Μήνας: Ιούνιος 2018

Δευτερολογία στις Επιτροπές της Βουλής για τα Άρθρα του Πολυνομοσχεδίου (video) | 12.6.2018

 

Δευτερολογία στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής κατά τη συζήτηση επί των Άρθρων του Πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης

 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Άκουσα χθες τον κ. Τσακαλώτο να υποστηρίζει ότι «δεν πουλάει φούμαρα».

Δηλαδή, δεν «πουλάει» αερολογίες, κενολογίες, υποσχέσεις άνευ ουσίας και μη υλοποιήσιμες.

Και το υποστηρίζει αυτό:

  • Ο Υπουργός ο οποίος δεσμεύθηκε ότι θα παραιτηθεί αν προχωρούσε σε οποιαδήποτε περικοπή αφορολόγητου, και σήμερα το «κόβει» για 2η φορά, μάλιστα κατά 35%, πλήττοντας τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, και παραμένει στη θέση του.
  • Ο Υπουργός ο οποίος δήλωνε ότι η Κυβέρνηση δεν πρόκειται να νομοθετήσει εκ των προτέρων μέτρα για μετά το 2018, και τελικά προ-νομοθέτησε μέτρα ύψους 5,1 δισ. ευρώ για το 2019 και το 2020.
  • Ο Υπουργός ο οποίος υποστήριζε ότι η πολιτική του έχει κοινωνικό πρόσημο, και σήμερα προβλέπει πρόσθετες περικοπές τριών κυρίων συντάξεων και μίας επικουρικής σύνταξης, από 1.1.2019.
  • Ο Υπουργός ο οποίος επαιρόταν ότι η οικονομία θα αναπτυσσόταν με ρυθμό 2,7% το 2017, και τελικά έπεσε έξω σε ποσοστό 55%.
  • Ο Υπουργός ο οποίος υποστήριζε, μέχρι πρόσφατα, ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αποτελεί προτεραιότητα για τη χώρα, και σήμερα η χώρα παραμένει απούσα από το πρόγραμμα.
  • Ο Υπουργός ο οποίος υποστήριζε ότι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα δεν βγαίνουν από οικονομικής και κοινωνικής άποψης, και σήμερα τα υπερασπίζεται και τα θέτει και ως στόχους.
  • Ο Υπουργός ο οποίος υπόσχεται «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια, αλλά συμφωνεί σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας.

Τελικά ο κ. Τσακαλώτος «πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Θα περίμενα ο κ. Υπουργός να είναι προσγειωμένος στην πραγματικότητα, σε επαφή με την αλήθεια και πιο προσεκτικός στις διατυπώσεις του, ειδικά όταν οι διαχρονικές θέσεις του κυριαρχούνται από καραμπινάτες αντιφάσεις και κυβιστήσεις.

Θα μου πείτε βέβαια ότι έχω υψηλές προσδοκίες από έναν Υπουργό και μία Κυβέρνηση για τον οποίους, όπως έχω υποστηρίξει και άλλη φορά σε αυτή την αίθουσα, τα ιδεολογικά και πολιτικά GPS, όλων των τύπων, δεν τους πιάνουν πουθενά.

Όλα για την εξουσία, όλα για την καρέκλα.

Επί των άρθρων τώρα, στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο, η Κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι:

  • θα περικοπούν οι κύριες συντάξεις από το 2019,
  • θα περικοπεί η προσωπική διαφορά στις επικουρικές συντάξεις από το 2019,
  • θα αυξηθούν, ακόμη περισσότερο, οι ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών από το 2019,
  • θα περικοπεί κατά 35% το αφορολόγητο όριο από το 2020,
  • θα διατηρηθούν τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, τουλάχιστον για μία πενταετία.

Η Κυβέρνηση, με τον οικονομικό προγραμματισμό της, κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και περισσότερους.

Και αδυνατεί να επιτύχει την αναγκαία για τη χώρα, υψηλή και διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη.

Σε άλλες διατάξεις, η Κυβέρνηση επιβεβαιώνει ότι:

  • δεν μπορεί να δημιουργήσει ευέλικτα και λειτουργικά διοικητικά σχήματα για να προχωρήσουν εμβληματικές επενδύσεις, όπως είναι η επένδυση στο Ελληνικό,
  • δεν διαθέτει ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης του υψηλού και διευρυμένου ιδιωτικού χρέους,
  • επανανομοθετεί, και μάλιστα με δυσμενέστερους όρους, παλαιότερους νόμους, εξαπατώντας – για ακόμη μια φορά – το σύνολο των εργαζομένων,
  • αδυνατεί να λάβει διαρθρωτικά μέτρα που θα εξορθολογήσουν τη φαρμακευτική δαπάνη,
  • βάζει υποθήκη και ενεχυριάζει τη δημόσια περιουσία της χώρας,
  • μετατρέπει τη διαχείριση ταμειακής ρευστότητας σε αναγκαστικό εσωτερικό δανεισμό.

Υπενθυμίζω ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, από τις αρχές του 2014, έβαλε τις βάσεις για τη διεύρυνση των δυνατοτήτων του Δημοσίου να αντλεί και να διαχειρίζεται ταμειακά διαθέσιμα, που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτα σε εμπορικές τράπεζες και στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Όμως με το σημερινό Πολυνομοσχέδιο, όπως υποστήριξαν όλοι οι φορείς κατά την ακρόασή τους, περνάμε στο άλλο άκρο.

Επιχειρείται μία σαρωτική  παρέμβαση σε αυτό το πεδίο.

Σχεδόν σε όλο το εύρος των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Με υποχρεωτικότητα.

Με κυρώσεις και ποινές μη συμμόρφωσης.

Επιβεβαιώνεται όμως ότι πρόθεση της Κυβέρνησης δεν είναι ο εξορθολογισμός και η μεταρρύθμιση του πλαισίου ταμειακής διαχείρισης. Άλλωστε σε αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ, ως Αντιπολίτευση, ήταν αντίθετος.

Αντίθετα, πρόθεσή της Κυβέρνησης είναι η υποστήριξη της αυταπάτης της.

Το 2015, ήταν η αυταπάτη «της ηρωικής διαπραγμάτευσης» και η απελπισία να βρει πόρους για να καλύψει τις ταμειακές ανάγκες της χώρας.

Σήμερα είναι η αυταπάτη της «καθαρής εξόδου» και η δημιουργία ταμειακού αποθέματος.

Αγνοώντας τους κινδύνους για τους φορείς, για το τραπεζικό σύστημα, για την οικονομία συνολικά.

Τέλος, 2 ακόμη επισημάνσεις:

1η Επισήμανση: Άκουσα συναδέλφους να υποστηρίζουν ότι για πρώτη φορά επίκειται κάτι ουσιαστικό για τη ρύθμιση του χρέους.

