Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:
Μήνας: Ιανουάριος 2018
Άρθρο στην ιστοσελίδα “Insider.gr” – “Η Κυβέρνηση συνεχίζει να μην λέει την αλήθεια” | 17.1.2018
Στην πρόσφατη συζήτηση και ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου είμασταν και πάλι «θεατές στην ίδια θεατρική παράσταση». Για πολλοστή φορά σε ασφυκτικές προθεσμίες, με σχετική χρονική καθυστέρηση, με τον καθιερωμένο πια υποκριτικό «αριστερό πόνο ψυχής» και με αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον, ψηφίστηκαν από την Κυβερνητική πλειοψηφία προαπαιτούμενα για την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης.
Κάποιες, λίγες διατάξεις του Πολυνομοσχεδίου κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και περιείχαν ασάφειες. Οι περισσότερες όμως διατάξεις επιβεβαιώνουν την αστοχία προηγούμενων ρυθμίσεων της σημερινής Κυβέρνησης, στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό, «καζινοποιούν» τη χώρα, δημιουργούν νέες διοικητικές δομές με πρόσθετο κόστος και εγγενείς αδυναμίες, ανοίγουν «παράθυρα» εξαιρέσεων από το δημόσιο λογιστικό, είναι άτολμες, ημιτελείς και αποσπασματικές. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι οι δήθεν «κόκκινες γραμμές» έχουν καταπατηθεί και η τυχοδιωκτική Κυβέρνηση του «ναι σε όλα» πουλάει «φύκια και μεταξωτές κορδέλες».
Όμως, για να δικαιολογήσει τη διγλωσσία και τις συνεχείς και ολοκληρωτικές υποχωρήσεις της, η Κυβέρνηση καταφεύγει σε νέο αφήγημα: ισχυρίζεται ότι με την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου ολοκληρώθηκε η αξιολόγηση «χωρίς ένα ευρώ νέα μέτρα», ότι η κατάσταση στην οικονομία βελτιώνεται και ότι ανοίγει ο δρόμος για «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια.
Και πάλι όμως, δεν λέει την αλήθεια στους πολίτες.
1ον. Οι πολίτες ήδη βιώνουν τα νέα μέτρα για το 2018, ύψους 1,9 δισ. ευρώ.
Μέτρα όπως είναι οι πρόσθετες μειώσεις στα μισθολόγια, οι μειώσεις στις συντάξεις, η κατάργηση σειράς φοροαπαλλαγών, η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, ο φόρος διαμονής, οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές. Και ακολουθούν και άλλα μέτρα, για μετά το 2018. Μέτρα που μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών, αλλά επιβαρύνουν περισσότερο τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.
2ον. Αφού χάθηκαν 3 χρόνια, η οικονομία, σε μακροοικονομικό επίπεδο, φτάνει στο επίπεδο που ήταν στο τέλος του 2014. Συνεπώς, η βελτίωση των περισσότερων δεικτών προκύπτει συγκριτικά με το χειρότερο σημείο στο οποίο η οικονομία «κατρακύλησε» επί ημερών της σημερινής Κυβέρνησης.
Όμως, σε μικροοικονομικό επίπεδο, η κατάσταση είναι χειρότερη. Οι πολίτες είναι σε πολύ δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το 2014. Τρεις αριθμοί συμπυκνώνουν την οδυνηρή πραγματικότητα: έχουν ψηφιστεί 14,5 δισ. ευρώ νέα μέτρα λιτότητας, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς την εφορία ξεπέρασαν – για πρώτη φορά – τα 100 δισ. ευρώ και έχουν επιβληθεί κατασχέσεις σε 1 εκατομμύριο πολίτες. Οι δε μαζικοί ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί περιουσιών είναι «προ των πυλών».
3ον. Πλήρης και καθαρή έξοδος από τα μνημόνια, κάτι που θα ήταν και το επιθυμητό, σήμερα δεν είναι εφικτή.
Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια μετά το 2018, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, αλλά εκτιμάται ότι θα συνοδευτεί και από κάποιον αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας.
Και φυσικά τα όποια ταμειακά αποθέματα δημιουργούνται με τη χρήση δανειακών πόρων, με την ακριβή έξοδο στις αγορές, με την υπερφορολόγηση των πολιτών, με το υποχρεωτικό «σκούπισμα» των ταμειακών διαθεσίμων φορέων του Δημοσίου και με την εσωτερική στάση πληρωμών. Δηλαδή, εις βάρος της πραγματικής οικονομίας.
Και ενώ αυτή είναι η πραγματικότητα, ο Πρωθυπουργός, κατά την προσφιλή τακτική του, σχετικοποιεί τη σημασία των λέξεων, προσπαθώντας να διαμορφώσει κλίμα αισιοδοξίας, για κάθε χρήση. Αισιοδοξία η οποία, όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, διαψεύδεται από την ζωή. Αυτό έγινε πριν τις πρώτες εκλογές του 2015, κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης του 1ου εξαμήνου του 2015, πριν το δημοψήφισμα του 2015, πριν την ολοκλήρωση των δύο πρώτων αξιολογήσεων.
Αυτό θα γίνει και τώρα. Οι λεκτικές ακροβασίες και τα επικοινωνιακά περιτυλίγματα δεν αναιρούν την οδυνηρή πρόσκρουση με την πραγματικότητα. Πραγματικότητα που βιώνουν, επώδυνα, οι πολίτες. Και θα συνεχίσουν να τη βιώνουν όσο παραμένει η σημερινή Κυβέρνηση.
Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στο ραδιοφωνικό σταθμό “Athens Voice Radio” | 16.1.2018
Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:
Κοινή δήλωση για την πορεία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων | 16.1.2018
Αθήνα, 16 Ιανουαρίου 2018
Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, και η Τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης, βουλευτής Α’ Αθηνών, κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, έκαναν την ακόλουθη δήλωση:
«800.000.000 ευρώ κάτω από το στόχο οι δαπάνες για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Αποδεικνύεται, για άλλη μία φορά, ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπορεί, δεν ξέρει και δεν θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε τροχιά ισχυρής και διατηρήσιμης ανάπτυξης».
