“4ο Μνημόνιο: Η επιτομή της «αριστερής μετρολαγνείας»”
Η Κυβερνητική πλειοψηφία, μόνη της, ψήφισε το 4ο Μνημόνιο, το 2ο Μνημόνιο στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησής της. Ο συνολικός λογαριασμός των Μνημονίων της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ανέρχεται πλέον στα 14,2 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας. Ο πιο βαρύς, κοινωνικά άδικος και αχρείαστος μνημονιακός λογαριασμός, που φέρει, αποκλειστικά, τη σφραγίδα της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής υποκρισίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της αναξιοπιστίας, της ανικανότητας και της πολιτικής εξαπάτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Συγκεκριμένα:
1ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Πριν 1 χρόνο, ο κ. Τσίπρας, μετά την ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης, δήλωνε ότι «εκείνες οι θυσίες ήταν οι τελευταίες». Πρόσφατα, ο ίδιος και Υπουργοί του μιλούσαν για το «τέλος της λιτότητας». Και σήμερα, αντί για το τέλος της λιτότητας, έχουμε ακόμη μεγαλύτερη «αριστερή μετρολαγνεία».
Έχουμε νέα μέτρα για το 2018, που επιβαρύνουν τους οικονομικά πιο αδύναμους: μεγαλύτερη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες, μείωση της έκπτωσης του φόρου εισοδήματος για ιατρικές υπηρεσίες, μείωση του επιδόματος θέρμανσης, μείωση των κοινωνικών επιδομάτων.
Έχουμε όμως νέα μέτρα μέχρι το 2021, ύψους 4,9 δισ. ευρώ: μείωση του αφορολόγητου και περικοπή των συντάξεων.
2ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της κοινωνικής αναλγησίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Το 4ο Μνημόνιο φτωχοποιεί όλη την κοινωνία. Εξοντώνει ελεύθερους επαγγελματίες, ειδικά μισθολόγια, χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους και αγρότες. Καταστρέφει τη μεσαία τάξη, μεταφέρει βάρη στους πιο αδύναμους, απελευθερώνει τις ομαδικές απολύσεις. Οι περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου, μεταφράζονται σε τουλάχιστον δύο χαμένες συντάξεις για τους συνταξιούχους και σε έναν χαμένο μισθό για τους μισθωτούς. 1,3 εκατ. πολίτες θα πληρώσουν για πρώτη φορά φόρο και 1,4 ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες θα επιβαρυνθούν με επιπλέον ασφαλιστικές εισφορές.
3ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της αναξιοπιστίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο κ. Τσίπρας, τον Ιανουάριο, δεσμευόταν ότι «δεν θα νομοθετήσει μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019, δεν θα νομοθετήσει μείωση του αφορολόγητου, δεν θα νομοθετήσει νέες περικοπές στις συντάξεων». Σήμερα, 4 μήνες αργότερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα νομοθετεί. Δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή»! Από το «ούτε 1 ευρώ νέα μέτρα», οι Κυβερνητικοί βουλευτές ψήφισαν «5 δισ. ευρώ νέα μέτρα, και με τα δύο χέρια, χωρίς πόνο ψυχής». Ο απόλυτος εθισμός!
4ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της ανικανότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η Κυβέρνηση, με δική της ευθύνη, καθυστέρησε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Συνέχισε να χάνει πολύτιμο χρόνο για δήθεν «ηρωικές διαπραγματεύσεις», και επί της ουσίας, για κομματικές διευθετήσεις και «φαντεζί γαρνιτούρες» στο «σερβίρισμα» των μέτρων στους πολίτες.
Στο μεταξύ όμως, συσσώρευσε τεράστιο κόστος στη χώρα. Πλούτος 29 δισ. ευρώ εξανεμίστηκε.
5ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής εξαπάτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η Κυβέρνηση προσπαθεί, και πάλι, να εξαπατήσει τους πολίτες, με τα «αντίμετρα».
Αντίμετρα τα οποία αποτελούν όμως μία επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων. Γιατί;
Καταρχήν, αν η Κυβέρνηση πιστεύει, για παράδειγμα, ότι το ζήτημα της παιδικής φτώχειας είναι σημαντικό, όπως το πιστεύουμε και εμείς, να αναλάβει, σήμερα, όχι στο μέλλον και υπό δημοσιονομικές προϋποθέσεις, σχετικές πρωτοβουλίες. Έχει άλλωστε, όπως γράφει και το 3ο Μνημόνιο, την ιδιοκτησία του προγράμματος.
Επίσης, μέτρα και αντίμετρα δεν είναι ισοδύναμα για τον κάθε πολίτη. Για παράδειγμα, οι πολίτες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ, ακόμη και αν υλοποιούνταν όλα τα αντίμετρα, θα πληρώσουν νέους φόρους.
Επιπλέον, σύμφωνα με το Άρθρο 15 του Νόμου, τα αντίμετρα προϋποθέτουν α) την ψήφιση και πλήρη υλοποίηση των μέτρων, β) την μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και γ) την αξιολόγηση των θεσμών. Αρχίζουν να υλοποιούνται από το στιγμή που η χώρα, μετά τη λήψη των μέτρων, υπερβαίνει το ήδη υψηλό 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα. Για παράδειγμα, αν οι θεσμοί, μετά τη μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων, κρίνουν ότι η χώρα επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2021, η Κυβέρνηση θα λάβει 0 αντίμετρα!
Συνεπώς, τα μέτρα αποτελούν τη «φάκα». Τα «αντίμετρα» το «τυρί», με στόχο την απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τη «φάκα». Η κοινωνία, όμως, δεν «τσιμπάει».
Αντιθέτως, η τροπολογία της ΝΔ, που δεν έγινε τελικά δεκτή από την Κυβέρνηση, για τη άμεση λήψη «αντιμέτρων», λόγω της υπέρβασης του περυσινού δημοσιονομικού στόχου, ήταν ειλικρινής, λελογισμένη, ρεαλιστική, ορθά κοστολογημένη και τεκμηριωμένη.
“Τα μέτρα αποτελούν τη «φάκα» και τα «αντίμετρα» το «τυρί». Όμως, η κοινωνία δεν «τσιμπάει»”
Κύριε Σταϊκούρα, ας ξεκινήσουμε με τα μέτρα που ψηφίστηκαν στη Βουλή. Γιατί η ΝΔ τα χαρακτηρίζει ως το 4ο Μνημόνιο;
Γιατί είναι νέα μέτρα, ύψους 4,9 δισ. ευρώ, που δεν περιλαμβάνονταν στο 3ο Μνημόνιο, και τα οποία εκτείνονται και για μετά το 2018. Έτσι, από το «σκίσιμο του Μνημονίου», περάσαμε στο 2ο Μνημόνιο στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Πρόκεται για «μνημονιακό πρωταθλητισμό».
Και από τα 12 δισ. ευρώ παροχές του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, περάσαμε στα 14,2 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας. Αυτός είναι ο πιο βαρύς, κοινωνικά άδικος και αχρείαστος μνημονιακός λογαριασμός.
Πάντα λέμε ότι στα Μνημόνια ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Εδώ είδαμε ότι άλλα μας είχε παρουσιάσει η Κυβέρνηση στην αρχή και αποδείχτηκε ότι υπήρχαν επιπλέον μέτρα στα ψιλά γράμματα. Μπορείτε να μας εξηγήσετε τα επώδυνα μέτρα που υπάρχουν στα ψιλά γράμματα;
Πράγματι, υπάρχουν επιπλέον μέτρα, τόσο στα «χοντρά» όσο και στα «μικρά γράμματα» του 4ου Μνημονίου, που φτωχοποιούν όλη την κοινωνία.
Ενδεικτικά, εκτός της περικοπής του αφορολόγητου και των συντάξεων, προβλέπεται η περικοπή των ειδικών μισθολογίων, η ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες, η πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η μείωση της έκπτωσης του φόρου εισοδήματος για ιατρικές υπηρεσίες, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων, η μετάθεση της αναπροσαρμογής των συντάξεων για το 2022.
Η «αριστερή μετρολαγνεία» δεν έχει τέλος!
Όλοι αναγνωρίζουν ότι η αξιολόγηση έπρεπε να κλείσει νωρίτερα. Η Κυβέρνηση πέτυχε κάτι με αυτή την καθυστέρηση;
Δεν πέτυχε απολύτως τίποτα. Απόδειξη;
Πριν από 4 μήνες, ο κ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του υποστήριζε: «Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019; Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μείωση αφορολόγητου και νέες περικοπές στις συντάξεων; Δεν θα το κάνουμε»
Και σήμερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα έκανε. Άρα τι πέτυχε; Η Κυβέρνηση δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή». Στο μεταξύ όμως, συσσώρευσε τεράστιο κόστος στη χώρα, με αποτέλεσμα η χώρα να έχει επιστρέψει και να παραμένει στην ύφεση. Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα σε κατάσταση οικονομικής συρρίκνωσης.