Λησμονώντας τη διπλή αναδιάρθρωσή του το 2012, με την οποία μειώθηκε το ύψος και βελτιώθηκε το «προφίλ» του χρέους.

Απόδειξη αυτού, όπως καταγράφεται και στο Πολυνομοσχέδιο, είναι οι τόκοι που σήμερα ως χώρα καταβάλλουμε να είναι περίπου οι μισοί αυτών που πληρώναμε πριν κάποια χρόνια.

Με αποτέλεσμα, στην ανάλυση βιωσιμότητας χρέους, τον Ιούνιο του 2015, το ΔΝΤ να υποστηρίζει ότι το χρέος είχε μπει σε «μονοπάτι βιωσιμότητας» από τον Μάιο του 2014.

Όμως, στην τελευταία ανάλυση βιωσιμότητας χρέους, τον Ιούλιο του 2017, το ΔΝΤ χαρακτηρίζει το χρέος ως «εξαιρετικά μη βιώσιμο».

Συνεπώς, οι παρεμβάσεις στο χρέος είναι σήμερα αναγκαίες μετά την επιβάρυνσή του την τελευταία τριετία, στηριζόμενες στις αποφάσεις του 2012, οι οποίες δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί με ευθύνη εταίρων και δανειστών.

Ζητούμε αυτές οι παρεμβάσεις να είναι καθαρές, ποσοτικοποιημένες και αυτόματες.

2η Επισήμανση: Άκουσα συναδέλφους να υποστηρίζουν ότι η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει την συνέχιση των μνημονίων, μέσω προληπτικής γραμμής στήριξης.

Η αλήθεια είναι ότι η Νέα Δημοκρατία επιθυμεί την καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια και τη χρηματοδότηση της χώρας με χαμηλό κόστος δανεισμού.

Όμως, η καθαρή έξοδος δεν είναι εφικτή.

Και αυτό γιατί, σε αντιδιαστολή με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη που βγήκαν «καθαρά» από τα μνημόνια, η Κυβέρνηση:

  • έχει ήδη ψηφίσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος,
  • έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018,
  • έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα,
  • έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των παρεμβάσεων για το χρέος να γίνει μετά το καλοκαίρι και στο βαθμό που αυτό κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσμούς, ενώ
  • έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας, ο οποίος συνοδεύεται από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.

Αλλά δυστυχώς και το χαμηλό κόστος δανεισμού δεν είναι εξασφαλισμένο.

Εάν υπήρχε Κυβερνητική αξιοπιστία, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, εάν είχαν αναληφθεί ήδη πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε τα επιτόκια δανεισμού, με δεδομένο το ευνοϊκότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον και την υψηλή διαθέσιμη ρευστότητα, θα ήταν ήδη χαμηλότερα και λογικά.

Για αυτούς τους λόγους επιβεβαιώνεται ότι οι μνημονιακές πολιτικές συνεχίζουν και «αυγατίζουν» μετά το καλοκαίρι, χωρίς όμως κάποια πρόβλεψη χρηματοδότησης.

Και από το «λεφτά χωρίς Μνημόνιο» καταλήξαμε στο «ένα ακόμη Μνημόνιο, το 4ο Μνημόνιο, χωρίς χρηματοδότηση».

 

Δείτε εδώ την Απάντηση του κ. Σταϊκούρα στον κ. Δρίτσα:

 

Δείτε εδώ την αντιπαράθεση με την Υπουργό κ. Παπανάτσιου:

 

2018.6.12 ΔΤ – Δευτερολογία στις Επιτροπές για τα Άρθρα του Πολυνομοσχεδίου

Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στο ραδιοφωνικό σταθμό “Alpha 98,9” | 12.6.2018

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:

Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στο “Ραδιόφωνο 24/7 88,6 FM” | 11.6.2018

Μπορείτε να ακούσετε την συνέντευξη εδώ:

Oμιλία στο 17ο Ετήσιο Συνέδριο Healthworld “Η υγεία στη μετά – μνημόνιο εποχή” | 11.6.2018

Δελτίο Τύπου

 

Αθήνα, 11.06.2018

 

Ομιλία στο 17ο Ετήσιο Συνέδριο Healthworld του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου  «Η Υγεία στη Μετά-Μνημόνιο Εποχή»

 

Θέλω να ευχαριστήσω το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο για την πρόσκλησή του να συμμετάσχω στο Συνέδριο και να καταθέσω ορισμένες σκέψεις για το κρίσιμης σημασίας, πολυδιάστατο πεδίο της Υγείας.

Κυρίες και Κύριοι,

Η δομή και λειτουργία τόσο του συστήματος παροχής υγειονομικών υπηρεσιών, όσο και των υποσυστημάτων αυτού, όπως είναι ο κλάδος του φαρμάκου, συνιστά βασικό ζήτημα που απασχολεί, παγκοσμίως, τις σύγχρονες κοινωνίες.

Αυτό είναι λογικό αφού έχει αποδειχθεί, τόσο στο πεδίο της επιστήμης όσο και στο πεδίο του πραγματικού κόσμου, ότι επηρεάζει τα δημόσια οικονομικά, την απασχόληση, το ρυθμό παραγωγής πλούτου και την ευημερία των πολιτών.

Οι παράγοντες και οι μεταξύ τους αιτιώδεις σχέσεις που υπεισέρχονται στα εθνικά συστήματα υγείας είναι πολλοί και πολλές.

Είναι ενδογενείς και εξωγενείς και συναρτώνται με το πολιτισμικό, το αξιακό, το επιστημονικό, το κοινωνικό και το οικονομικό πλαίσιο.

Η ασυμμετρία πληροφόρησης μεταξύ «εντολέα» και «εντολοδόχου», δηλαδή μεταξύ ιατρού και ασθενούς, τα προβλήματα προσφοράς και ζήτησης ιατρικών προϊόντων και υπηρεσιών, η ακριβή ιατρική τεχνολογία, η ανάγκη αντιμετώπισης της εισοδηματικής ανισότητας, η ανάγκη παροχής κοινωνικών αγαθών υγειονομικής περίθαλψης στους ανασφάλιστους πολίτες, η αντιμετώπιση μαζικών και μεταδοτικών ασθενειών και η προληπτική αντιμετώπιση ασθενειών, είναι μερικές μόνο από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα τα συστήματα υγείας.

Εκτός όμως αυτών των – σε παγκόσμια κλίμακα – προκλήσεων, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στη χώρα μας ο τομέας της υγείας παρουσιάζει, διαχρονικά, σημαντικά προβλήματα.

Προβλήματα που συσσωρεύονταν.