Πλήρης Δήλωση
«Παρά τις συνεχείς δεσμεύσεις της Κυβέρνησης και τις κατηγορίες της ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση δήθεν κινδυνολογεί, η πραγματικότητα δυστυχώς, και πάλι τη διέψευσε.
Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, δαπάνες οι οποίες ενισχύουν σημαντικά την ανάπτυξη, έκλεισαν τελικά το 2017, 800.000.000 ευρώ κάτω από το στόχο. Διαμορφώθηκαν, δηλαδή, χαμηλότερα και από το 2016 όταν και πάλι είχε υπάρξει υστέρηση έναντι του στόχου.
Με αυτόν τον τρόπο η Κυβέρνηση στέρησε σωρευτικά μέσα σε 2 χρόνια, 1,3 δισ. ευρώ από την πραγματική οικονομία, προκειμένου να εμφανίσει ένα αχρείαστα υψηλό και επιβλαβές πρωτογενές πλεόνασμα.
Αποδεικνύεται έτσι, για ακόμη μία φορά, ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπορεί, δεν ξέρει και δεν θέλει να οδηγήσει τη χώρα σε τροχιά ισχυρής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Χωρίς δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, με ψέματα, ανάπτυξη δεν υπάρχει».
2018.1.16 ΔΤ Κοινή_δήλωση_με_Ντ._Μπακογιάννη_για_την_πορεία_ΠΔΕ
Υποθηκοφυλακείο Αταλάντης: Η Φθιώτιδα υποβαθμίζεται ξανά | 16.1.2018
Λαμία, 16 Ιανουαρίου 2018
Δελτίο Τύπου
Η Κυβέρνηση, χωρίς σχέδιο και προετοιμασία, προχώρησε σε κατάργηση υφιστάμενων Υποθηκοφυλακείων και Κτηματολογικών Γραφείων της χώρας, μεταξύ των οποίων και αυτών της Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας.
Ειδικότερα, καταργήθηκε το Υποθηκοφυλακείο / Κτηματολογικό Γραφείο Αταλάντης, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις Κυβερνητικών στελεχών.
Σε ό,τι αφορά τις δικές μου πρωτοβουλίες, ανέδειξα το ζήτημα μέσα από κοινοβουλευτικές μου παρεμβάσεις (Ερωτήσεις 2390/08.01.2018, 7085/18.07.2016, Αναφορά 1164/25.02.2016), μέσω των οποίων κατέθεσα επιχειρήματα για την αναγκαιότητα διατήρησης Κτηματολογικού Γραφείου ή έστω Υποκαταστήματος Κτηματολογικού Γραφείου στην Αταλάντη.
Συμμετείχα δε σε όλες τις προγραμματισμένες συναντήσεις (Δικηγορικός Σύλλογος Λαμίας, Δήμος Λοκρών) στις οποίες προσκλήθηκα, με στόχο το συντονισμό και την ανάληψη κοινών δράσεων για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Δυστυχώς όμως, δεν προσεκλήθην σε καμία συνάντηση με Κυβερνητικά στελέχη.
Ούτε στη χθεσινή που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, μεταξύ του αρμόδιου Υπουργού, Βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας, του Δημάρχου Λοκρών και του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Λαμίας.
Για μία ακόμη φορά, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η Φθιώτιδα υποβαθμίζεται και ο Δήμος Λοκρών υποβιβάζεται.
Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» | 15.1.2018
«Η τυχοδιωκτική Κυβέρνηση του “ναι σε όλα” πουλάει “φύκια για μεταξωτές κορδέλες”»
Το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή, περιέχει – αν όχι περισσότερα θετικά απ’ ότι αρνητικά – όπως ισχυρίζεται ο Υπουργός Οικονομικών, κάποια θετικά στοιχεία;
Υπάρχουν κάποιες, λίγες διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και αυτές εμπεριέχουν ασάφειες.
Οι περισσότερες όμως διατάξεις επιβεβαιώνουν την αστοχία προηγούμενων ρυθμίσεων της σημερινής Κυβέρνησης, στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό, «καζινοποιούν» τη χώρα, δημιουργούν νέες διοικητικές δομές με πρόσθετο κόστος και εγγενείς αδυναμίες, ανοίγουν «παράθυρα» εξαιρέσεων από το δημόσιο λογιστικό, είναι άτολμες, ημιτελείς και αποσπασματικές.
Επιβεβαιώνεται έτσι ότι οι δήθεν «κόκκινες γραμμές» έχουν καταπατηθεί και η τυχοδιωκτική Κυβέρνηση του «ναι σε όλα» πουλάει «φύκια και μεταξωτές κορδέλες».
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα αποκτά η χώρα, πιστεύετε, δυναμική διατηρήσιμης ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια;
Δυστυχώς δεν υπάρχουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν ότι η οικονομία έχει μπει σε διατηρήσιμη αναπτυξιακή τροχιά.
Η οικονομία την περίοδο 2015-2016 «κατρακύλησε» και πάλι στην ύφεση, ενώ το 2017 παρουσίασε ασθενική μεγέθυνση, διευρύνοντας το χάσμα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές οικονομίες.
Η συνειδητή επιλογή της Κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, η αδυναμία υλοποίησης αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων και η συρρίκνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, αποτελούν βαρίδια στα πόδια της οικονομίας.
Για το λόγο αυτό είναι αναγκαία, άμεσα, η αλλαγή της οικονομικής πολιτικής.
Ποια εκτιμάτε ότι μπορεί να είναι η αντίδραση των αγορών μετά το καλοκαίρι, απέναντι σε μια χώρα με τεράστιο χρέος, αναιμική ανάπτυξη και πιστοληπτική αξιολόγηση στην τελευταία βαθμίδα; Και μάλιστα με μια Κυβέρνηση έτοιμη να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου με την εκ νέου παροχολογία.
Προφανώς αυτά τα στοιχεία, αποτέλεσμα κυρίως Κυβερνητικών πράξεων και παραλείψεων, δεν θα βοηθήσουν την προσπάθεια της χώρας να βγει με διατηρήσιμο τρόπο στις αγορές, αντλώντας κεφάλαια με χαμηλά επιτόκια.