Έχει ευθύνη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος;
Ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών, ως βασικός διαπραγματευτής με τους δανειστές, έχει ευθύνη για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Το 4ο Μνημόνιο είναι εξαιρετικά επώδυνο, συνεπώς ο κ. Τσακαλώτος έχει ευθύνη. Η ευθύνη όμως ανήκει συλλογικά στην Κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και στον ίδιο τον κ. Πρωθυπουργό.
Ο κ. Τσακαλώτος όμως έχει και σοβαρό ζήτημα αξιοπιστίας. Πέρυσι, πριν την προηγούμενη μείωση του αφορολόγητου, δεσμευόταν ότι δεν είναι διατεθειμένος, ως Υπουργός, να καταθέσει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο με αφορολόγητο μικρότερο από αυτό που επέβαλε τότε. Και σήμερα, 1 χρόνο αργότερα, το αφορολόγητο, με εισήγηση του Υπουργού, «γκρεμίζεται» στα 5.681 ευρώ, περικόπτεται δηλαδή κατά 35%.
Καλύτερα ο κ. Τσακαλώτος να μην δεσμευτεί ξανά για το ύψος του αφορολόγητου. Γιατί κάθε φορά που δεσμεύεται, το μειώνει. Την επόμενη, είναι ικανός να το μηδενίσει…
Ο ΣΥΡΙΖΑ με το 3ο και 4ο Μνημόνιο έχει κάνει μειώσεις στις συντάξεις. Και η ΝΔ, αν έκανε τη διαπραγμάτευση, δεν θα οδηγούμασταν στο ίδιο αποτέλεσμα αφού η συνταξιοδοτική δαπάνη πρέπει να μειωθεί;
Στο τέλος του 2014, οι όποιες παρεμβάσεις είχαν διαρθρωτικό χαρακτήρα και εξαντλούνταν στην εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές συντάξεις, στον εξορθολογισμό – και όχι στην κατάργηση, όπως συνέβη σήμερα επί ΣΥΡΙΖΑ – του ΕΚΑΣ και στην εξάλειψη των παράνομα καταβαλλόμενων συντάξεων.
Άρα, δεν θα είχαμε, τότε, το ίδιο αποτέλεσμα.
Το σημερινό αποτέλεσμα, μιας τεράστιας περικοπής συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων και μιας μεγάλης και συνεχιζόμενης αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών, συνολικού ύψους 6,6 δισ. ευρώ από το 2015 και μετά, φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα.
Εμείς πιστεύουμε ότι η αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής και η προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών θα συμβάλλουν στην υλοποίηση επενδύσεων, στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, στη μεγέθυνση της οικονομίας, άρα και στην ενίσχυση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.
Τις μειώσεις που γίνονται τώρα στις συντάξεις, η ΝΔ αν γίνει Κυβέρνηση θα μπορέσει να τις περιορίσει;
Καταρχήν, θα αξιολογήσουμε την κατάσταση της οικονομίας που θα παραλάβουμε όταν αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, στόχος μας είναι η βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος όλων των πολιτών, άρα και των συνταξιούχων. Και αυτό μπορεί να γίνει, καταρχήν, με τη μείωση των φόρων. Συνεπώς, ισχύουν οι δεσμεύσεις του κ. Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη.
Υπάρχουν κάποια μέτρα από αυτά που ελήφθησαν που μπορείτε να τα καταργήσετε άμεσα, εάν γίνετε Κυβέρνηση;
Κανένα πρόγραμμα δεν είναι άκαμπτο και ανελαστικό. Να υπενθυμίσω, ενδεικτικά, ότι ορισμένα μέτρα λιτότητας, που είχαν ψηφιστεί το 2012, ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.
Και φυσικά, το 2014, μειώθηκαν φορολογικοί συντελεστές, κάτι που δεν προβλεπόταν στη συμφωνία.
Συνεπώς, βαθμοί ευελιξίας πάντοτε υφίστανται. Αρκεί η εκάστοτε Κυβέρνηση να είναι σοβαρή, αξιόπιστη και αποτελεσματική. Αυτά τα στοιχεία όμως αποτελούν για τη σημερινή Κυβέρνηση «είδος εν ανεπαρκεία».
Υπάρχουν διαρθρωτικά μέτρα σε αυτή τη συμφωνία που μπορείτε να διατηρήσετε, αν γίνετε Κυβέρνηση;
Η ΝΔ υποστηρίζει την υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών. Η παρούσα Κυβέρνηση όμως ούτε ξέρει, ούτε θέλει, ούτε μπορεί να τις υλοποιήσει.
Όταν συνεπώς αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, θα αξιολογήσουμε την αποτελεσματικότητα των ψηφισμένων ρυθμίσεων και θα προχωρήσουμε σε επιπλέον διαρθρωτικές αλλαγές.
Γιατί προκαταλαμβάνετε ότι δεν θα μπορέσουν να επιτευχθούν πρωτογενή πλεονάσματα 5,5% του ΑΕΠ και δεν θα εφαρμοστούν τα αντίμετρα;
Η ΝΔ πιστεύει ότι η επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και η διατήρησή τους για πολλά χρόνια, ιδιαίτερα όταν μία χώρα αντιμετωπίζει μακροχρόνια ύφεση και υψηλή διαρθρωτική ανεργία, δεν είναι εφικτή. Και σίγουρα είναι αντιαναπτυξιακή.
Εξάλλου και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, μέχρι πρόσφατα, υποστήριζε, ότι «τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα δεν βγαίνουν», «σκοτώνουν την κοινωνία» και «πνίγουν την οικονομία».
Τα αντίμετρα αποτελούν μια επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων. Κι αυτό γιατί προϋποθέτουν την ψήφιση και πλήρη υλοποίηση των μέτρων, την μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και την αξιολόγηση των θεσμών.
Τα μέτρα είναι σίγουρα, ενώ τα «αντίμετρα» θα υλοποιηθούν υπό προϋποθέσεις, πολύ δύσκολα επιτεύξιμες. Συνεπώς, τα μέτρα αποτελούν τη «φάκα» και τα «αντίμετρα» το «τυρί», με στόχο την απόσπαση της προσοχής των πολιτών. Όμως, η κοινωνία δεν «τσιμπάει».
Περιμένετε να υπάρξουν μετά τη συμφωνία ουσιαστικές εξελίξεις στο ζήτημα του χρέους;
Ζητούμε οι δανειστές να προχωρήσουν, το συντομότερο δυνατόν, σε ουσιαστικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα την τελευταία διετία. Ρεαλιστικές λύσεις και ισοδύναμες τεχνικές υπάρχουν.
Βέβαια, υφίσταται η απόφαση του Ιουνίου του 2016, σύμφωνα με την οποία τα όποια ουσιαστικά μέτρα για το χρέος θα εφαρμοστούν μετά το 2018, υπό τις προϋποθέσεις ότι η χώρα υλοποιεί, μέχρι τότε, πλήρως τις δεσμεύσεις της και κριθεί, τότε, ότι τέτοια μέτρα ελάφρυνσης είναι αναγκαία.
Στο μεταξύ όμως, η χώρα θα έχει λάβει πρόσθετα, επώδυνα μέτρα λιτότητας προκειμένου να επιτευχθούν, για πολλά χρόνια, υψηλοί δημοσιονομικοί στόχοι.
Μήνυμα για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων
Η 19η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί ομόφωνα από τη Βουλή των Ελλήνων ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.
Ημέρα τιμής και χρέους σε εκείνους που διώχθηκαν και θυσιάστηκαν για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία.
Για τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες του Εύξεινου Πόντου, οι οποίοι υπερασπιζόμενοι διαχρονικές πολιτισμικές αρχές και αξίες, έπεσαν θύματα της τουρκικής αγριότητας και εκδιώχθηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες και οδηγήθηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.
Ωστόσο, ο Ποντιακός Ελληνισμός, παρ’ όλες τις κακουχίες και τις αντιξοότητες, κατάφερε με αξιοπρέπεια να καταστεί ένα ιδιαίτερα δυναμικό κομμάτι της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της σύγχρονης Ελλάδας.
