πολύ καλύτεροι…

Σήμερα όμως είναι άλλος ο ρόλος μας και η ευθύνη μας.

Να ασκήσουμε συνετή, συνεπή και δυναμική Αντιπολίτευση και να προσφέρουμε σοβαρή και υπεύθυνη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.

Άλλωστε, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει ήδη δημιουργήσει το δικό της «απόθεμα» λαθών, παραλείψεων και καθυστερήσεων.

Πρόσφατα κατατέθηκε τροπολογία που δίδει υπερεξουσίες στον κ. Πρωθυπουργό, και υπήρξε αντίδραση της Ν.Δ. Τι νομίζετε ότι υποκρύπτει αυτή η τροπολογία και αντιδράσατε;

Πράγματι, η τροπολογία – προσθήκη στην οποία αναφέρεστε καταδεικνύει τα «νέα ήθη» στη λειτουργία της Κυβέρνησης και του Κοινοβουλίου…

Δημιουργεί ερωτηματικά και προβληματισμούς για τις προθέσεις και τα κίνητρα της Κυβέρνησης.

Παρέχει τη δυνατότητα στον Πρωθυπουργό να συγκροτεί επιτροπές και ομάδες εργασίας, οι οποίες θα αντιμετωπίζουν θέματα με κρατικό απόρρητο ή εμπιστευτικό χαρακτήρα.

Θα μπορεί επίσης να προβαίνει ακόμα και σε απευθείας αναθέσεις ανάλογου έργου σε εταιρείες, στα μέλη των οποίων θα καταβάλλεται αμοιβή, το ύψος της οποίας θα καθορίζεται απευθείας από τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Οικονομικών.

Αναρωτιόμαστε τι είδους συμφωνίες καλύπτονται με αυτή την τροπολογία, τι είδους απευθείας αναθέσεις εθνικών ζητημάτων σε ξένες εταιρείες έχει συνομολογήσει η Κυβέρνηση και ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η τροπολογία.

Φυσικά και αντιδράσαμε στην πλήρη νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας, καταγγείλαμε ως απαράδεκτο το περιεχόμενό της και ζητήσαμε την άμεση απόσυρσή της.

14Μαρ

Συνέντευξη στην Εφημερίδα “Μακεδονία”

Πως κρίνετε τα αποτελέσματα των επισκέψεων του κ. Πρωθυπουργού σε ΗΠΑ, Γαλλία και Γερμανία και την πολιτική στήριξη που εξασφάλισε;

Κε. Πλάκα, τα αποτελέσματα των επαφών του κ. Παπανδρέου θα φανούν στην πράξη, στις επόμενες εκδόσεις ελληνικού χρέους.

Τότε θα αποτιμήσουμε την επιθετικότητα των αγορών και θα αξιολογήσουμε την αντίδραση των εταίρων μας.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η πολιτική στήριξη που έλαβε η χώρα μας είναι θετική.

Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι διαφαίνεται διάθεση, σε διεθνές επίπεδο, αντιμετώπισης των κερδοσκόπων και στενότερης παρακολούθησης των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων, ειδικά όταν αυτά μετατρέπονται από προϊόντα ασφάλισης σε εργαλεία κερδοσκοπίας.

Πάντως, όπως φάνηκε από το τελευταίο «πακέτο» μέτρων της Κυβέρνησης, η Ευρωπαϊκή αλληλλεγγύη ήταν υπό όρους και προϋποθέσεις, υπό αυστηρές και επώδυνες δεσμεύσεις.

Η Ν.Δ. είπε πως την ώρα της κρίσης θα δώσει συναίνεση στα μέτρα που θεωρεί αναγκαία ενώ θα στηρίξει και τον κ. Πρωθυπουργό στις διεθνείς του επισκέψεις και επαφές. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα δεν έχει υποστηριχθεί όσο πρέπει από τους εταίρους της στην Ε.Ε.;

Στο πρώτο σκέλος της ερώτησής σας, η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει ότι συναινεί και στηρίζει την Κυβέρνηση σε επιλογές που διευκολύνουν τη χώρα για την έξοδο από την κρίση (π.χ. αύξηση φορολογίας στα ποτά και στα τσιγάρα, φορολόγηση ειδών πολυτελείας, μείωση κρατικής σπατάλης, ρύθμιση χρεών επιχειρήσεων κ.α.).