Προβλήματα που επιβαρύνθηκαν από κοινωνικούς παράγοντες, όπως είναι η αύξηση των περιστατικών χρόνιων νοσημάτων, η εμφάνιση νέων ασθενειών, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η  γήρανση του πληθυσμού και η αύξηση του ποσοστού των οικονομικών μεταναστών.

Τούτων δοθέντων, και μέσα σε πιεστικές δημοσιονομικές συνθήκες, ήταν αναγκαία η καταβολή κάθε δυνατής προσπάθειας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στο χώρο της υγείας, σε ένα πλαίσιο εξισορρόπησης μεταξύ των δύο βασικών αναγκών: της ανάγκης εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών υγείας και της ανάγκης πρόσβασης των πολιτών σε ποιοτικές παροχές υγείας.

Κυρίες και Κύριοι,

Είναι γεγονός ότι τα προηγούμενα χρόνια αναλήφθηκαν σημαντικές πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση ενός συστήματος υγείας που θα εδράζεται στις αρχές της οικονομικής αποδοτικότητας, της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, της διασφάλισης της ποιότητας και της εξασφάλισης ίσης και καθολικής πρόσβασης στις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Με διαρθρωτικές παρεμβάσεις, όπως είναι, μεταξύ άλλων:

  • Η αναμόρφωση και ενίσχυση του πλαισίου των κανόνων δημοσιονομικής διαχείρισης και εποπτείας και η βελτίωση του συστήματος δημοσιονομικών ελέγχων, και στον χώρο της υγείας.
  • Η υποχρεωτική λειτουργία του Μητρώου Δεσμεύσεων, για το σύνολο των φορέων υγείας από το 2012, έτσι ώστε, πριν από την ανάληψη οποιασδήποτε υποχρέωσης, να δεσμεύονται οι αναγκαίες πιστώσεις του Προϋπολογισμού του κάθε φορέα.
  • Η ενεργοποίηση μηχανισμών παρακολούθησης των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, και στον χώρο της υγείας.
  • Η εφαρμογή εσωτερικών ελέγχων στο σύνολο των δομών του Υπουργείου Υγείας.
  • Ο εκσυγχρονισμός και η υιοθέτηση αυστηρότερων διαδικασιών ελέγχου των οικονομικών δεδομένων των νοσοκομειακών μονάδων, με την προώθηση συστημάτων μηχανογράφησης και διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.
  • Η αναμόρφωση του συστήματος προμηθειών στο υγειονομικό σύστημα, μέσω της θεσμοθέτησης της διενέργειας διαγωνισμών για την προμήθεια υγειονομικού υλικού σε κεντρικό επίπεδο.
  • Ο εξορθολογισμός της χρηματοδότησης των νοσοκομείων με την εισαγωγή κλειστών ενοποιημένων νοσηλίων.
  • Η θεσμική καθιέρωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, σε όλο το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και στους δρώντες αυτού.
  • Η θέσπιση ορίων για τον περιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης, μέσω της έκτακτης και προσωρινής εφαρμογής των μηχανισμών «clawback» και «rebate», η οποία βέβαια σήμερα έχει αποκτήσει μονιμότερα χαρακτηριστικά.
  • Η ενοποίηση των κλάδων υγείας των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης με τη θέσπιση του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος, μετά από τις αρχικές οργανωτικές δυσκολίες και δυσλειτουργίες, μετατράπηκε από πάροχο σε αγοραστή υπηρεσιών και προϊόντων υγείας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εναρμόνιση και στον καθορισμό ενιαίων εισφορών και παροχών.
  • Η εκπόνηση και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, και στον χώρο της υγείας.
  • Η διευκόλυνση της πρόσβασης των ανασφάλιστων πολιτών, από το 2014, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη, λαμβάνοντας μέριμνα και για την παροχή φαρμακευτικής κάλυψης.

Τα αποτελέσματα αυτών των παρεμβάσεων έγιναν, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ορατά.

Η δημόσια δαπάνη για την υγεία περιορίστηκε σημαντικά, με τις μεγαλύτερες περικοπές να υφίστανται τα ιατρικά προϊόντα και τα φάρμακα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 2010-2016, η συνολική χρηματοδότηση για δαπάνες υγείας μειώθηκε κατά 32% (όσο και η φαρμακευτική δαπάνη μέχρι το 2017), με τη δημόσια χρηματοδότηση να παρουσιάζει μείωση κατά 43%.

Όμως η πλήρης αλήθεια είναι ότι σημαντικό μέρος από τη μείωση της δημόσιας δαπάνης μετατοπίστηκε στους ιδιώτες, με την ιδιωτική δαπάνη να αποτελεί, το 2016, το 41% της συνολικής.

Κυρίες και Κύριοι,

Αυτός ο περιορισμός της δημόσιας δαπάνης ήταν μεν απαραίτητος, διόγκωσε όμως θέματα ανεπάρκειας, ανισοκατανομής και ανισότητας υλικών, οικονομικών και ανθρώπινων πόρων.

Με την σημερινή Κυβέρνηση να συμβάλλει, με πράξεις και παραλείψεις της, εξαιτίας ανικανότητας και αβελτηρίας, προς αυτή την κατεύθυνση.

Κάποια από αυτά καλύπτονται από το υψηλό αίσθημα ευθύνης του ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού του συστήματος υγείας της χώρας.

Ενώ και η συμμετοχή των ιδιωτών καθίσταται μη βιώσιμη σε ένα περιβάλλον μακροχρόνιας ανεργίας και υπερφορολόγησης, που έχει οδηγήσει στη δραματική μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός τους.

Συνεπώς, με δεδομένο ότι η χώρα μας θα εξακολουθεί να λειτουργεί σε περιβάλλον αυστηρών δημοσιονομικών περιορισμών και μεγάλων προκλήσεων και μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, θα πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος παροχής υπηρεσιών υγείας.

Ένα σύστημα υγείας που θα αξιοποιεί με ποιοτικό, αποδοτικό, παραγωγικό και αποτελεσματικό τρόπο τους διαθέσιμους πόρους και θα διασφαλίζει τόσο τη βιωσιμότητα του υγειονομικού συστήματος όσο και την καλύτερη πρόσβαση της κοινωνίας σε υπηρεσίες υγείας.

Ενώ παράλληλα θα πρέπει να αξιοποιηθούν όλες οι δυνατότητες του κλάδου, με στόχο τη διεύρυνση της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας.

Προς αυτή την κατεύθυνση η Νέα Δημοκρατία έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες διαρκώς εμπλουτίζει και επικαιροποιεί, όπως είναι:

1ον. Η αναγκαιότητα λειτουργίας του συστήματος με συγκεκριμένους στόχους και αυστηρούς ελέγχους, προκειμένου η απόδοση και η αξία των παρεχόμενων υπηρεσιών να είναι μετρήσιμες.