Η σημερινή ημέρα, ας αποτελεί, διαχρονικά, το εφαλτήριο για την υπόμνηση της αναγκαιότητας ειρηνικής συνύπαρξης, αλληλοσεβασμού και καλής γειτονίας των λαών.
Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, τα τελευταία 2,5 χρόνια, κινήθηκε σε ένα ομιχλώδες τοπίο.
Τοπίο που διαμόρφωσε η ίδια, με τις συνεχείς παλινδρομήσεις μεταξύ ιδεοληψίας και κυνισμού και τα ανερυθρίαστα ρεσιτάλ ψεμάτων και αυτοδιαψεύσεων.
Το αποτέλεσμα; Έχασε χρόνο.
Πολύτιμο χρόνο για δήθεν «ηρωικές διαπραγματεύσεις», και επί της ουσίας, για κομματικές διευθετήσεις και «φαντεζί γαρνιτούρες» στο «σερβίρισμα» των μέτρων στους πολίτες.
Καθυστερήσεις, που κατέστησαν επαχθέστερο το λογαριασμό για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.
Η Κυβέρνηση, αντί όταν ανέλαβε, αρχές του 2015, να αξιοποιήσει το «άνοιγμα της πόρτας» εξόδου από την κρίση που είχε συντελεστεί, αρκέστηκε να «παίζει», αυτάρεσκα, με την «περιστρεφόμενη πόρτα», χρησιμοποιώντας δύο γλώσσες: εσωτερικού και εξωτερικού.
Έτσι, βούλιαξε τη χώρα, η οποία, έκτοτε, σέρνεται στο τέλμα.
Η οικονομία, επέστρεψε και παραμένει στην ύφεση.
Πλούτος, εξανεμίσθηκε.
Νέα μέτρα, επιβλήθηκαν.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, επιδεινώθηκε.
Το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών, συρρικνώθηκε.
Η καθημερινότητά τους, επιβαρύνθηκε.
Όπως υποστήριξα και στην Επιτροπή, η Κυβέρνηση παρέλαβε την οικονομία στον «1ο όροφο», την έριξε στο «υπόγειο», και σήμερα αγκομαχά, μετά από 2,5 χρόνια, να την ανεβάσει στο «ισόγειο».
Προσπαθεί να επαναφέρει την οικονομία σε διαδικασία μεγέθυνσης, κατάσταση στην οποία την παρέλαβε, και όπως έδειξαν τα προχθεσινά στοιχεία για την ύφεση, δεν τα έχει καταφέρει.
Προσπαθεί να πετύχει κάτι ουσιαστικό για το χρέος, στηριζόμενη στις αποφάσεις του 2012, αφού πρώτα επιβάρυνε τη βιωσιμότητά του, και δεν τα έχει καταφέρει.
Προσπαθεί να εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, στο οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται από το Μάρτιο του 2015, και δεν τα έχει καταφέρει.
Προσπαθεί να βγάλει τη χώρα στις διεθνείς αγορές, κάτι που είχε γίνει το 2014, και δεν τα έχει καταφέρει.
Προσπαθεί να άρει τους κεφαλαιακούς περιορισμούς, τους οποίους η ίδια προκάλεσε, και δεν τα έχει καταφέρει.
2,5 χαμένα χρόνια, στα οποία η χώρα χρεώθηκε δύο αχρείαστα μνημόνια, οι πολίτες φτωχοποιήθηκαν και η οικονομία γονάτισε.
Αυτό είναι το κόστος της αναξιοπιστίας, του καιροσκοπισμού και των ιδεοληψιών της Κυβέρνησης.
Κόστος που αποτυπώνεται και στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το Νομοσχέδιο αποτελεί το 4ο Μνημόνιο.
Περιλαμβάνει μέτρα, για μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου.
Μέτρα, που δεν υπήρχαν στο 3ο Μνημόνιο.
Έτσι, από το «σκίσιμο του Μνημονίου», περάσαμε στο 2ο Μνημόνιο μέσα στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Και από τα «12 δισ. ευρώ παροχές» του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, περάσαμε στα 14,2 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.
Ο πιο βαρύς και κοινωνικά άδικος μνημονιακός λογαριασμός.
Ένας αχρείαστος λογαριασμός που φέρει, αποκλειστικά, τη σφραγίδα της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ας δούμε αναλυτικά τα βασικά χαρακτηριστικά του 4ου Μνημονίου:
1ον. Πριν 1 χρόνο, ο κ. Τσίπρας, μετά την ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης, δήλωνε ότι «εκείνες οι θυσίες ήταν οι τελευταίες».
[Συνημμένο 1]
Πρόσφατα, ο ίδιος και Υπουργοί του, σε διθυραμβικούς τόνους, μιλούσαν για το «τέλος της λιτότητας».
Και σήμερα, αντί για το τέλος της λιτότητας, έχουμε ακόμη περισσότερη λιτότητα.
Έχουμε νέα μέτρα για το 2018.
Μέτρα, όπως είναι η ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες.
Μέτρα, όπως είναι η μείωση της έκπτωσης του φόρου εισοδήματος για ιατρικές υπηρεσίες, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων.
Μέτρα που επιβαρύνουν τους πιο φτωχούς, τους πιο αδύναμους.
Όμως, η «αριστερή μετρολαγνεία» δεν σταματά το 2018.
Έχουμε νέα μέτρα, ύψους 4,9 δισ. ευρώ, μέχρι το 2021.
Μέτρα, όπως είναι η μείωση του αφορολόγητου και η περικοπή των συντάξεων.
Μέτρα που αποκαλύπτουν την μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση που γνώρισε ποτέ η Πατρίδα μας.
2ον. Το 4ο Μνημόνιο φτωχοποιεί όλη την κοινωνία.
Εξοντώνει, όπως επιβεβαίωσαν χθες και οι 42 φορείς, ελεύθερους επαγγελματίες, ειδικά μισθολόγια, χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους και αγρότες.
Καταστρέφει τη μεσαία τάξη.
Μεταφέρει βάρη στους πιο αδύναμους.
Απελευθερώνει τις ομαδικές απολύσεις.
Ισοπεδώνει την κοινωνία.
Οι περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου, μεταφράζονται σε τουλάχιστον δύο χαμένες συντάξεις για τους συνταξιούχους και σε έναν χαμένο μισθό για τους μισθωτούς.
3ον. Ο κ. Τσίπρας, τον Ιανουάριο, δεσμευόταν ότι «δεν θα νομοθετήσει μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019, δεν θα νομοθετήσει μείωση του αφορολόγητου, δεν θα νομοθετήσει νέες περικοπές στις συντάξεων».
[Συνημμένο 2]
Σήμερα, 4 μήνες αργότερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα νομοθετεί.
Δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή»!
Έδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα.
Από το «ούτε 1 ευρώ νέα μέτρα», περάσαμε στο ότι θα ψηφίσουμε «5 δισ. ευρώ νέα μέτρα, και με τα δύο χέρια, χωρίς πόνο ψυχής».
Ο απόλυτος εθισμός!
Όλα για την εξουσία, με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.
Ο κ. Τσακαλώτος, πέρυσι, πριν την προηγούμενη μείωση του αφορολόγητου που και πάλι ο ίδιος έκανε, δεσμευόταν ότι δεν είναι διατεθειμένος, ως Υπουργός, να καταθέσει στη Βουλή άλλο νομοσχέδιο με ακόμη χαμηλότερο αφορολόγητο.
[Συνημμένο 3]
Και σήμερα, το αφορολόγητο, με εισήγηση του ίδιου Υπουργού, «γκρεμίζεται» στα 5.681 ευρώ, περικόπτεται δηλαδή κατά 35%.
Και ο ίδιος παραμένει στη θέση του.
Κε. Υπουργέ, αφού το μετανιώσατε για την «καρέκλα», τουλάχιστον μην δεσμευτείτε ξανά για το ύψος του αφορολόγητου.
Κάθε φορά που δεσμεύεστε, το μειώνεται…
Την επομένη, είστε ικανός να το μηδενίσετε!
4ον. Η Κυβέρνηση, με δική της ευθύνη, καθυστέρησε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Συνέχισε να δίνει θεατρικές παραστάσεις περί δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης», που ποτέ όμως δεν έκανε, όπως ομολόγησε πρόσφατα πρώην Υπουργός της.
Προχώρησε στη συρρίκνωση της συμμετοχής του Δημοσίου στις τράπεζες, με τεράστιο, μόνιμο κόστος για τους φορολογούμενους.