Εάν η Κυβέρνηση ήταν αξιόπιστη, σοβαρή και υπεύθυνη, εάν είχε υλοποιήσει ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων, εάν είχαν αναληφθεί πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε τα επιτόκια δανεισμού, με δεδομένο το ευνοϊκό ευρωπαϊκό περιβάλλον, θα ήταν σήμερα ακόμη χαμηλότερα και λογικά.
Τα πεπραγμένα της σημερινής Κυβέρνησης δεν μας κάνουν αισιόδοξους και για το μέλλον.
Η Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμη για την «επόμενη ημέρα»; Θεωρείται ότι το πρόγραμμα που έχετε εκπονήσει μπορεί να πείσει τους πολίτες να σας εμπιστευτούν ξανά;
Είναι γεγονός ότι οι πολίτες είναι πιο δύσπιστοι, ενώ οι προβληματικές και ταχύτατα μεταβαλλόμενες – εσωτερικές και εξωτερικές – οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, καθιστούν ακόμη μεγαλύτερες τις απαιτήσεις τους από τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό όμως δεν γίνεται για πρώτη φορά. Πάντα στα δύσκολα, η πολιτική λύση αναζητείται από τη Νέα Δημοκρατία. Παράταξη η οποία έχει καταγράψει τις περισσότερες και σημαντικότερες επιτυχίες, τα μικρότερα λάθη και τις λιγότερες παραλείψεις συγκριτικά με τους πολιτικούς αντιπάλους της. Γι’ αυτό, αν και διαχρονικά πολιτεύθηκε μακριά από ψεύδη και λαϊκισμούς, οι πολίτες με την εμπιστοσύνη τους, αθροιστικά, την έχουν αναδείξει ως την πρώτη, ως την πιο ισχυρή πολιτική δύναμη της χώρας.
Σήμερα, όπως απεδείχθη και στο πρόσφατο Συνέδριό της, είναι και πάλι έτοιμη να ανταποκριθεί με ευθύνη στην εμπιστοσύνη των πολιτών. Διαθέτει στιβαρή και αποφασισμένη πολιτική ηγεσία, γνώση και εμπειρία, βούληση και σοβαρότητα, δικαιωμένο ιδεολογικό πυρήνα, συνεκτικό προγραμματικό λόγο τον οποίο διαρκώς εμπλουτίζει και επικαιροποιεί και ρεαλιστικό σχέδιο επίτευξης βιώσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
Στόχος της είναι να πείσει ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας ότι πρέπει να αποτελέσει την ορθολογική επιλογή τους και όχι επιλογή «ύστατης πολιτικής καταφυγής».
Η Νέα Δημοκρατία πολλές φορές έχει μιλήσει για υπερφορολόγηση, κυρίως της μεσαίας τάξης. Υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξει αυτό στον ορατό χρονικό ορίζοντα;
Ναι, υπάρχει η δυνατότητα. Αρκεί αυτό να αποτελεί πολιτική επιλογή και προτεραιότητα της εκάστοτε Κυβέρνησης, κάτι που δεν ισχύει με τη σημερινή.
Για την υλοποίηση της πολιτικής μείωσης των φόρων, εκτός της χρήσεως ισοδυνάμων, θα υλοποιηθεί μια νέα ρήτρα μεταρρυθμίσεων, με σκοπό την επίτευξη υψηλότερων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης σε σχέση με τις σημερινές εκτιμήσεις των θεσμών (1%), που θα προσεγγίζουν ή/και θα υπερβαίνουν την αναπτυξιακή δυναμική που καταγραφόταν στις δικές τους εκθέσεις το 2014 (1,9%).
Η αύξηση του πλούτου θα οδηγήσει στη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους και αυτή με τη σειρά της στη σταδιακή μείωση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Η επίτευξη των νέων, πιο ρεαλιστικών πλεονασμάτων θα επιτυγχάνεται μέσω της αυτοτροφοδοτούμενης αναπτυξιακής διαδικασίας, χωρίς τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας.
Ενώ παράλληλα ο δημοσιονομικός χώρος που θα δημιουργηθεί, θα χρησιμοποιηθεί, σταδιακά, για περαιτέρω μειώσεις φορολογικών συντελεστών.
Εκτιμάται ότι ΣΥΡΙΖΑ στήνει σύστημα διαπλοκής για να ελέγξει τα ΜΜΕ;
Η Κυβέρνηση έχει ως πάγια τακτική, σε όλα τα πεδία και επίπεδα της δημόσιας σφαίρας, τη δημιουργία «γκρίζων ζωνών» με σκοπό τη χειραγώγηση και τον έλεγχό τους. Αυτό επιδιώκει και στο χώρο των ΜΜΕ.
Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος” | 14.1.2018
“Δυσμενέστερη η θέση των πολιτών σήμερα σε σχέση με το 2014”
Κύριε Σταϊκούρα, με την επικείμενη ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου ανοίγει ο δρόμος για ολοκλήρωση της αξιολόγησης γρηγορότερα από άλλες φορές. Γιατί να μην το πιστωθεί αυτό η Κυβέρνηση, όπως προηγούμενα της χρεώθηκαν οι καθυστερήσεις;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο στόχος για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης ήταν για τέλος Οκτωβρίου του 2017. Συνεπώς ας πιστώσουμε στην «Κυβέρνηση του ναι σε όλα», μικρότερη καθυστέρηση απ’ ότι στο κλείσιμο της προηγούμενης αξιολόγησης. Όμως δεν μπορεί παρά να της χρεώσουμε ότι η αξιολόγηση κλείνει με νέα μέτρα για το 2018, ορισμένα από τα οποία περιλαμβάνονται στο Πολυνομοσχέδιο, καθώς και το ότι το ύψος της δόσης και η χρήση αυτής στερεί πολύτιμους πόρους από την πραγματική οικονομία.
Και όλα αυτά γίνονται σε συνθήκες μιας οικονομίας που αγκομαχά και διευρύνει το χάσμα που τη χωρίζει από τις οικονομίες των εταίρων.