Απαιτείται η ενίσχυση της αξιολόγησης των μονάδων υγείας και η εισαγωγή κινήτρων και αντικινήτρων που θα εξασφαλιστούν καλύτερες υπηρεσίες για όλους του πολίτες.

2ον. Η ενδυνάμωση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, συμβάλλοντας καθοριστικά τόσο στη βελτίωση της πρόσβασης των πολιτών σε υπηρεσίες υγείας, όσο και στην αποσυμφόρηση της λειτουργίας της δευτεροβάθμιας και νοσοκομειακής φροντίδας υγείας.

3ον. Η εισαγωγή επαγγελματικού μάνατζμεντ στα νοσοκομεία με την προώθηση σύγχρονων διοικητικών μεθόδων, αξιοκρατικών διαδικασιών και συνθηκών διοικητικής ευελιξίας, με παράλληλο αυστηρό πλαίσιο λογοδοσίας, υποχρεώσεων και πρακτικών αξιολόγησης.

4ον. Η αξιοποίηση της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας και των πληροφοριακών συστημάτων για τη βελτίωση και την επίσπευση των διαδικασιών διάγνωσης και περίθαλψης των ασθενών και τη διευκόλυνση της πρόσβασής τους σε υπηρεσίες υγείας.

5ον. Η θέσπιση ατομικού ηλεκτρονικού φακέλου ασθενούς, διασφαλίζοντας τη συνέχεια, τον συντονισμό και την αποτελεσματικότητα της υγειονομικής φροντίδας.

6ον. Η αξιοποίηση των υφιστάμενων εργαλείων για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, τα οποία παραμένουν ανενεργά και η εισαγωγή δεσμευτικών θεραπευτικών πρωτοκόλλων με γνώμονα την ορθή ιατρική πρακτική προς όφελος τόσο του ασθενούς όσο και του Κράτους.

7ον. Η συστηματική έμφαση στην προληπτική ιατρική, εστιάζοντας στην ανάπτυξη προγραμμάτων προληπτικών εξετάσεων σε εθνικό επίπεδο, σε μία λογική προσυμπτωματικού ελέγχου βάσει των διεθνών επιστημονικών πρωτοκόλλων για την έγκαιρη διάγνωση ασθενειών, ώστε να συρρικνωθεί η ζήτηση για μία σειρά υπηρεσίες και προϊόντα υγειονομικής φροντίδας.

8ον. Η υλοποίηση του θεσμού του οικογενειακού γιατρού, τον οποίο θα επιλέγει ο κάθε πολίτης και ο οποίος θα βοηθάει αποφασιστικά στην πρόληψη, στην έγκαιρη διάγνωση, στη θεραπεία και στην παραπομπή – όταν υπάρχει ανάγκη – σε εξειδικευμένους γιατρούς.

9ον. Η κατ’ οίκον διανομή φαρμάκων για συγκεκριμένες ομάδες ασθενών και η πραγματοποίηση ραντεβού με γιατρούς του ΕΟΠΥΥ εντός 24 ωρών για ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού μέσω της υιοθέτησης του βρετανικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο ένα ποσοστό των ημερήσιων ραντεβού κάθε γιατρού αφορά αυτές τις ομάδες πληθυσμού.

10ον. Η επέκταση της διάρκειας των επαναλαμβανόμενων συνταγών για τους χρονίως πάσχοντες, ώστε να μειώνεται η ταλαιπωρία τους για τη χορήγηση νέας συνταγής και να μην απασχολούνται οι γιατροί με κάτι που δεν χρειάζεται.

11ον. Η εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τους παρόχους υπηρεσιών υγείας, οι οποίες σήμερα υπερβαίνουν τα 1,75 δισ. ευρώ.

12ον. Η πραγματοποίηση προσλήψεων στο χώρο της υγείας, με προτεραιότητα στις προσλήψεις νοσηλευτών που θα καλύψουν τις μεγάλες σημερινές ελλείψεις.

13ον. Η αύξηση των δαπανών για έρευνα και ανάπτυξη και η επιτάχυνση των διαδικασιών για την έναρξη και υλοποίηση κλινικών μελετών στη χώρα μας.

Μελέτες που θα έχουν πολλαπλά οφέλη τόσο για την πρώϊμη πρόσβαση των ασθενών σε νέες καινοτόμες θεραπείες, όσο και για το ίδιο το Κράτος ως μια νέα πηγή εισροής κεφαλαίων και επενδύσεων, καθώς και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

Επίσης, η αύξηση των πατεντών και η δημιουργία δικτύων στενής συνεργασίας με ερευνητικά κέντρα των Πανεπιστημίων στις εταιρείες που σχετίζονται με τον χώρο της υγείας.

14ον.  Η χάραξη στρατηγικής που θα καταστήσει τη χώρα μας ελκυστικό διεθνή προορισμό ιατρικού τουρισμού.

Ιατρικός τουρισμός που μπορεί να παρέχει υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, να συμβάλλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και να προωθήσει την ανάπτυξη της εγχώριας αγοράς ιατρικών υπηρεσιών.

Κυρίες και Κύριοι,

Κλείνοντας, θέλω  να καταθέσω την πεποίθησή μου ότι η χώρα μας διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις, ιστορικές, περιβαλλοντικές, γεωγραφικές και πρωτίστως επιστημονικές, για να καταστεί κέντρο παροχής υψηλής ποιότητας ιατρικών υπηρεσιών για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό βεβαίως με πανεπιστημιακά ιδρύματα, κρατικά και μη κρατικά, υψηλής ποιότητας.

Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει.

Ζητείται όραμα, στρατηγικό σχέδιο και προ παντός πίστη στις δυνατότητες και την προοπτική της πατρίδας και των πολιτών της.

Ο βαθμός επιτυχίας αυτού του μείζονος εθνικού στόχου εξαρτάται από εμάς.

 

2018.6.11 ΔT – Ομιλία σε Συνέδριο για την Υγεία

Ομιλία στις Επιτροπές της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο (video) | 11.6.2018

Δελτίο Τύπου

 

Αθήνα, 11.06.2018

 

Ομιλία στη κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής κατά τη συζήτηση του Πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης

 

 

 

 

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συζητούμε σήμερα, και πάλι σε πιεστικές χρονικά συνθήκες, ένα ακόμη «αριστερό» Πολυνομοσχέδιο.

Αυτή τη φορά για την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης του 3ου Μνημονίου.

Του αχρείαστου Μνημονίου που φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα των κ. Τσίπρα και Καμμένου.

Του πιο επώδυνου Μνημονίου, κυρίως για τα πιο αδύναμα εισοδηματικά στρώματα, από την πιο μνημονιακή Κυβέρνηση.