Προχώρησε στη σύσταση του αιώνιου υπερταμείου, ενός φορέα χωρίς ουσιαστικό εθνικό έλεγχο και δημοκρατική λογοδοσία, εκχωρώντας του, διαρκώς, δημόσια περιουσία.
Δεν προχωράει διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί ούτε μπορεί, ούτε ξέρει, ούτε θέλει να τις υλοποιήσει.
Χωρίς στρατηγικό σχέδιο, προχωράει με την τακτική του «βλέποντας και κάνοντας».
Στο μεταξύ όμως, σωρεύει τεράστιο κόστος στη χώρα.
Πλούτος 29 δισ. ευρώ εξανεμίστηκε.
Κάθε νοικοκυριό έγινε κατά 7.000 ευρώ φτωχότερο.
Και ταυτόχρονα, «φορτώθηκε» 3.400 ευρώ από τα αχρείαστα μέτρα που του επέβαλε η σημερινή Κυβέρνηση.
Η απόλυτη αποτυχία!
5ον. Η Κυβέρνηση προσπαθεί, και πάλι, να εξαπατήσει τους πολίτες.
Το «νέο έργο» που «ανεβάζει» τιτλοφορείται «αντίμετρα».
Αντίμετρα τα οποία αποτελούν μία επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων. Γιατί;
Αν η Κυβέρνηση πιστεύει, για παράδειγμα, ότι το ζήτημα της παιδικής φτώχειας είναι σημαντικό, όπως το πιστεύουμε και εμείς, να αναλάβει, σήμερα, όχι στο μέλλον και υπό δημοσιονομικές προϋποθέσεις, σχετικές πρωτοβουλίες.
Έχει άλλωστε, όπως γράφει και το Μνημόνιο, την ιδιοκτησία του προγράμματος.
Επίσης, μέτρα και αντίμετρα δεν είναι ισοδύναμα για τον κάθε πολίτη.
Για παράδειγμα, οι πολίτες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ, ακόμη και αν υλοποιούνταν όλα τα αντίμετρα, θα πληρώσουν νέους φόρους.
Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα, σε κάθε περίπτωση, θα ζημιωθούν.
Επιπλέον, σύμφωνα και με το Άρθρο 15, τα αντίμετρα προϋποθέτουν την ψήφιση και πλήρη υλοποίηση των μέτρων, την μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και την αξιολόγηση των θεσμών.
Αρχίζουν να υλοποιούνται από το στιγμή που η χώρα, μετά τη λήψη των μέτρων, υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, για διάστημα τουλάχιστον 3 ετών.
Κάτι το οποίο και εσείς υποστηρίζατε ότι είναι ανέφικτο.
Για παράδειγμα, αν οι θεσμοί, μετά τη μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων, κρίνουν ότι η χώρα επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2021, η Κυβέρνηση θα λάβει 0 αντίμετρα!
Θα πρέπει το πρωτογενές πλεόνασμα να φτάσει το 5,5% του ΑΕΠ για να υλοποιηθούν όλα τα αντίμετρα.
Συνεπώς, τα μέτρα είναι σίγουρα.
Αποτελούν τη σίγουρη «φάκα».
Τα «αντίμετρα» θα υλοποιηθούν υπό προϋποθέσεις, πολύ δύσκολα επιτεύξιμες.
Αποτελούν το «τυρί», με στόχο την απόσπαση της προσοχής των πολιτών από τη «φάκα».
Όπως φάνηκε όμως και από τη χθεσινή ακρόαση φορέων, η κοινωνία δεν «τσιμπάει».
Αντιθέτως, η πρόταση του Προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, για τη άμεση λήψη «αντιμέτρων», λόγω της υπέρβασης του περυσινού δημοσιονομικού στόχου, όπως εξήγησα και στην Επιτροπή, είναι ειλικρινής, λελογισμένη, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.
Ο τρόπος, ο χρόνος και η στόχευση της πρότασης είναι εντός του υφιστάμενου πλαισίου.
Την πρόταση αυτή, την καταθέσαμε με τη μορφή τροπολογίας.
Καλούμε την Κυβέρνηση να την κάνει δεκτή.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της αναξιοπιστίας, της ανικανότητας και της πολιτικής εξαπάτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η ΝΔ, με αίσθημα ευθύνης, το καταψηφίζει.
Τους Έλληνες πολίτες όμως τους απασχολεί ένα ακόμη ερώτημα: Υπάρχει άλλος δρόμος πέραν αυτού των διαδοχικών Μνημονίων;
Η απάντησή μου, αφού υπενθυμίσω ότι το 2011, από αυτό το Βήμα, είχα σημειώσει ότι δεν υπάρχει «βασιλική οδός» για την κοινωνική ευημερία, είναι πως ΝΑΙ.
ΝΑΙ υπάρχει, και αυτόν τον εθνικό οδικό χάρτη πρέπει, στρατηγικά, να σχεδιάσουμε και να βαδίσουμε, με συνέπεια και αποτελεσματικότητα.
Βήματα αυτής της πορείας πρέπει να είναι:
Η εμπροσθοβαρής υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών και αποκρατικοποιήσεων.
Η διατηρήσιμη δημοσιονομική ισορροπία, με μείωση φόρων και δαπανών, με την ένταξη «αφανούς» τμήματος της οικονομίας στο «εμφανές» πεδίο της, και με ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους.
Η ενίσχυση της ρευστότητας στην οικονομία, με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με την σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης.
Η υλοποίηση ενεργών πολιτικών αντιμετώπισης της ανεργίας, δημιουργώντας ένα ισχυρό δίχτυ επανένταξης σε μια σύγχρονη αγορά εργασίας.
Η υιοθέτηση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας, που θα στοχεύει στη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική και εξωστρεφή οικονομία.
Ο εκσυγχρονισμός της δομής και λειτουργίας του Κράτους, με την επέκταση και αξιόπιστη εφαρμογή της αξιολόγησης, σε όλο το εύρος του.
Η προστασία των θεσμών, ώστε να μην λιγοστέψει η Δημοκρατία.
Η βελτίωση της ποιότητας και της αποδοτικότητας, ο περιορισμός του κρατικού εναγκαλισμού και η προώθηση της διεθνοποίησης της εκπαίδευσης, της κατάρτισης, της δια βίου μάθησης, της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Είναι ανάγκη να σπάσουμε το καταστροφικό «καθοδικό σπιράλ» που οδηγεί, όλο και βαθύτερα, στο οικονομικό τέλμα, την κοινωνική μιζέρια και την εθνική παρακμή.
Είναι ανάγκη να μπούμε σε «ανοδικό σπιράλ», που οδηγεί στην ολόπλευρη ισχυροποίηση της χώρας.
Η σημερινή Κυβέρνηση, επί 2,5 χρόνια, αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να το πετύχει.
Είναι πλέον μάταιο να το προσπαθεί με τερτίπια.
Η ΝΔ, δεσμευμένη από τις αρχές και την ιστορική της διαδρομή, συμμετέχει καθαρά στον πολιτικό «στίβο».
Και λέει ξεκάθαρα:
Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης, η παρουσία σας δεν ωφελεί τη χώρα.
Την βλάπτει.
Πρέπει οι πολίτες να πάρουν κυρίαρχα τις αποφάσεις τους.
Ο Τομεάρχης Οικονομικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Δυστυχώς, είμαστε στο ίδιο έργο θεατές.
Η χώρα παραμένει κολλημένη στην ύφεση και το πρώτο τρίμηνο του 2017, ως αποτέλεσμα της καθυστέρησης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, της αναποτελεσματικότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και της επιβαλλόμενης υπερφορολόγησης όλων των πολιτών.
Το αποτέλεσμα είναι να τίθεται σε αμφιβολία και η αναθεωρημένη, προς τα κάτω, εκτίμηση της Κυβέρνησης για ανάπτυξη 1,8% το 2017, από αρχική πρόβλεψη 2,7%.
Η Κυβέρνηση συνεχίζει να συσσωρεύει υψηλό οικονομικό και κοινωνικό κόστος, ειδικά για τα ασθενέστερα στρώματα.
Στα δημόσια οικονομικά, η υστέρηση στις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων τόσο το 2016 όσο και τους πρώτους τέσσερις μήνες του 2017, έχει συμπαρασύρει και τις εισροές από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με αποτέλεσμα, και τα δημόσια έσοδα να υστερούν και πολύτιμοι πόροι με υψηλό αναπτυξιακό πολλαπλασιαστή για την οικονομία και την απασχόληση να χάνονται.