Μα ο κ. Τσίπρας είπε ότι πρώτη φορά κλείνει αξιολόγηση χωρίς ένα ευρώ νέα δημοσιονομικά μέτρα. Έτσι είναι;
Ο κ. Τσίπρας, για μία ακόμη φορά, δεν λέει την αλήθεια στους πολίτες. Και τούτο παρά το γεγονός ότι ήδη βιώνουν τα νέα μέτρα, ύψους 1,9 δισ. ευρώ, που επέβαλλε η Κυβέρνηση για το 2018. Μέτρα όπως είναι, ενδεικτικά, οι πρόσθετες μειώσεις στα μισθολόγια, η κατάργηση σειράς φοροαπαλλαγών, η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, ο φόρος διαμονής, οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές. Και ακολουθούν και άλλα μέτρα, για μετά το 2018. Μέτρα που μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών και επιβαρύνουν περισσότερο τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα.
Έχουμε εισέλθει τελικά σε τροχιά καθαρής εξόδου;
Πλήρης και καθαρή έξοδος από τα μνημόνια, κάτι που θα ήταν και το επιθυμητό, δεν είναι σήμερα εφικτή. Και αυτό γιατί η Κυβέρνηση έχει ψηφίσει νέα μέτρα λιτότητας για μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, έχει δεσμευτεί σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια μετά το 2018, ενώ η υλοποίηση των αναγκαίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση του χρέους όχι μόνο έχει μετατεθεί για μετά το καλοκαίρι, αλλά εκτιμάται ότι θα συνοδευτεί και από κάποιον αυστηρό μηχανισμό επιτήρησης και εποπτείας.
Βέβαια ο Πρωθυπουργός, κατά την προσφιλή τακτική του, σχετικοποιεί τη σημασία των λέξεων, προσπαθώντας να διαμορφώσει κλίμα αισιοδοξίας, για κάθε χρήση. Αισιοδοξία η οποία, όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις, διαψεύδεται από την ζωή. Αυτό έγινε πριν τις πρώτες εκλογές του 2015. Αυτό έγινε κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης του 1ου εξαμήνου του 2015. Αυτό έγινε πριν το δημοψήφισμα του 2015. Αυτό έγινε πριν την ολοκλήρωση των δύο πρώτων αξιολογήσεων. Αυτό θα γίνει και τώρα.
Η Κυβέρνηση όμως ισχυρίζεται ότι η κατάσταση στην οικονομία βελτιώνεται. Οι δείκτες αυτό δείχνουν. Διαφωνείτε;
Αφού χάθηκαν 3 χρόνια, η οικονομία, σε μακροοικονομικό επίπεδο, φτάνει στο επίπεδο που ήταν στο τέλος του 2014. Η βελτίωση των περισσότερων δεικτών αναφέρεται συγκριτικά με το χειρότερο σημείο στο οποίο η οικονομία «κατρακύλησε» επί ημερών της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Όμως, σε μικροοικονομικό επίπεδο, η κατάσταση είναι χειρότερη. Οι πολίτες είναι σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το 2014. Τρεις αριθμοί συμπυκνώνουν την οδυνηρή πραγματικότητα: έχουν επιβληθεί 14,5 δισ. ευρώ νέα μέτρα λιτότητας, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς την εφορία ξεπέρασαν – για πρώτη φορά – τα 100 δισ. ευρώ και έχουν επιβληθεί κατασχέσεις σε 1 εκατομμύριο πολίτες. Οι δε μαζικοί ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί περιουσιών είναι «προ των πυλών».
Δυστυχώς, το αποτύπωμα της 3ετούς διακυβέρνησης του κ. Τσίπρα είναι οδυνηρό.
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τόνισε και προ ημερών ότι η ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος σημαίνει ότι η χώρα θα πρέπει να δανείζεται με λογικά επιτόκια από τις αγορές. Τι είναι αυτό που σας κάνει να ανησυχείτε ότι μπορεί να μην είναι εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο;
Εάν η Κυβέρνηση ήταν αξιόπιστη, σοβαρή και υπεύθυνη, εάν είχε υλοποιήσει ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων, εάν είχαν αναληφθεί πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους και εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, τότε τα επιτόκια δανεισμού, με δεδομένο το ευνοϊκότερο ευρωπαϊκό περιβάλλον, θα ήταν χαμηλότερα και λογικά.
Δυστυχώς, με ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης, αυτά μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει. Τα πεπραγμένα της, δεν μας κάνουν αισιόδοξους και για το μέλλον.
Λέτε συχνά ότι η εφαρμογή του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας θα ωφελήσει τους πιο αδύναμους. Με ποιο τρόπο, την στιγμή που και εσείς οι ίδιοι δηλώνετε ότι θα κινηθείτε σε ένα πλαίσιο αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής;
Θεμελιώδες στοιχείο της ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας της Νέας Δημοκρατίας είναι ο σχεδιασμός και η εφαρμογή πολιτικών που εναρμονίζουν τους στόχους της οικονομικής αποτελεσματικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Άλλωστε η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει ότι γνωρίζει και μπορεί τον εθνικό πλούτο και να αυξάνει καλύτερα και να τον μοιράζει δικαιότερα. Υπενθυμίζεται ότι κατά τις περιόδους που άσκησε τη διακυβέρνηση της χώρας, η μέση τιμή των ετήσιων ρυθμών μεγέθυνσης ήταν υψηλότερη έναντι των επιδόσεων που πέτυχαν τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα και η δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους ήταν χαμηλότερα. Ενώ πρωταγωνίστησε και στη μείωση της άνισης διανομής του εισοδήματος.
Εμείς θεωρούμε αναγκαία την δημοσιονομική πειθαρχία, σε περιβάλλον μείωσης της φορολογίας και χαμηλότερων, ρεαλιστικών πρωτογενών πλεονασμάτων.
Αυτό θα γίνει με την υλοποίηση μιας νέας «ρήτρας μεταρρυθμίσεων», η οποία θα οδηγήσει σε υψηλότερους – από τους σημερινούς ισχνούς – ρυθμούς ανάπτυξης, βελτιώνοντας τη βιωσιμότητα του χρέους, οδηγώντας σε μείωση των δημοσιονομικών στόχων, οπότε και σε χώρο για μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης όλων των πολιτών, κυρίως όμως των ασθενέστερων οικονομικών στρωμάτων (π.χ. μείωση ΕΝΦΙΑ, φορολόγησης φυσικών προσώπων, ΦΠΑ, ασφαλιστικών εισφορών).