Στηρίζει και τις πρωτοβουλίες του κ. Πρωθυπουργού σε διεθνές επίπεδο.

Αυτή όμως η υπεύθυνη στάση δεν μεταφράζεται σε συνυπευθυνότητα στη διακυβέρνηση της χώρας, σε χορήγηση «λευκής επιταγής» στην Κυβέρνηση.

Καυτηριάσαμε και εναντιωθήκαμε σε λανθασμένες και άδικες Κυβερνητικές πρωτοβουλίες (π.χ. περικοπή 14^ου μισθού, αύξηση ΦΠΑ, αυξήσεις Ε.Φ.Κ. στα καύσιμα κ.α.). Καταθέσαμε και τις δικές μας προτάσεις. Προτάσεις ρεαλιστικές και άμεσα υλοποιήσιμες.

Ενισχύσαμε και εμείς, και προσωπικά ο Πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Σαμαράς, το εθνικό μέτωπο στο εξωτερικό, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Συνεπώς, η Ν.Δ. καταθέτει αξιόπιστες πολιτικές και επιδεικνύει υπεύθυνες συμπεριφορές.

Στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, η κρίση δημοσίου χρέους που πλήττει τις χώρες της Νότιας Ευρώπης, με «αδύναμο κρίκο» την Ελλάδα όπου και «τεστάρονται» οι αντοχές της ευρωζώνης, έχει αναδείξει δύο βασικές αδυναμίες της.

Η πρώτη αφορά την αποτυχία των μηχανισμών της να επιβάλλει, εγκαίρως, πειθαρχία στη βελτίωση της δημοσιονομικής διαχείρισης των κρατών – μελών της.

Η δεύτερη σχετίζεται με την απουσία θεσμών και πολιτικών κοινοτικής αλληλλεγγύης για την αντιμετώπιση κρίσεων.

Συνεπώς, η Ευρώπη δεν άργησε να υποστηρίξει την Ελλάδα, απλά δεν είχε, κακώς βέβαια, τους μηχανισμούς για να το κάνει.

Σήμερα φαίνεται ότι δημιουργείται αυτή η δυνατότητα, είτε βραχυπρόθεσμα (μέσω αγοράς ομολόγων ή παροχής εγγυήσεων από πιστωτικά ιδρύματα κρατών – μελών της ευρωζώνης) είτε μακροπρόθεσμα (με τη δημιουργία και λειτουργία ως «δανειστή ύστατης καταφυγής» ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου).

Προεκλογικά είχατε μιλήσει και εσείς για την ανάγκη λήψης σκληρών μέτρων στην οικονομία. Τι διαφορετικό θα μπορούσε να γίνει;

Κε. Πλάκα, πράγματι η Νέα Δημοκρατία είχε καταθέσει, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, δέσμη επώδυνων μέτρων για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Η κριτική μας συνεπώς σήμερα εδράζεται σε δύο άξονες:

1^ος. Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και δεν θα τα επέβαλλαν κοινοτικοί «επόπτες». Η Κυβέρνηση όμως του ΠΑΣΟΚ, επί 5 μήνες, είχε υποκαταστήσει την άσκηση πολιτικής με ρητορική. Αν είχαν ληφθεί έγκαιρα τα μέτρα, από τη μείωση και μόνο του κόστους δανεισμού του εφετινού προγράμματος θα είχαμε αποφύγει την περικοπή των επιδομάτων.

2^ος. Τα μέτρα πράγματι ήταν αναγκαία, όχι όμως αυτά τα μέτρα «στραγγαλισμού» της οικονομίας. Ο συνδυασμός της αύξησης της έμμεσης φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, οδηγεί σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, παραλύει την ψυχολογία της αγοράς και ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις.