Για να αντισταθμίσει αυτήν την εικόνα, η Κυβέρνηση συνεχίζει την εσωτερική στάση πληρωμών, με αποτέλεσμα οι πρωτογενείς δαπάνες να υπολείπονται του στόχου κατά 1,2 δις ευρώ, το πρώτο τετράμηνο του έτους.
Είναι πλέον σαφές ότι η χώρα χρειάζεται μία άλλη οικονομική πολιτική.
Με εμπροσθοβαρή υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, με ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, με αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής, στην κατεύθυνση σταδιακής μείωσης της φορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Κάτι που η σημερινή Κυβέρνηση δεν μπορεί, δεν ξέρει και κυρίως δεν θέλει να υλοποιήσει».
Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής για το Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Η χώρα, τα τελευταία 2,5 χρόνια, σέρνεται.
Αντί να επιταχύνει, στηριζόμενη στις ευνοϊκές συνθήκες και προοπτικές που είχαν δημιουργηθεί το 2014, οπισθοχώρησε.
Αργά και σταθερά, βούλιαξε και παραμένει στο τέλμα και την παρακμή.
Σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα πεδία άσκησης πολιτικής.
Στην οικονομία, η χώρα επέστρεψε και παραμένει στην ύφεση.
Πλούτος, 29 δισ. ευρώ, εξανεμίσθηκε.
Νέα μέτρα, 14 δισ. ευρώ, επιβλήθηκαν.
Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, επιδεινώθηκε.
Το διαθέσιμο εισόδημα όλων των πολιτών, συρρικνώθηκε.
Η καθημερινότητά τους, επιβαρύνθηκε.
Η απαισιοδοξία, εμπεδώθηκε.
Η Κυβέρνηση παρέλαβε την οικονομία στον «1ο όροφο», την έριξε στο «υπόγειο», και σήμερα προσπαθεί να την ανεβάσει στο «ισόγειο».
Με ασθενέστερη δυναμική και από χαμηλότερο σημείο αφετηρίας.
Προσπαθεί να επαναφέρει την οικονομία στην ανάπτυξη, κατάσταση στην οποία την παρέλαβε στις αρχές του 2015, και την οποία, στη συνέχεια, επιδείνωσε.
Προσπαθεί να κερδίσει κάτι ουσιαστικό για το χρέος, στηριζόμενη στις αποφάσεις του 2012, αφού πρώτα επιβάρυνε τη βιωσιμότητά του.
Προσπαθεί να εντάξει τη χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, πρόγραμμα στο οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται από το Μάρτιο του 2015.
Προσπαθεί να βγάλει τη χώρα στις διεθνείς αγορές, κάτι που είχε γίνει, με επιτυχία, το 2014.
Προσπαθεί να άρει τους κεφαλαιακούς περιορισμούς, τους οποίους η ίδια, με τους χειρισμούς της, επέβαλλε.
Τα προσπαθεί όλα αυτά, επί 2,5 χρόνια, και ακόμη δεν τα έχει καταφέρει.
2,5 χαμένα χρόνια, στα οποία η χώρα χρεώθηκε δύο αχρείαστα μνημόνια, οι πολίτες φτωχοποιήθηκαν και η οικονομία γονάτισε.
Αυτό είναι το κόστος της ανικανότητας, της ανευθυνότητας, της αναξιοπιστίας, του καιροσκοπισμού και των ιδεοληψιών της σημερινής Κυβέρνησης.
Κόστος που αποτυπώνεται, με τον πλέον επώδυνο για τους πολίτες τρόπο, στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Το Νομοσχέδιο αποτελεί το 4ο Μνημόνιο, χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση.
Περικλείει δημοσιονομικούς στόχους, πέραν της λήξης του 3ου Μνημονίου.
Περιλαμβάνει μέτρα, για μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου.
Μέτρα, που δεν υπήρχαν στο 3ο Μνημόνιο.
Έτσι, από το «σκίσιμο του Μνημονίου», περάσαμε στο 2ο Μνημόνιο σε 2 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Και από τα «12 δισ. ευρώ παροχές» του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, περάσαμε στα 14,2 δισ. ευρώ μέτρα λιτότητας.
Το επαναλαμβάνω: 14,2 δισ. ευρώ είναι ο συνολικός λογαριασμός ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο πιο βαρύς και κοινωνικά άδικος μνημονιακός λογαριασμός.
Ένας αχρείαστος λογαριασμός που φέρει, αποκλειστικά, τη σφραγίδα της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Ας δούμε πιο αναλυτικά τα βασικά χαρακτηριστικά του 4ου Μνημονίου.
1ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Πριν από 1 χρόνο, ο κ. Τσίπρας, από αυτό το Βήμα, μετά την ολοκλήρωση της 1ης αξιολόγησης, δήλωνε ότι «εκείνες οι θυσίες ήταν οι τελευταίες».
Πρόσφατα, ο ίδιος και Υπουργοί του, σε διθυραμβικούς τόνους, μιλούσαν για το «τέλος της λιτότητας».
Και σήμερα, αντί για το τέλος της λιτότητας, έχουμε ακόμη περισσότερη λιτότητα.
Έχουμε νέα μέτρα και για το 2017 και για το 2018.
Μέτρα, όπως είναι η μείωση των ειδικών μισθολογίων, ιδιαίτερα των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.
Μέτρα, όπως είναι η ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες.
Μέτρα, όπως είναι η μείωση της έκπτωσης του φόρου εισοδήματος για ιατρικές υπηρεσίες, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης, η μείωση των κοινωνικών επιδομάτων.
Μέτρα που επιβαρύνουν τους πιο φτωχούς, τους πιο αδύναμους.
Όμως, η «αριστερή μετρολαγνεία» δεν σταματά το 2018.
Έχουμε νέα μέτρα μέχρι το 2021.
Μέτρα, ύψους 5 δισ. ευρώ.
Μέτρα, όπως είναι η τεράστια μείωση του αφορολόγητου και η μεγάλη περικοπή των κύριων και επικουρικών συντάξεων.
Μέτρα που αποκαλύπτουν, σε όλους τους πολίτες, την μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση που γνώρισε ποτέ η Πατρίδα μας.
2ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της κοινωνικής αναλγησίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Εξοντώνει ελεύθερους επαγγελματίες, χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους και αγρότες.
Καταστρέφει τη μεσαία τάξη.
Μεταφέρει βάρη στους πιο αδύναμους.
Ισοπεδώνει την κοινωνία.
1,3 εκατ. πολίτες, χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, θα πληρώσουν, για πρώτη φορά, φόρο.
1,4 εκατ. ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες, θα δουν νέες, δραματικές αυξήσεις στις ήδη εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές τους.
Οι οριζόντιες περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου, μεταφράζονται σε μέχρι τρεις χαμένες συντάξεις για τους συνταξιούχους και σε έναν χαμένο μισθό για τους μισθωτούς.
Με λίγα λόγια, το 4ο Μνημόνιο φτωχοποιεί όλη την κοινωνία.
3ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της αναξιοπιστίας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Ο κ. Τσίπρας, τον Ιανουάριο, δεσμευόταν ότι «δεν θα νομοθετήσει μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019, δεν θα νομοθετήσει μείωση του αφορολόγητου, δεν θα νομοθετήσει νέες περικοπές στις συντάξεων».
Και σήμερα, 4 μήνες αργότερα, όλα αυτά, και ακόμη χειρότερα, τα νομοθετεί.
Ο κ. Τσακαλώτος, πέρυσι, πριν την προηγούμενη μείωση του αφορολόγητου, δεσμευόταν ότι δεν είναι διατεθειμένος, ως Υπουργός, να καταθέσει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο με αφορολόγητο μικρότερο από αυτό που επέβαλε τότε.
Και σήμερα, 1 χρόνο αργότερα, το αφορολόγητο, με εισήγηση του Υπουργού, «γκρεμίζεται» στα 5.681 ευρώ, περικόπτεται δηλαδή κατά 35%.
Αναμένουμε να δούμε τι θα πράξει ο κ. Υπουργός…
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή».
Έδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα.
Από το «ούτε 1 ευρώ νέα μέτρα», περάσαμε στο ότι θα ψηφίσουμε «5 δισ. ευρώ νέα μέτρα, και με τα δύο χέρια, χωρίς πόνο ψυχής».
Χωρίς ηθικές αναστολές.
Χωρίς ιδεολογικές συντεταγμένες.
Ο απόλυτος εθισμός!
Όλα για την εξουσία, με κάθε κόστος, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.
4ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της ανικανότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η Κυβέρνηση, με δική της ευθύνη, καθυστέρησε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Συνέχισε να δίνει θεατρικές παραστάσεις περί δήθεν «σκληρής διαπραγμάτευσης», που ποτέ όμως δεν έκανε, όπως ομολόγησε πρόσφατα πρώην Υπουργός της.
Προχώρησε στη συρρίκνωση της συμμετοχής του Δημοσίου στις τράπεζες, με τεράστιο, μόνιμο, μη αναστρέψιμο κόστος για τους Έλληνες φορολογούμενους.
Προχώρησε στη σύσταση του υπερταμείου αποκρατικοποιήσεων, ενός φορέα διάρκειας ενός αιώνα, χωρίς ουσιαστικό εθνικό και δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία, συνεχίζοντας διαρκώς να του εκχωρεί δημόσια περιουσία.
Προχώρησε, από ιδεοληπτική εμμονή, σε μεγάλη αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης όλων των πολιτών.
Δεν προχωράει διαρθρωτικές αλλαγές, γιατί ούτε μπορεί, ούτε ξέρει, ούτε θέλει να τις υλοποιήσει.
Χωρίς στρατηγικό σχέδιο, προχωράει με την τακτική του «βλέποντας και κάνοντας».
Στο μεταξύ όμως, σωρεύει τεράστιο κόστος στη χώρα.
Πλούτος 29 δισ. ευρώ εξανεμίστηκε.
Κάθε ελληνικό νοικοκυριό έγινε κατά 7.000 ευρώ φτωχότερο!
Και ταυτόχρονα, το κάθε μέσο νοικοκυριό «φορτώθηκε» 3.400 ευρώ από τα αχρείαστα μέτρα λιτότητας που του επέβαλε η σημερινή Κυβέρνηση!
Η απόλυτη αποτυχία!
5ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής εξαπάτησης της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Κυβέρνηση η οποία προσπαθεί, και πάλι, να πασπαλίσει, με «αριστερή χρυσόσκονη», την εξαιρετικά δυσάρεστη για τους πολίτες πραγματικότητα.
Η καινούργια συνταγή τιτλοφορείται: «αντίμετρα».
«Αντίμετρα», τα οποία αποτελούν επικοινωνιακή απάτη και συνιστούν τον «φερετζέ» του πολύ σκληρού πακέτου μέτρων.
Και αυτό γιατί τα αντίμετρα προϋποθέτουν την ψήφιση και πλήρη υλοποίηση των μέτρων, προϋποθέτουν την μόνιμη επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων και προϋποθέτουν την αξιολόγηση των θεσμών για την δημοσιονομική πορεία της χώρας.
Αρχίζουν δε να υλοποιούνται, από το στιγμή που η χώρα, μετά τη λήψη των μέτρων, υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα κατά μόνιμο τρόπο, για διάστημα τουλάχιστον 3 ετών.
Για παράδειγμα, αν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά την μείωση του αφορολόγητου και την περικοπή των συντάξεων, κρίνουν ότι η χώρα επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2021, πόσα αντίμετρα θα εφαρμοστούν;
Κανένα! Μηδέν!
Η πλήρης δε υλοποίησή τους απαιτεί γιγαντιαία και άπιαστα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 5,5% του ΑΕΠ.
Η πλήρης και αφοπλιστική επιβεβαίωση όλων αυτών αποτυπώνεται στο Άρθρο 15 του Σχεδίου Νόμου.
Και φυσικά, μέτρα και αντίμετρα δεν είναι ισοδύναμα για τον κάθε πολίτη.
Για παράδειγμα, οι πολίτες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 22.000 ευρώ, ακόμη και αν υλοποιηθούν πλήρως όλα τα αντίμετρα, θα πληρώσουν νέους φόρους.
Το ίδιο ισχύει και για τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Άρα, τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα, σίγουρα θα ζημιωθούν.
Και μάλιστα πολύ…
Συνεπώς, ενώ τα μέτρα είναι σίγουρα, τα αντίμετρα τελούν υπό αίρεση και ανέφικτες στην υλοποίησή τους προϋποθέσεις.
Αντιθέτως, η πρόταση του Προέδρου της ΝΔ κ. Μητσοτάκη, για τη διανομή «μερίσματος» στην κοινωνία, μέσω της άμεσης λήψης «αντιμέτρων», λόγω της μεγάλης υπέρβασης του δημοσιονομικού στόχου το 2016, είναι λελογισμένη, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.
Είναι λελογισμένη, γιατί έχει συνολικό κόστος 0,5% του ΑΕΠ, όταν η υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα ξεπερνά τις 3,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ για το 2016.
Είναι ρεαλιστική, γιατί η διάθεση της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος προβλέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο.
Χορηγείται δε όταν δημοσιοποιούνται τα στοιχεία από τη Eurostat. Και αυτό έγινε, στις 24 Απριλίου.
Τέλος, είναι και τεκμηριωμένη, αφού ο τρόπος, ο χρόνος και η στόχευση της πρότασης είναι εντός του υφιστάμενου πλαισίου.
Άλλωστε, κάτι αντίστοιχο είχαμε πράξει και το 2014, με τη διανομή κοινωνικού μερίσματος.
Βέβαια τότε, με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψιν και τους μακροχρόνια άνεργους.
Κάτι που δεν έκανε η σημερινή Κυβέρνηση.
Αναγκάζοντας τον Υπουργό Οικονομικών να αποστείλει ταπεινωτική επιστολή στους δανειστές, με την οποία αναγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένη η διαδικασία που ακολουθήθηκε, υποσχέθηκε ότι αυτό θα γίνεται πλέον σε συνεννόηση με τους εταίρους, ενώ δεσμεύθηκε και για «διαρκή αφοσίωση στο Μνημόνιο».
Προφανώς και γνωρίζουμε ότι η διάθεση ποσού εφέτος από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος πέρυσι, επιβαρύνει την εκτέλεση του τρέχοντος Προϋπολογισμού.
Η Κυβέρνηση όμως, όπως καταγράφει και το Σχέδιο Νόμου, προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα λίγο πάνω από το στόχο του 1,75% του ΑΕΠ για το 2017.
Συνεπώς, έχει το δημοσιονομικό περιθώριο να διανείμει κάποιο «μέρισμα».
Εκτός και αν αμφιβάλλει πλέον για την επίτευξη του εφετινού στόχου, εξαιτίας της σημαντικής, προς τα κάτω αναθεώρησης των εκτιμήσεών της για τον εφετινό ρυθμό ανάπτυξης.
Αν όμως αμφιβάλλει για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,75% εφέτος προκειμένου να υλοποιήσει άμεσα κάποια «αντίμετρα», πόσο εφικτή είναι η συνεχής υπέρβαση του 3,5% του ΑΕΠ, προκειμένου να αρχίσει να υλοποιεί κάποια από τα «αντίμετρα» στο μέλλον;
Και αλήθεια, αφού θα πιάνετε 3,5% του ΑΕΠ, προς τι τα νέα μέτρα το 2018; Προς τι οι επιπλέον αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών;
Επειδή όμως «τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια», καλούμε την Κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, να αποδεχθεί την πρόταση της ΝΔ.
6ον. Το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της ανευθυνότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Πριν τις εκλογές τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ: «τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της προηγούμενης Κυβέρνησης δεν βγαίνουν», «σκοτώνουν την κοινωνία» και «πνίγουν την οικονομία».
Ακόμη και αν αυτά θα προέκυπταν από τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Μετά τις εκλογές τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ: «μειώσαμε τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα της προηγούμενης Κυβέρνησης και γλιτώσαμε 20 δισ. ευρώ μέτρα».
Σήμερα τι μας λέει;
Ότι τελικά ήταν απολύτως εφικτά τα πρωτογενή πλεονάσματα της Κυβέρνησης του κ. Σαμαρά, μάλιστα μπορούν να επιτευχθούν ακόμη υψηλότερα, ακόμη και 5,5% του ΑΕΠ, με χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Και μάλιστα ότι αυτό είναι και καλό, γιατί θα δοθούν και επιπλέον «αντίμετρα».
Με λίγα λόγια, από ορκισμένοι πολέμιοι των ανέφικτων πρωτογενών πλεονασμάτων, σήμερα καταντήσατε υπερασπιστές, λάτρεις και οπαδοί τους.
Η απόλυτη πολιτική υποκρισία.