Ποια είναι κατά την άποψή σας η μεγαλύτερη πρόκληση για τη Νέα Δημοκρατία μέσα στο 2018;
Να πείσει, ένα ακόμη ευρύτερο κομμάτι της κοινωνίας, ότι υπάρχει ρεαλιστική ελπίδα και ότι διαθέτει ολοκληρωμένο σχέδιο οριστικής εξόδου από την κρίση και ανάταξης της χώρας.
Για το λόγο αυτό, εμπλουτίζοντας και επικαιροποιώντας τον προγραμματικό λόγο της, έναν λόγο φιλελεύθερο και κοινωνικά προσανατολισμένο, επιδιώκει να αποτελέσει την ορθολογική επιλογή των πολιτών και όχι την «ύστατη πολιτική καταφυγή» τους.
Ποια η άποψή σας για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται η κυβέρνηση το ζήτημα των διαπραγματεύσεων για την ονομασία της ΠΓΔΜ;
Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα μάλλον επιπόλαια και ψηφο-συλλεκτικά, ως εκ τούτου ανεύθυνα. Ενώ έχει εσωτερικές αντιφάσεις, ξιφουλκεί κατά της αντιπολίτευσης για διγλωσσία, απορυθμίζοντας αντί να σφυρηλατεί το εσωτερικό μέτωπο. Άλλωστε η χαλαρή αντιμετώπιση του θέματος από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή από παλαιά. Θυμίζω ότι κορυφαία στελέχη, νυν Υπουργοί του, την περίοδο 2007-08, προέτρεπαν την τότε Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να δεχθεί τη γειτονική χώρα με τη συνταγματική ονομασία της. Τώρα, επιδίδεται σε μυστική διπλωματία, χωρίς ενημέρωση της Αντιπολίτευσης.
Η Νέα Δημοκρατία κινείται, όπως και το 2007-2008, με όρους εθνικής υπευθυνότητας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΙΚΟΥΡΑΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ_ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ_Σ1_2018-01-14
Τοποθέτηση στην παρουσίαση του βιβλίου του Σωτήρη Χατζηγάκη | 13.1.2018
Κυρίες και Κύριοι,
Θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Χατζηγάκη και το Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ για την πρόσκληση που μου απηύθυναν να συμμετάσχω στη σημερινή συζήτηση.
Για εμένα, η αποδοχή της πρόσκλησης ήταν πρόκληση και ευκαιρία.
Πρόκληση να ιχνηλατήσω τους προβληματισμούς και τις θέσεις του συγγραφέα, για ιδεολογικά, πολιτικά, ιστορικά, κοινωνικά, αξιακά ζητήματα.
Ευκαιρία να μελετήσω την «μαρτυρία» ενός πολιτικού, μέσα από εμπειρίες και γεγονότα όπως τα έζησε κατά την ιστορική τους εξέλιξη.
Πολιτικό που είχα την τύχη να γνωρίσω στα κοινοβουλευτικά έδρανα στην αρχή της δικής μου πολιτικής σταδιοδρομίας.
Σήμερα αισθάνομαι δικαιωμένος γι’ αυτή την επιλογή μου.
Η ξενάγηση στις σελίδες του βιβλίου είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και χρήσιμη.
Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς και μεθοδικής εργασίας, εκτεταμένης έρευνας και τεκμηριωμένης ανάλυσης, συμπυκνωμένης γνώσης και εμπειρίας.
Για τους λόγους αυτούς, το βιβλίο πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για γόνιμη σκέψη και ουσιαστική συζήτηση.
Κυρίες και Κύριοι,
Θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε ορισμένες σκέψεις και θέσεις του συγγραφέα που ξετυλίγονται και διατρέχουν τις σελίδες του βιβλίου.
1η Παρατήρηση:
Ο συγγραφέας ορθώς αναφέρεται εκτεταμένα στα δομικά προβλήματα της Ευρώπης.
Ευρώπη η οποία, τα τελευταία χρόνια, έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τρεις μεγάλες κρίσεις:
- Τη θεσμική, με την αποτυχία του σχεδίου για «Σύνταγμα της Ευρώπης».
- Την οικονομική, με την κρίση του κοινού νομίσματος.
- Την πολιτική και κοινωνική, με την έκρηξη του προσφυγικού/μεταναστευτικού προβλήματος.
Σ’ αυτές προστέθηκε η έκρηξη της τρομοκρατίας, με τις επιθέσεις μίσους σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Η διαχείριση αυτών έκανε την Ευρωπαϊκή Ένωση να δείχνει στα μάτια πολλών αναποτελεσματική.
Ένας γραφειοκρατικός οργανισμός, αδύναμος να δώσει λύσεις στην ανεργία, στην ανέχεια, στην ανασφάλεια.
Με το εγχείρημα της οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης, δομικά και θεσμικά, ημιτελές.
Με ένα «χάσμα» ανταγωνιστικότητας, το οποίο αποτυπώνεται σε έναν πλεονασματικό Βορρά και σε έναν ελλειμματικό Νότο.
Με τις ηγεσίες της αδυνατούσες να διαχειριστούν τις συνέπειες της κρίσης, με δογματικές προσεγγίσεις, πρακτικές επιβολής, γεωγραφικούς διαχωρισμούς.
Και με τον φόβο μπροστά στις προκλήσεις, να έχει δημιουργήσει ένα «πολιτικό και κοινωνικό θερμοκήπιο», όπου φύονται λαϊκισμός, μισαλλοδοξία και εθνικισμός.
Για το λόγο αυτό, η συμπλήρωση πρόσφατα 60 ετών από τότε που ξεκίνησε στη Ρώμη η πορεία της ενωμένης Ευρώπης, προσφέρεται για μία αξιολόγηση των μέχρι σήμερα πεπραγμένων, ανάδειξη των σφαλμάτων και των προβλημάτων και αναζήτηση λύσεων.