Η παρούσα συζήτηση διεξάγεται σε ένα βεβαρημένο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον.

Εσωτερικό, που βρίσκει την οικονομία ασταθή, την κοινωνία ανασφαλή και τη χώρα εκτεθειμένη σε κινδύνους, με πιθανές βαριές εθνικές υποχωρήσεις.

Και εξωτερικό, που χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αβεβαιότητα σε ευρωπαϊκό και περιφερειακό επίπεδο.

Σε αυτό το περιβάλλον, η Κυβέρνηση γράφει τον επίλογο της τελευταίας έκδοσης, αφού πλέον δεν «πουλάει», του περί πολιτικής υποκρισίας βιβλίου με τίτλο: «Πώς να διαλαλείς και να πράττεις τα πάντα, για να κερδίζεις λίγο χρόνο παραμονής στην εξουσία».

Ειδικότερα, στις σελίδες του Πολυνομοσχεδίου, ξεδιπλώνονται οι νέες κυβερνητικές δήθεν αυταπάτες, στην ουσία όμως τα νέα κυβερνητικά ψέματα.

Συγκεκριμένα:

1ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι η χώρα, με την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης, θα οδηγηθεί στην «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια.

Η αλήθεια όμως είναι ότι το μόνο που ολοκληρώνεται το καλοκαίρι είναι η χρηματοδότηση της χώρας από τα προγράμματα.

Αντιθέτως, οι μνημονιακές πολιτικές θα συνεχιστούν και θα επεκταθούν τα πολλά επόμενα χρόνια.

Όπως άλλωστε καταγράφει και το επικαιροποιημένο μνημόνιο, το οποίο συστηματικά αποφεύγει η Κυβέρνηση να καταθέσει στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

Και αυτό γιατί, σε αντιδιαστολή με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη που βγήκαν «καθαρά» από τα μνημόνια, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ:

  • έχει ήδη ψηφίσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος,
  • έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018,
  • έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα,
  • έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των παρεμβάσεων για το χρέος να γίνει μετά το καλοκαίρι και στο βαθμό που αυτό κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσμούς, ενώ
  • έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας, ο οποίος συνοδεύεται από αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις.

Συνεπώς, 1ο Συμπέρασμα: Η επιθυμητή «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια, με ευθύνη της Κυβέρνησης, σήμερα δεν είναι εφικτή.

2ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι η ελληνική οικονομία επιτυγχάνει τους στόχους που έχουν τεθεί.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η οικονομία, σε πολλά θεμελιώδη μεγέθη της, προσπαθεί να φτάσει το σημείο στο οποίο ήταν το 2014. Από τότε:

  • Το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών έχει συρρικνωθεί, εξαιτίας των διαδοχικών μέτρων λιτότητας την τελευταία τριετία, ύψους 9,5 δισ. ευρώ.
  • Το ιδιωτικό χρέος προς τις εφορίες και τα ασφαλιστικά ταμεία έχει αυξηθεί κατά 57% από το τέλος του 2014.
  • Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας έχει υποχωρήσει.
  • Η μακροχρόνια ανεργία ως ποσοστό της συνολικής ανεργίας έχει διογκωθεί.
  • Οι ευέλικτες μορφές εργασίας έχουν διευρυνθεί.
  • Οι καταθέσεις των πολιτών έχουν μειωθεί.
  • Το ονομαστικό ΑΕΠ της χώρας δεν έχει φτάσει ακόμη το ύψος του 2014.
  • Το χρέος ως απόλυτος αριθμός διογκώνεται.
  • Κεφαλαιακοί περιορισμοί, που επιβλήθηκαν το 2015, εξακολουθούν να υφίστανται.
  • Και η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης έχει καταρρεύσει.

Συνεπώς, 2ο Συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών αδυνατεί να επαναφέρει την κανονικότητα στη χώρα.

3ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν νέα μέτρα.

Η αλήθεια είναι ότι τα νέα μέτρα του κατ’ ουσίαν 4ου Μνημονίου, για την περίοδο μετά το 2018, επαναλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο.

Συγκεκριμένα:

  • Θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις από το 2019.
  • Θα περικοπεί η προσωπική διαφορά στις επικουρικές συντάξεις από το 2019.
  • Θα αυξηθούν, ακόμη περισσότερο, οι ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών από το 2019.
  • Διατηρείται ο συνολικός ΕΝΦΙΑ στα ίδια επίπεδα, αναμένεται όμως να υπάρξει αύξηση του φόρου ακίνητης περιουσίας για τις λαϊκές συνοικίες, τα λαϊκά στρώματα και τα χαμηλά εισοδήματα.
  • Θα περικοπεί κατά 35% το αφορολόγητο όριο από το 2020.

Υπενθυμίζεται ότι πρόκειται για την 2η επί της σημερινής Κυβέρνησης μείωση του αφορολόγητου.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι πριν την 1η μείωση, ο Υπουργός Οικονομικών είχε απειλήσει με παραίτηση αν αυτή υλοποιείτο.

Και σήμερα, έχοντας πλέον εθιστεί στις περικοπές, προχωράει σε ακόμη μεγαλύτερη μείωση.

Ευτυχώς τουλάχιστον που σταμάτησαν οι απειλές περί παραίτησης, διότι τότε δεν θα υπήρχε καν αφορολόγητο όριο!

Αυτά τα νέα μέτρα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ οδηγούν σε απώλεια μίας έως τριών συντάξεων, μίας επικουρικής σύνταξης και ενός μισθού, ανεβάζοντας τον συνολικό λογαριασμό της στα 14,5 δισ. ευρώ.

Επιβεβαιώνεται μάλιστα ότι αυτά θα υλοποιηθούν ανεξάρτητα από την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων.

Αντιθέτως, τα όποια αντίμετρα, θα υλοποιηθούν εφόσον υπερκαλυφθούν οι υψηλοί στόχοι.

Ακόμη όμως και στην πιο αισιόδοξη κυβερνητική εκδοχή, οι περικοπές στις συντάξεις το 2019 υπερκαλύπτουν τα όποια αντίμετρα, αν αυτά υλοποιηθούν, και τον όποιο δημοσιονομικό χώρο, αν υπάρξει.

Συρρικνώνοντας, ακόμη περισσότερο, το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών το 2019, ειδικά των συνταξιούχων.

Ευτυχώς όμως, το αργότερο τότε, τελειώνουν και τα βάσανα της κοινωνίας με τη σημερινή ιδεοληπτική και ανίκανη Κυβέρνηση!