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Συμπερασματικά, όπως ήδη κατέδειξα, το 4ο Μνημόνιο αποτελεί την επιτομή της πολιτικής υποκρισίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της αναξιοπιστίας, της ανικανότητας, της πολιτικής εξαπάτησης και της ανευθυνότητας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Η ΝΔ, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στη χώρα και τους πολίτες, καταψηφίζει το 4ο Μνημόνιο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
“Η Κυβέρνηση δεν κράτησε ούτε μία «κόκκινη γραμμή», έδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα”
Κύριε Σταϊκούρα, «4ο Μνημόνιο», «πολιτική εξαπάτηση», μήπως υπερβάλλει κάπως η ΝΔ για τη συμφωνία; Δεν υπάρχουν και θετικά;
Ο κ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του πριν από 4 περίπου μήνες, όταν δεν διακατεχόταν από τις υποτιθέμενες αυταπάτες, είχε αναφέρει: «Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ και μάλιστα εκ των προτέρων για το 2019; Πιστεύουν ότι πρέπει να νομοθετήσουμε μείωση αφορολόγητου και νέες περικοπές στις συντάξεων; Δεν θα το κάνουμε».
Και σήμερα, όλα αυτά τα κάνει. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ούτε μία «κόκκινη γραμμή» δεν κράτησε. Έδωσε τα πάντα και δεν κέρδισε τίποτα.
Το γεγονός μάλιστα ότι οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις και τα μέτρα εκτείνονται και για μετά το 2018, καθώς και ότι όλα αυτά δεν περιλαμβάνονται στο 3ο Μνημόνιο, αποδεικνύουν ότι πρόκειται για το 4ο Μνημόνιο.
Διαρκώς μάλιστα αποκαλύπτονται νέες πτυχές του, με πρόσθετα βάρη για τους πολίτες, ακόμη και για το 2018.
Δυσκολίες εκτιμάτε πως θα έχει η κυβερνητική πλειοψηφία στην Βουλή;
Εκτιμώ πως όχι. Άλλωστε, οι Βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έχουν εθιστεί στο να ψηφίζουν μέτρα, «και με τα δύο χέρια», προκειμένου να μείνουν, για λίγο ακόμη, στην εξουσία.
Και το κάνουν αυτό με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, με κάθε κόστος, χωρίς ηθικές αναστολές και ιδεολογικές συντεταγμένες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται, όπως λέτε, τα πάντα προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Γιατί να μην πιστέψει κανείς πως, για τον ίδιο λόγο, θα υλοποιήσει και μεταρρυθμίσεις για τις οποίες δεσμεύεται;
Γιατί παρά τις δεσμεύσεις του, αυτές δεν τις υλοποιεί, αφού δεν τις πιστεύει.
Ενδεικτικά, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, παρατηρείται μία υποχώρηση του δείκτη πραγματοποίησης μεταρρυθμίσεων στη χώρα μας κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες την περίοδο 2015-2016 σε σχέση με την περίοδο 2013-2014.
Είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση ούτε μπορεί ούτε θέλει να υλοποιήσει διαρθρωτικές αλλαγές.
Ανικανότητα, ιδεοληψίες και παλινωδίες συνιστούν το τρίπτυχο της κυβερνητικής αποτυχίας.
Γιατί μιλάτε για «ψευτοαντίμετρα»; Και γιατί τελικά να καταψηφίσει η ΝΔ μέτρα που εάν και όσο εφαρμοστούν, θα ενισχύσουν κάποιες κοινωνικές ομάδες;
Τα αντίμετρα προϋποθέτουν την ψήφιση και υλοποίηση των μέτρων.
Και ενώ τα μέτρα είναι οριζόντια και θα εφαρμοστούν ούτως ή άλλως, τα αντίμετρα είναι επιμέρους και τελούν υπό την προϋπόθεση της επίτευξης πολύ υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Θα αρχίσουν δε να υλοποιούνται, αν η χώρα υπερβαίνει το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα κατά μόνιμο τρόπο, για διάστημα τουλάχιστον 3 ετών.
Η πλήρης δε υλοποίησή τους απαιτεί πρωτογενή πλεονάσματα της τάξεως του 5,5% του ΑΕΠ. Κάτι που είναι αδύνατον να επιτευχθεί.
Οπότε τελικά θα ψηφιστούν και θα υλοποιηθούν τα μέτρα, και δεν θα υλοποιηθούν τα αντίμετρα.
Τα αντίμετρα, συνεπώς, συνιστούν τον «φερετζέ» ενός πολύ σκληρού πακέτου μέτρων.
Και εσείς όμως «τσάμπα μάγκες» δεν είστε με το μέρισμα που προτείνετε φέτος να διανεμηθεί;
Η πρόταση του κ. Μητσοτάκη για την άμεση λήψη «αντιμέτρων» ύψους 0,5% του ΑΕΠ, λόγω της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016, είναι συνεπής με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στη Θεσσαλονίκη, άμεση, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη.
Αφού κάτι τέτοιο προβλέπεται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο.
Εκτός και αν η Κυβέρνηση αμφιβάλλει πλέον για την επίτευξη του εφετινού στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ. Στόχο όμως, που μέχρι πρόσφατα υποστήριζε, και το καταγράφει και ο Προϋπολογισμός, ότι με άνεση θα υπερκαλύψει.
Αλλά αλήθεια, αν αμφιβάλλει για το 1,75%, πόσο εφικτό είναι το 3,5% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα, και μάλιστα για τουλάχιστον 4 χρόνια, προκειμένου να αρχίσουν να υλοποιούνται κάποια από τα αντίμετρα;
Γιατί όμως τότε δεν ψηφίσατε το κοινωνικό μέρισμα πέρυσι τον χειμώνα;
Πέρυσι διαφωνήσαμε τόσο με την μεθοδολογία όσο και με το περιεχόμενο της ρύθμισης για τη διανομή του μερίσματος. Λίγες ημέρες αργότερα, δικαιωθήκαμε.
Ως προς την μεθοδολογία, ο Υπουργός Οικονομικών υποχρεώθηκε να αποστείλει μία ταπεινωτική επιστολή στους δανειστές, με την οποία αναγνώριζε ότι ήταν εσφαλμένη η διαδικασία που ακολουθήθηκε, υποσχέθηκε ότι αυτό θα γίνεται πλέον σε συνεννόηση με τους εταίρους και αφού επικυρωθούν τα στοιχεία από τις στατιστικές αρχές, ενώ δεσμεύθηκε για «διαρκή αφοσίωση στο Μνημόνιο».
Ως προς το περιεχόμενο, αποδείχθηκε ότι μεταξύ των ωφελούμενων ήταν, ενδεικτικά, και συνάδελφοι Βουλευτές, αφού ο τρόπος χορήγησης του μερίσματος δεν στηρίχθηκε σε εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, ούτε λάμβανε υπόψη τους μακροχρόνια άνεργους, που έχουν και την μεγαλύτερη ανάγκη.
Τελικά, και ο λαϊκισμός, εκτός από τα ψέματα, έχει «κοντά ποδάρια».
Το μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα δεν συνιστά θετική ένδειξη για την πορεία της οικονομίας; Και η προηγούμενη Κυβέρνηση δεν πανηγύριζε το 2014 για την υπέρβαση που πέτυχε;
Το κρίσιμο ζήτημα, εκτός του ύψους του πρωτογενούς πλεονάσματος, είναι ο τρόπος επίτευξης αυτού.
Η σημερινή Κυβέρνηση επέτυχε μεγάλη υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου, μεταξύ άλλων, με την εκτόξευση των κατασχέσεων και των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, με την εσωτερική στάση πληρωμών, με την υπερφορολόγηση των πολιτών.
Το αποτέλεσμα ήταν το «στέγνωμα» της αγοράς από ρευστότητα και η επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση. Η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα σε ύφεση τα 2 τελευταία χρόνια!
Αντιθέτως, η προηγούμενη Κυβέρνηση επιτύγχανε πρωτογενή πλεονάσματα πληρώνοντας το μεγαλύτερο κομμάτι των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, μειώνοντας φόρους σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, χορηγώντας κοινωνικό μέρισμα με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, οδηγώντας την οικονομία στη σταδιακή ανάκαμψη.
Η διαφορά, νομίζω, είναι τεράστια.
Από την εμπειρία που έχετε από την προηγούμενη διακυβέρνηση: Οι δανειστές είναι τελικά δεκτικοί σε αλλαγές ή έχουν συχνά και εκείνοι εμμονές;
Κανένα Πρόγραμμα δεν είναι άκαμπτο και ανελαστικό.
Να υπενθυμίσω ενδεικτικά ότι, ορισμένα μέτρα λιτότητας, που είχαν ψηφιστεί το 2012, ποτέ δεν υλοποιήθηκαν (π.χ. η εισφορά 2‰ υπέρ ΟΑΕΕ επί του τζίρου των επιχειρήσεων). Και φυσικά, το 2014, μειώθηκαν φορολογικοί συντελεστές, κάτι που δεν προβλεπόταν στη συμφωνία.