Η ευρωπαϊκή πορεία είναι μια ιστορία ειρήνης, δημοκρατίας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, αλλά και ευημερίας, ισότητας, ευζωίας και βιωσιμότητας.
Η απάντηση συνεπώς πρέπει να είναι η εμβάθυνση και ενδυνάμωση της Ευρώπης.
Για μια Ευρώπη των πολιτών όπως εύστοχα επισημαίνει και ο συγγραφέας, με ενισχυμένη τη δημιουργική αλληλεγγύη.
Η Ελλάδα έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη την Ευρώπη.
Ασφάλεια, ευημερία και Δημοκρατία μπορούν να υπηρετηθούν μόνο εντός της Ευρώπης.
Για τους λόγους αυτούς πρέπει να είμαστε παρόντες και ενεργοί στη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης.
2η Παρατήρηση:
Ο συγγραφέας αισθάνεται θλίψη όταν επιχειρείται, αβασάνιστα και αποστροφικά, να μεταφερθούν όλα τα δεινά της σημερινής κατάστασης της χώρας στην περίοδο της μεταπολίτευσης.
Είναι γεγονός ότι η σημερινή Κυβερνητική ηγεσία, αφού πέρασε από διάφορα αφηγήματα τα οποία διαδοχικά κατέρρευσαν, προσπαθεί να γαντζωθεί από το τελευταίας κοπής, ότι «επί 40 χρόνια καταστρέψατε την Ελλάδα και τώρα εμείς την βγάζουμε από τα μνημόνια».
Όμως και αυτό το αφήγημα είναι έωλο, και ως προς τα δύο σκέλη του, αφού είναι ανιστόρητο και βρίσκεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα, μετά τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο, έκανε σημαντικά βήματα προόδου, με τις προσπάθειες πολιτών και πολιτικών.
Μετά δε την μεταπολίτευση διένυσε την καλύτερη περίοδο της ιστορίας της, στο οικονομικό, το κοινωνικό και το πολιτικό πεδίο.
Αύξησε σημαντικά τον εθνικό πλούτο της και βελτίωσε την ευημερία των πολιτών.
Βεβαίως αυτές τις δεκαετίες, υπήρξαν και παραλείψεις, έγιναν και λάθη.
Από άλλες πλευρές λιγότερα, και από άλλες περισσότερα και βαρύτερα.
Όμως κανένας, και οπωσδήποτε η Αριστερά του κ. Τσίπρα, δεν δικαιούται να μηδενίζει τους αγώνες γενεών Ελλήνων πολιτών και πολιτικών και να παριστάνει μόνο τον κριτή.
Όταν το πράττει αφοριστικά, στρεβλώνοντας τις ιστορικές εξελίξεις, τους αδικεί.
3η Παρατήρηση:
Ο συγγραφέας αναφέρεται στα χαρακτηριστικά της παγκόσμιας κρίσης η οποία θα έπληττε τη χώρα, ανεξάρτητα από τις ενδογενείς αδυναμίες μας.
Γιατί όπως εύστοχα παρατηρεί, όταν επέρχεται μια τόσο βαθιά κρίση, τα αίτια που την έχουν προκαλέσει δεν είναι «στιγμιαία».
Έχουν εκκολαφθεί και αναπαραχθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στο παρελθόν.
Είναι αλήθεια ότι η κρίση ήταν συστημική και μεταδοτική, δημοσιονομική και χρηματοπιστωτική.
Βρήκε το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα «ανοχύρωτο», χωρίς μηχανισμούς αντίδρασης και αντιμετώπισής της.
Και την Ελλάδα με ένα αναπτυξιακό υπόδειγμα που χαρακτηρίζονταν από εμφανείς, αλλά και υποβόσκουσες, μακροχρόνιες παθογένειες στο αξιακό, στο θεσμικό, στο πολιτικό, στο κοινωνικό και στο οικονομικό πεδίο.
Η μεταγενέστερη εξέλιξη των γεγονότων είναι, σε όλους, γνωστή.
Η κρίση δανεισμού την άνοιξη του 2010.
Η προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, ως αποτέλεσμα και μιας σειράς λανθασμένων πολιτικών επιλογών και χειρισμών της διακυβέρνησης Παπανδρέου.
Και η εφαρμογή ασφυκτικών προγραμμάτων οικονομικής πολιτικής μέχρι και σήμερα.
4η Παρατήρηση:
Εύστοχα υποστηρίζει ο συγγραφέας ότι η λύση του αδιεξόδου είναι η ταχεία και διατηρήσιμη οικονομική ανάπτυξη.
Και αυτή μπορεί να επιτευχθεί στηριζόμενη η χώρα στις αρχές και τις αξίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού, της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, που εξασφαλίζουν τόσο τη μέγιστη οικονομική αποτελεσματικότητα όσο και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή των εισοδημάτων και του παραγόμενου πλούτου.
Η Νέα Δημοκρατία έχει αποδείξει, διαχρονικά, ότι γνωρίζει και μπορεί τον εθνικό πλούτο να τον αυξάνει καλύτερα και να τον μοιράζει δικαιότερα.
Μεταπολιτευτικά, η μέση τιμή των ετήσιων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης κατά τις περιόδους που άσκησε τη διακυβέρνηση της χώρας ήταν σημαντικά υψηλότερη αυτών που πέτυχαν τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα.
Ενώ πρωταγωνίστησε και στη μείωση της άνισης διανομής του εισοδήματος.
Σήμερα, η επίτευξη ισχυρής και διατηρήσιμης ανάπτυξης πρέπει να στηρίζεται:
- στην αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής, μέσα από την απλοποίηση και σταθεροποίηση της φορολογικής νομοθεσίας και τη σταδιακή μείωση φορολογικών συντελεστών νοικοκυριών και επιχειρήσεων,
- στην υλοποίηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας,
- στην ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, και
- στην υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, προσανατολισμένη στις ιδιωτικές επενδύσεις και τις εξαγωγές.
Δίνοντας προτεραιότητα στη βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας, τον περιορισμό του κρατικού εναγκαλισμού και την προώθηση της διεθνοποίησης της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της δια βίου μάθησης, της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.