Συνεπώς, 3ο Συμπέρασμα: Οι μνημονιακές πολιτικές συνεχίζουν και «αυγατίζουν» μετά το καλοκαίρι, χωρίς όμως κάποια πρόβλεψη χρηματοδότησης. Από το «λεφτά χωρίς Μνημόνιο» καταλήξαμε στο «ένα ακόμη Μνημόνιο, χωρίς λεφτά».

4ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι η χώρα έχει ήδη μπει σε τροχιά υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.

Η πραγματικότητα όμως διαψεύδει και αυτές τις ψευδαισθήσεις.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ:

  • επέστρεψε την οικονομία στην ύφεση το 2015 και το 2016,
  • απέτυχε, και μάλιστα σημαντικά, στους αναπτυξιακούς στόχους για το 2017,
  • αναθεώρησε «προς τα κάτω» την εκτίμηση για την ανάπτυξη του 2018 και
  • προβλέπει συρρικνωμένους ρυθμούς μεγέθυνσης μέχρι το 2022.

Το αποτέλεσμα είναι να έχει χαθεί δυνητικός πλούτος ύψους 34 δισ. ευρώ την περίοδο 2015-2018, ή 8.220 ευρώ από το κάθε Ελληνικό νοικοκυριό.

Ενώ η Κυβέρνηση προβλέπει χαμηλότερο ρυθμό ανάπτυξης το 2022 από το 2018!

Αναμενόμενο, αν κρίνει κανείς από τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα της και το δήθεν αναπτυξιακό σχέδιό της για το μέλλον.

Σχέδιο που αποτελεί μία γενικόλογη «έκθεση ιδεών», με ενσωματωμένες ιδεοληπτικές εμμονές, χωρίς ποσοτικοποιημένους στόχους και συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες πολιτικές.

Συνεπώς, 4ο Συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αδυνατεί να επιτύχει υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, με αποτέλεσμα η οικονομία να σέρνεται σε μία κατάσταση παραλυτικής στασιμότητας.

5ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση, θριαμβολογώντας μάλιστα, ότι θα επιτύχει πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, πολύ υψηλότερα από τους στόχους, μεγέθους 5,2% του ΑΕΠ το 2022!

Ξεχνώντας ότι, μέχρι πρόσφατα, η ίδια υποστήριζε ότι ούτε καν το 3,5% δεν είναι ανέφικτος στόχος.

Λησμονώντας ότι η ίδια υποστήριζε πως αυτά τα πρωτογενή πλεονάσματα «σκοτώνουν την κοινωνία» και «πνίγουν την οικονομία».

Αδιαφορώντας για την αρνητική επίδραση που αυτά έχουν στην πραγματική οικονομία.

Αγνοώντας ακόμη και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, το οποίο «εκφράζει την ανησυχία του για την επίμονη επιδίωξη υψηλότερων του στόχου πρωτογενών πλεονασμάτων, που συνεπάγονται υπερβολική λιτότητα και επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη».

Σημειώνεται μάλιστα ότι οι σημερινοί υψηλοί δημοσιονομικοί στόχοι εκτιμάται ότι θα επιτευχθούν με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με αυτούς που προβλέπονταν και είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα του 2014.

Επιβεβαιώνοντας ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση θα επιτύγχανε, για λίγα χρόνια, υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέσω της ανάπτυξης.

Ενώ η σημερινή Κυβέρνηση προβλέπει ότι θα επιτύχει, για πολλά χρόνια, υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέσω της αέναης λιτότητας.

Συνεπώς, 5ο Συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση, σε πλήρη ως συνήθως ασυνέπεια με όσα μέχρι πρόσφατα υποστήριζε, από σφοδρός πολέμιος των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων σήμερα έγινε λάτρης και υπερασπιστής τους.

6ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι θα ενισχύσει τη ρευστότητα στην οικονομία.

Η αλήθεια είναι ότι και σε αυτό το πεδίο, οι επιδόσεις της Κυβέρνησης είναι απογοητευτικές.

Συγκεκριμένα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου διατηρούνται υψηλές, σχεδόν αμετάβλητες σε σχέση με το 2014, παρά την εκταμίευση δανειακών πόρων ύψους 5 δισ. ευρώ για την αποπληρωμή τους.

Ενώ οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, οι οποίες σύμφωνα με το Πολυνομοσχέδιο «θα χρηματοδοτήσουν την αναπτυξιακή πολιτική της χώρας», παρουσιάζουν αρνητική απόκλιση έναντι του στόχου, η οποία, από μήνα σε μήνα, διευρύνεται.

Σημειώνεται μάλιστα ότι αυτές, το 2017, διαμορφώθηκαν στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας!

Συνεπώς, 6ο Συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση, λόγω ανικανότητας, αβελτηρίας και αναποτελεσματικότητας, αδυνατεί να «αιματοδοτήσει» την πραγματική οικονομία.

7ον. Ισχυρίζεται η Κυβέρνηση ότι η δημόσια περιουσία δεν ενεχυριάζεται.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η Κυβέρνηση τροποποιεί τη χρηματοδοτική σύμβαση του 2015, προκειμένου το Υπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων να εγγυάται αμετάκλητα και άνευ όρων στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης την έγκαιρη εκπλήρωση των υποχρεώσεων τη χώρας.

Η αφετηρία αυτής της επαχθούς εξέλιξης είναι η ηρωική διαπραγμάτευση του 2015, όταν η Κυβέρνηση ανέλαβε, ως «ρήτρα αναξιοπιστίας» της, την υποχρέωση ίδρυσης του Υπερταμείου.

Το Υπερταμείο προστέθηκε τότε ως συμβαλλόμενος στη δανειακή σύμβαση, με τη γενική αναφορά σε «Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων», δεδομένου ότι τότε δεν υφίστατο νομικά, αφού δεν το είχε αποδεχθεί οποιαδήποτε προηγούμενη Κυβέρνηση.

Το 2016, συστάθηκε, με αποτέλεσμα να δεσμευθεί η δημόσια περιουσία της χώρας για διάρκεια ενός αιώνα.

Σήμερα, ολοκληρώνεται το τυπικό νομικό μέρος της δέσμευσης της δημόσιας περιουσίας: το Υπερταμείο καθίσταται εγγυητής του δανείου του 3ου Μνημονίου και αναλαμβάνει την εκπλήρωση των υποχρεώσεων του Δημοσίου σε περίπτωση αθέτησης πληρωμής.

Η δημόσια περιουσία μπαίνει υποθήκη και ενεχυριάζεται μέχρι του ύψους των 25 δισ. ευρώ.