Προτείνουμε, και έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, αλλαγή του μίγματος οικονομικής πολιτικής και εμπλουτισμό του με 23 μέτρα τόνωσης της οικονομίας, μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους.

Ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στις ευθύνες της Ν.Δ. Ποιόν βαραίνουν αυτές οι ευθύνες και σε ποια περίοδο τις προσδιορίζετε; Πότε τις εντοπίζετε και τι έφταιξε και από την έξοδο της δημοσιονομικής επιτήρησης το 2007 οδηγήθηκε η χώρα στο έλλειμμα 12.7%;

Καταρχήν το έλλειμμα στο οποίο αναφέρεστε είναι «φουσκωμένο».

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε, με χρήση «δημιουργικής λογιστικής», να ακυρώσει αποφάσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης της Ν.Δ. (π.χ. ρύθμιση ημιυπαίθριων χώρων) και να προχωρήσει σε λογιστικές ακροβασίες επιζήμιες για τη χώρα (π.χ. εγγραφή στο προηγούμενο έτος μη-επαναλαμβανόμενων δαπανών).

Όλα αυτά τα έχουμε καταθέσει αναλυτικά και κατά τη διάρκεια της συζήτησης του Προϋπολογισμού, και αναγνωρίζονται και από τα αρμόδια Όργανα την Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Όμως, σαφέστατα και οι Κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας φέρουν ευθύνες για την τρέχουσα δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Ευθύνες καθώς δεν τόλμησαν ή αδράνησαν να προωθήσουν τις αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, ειδικά τους καλούς καιρούς.

Ευθύνες καθώς δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τη φοροδιαφυγή και να περιορίσουν τις κρατικές σπατάλες.

Ακόμη όμως και εκεί όπου τόλμησαν, και έχουν να επιδείξουν ουσιαστικό έργο, βρήκαν απέναντί τους το ΠΑΣΟΚ (πρώτη φάση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΚΟ, στρατηγικές οικονομικές συμμαχίες, Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού, ενεργειακές συμφωνίες, συνταγματική αναθεώρηση κ.α.).

Τακτική και νοοτροπία επιζήμια για τη χώρα και η οποία δεν ακολουθείται από τη σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Κάνουμε συνεπώς την αυτοκριτική μας για να γίνουμε καλύτεροι, πολύ καλύτεροι.

Και ασκούμε συνετή, συνεπή και δυναμική Αντιπολίτευση.

Άλλωστε, ήδη η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει δημιουργήσει ήδη το δικό της «απόθεμα» λαθών, παραλείψεων και καθυστερήσεων.

Μετά και το θέμα με την επίσκεψη της κας. Μπακογιάννη στην Κύπρο αλλά και τη συνέντευξή της βλέπετε εφικτή και κοντινή μια συνεργασία Σαμαρά – Μπακογιάννη ή η ενότητα είναι εύθραυστη;

Τα ίδια τα μέλη της Ν.Δ. που συμμετείχαν αυθόρμητα και μαζικά στη διαδικασία ανάδειξης του νέου Προέδρου της και στην έναρξη της Προσυνεδριακής Διαδικασίας αποτελούν τον καλύτερο εγγυητή της ενότητας της παράταξης.

Ο κ. Σαμαράς έχει άλλωστε δηλώσει ότι επιθυμεί να έχει πλήρη συμπόρευση και αρμονική και γόνιμη συνεργασία με όλα τα στελέχη του Κόμματος.

Σε κάθε περίπτωση η κοινωνία παρακολουθεί, κρίνει και αξιολογεί το λόγο, τις πρακτικές, τις συμπεριφορές όλων μας.

Απαιτεί υπεύθυνη στάση, διατύπωση πειστικού και συγκροτημένου πολιτικού λόγου, ενιαία φωνή και δράση.

Σε αυτή τη νέα προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς, αλλά δεν χωρούν και προσωπικές στρατηγικές.