5η Παρατήρηση:
Όπως επισημαίνει και ο συγγραφέας, ο ρόλος ενός σύγχρονου κράτους, οικονομικού, παραγωγικού και κοινωνικού δικαίου, που θα μπορεί να διαφυλάξει και να προαγάγει τις αξίες και την ταυτότητα ενός λαού, είναι κομβικός.
Είναι βέβαια αλήθεια πως το κράτος λειτουργεί συχνά με σοβαρές ατέλειες, μεγάλη ακαμψία, χαμηλή ποιότητα, αναποτελεσματικότητα, και κακή οργάνωση, ενώ διακρίνεται για φαινόμενα διαφθοράς, νεποτισμού και ευνοιοκρατίας.
Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάνει να το ακυρώσουμε.
Ούτε είναι υπεύθυνο «δια πάσα νόσο».
Αντίθετα, αποτελεί παράγοντα συμπληρωματικό της σωστής λειτουργίας του «ιδιωτικού».
Καθημερινά αποδεικνύεται πως οι αστοχίες της αγοράς μόνο με ρυθμιστικά αντίβαρα, που διαθέτουν κυρίως τα κράτη και οι κεντρικοί μηχανισμοί, μπορούν να αποφευχθούν ή να διορθωθούν.
Συνεπώς το ζητούμενο σήμερα είναι να δημιουργηθεί ένα αποτελεσματικό, ευέλικτο, σύγχρονο και παραγωγικό κράτος.
Ένα κράτος, εγγυητής του κοινωνικού συμβολαίου, με την οικοδόμηση μιας ελεύθερης, ανοικτής και δημοκρατικής κοινωνίας.
Ένα κράτος που θα παρεμβαίνει και θα μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς, την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας και την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του πλούτου.
Το μείγμα, βέβαια, αγοράς και κράτους μπορεί να ποικίλλει, ανάλογα με τις περιστάσεις, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις της κοινωνίας.
6η Παρατήρηση:
Ο συγγραφέας πιστεύει στις πολιτικές συνεργασίες, συγκλίσεις και συναινέσεις.
Θεωρώ και εγώ ότι η πολιτική και κοινωνική συνεννόηση είναι αναγκαία συνθήκη για την ομαλή και ανοδική πορεία της χώρας.
Όμως πρέπει να χτίζεται διαχρονικά, με όρους ειλικρίνειας και εθνικής ευθύνης.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί ευκαιριακά, με «λεόντιες» συμπεριφορές του τύπου «τα κέρδη δικά μου, τις ζημιές τις μοιράζουμε».
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με «κουτοπόνηρες» προσπάθειες διάχυσης και μετακύλισης ευθυνών.
Δεν μπορεί να επιτευχθεί με καιροσκοπικές προσεγγίσεις, με επικίνδυνους ακροβατισμούς, με μικροκομματικούς υπολογισμούς.
Η εθνική συνεννόηση απαιτεί, από όλους, αυτογνωσία, αυτοκριτική, ειλικρίνεια προθέσεων, σαφήνεια θέσεων.
Πάνω από όλα απαιτεί αξιοπιστία και εμπιστοσύνη.
Και η εμπιστοσύνη οικοδομείται. Δεν υποκλέπτεται, ούτε εκβιάζεται.
Η Νέα Δημοκρατία, στη μακρά της διαδρομή, έχει αποδείξει ότι τηρεί εθνικά υπεύθυνη στάση.
Δεν κερδοσκοπεί πολιτικά πάνω στα προβλήματα της χώρας και των πολιτών.
Να υπενθυμίσω ενδεικτικά ότι πολύ πρόσφατα, το 2015, όταν η χώρα «τρέκλισε» επικίνδυνα, διασώθηκε χάρη στο υψηλό αίσθημα ευθύνης που επέδειξε η Νέα Δημοκρατία και άλλες μικρές πολιτικές δυνάμεις της σημερινής αντιπολίτευσης.
7η Παρατήρηση:
Ο συγγραφέας ορθώς υποστηρίζει ότι η εποχή μας έχει ανάγκη από «ταγούς» με κατάρτιση, μόρφωση και ήθος.
Από μία «σπονδυλική στήλη» διανοούμενων.
Ποιους όμως διανοούμενους;
Αυτούς που είναι προσδεδεμένοι στο άρμα της αντικειμενικότητας, της εντιμότητας και της ανιδιοτέλειας.
Αυτούς που δεν διακατέχονται από τη λογική της καταγγελίας, της συκοφάντησης και της διαστρέβλωσης της σκέψης των αντιπάλων.
Αυτούς που προβάλλουν τον ορθό λόγο και καθοδηγούν, ορθολογικά, την κοινωνία.
Αυτούς που δεν έχουν κλίση προς έναν ψεύτικο «επαναστατισμό», «εκσυγχρονισμό» και «προοδευτισμό».
Αυτούς που δεν χρησιμοποιούν τη χώρα τους ως case study, όπως έγινε στην Ελλάδα το 2015, για την εμπειρική επαλήθευση επιστημονικών θεωριών.
8η Παρατήρηση:
Τα 3 τελευταία χρόνια, η δημιουργική ασάφεια, οι αυταπάτες, οι αυτοσχεδιασμοί και οι ιδεοληψίες, επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στους πολίτες.
Αυτό καθιστά μεγαλύτερες τις απαιτήσεις των πολιτών από τη Νέα Δημοκρατία.
Αυτό δεν γίνεται για πρώτη φορά.
Πάντα στα δύσκολα, η πολιτική λύση αναζητείται από τη Νέα Δημοκρατία.
Το Κόμμα που ανταποκρίθηκε με επιτυχία, ουσιαστικά και πρωταγωνιστικά, στην ιστορική πρόσκληση και αποστολή.
Οικοδόμησε τη σύγχρονη δημοκρατία.
Σχεδίασε, υλοποίησε και εδραίωσε την ευρωπαϊκή θέση της χώρας.
Αύξησε τον πλούτο της, βελτιώνοντας το βιοτικό επίπεδο και την ευημερία των πολιτών.