Συνεπώς, 7ο Συμπέρασμα: Η Κυβέρνηση βάζει «υποθήκη το σπίτι» της, χωρίς καν να παίρνει το σύνολο του δανείου! Η ταπεινωτική αυτή εξέλιξη αποδεικνύει ότι το «βαρέλι δεν έχει πάτο» για την σημερινή Κυβέρνηση.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συνοψίζοντας, όπως αποτυπώνεται στις σελίδες του Πολυνομοσχεδίου:

  • Η επιθυμητή «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης, δεν είναι εφικτή.
  • Οι μνημονιακές πολιτικές συνεχίζονται και μετά το καλοκαίρι, με νέα μέτρα λιτότητας.
  • Η Κυβέρνηση των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών αδυνατεί να επαναφέρει την κανονικότητα στη χώρα, αδυνατεί να επιτύχει υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, αδυνατεί να ενισχύσει με ρευστότητα την οικονομία.
  • Η Κυβέρνηση, εις βάρος της κοινωνίας, μετατρέπεται από σφοδρός πολέμιος των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, σε λάτρης και υπερασπιστής τους.
  • Ενώ βάζει υποθήκη και ενεχυριάζει τη δημόσια περιουσία της χώρας.

Γι’ αυτούς κυρίως τους λόγους, η Νέα Δημοκρατία, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους πολίτες, καταψηφίζει επί της αρχής το κυβερνητικό Πολυνομοσχέδιο.

 

 

 

 

2018.6.11 ΔΤ – Ομιλία στις Επιτροπές για το Πολυνομοσχέδιο

Συνέντευξη στον “Ελεύθερο Τύπο” – “Η αριστερή χρυσόσκονη έχει πλέον καταστεί δηλητηριώδης” | 10.6.2018

Κύριε Σταϊκούρα, πως βλέπετε τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για το ζήτημα του χρέους; Εκτιμάτε ότι θα υπάρξουν αποφάσεις για οριστική λύση το προσεχές διάστημα;
Εύχομαι και ελπίζω να ληφθούν άμεσα αυτόματες και αξιόπιστες αποφάσεις για το χρέος, οι οποίες άλλωστε έχουν καταστεί αναγκαίες εξαιτίας της σημαντικής επιβάρυνσης της βιωσιμότητάς του την τελευταία τριετία.
Δυστυχώς όμως, η Κυβέρνηση έχει ήδη συμφωνήσει από πέρυσι οι όποιες παρεμβάσεις να υλοποιηθούν μετά το καλοκαίρι, στο βαθμό που αυτό κριθεί τότε αναγκαίο από τους θεσμούς, ενώ πιθανόν θα συνοδεύονται από όρους και προϋποθέσεις.

Συμμερίζεστε την άποψη ότι οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις σε Ιταλία αλλά και Ισπανία συνιστούν πηγή αβεβαιότητας για την Ευρωζώνη; Θα μπορούσε, πιστεύετε, αυτό να επηρεάσει και την πορεία εξόδου της χώρας μας στις αγορές;
Πράγματι, οι πηγές αβεβαιότητας και οι εστίες κινδύνου σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για μια σειρά από ενδογενείς και εξωγενείς λόγους, είναι πολλές και σημαντικές. Ενώ και η νομισματική πολιτική δεν αναμένεται επί μακρόν να παραμείνει επεκτατική.
Όλα αυτά επηρεάζουν και θα επιδράσουν στο ήδη υψηλό και ιδιαίτερα ευμετάβλητο κόστος δανεισμού της χώρας μας.
Εάν υπήρχε αξιοπιστία, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, εάν είχαν αναληφθεί ήδη πρωτοβουλίες για το χρέος και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε τα επιτόκια δανεισμού, με δεδομένο το έως πρόσφατα ευνοϊκότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον και την υψηλή διαθέσιμη ρευστότητα, θα ήταν χαμηλότερα και λογικά.
Αυτό όμως δεν έγινε και την ευθύνη φέρει, αποκλειστικά, η σημερινή Κυβέρνηση που δεν δημιούργησε τις προϋποθέσεις.

Γιατί υποστηρίζετε ότι δεν θα υπάρξει «καθαρή έξοδος» από τα μνημόνια με την ολοκλήρωση του προγράμματος;
Γιατί το μόνο που ολοκληρώνεται είναι η χρηματοδότηση της χώρας μέσω του προγράμματος. Αντιθέτως, οι μνημονιακές πολιτικές, και μάλιστα «φορτωμένες» με πρόσθετες και βαριές δεσμεύσεις, όπως επιβεβαιώνεται στην 4η αξιολόγηση και στο μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, θα συνεχιστούν για τα πολλά επόμενα χρόνια.
Υπενθυμίζεται ότι σε αντιδιαστολή με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη που βγήκαν «καθαρά» από τα μνημόνια, η Κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους 5,1 δισ. ευρώ για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια μετά το 2018, έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία της χώρας για έναν αιώνα, έχει συμφωνήσει η υλοποίηση των παρεμβάσεων για το χρέος να γίνει μετά το καλοκαίρι, και έχει αποδεχθεί τον μηχανισμό ενισχυμένης και όχι μετα-προγραμματικής εποπτείας.
Οι πολίτες όμως έχουν αντιληφθεί ότι η «αριστερή χρυσόσκονη» έχει ξεπεράσει την ημερομηνία λήξης και έχει πλέον καταστεί δηλητηριώδης.

Μήπως η απομάκρυνση της καθαρής εξόδου, αλλά και το πλαίσιο αυστηρής εποπτείας για τα επόμενα χρόνια δυσκολεύουν τελικά και την υλοποίηση της δέσμευσης της ΝΔ για αλλαγή μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής, αλλά και την προσπάθειά της να πείσει τους εταίρους για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων;
Όχι, διότι αυτή η εξέλιξη ήταν προδιαγεγραμμένη εξαιτίας της Κυβερνητικής ανικανότητας και αναξιοπιστίας. Αφήστε που εμείς, διαχρονικά, έχουμε μάθει στα δύσκολα.
Το σχέδιό μας εδράζεται στην υλοποίηση ενός συνεκτικού μεταρρυθμιστικού προγράμματος, που θα οδηγήσει στην επίτευξη υψηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης, η οποία με τη σειρά της θα βελτιώσει τη βιωσιμότητα του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα για σταδιακή αποκλιμάκωση των ήδη υψηλών δημοσιονομικών στόχων, δημιουργώντας «βαθμούς ελευθερίας» για περαιτέρω μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.
Υπενθυμίζω δε ότι το 2014, χωρίς να προβλέπεται στο μνημόνιο, μειώθηκαν για πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα φορά φορολογικοί συντελεστές (π.χ. ΦΠΑ στη εστίαση, ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, ασφαλιστικές εισφορές).