Συνεπώς, βαθμοί ευελιξίας πάντοτε υφίστανται. Αρκεί η εκάστοτε Κυβέρνηση να είναι σοβαρή, αξιόπιστη και αποτελεσματική.
Αυτά τα στοιχεία όμως αποτελούν για τη σημερινή Κυβέρνηση «είδος εν ανεπαρκεία».
Περιμένετε να υπάρξουν μετά τη συμφωνία ουσιαστικές εξελίξεις στο ζήτημα του χρέους;
Ζητούμε οι δανειστές να προχωρήσουν, το συντομότερο δυνατόν, σε ουσιαστικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του χρέους, η οποία επιβαρύνθηκε ιδιαίτερα την τελευταία διετία. Ρεαλιστικές λύσεις και ισοδύναμες τεχνικές υπάρχουν.
Βέβαια, υφίσταται η απόφαση του Ιουνίου του 2016, σύμφωνα με την οποία τα όποια ουσιαστικά μέτρα για το χρέος θα εφαρμοστούν μετά το 2018, υπό τις προϋποθέσεις ότι η χώρα υλοποιεί, μέχρι τότε, πλήρως τις δεσμεύσεις της και κριθεί, τότε, ότι τέτοια μέτρα ελάφρυνσης είναι αναγκαία.
Στο μεταξύ όμως, η χώρα θα έχει λάβει πρόσθετα, επώδυνα μέτρα λιτότητας προκειμένου να επιτευχθούν, για πολλά χρόνια, υψηλοί δημοσιονομικοί στόχοι.
Εάν κλείσει η αξιολόγηση θα δημιουργηθούν, πιστεύετε, καινούργια δεδομένα που η ΝΔ θα πρέπει να λάβει υπόψιν στη διαμόρφωση της στρατηγικής της το επόμενο διάστημα;
Τα προβλήματα της χώρας δεν τελειώνουν με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Η Κυβέρνηση έχει αποδειχθεί κατώτερη των περιστάσεων.
Όχι μόνο δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, αλλά την οδηγεί όλο και βαθύτερα στο οικονομικό τέλμα, την κοινωνική μιζέρια και την παρακμή.
Γι’ αυτό το λόγο, όσο συντομότερα υπάρξει πολιτική αλλαγή, τόσο το καλύτερο για τη χώρα.
Μέχρι να γίνουν όμως, αργά ή γρήγορα, εκλογές, εμείς οφείλουμε να ξεδιπλώσουμε, σταδιακά, ένα τεκμηριωμένο και ρεαλιστικό κυβερνητικό πρόγραμμα.
Και αυτό πράττουμε, μεθοδικά και συστηματικά. Ώστε να αποτελέσουμε την ορθολογική επιλογή της κοινωνίας.
“Η πρόταση του Κυρ. Μητσοτάκη για τη διανομή «μερίσματος» είναι άμεση, ρεαλιστική και τεκμηριωμένη”
Ο Πρόεδρος της ΝΔ, κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, κατέθεσε, την προηγούμενη εβδομάδα, μία συγκεκριμένη πρόταση για τη διανομή «μερίσματος» στην κοινωνία, μέσω της άμεσης λήψης «αντιμέτρων», λόγω της μεγάλης υπέρβασης του δημοσιονομικού στόχου το 2016.
Υπέρβαση που οφείλεται βέβαια, κυρίως, στην υπερφορολόγηση των πολιτών και στην εσωτερική στάση πληρωμών του Κράτους.
Συγκεκριμένα, η πρότασή του περιλαμβάνει τη χρηματοδότηση συμμετοχής όλων των παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, την επαναφορά/μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια στο 13%, την κατάργηση του φόρου στο κρασί και τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 20%.
Αυτή η πρόταση:
1ον. Είναι συνεπής με τις δεσμεύσεις που ο Πρόεδρος της ΝΔ ανέλαβε στη Θεσσαλονίκη, το Σεπτέμβριο του 2016.
2ον. Είναι λελογισμένη. Έχει συνολικό κόστος 0,5% του ΑΕΠ, όταν η υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα ξεπερνά τις 3,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ για το 2016.
3ον. Είναι ρεαλιστική. Η διάθεση της υπέρβασης του πρωτογενούς πλεονάσματος προβλέπεται και ποσοτικοποιείται, με συγκεκριμένο τρόπο, στο 3ο Μνημόνιο (σελ. 1016, ΦΕΚ Α’ 94) και στο Συμπληρωματικό Μνημόνιο (σελ. 5, το οποίο αν και το έχουμε επανειλημμένως ζητήσει ουδέποτε κατατέθηκε από την Κυβέρνηση στη Βουλή).
Συγκεκριμένα, συνδυαστικά, προβλέπεται ότι το 40% του πλεονάσματος που θα επιτευχθεί, λόγω επιδόσεων υψηλότερων από τις αναμενόμενες, χρησιμοποιείται για ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας και μείωση των φορολογικών επιβαρύνσεων.
4ον. Είναι έγκαιρη. Σύμφωνα με την πρόσφατη, ταπεινωτική επιστολή του Υπουργού Οικονομικών προς τους θεσμούς, το Δεκέμβριο του 2016, «στην περίπτωση μίας μόνιμης δημοσιονομικής υπεραπόδοσης σε σχέση με τους στόχους του προγράμματος, όπως αυτή διαπιστώνεται από τα ετήσια αποτελέσματα του προϋπολογισμού που επικυρώνει η Eurostat, οι ελληνικές αρχές θα συμφωνήσουν με τους θεσμούς, στο πλαίσιο των αξιολογήσεων, σχετικά με τη χρήση του διαθέσιμου δημοσιονομικού χώρου».
Συνεπώς, μετά την δημοσιοποίηση από τη Eurostat των αποτελεσμάτων εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το 2016, που έγινε στις 24 Απριλίου 2017, η Κυβέρνηση μπορεί να θέσει αυτό το ζήτημα στους θεσμούς.
Ο τρόπος, ο χρόνος και η στόχευση της πρότασης της ΝΔ είναι εντός του υφιστάμενου πλαισίου. Άλλωστε, κάτι αντίστοιχο είχε η ίδια πράξει, το 2014, με τη διανομή κοινωνικού μερίσματος. Βέβαια, με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψιν και τους μακροχρόνια άνεργους. Και όχι όπως πολύ πρόσφατα έπραξε η σημερινή Κυβέρνηση.
5ον. Είναι τεκμηριωμένη. Προφανώς και γνωρίζουμε ότι η διάθεση ποσού εφέτος από την υπέρβαση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος πέρυσι, επιβαρύνει την εκτέλεση του τρέχοντος προϋπολογισμού.
Η Κυβέρνηση όμως, όπως καταγράφει και ο Κρατικός Προϋπολογισμός (σελ. 59), προέβλεπε πρωτογενές πλεόνασμα 2% του ΑΕΠ για το 2017. Όταν ο στόχος είναι για 1,75% του ΑΕΠ. Συνεπώς, έχει το δημοσιονομικό περιθώριο να διανείμει κάποιο «μέρισμα».
Μάλιστα, αυτός ο στόχος, βασίστηκε σε εκτίμηση πρωτογενούς πλεονάσματος 1,1% του ΑΕΠ για το 2016. Και τελικά, το δημοσιονομικό αποτέλεσμα για το 2016, είναι περίπου 4 φορές μεγαλύτερο. Με θετική, εν μέρει, επίδραση και για το 2017. Διευρύνοντας συνεπώς το δημοσιονομικό περιθώριο. Και καθιστώντας την πρότασή μας, ακόμη πιο ρεαλιστική.
Εκτός και αν η Κυβέρνηση πλέον αμφιβάλλει για την επίτευξη του εφετινού στόχου.
Αλήθεια όμως, αν η Κυβέρνηση αμφιβάλλει για την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 1,75% του ΑΕΠ εφέτος προκειμένου να υλοποιήσει άμεσα κάποια «αντίμετρα», πόσο εφικτή είναι η υπέρβαση του 3,5% του ΑΕΠ, για τουλάχιστον 4 χρόνια, προκειμένου να αρχίσει να υλοποιεί κάποια από τα «αντίμετρα» που η ίδια προτείνει για το μέλλον;
Επειδή «τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια», καλούμε την Κυβέρνηση, για ακόμη μία φορά, να αποδεχθεί την πρόταση του Προέδρου της ΝΔ.