Είπε τα μεγάλα «ΝΑΙ» και τα μεγάλα «ΌΧΙ», αποδεικνύοντας ότι μπορεί να υπηρετεί με ευθύνη την πατρίδα και τους πολίτες της.
Η Νέα Δημοκρατία έχει καταγράψει τις περισσότερες και σημαντικότερες επιτυχίες, τα μικρότερα λάθη και τις λιγότερες παραλείψεις συγκριτικά με τους πολιτικούς αντιπάλους της.
Γι’ αυτό, αν και διαχρονικά πολιτεύθηκε μακριά από ψεύδη και λαϊκισμούς, οι πολίτες με την εμπιστοσύνη τους, αθροιστικά, την έχουν αναδείξει ως την πρώτη, ως την πιο ισχυρή πολιτική δύναμη της χώρας.
Ως τον μεγάλο, μόνιμο και σταθερό πυλώνα του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Την αγωνιώδη δε προσπάθεια των πολιτικών αντιπάλων να διαβάλλουν τη Νέα Δημοκρατία, την αντιμετωπίζουμε με λίγες, καθαρές και σταθερές κουβέντες.
Η Νέα Δημοκρατία ήταν, είναι και θα είναι η μεγάλη, πατριωτική, φιλελεύθερη, κοινωνική και ριζοσπαστική πολιτική δύναμη της χώρας.
Με εκτεταμένες και βαθιές ρίζες στις λαϊκές δυνάμεις, τα μικρομεσαία στρώματα και τους νοικοκυραίους που αναφέρει ο κ. Υπουργός.
Η Νέα Δημοκρατία είναι βαθιά δημοκρατική, πολυσυλλεκτική, συνθετική, συνεκτική, ορθολογική, στιβαρή, προσαρμοστική, γνήσια προοδευτική και αντιλαϊκιστική.
Φίλες και Φίλοι,
Συμπερασματικά, η ξενάγηση στις σελίδες του βιβλίου είναι συναρπαστική και χρήσιμη, προσφέροντας μια υπεύθυνη, τεκμηριωμένη και εκτεταμένη ανάγνωση του μακρινού και πρόσφατου παρελθόντος.
Γι’ αυτό το λόγο εύχομαι ολόψυχα το ανά χείρας βιβλίο να βρει την ανταπόκριση που προσδοκά ο συγγραφέας, και να διαβαστεί, να μελετηθεί καλύτερα, από πολλούς, όσο γίνεται περισσότερους…
2018.1.13 ΔΤ-Τοποθέτηση στην παρουσίαση του βιβλίου Χατζηγάκη
Δελτίο τύπου σχετικά με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου | 11.1.2018
«Με καθυστέρηση 6 μηνών, η Υφυπουργός Οικονομικών τελικά απάντησε σε Κοινοβουλευτική Ερώτηση σχετικά με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου επιβεβαιώνοντας ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
Η Κυβέρνηση η οποία υποσχόταν έσοδα 3 δις ευρώ από τη φοροδιαφυγή μέσα σε 6 μήνες, τελικά κατάφερε να εισπράξει λιγότερα από 100 εκ ευρώ σε 3 χρόνια.
Συγκεκριμένα:
- Από τη λίστα Λαγκάρντ, τα εισπραχθέντα ποσά, από την έναρξη ελέγχου της λίστας το 2013, ανέρχονται, συνολικά, στα 45.3 εκ ευρώ.
- Από τη λίστα Μπόργιανς, που είχε γίνει σημαία από ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, τα συνολικά εισπραχθέντα έσοδα ανέρχονται στα 445 χιλ ευρώ.
- Σχετικά με τα εμβάσματα εξωτερικού, μέχρι το 2015, ξεκίνησαν 1.478 έλεγχοι. Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι τον Αύγουστο 2017 έχουν γίνει μόλις 44 έλεγχοι. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σε σχέση με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, το Μάιο του 2017, δεν έχει υπάρξει σχεδόν καμία μεταβολή στα εισπραχθέντα ποσά έως το Σεπτέμβριο.
- Ανάλογη εικόνα ως προς τους ελέγχους υπάρχει και στον τομέα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου στα καύσιμα. Συγκεκριμένα, τα εισπραχθέντα ποσά για υποθέσεις παραβάσεων καυσίμων ανέρχονταν στα 27 εκ ευρώ την περίοδο 2013 – 2014, μειώθηκαν στα 8.1 εκ ευρώ την περίοδο 2015 – 2016, ενώ έχουν εισπραχθεί μόλις 3.1 ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου – Σεπτεμβρίου 2017.
- Τέλος, στον τομέα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου στα καπνικά προϊόντα, η εικόνα που παρουσιάζεται το 2017, όπως και το 2016, είναι πολύ χειρότερη της περιόδου 2014 – 2015.
Αποδεικνύεται συνεπώς, για ακόμη μία φορά, ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, 3 χρόνια αφότου ανέλαβε την εξουσία, συνεχίζει να είναι πρωταθλήτρια στη φοροεπιδρομή, αλλά ουραγός στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής».
Δήλωση_αναφορικά_με_τα_στοιχεία_για_την_φοροδιαφυγή_και_το_λαθρεμπόριο
Δήλωση για τα νέα μέτρα του 2018 στην εφημερίδα “Φιλελεύθερος” | 9.1.2018
«Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια».
Οι πολίτες ήδη βιώνουν τα νέα μέτρα, ύψους 1,9 δισ. ευρώ, της Κυβέρνησης για φέτος: νέες μειώσεις στα μισθολόγια, πρόσθετες περικοπές στα οικογενειακά επιδόματα, κατάργηση φοροαπαλλαγών, αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, μείωση του επιδόματος θέρμανσης, φόρος διαμονής, μεγαλύτερες επιβαρύνσεις στις ασφαλιστικές εισφορές.
Και ακολουθούν και άλλα μέτρα, για μετά το 2018. Μέτρα που επιβαρύνουν περισσότερο τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Και όλα αυτά σε περιβάλλον εξάντλησης της φοροδοτικής ικανότητάς τους, πολλαπλασιασμού των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών περιουσιών τους.
Αυτό είναι το οδυνηρό αποτύπωμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
7 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ_ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ_Σ6_2018-01-09