Η Κυβέρνηση κακώς χτίζει ταμειακό απόθεμα; Η ΝΔ τι θα έκανε;
Η ΝΔ επιθυμεί την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και τη χρηματοδότηση της χώρας με χαμηλό κόστος δανεισμού. Όπως όμως ήδη σας ανέφερα, η έξοδος με τους ίδιους όρους των άλλων ευρωπαϊκών χωρών δεν είναι εφικτή και το χαμηλό κόστος δανεισμού δεν είναι εξασφαλισμένο.
Με αυτά τα δεδομένα, είναι αναγκαία η δημιουργία ενός «διχτυού ασφαλείας». Η επιλογή της Κυβέρνησης είναι το «χτίσιμο» ταμειακού αποθέματος, «στραγγαλίζοντας» την πραγματική οικονομία.
Η δική μας πρόταση είναι η αξιοποίηση των αδιάθετων πόρων του δανείου, που εκτιμώνται στα 27 δισ. ευρώ μετά τη λήξη του προγράμματος, με δεδομένο μάλιστα ότι η Κυβέρνηση έχει πάρει δημοσιονομικά μέτρα που εκτείνονται και για μετά τη λήξη αυτού.

Ανάπτυξη 2,3% έδειξαν τα στοιχεία για το 1ο τρίμηνο 2018. Παραμένει «αναιμική», όπως έχετε πει για το 2017;
Θα δούμε την πορεία της οικονομίας τα επόμενα τρίμηνα και θα κάνουμε τις σχετικές αξιολογήσεις. Εύχομαι να υπάρξει δυναμική στην οικονομία.
Πάντως, η μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στο 1,3% το 2017 και η αναθεώρηση προς τα κάτω των προβλέψεων για το 2018, επιβεβαιώνει τους μέχρι σήμερα ισχυρισμούς μας.
Ενώ η συρρίκνωση της ιδιωτικής κατανάλωσης και των επενδύσεων το 1ο τρίμηνο του 2018 αποτελεί εστία προβληματισμού, ειδικά αν συνδυαστεί με το υψηλό και διαρκώς αυξανόμενο επίπεδο του ιδιωτικού χρέους.

Εκτός από τη μείωση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις, τι άλλο πρέπει να γίνει για να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για αύξηση των επενδύσεων στο βαθμό που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία;
Αυτό που απαιτείται είναι η υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου, όπως αυτό ξεδιπλώνεται από τη Νέα Δημοκρατία, που θα ενισχύει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ενίσχυση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων, το οποίο θα οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας όλων των συντελεστών παραγωγής, νέων και παραδοσιακών.
Σχέδιο με στόχο τη μέγιστη οικονομική αποτελεσματικότητα και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή των εισοδημάτων και του παραγόμενου πλούτου, με βασικούς άξονες, εκτός της σταδιακής μείωσης των φορολογικών συντελεστών, την απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων (π.χ. απλοποίηση του αδειοδοτικού περιβάλλοντος, βελτίωση του χωροταξικού πλαισίου, υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, δημιουργία ενός αποτελεσματικού, ευέλικτου, σύγχρονου και παραγωγικού κράτους κ.α.) και την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με την ουσιαστική αξιοποίηση των διαθέσιμων Ευρωπαϊκών κονδυλίων, την πλήρη εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.

 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ _ΤΥΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_Σ1_2018-06-10

Ο Χρ. Σταϊκούρας στο Star Κεντρικής Ελλάδας με τη Μαρία Τσαντζαλή | 9.6.2018

Παρακολουθήστε τη συνέντευξη του Χρήστου Σταϊκούρα στο Star Κεντρικής Ελλάδας εδώ:

Ο Χρ. Σταϊκούρας στην ενημερωτική εκπομπή της ΕΡΤ 1 “Πάμε Αλλιώς” | 9.6.2018

Δείτε την εκπομπή εδώ:

 

Συνάντηση Τομέα Οικονομικών της ΝΔ με την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος | 7.6.2018

Αθήνα, 7 Ιουνίου 2018

Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, μαζί με τους Αναπληρωτές Τομεάρχες Οικονομικών, Βουλευτή Ημαθίας, κ. Απόστολο Βεσυρόπουλο, και Βουλευτή Επικρατείας, κ. Θεόδωρο Φορτσάκη, πραγματοποίησαν σήμερα Πέμπτη 7 Ιουνίου, επίσκεψη στα γραφεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ).

Στη συνάντηση εργασίας, που είχαν με τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου, κ. Δημήτρη Μαζαράκη, και τη Γενική Διευθύντρια, κα. Μαργαρίτα Αντωνάκη, συζητήθηκε ο ουσιαστικός ρόλος και η καθοριστική συμβολή της ασφάλισης στην οικονομική ανάπτυξη αλλά και στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Πιο συγκεκριμένα, ο ρόλος και η συμβολή της ασφάλισης στην οικονομία συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην προστασία των νοικοκυριών, στην αποκατάσταση πολύτιμων υλικών και οικονομικών πόρων, στη δημιουργία αποταμιευτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων, στη στήριξη και ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και στην τόνωση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου.

Στη συζήτηση διαπιστώθηκε η κοινή βούληση για επεξεργασία πολιτικών, οι οποίες θα εστιάζουν:

1ον. Στην αναγκαιότητα αλλαγής προοπτικά του σημερινού συστήματος με τη δημιουργία ενός σύγχρονου ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, με συνδυασμό αναδιανεμητικών και κεφαλαιοποιητικών στοιχείων.

2ον. Στην αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, με απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και σταδιακή μείωση της φορολογικής και ασφαλιστικής επιβάρυνσης, ώστε να ενισχυθεί το διαθέσιμο εισόδημα και να δημιουργηθεί περιθώριο ανάπτυξης της ασφάλισης.

3ον. Στην αποκατάσταση κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών και ασφαλιστικών εταιρειών, με αντιμετώπιση των διαχρονικών προβλημάτων κλάδου και εταιρειών. Η εμπιστοσύνη αποτελεί στοιχείο- κλειδί για να μπορέσει η ασφαλιστική αγορά να παίξει το ρόλο που πρέπει στον χρηματοπιστωτικό κλάδο αλλά και στην εθνική οικονομία.

Οι επικεφαλής του Τομέα Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας θα συνεχίσουν τη συστηματική συνεργασία με τις διοικήσεις των φορέων της οικονομίας σε μια προσπάθεια διαμόρφωσης στρατηγικής για την ανάταξη της οικονομίας, της κοινωνίας και της χώρας.

 

 

2018.6.7 Επίσκεψη_εργασίας_του_Τομέα_Οικονομικών_της_Ν.Δ._στην_ΕΑΕΕ

Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στο ραδιοφωνικό σταθμό “Αθήνα 9,84” | 7.6.2018

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:

TwitterInstagramYoutube