Συνταξιοδοτικό

Τοποθέτηση στις Επιτροπές της Βουλής για την ακύρωση περικοπής συντάξεων (video) | 6.12.2018

Δείτε το σχετικό video εδώ:

Συνέντευξη στην “Real News”: “Η Κυβέρνηση δεν μπορεί να θριαμβολογεί για τις συντάξεις” | 18.11.2018

Η Κυβέρνηση, μετά τα αναδρομικά των ενστόλων, έφερε στη Βουλή την μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Θα ψηφίσετε και αυτή την ρύθμιση;

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι η προτεινόμενη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών αφορά μόνο αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες, και μάλιστα κάποιους εξ’ αυτών, πάνω από ένα συγκεκριμένο εισόδημα. Έρχεται έτσι να διορθώσει μέρος του λάθους που έκανε η Κυβέρνηση, το 2016, αυξάνοντας τις ασφαλιστικές εισφορές. Τις οποίες και καταψήφισε η Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Υπενθυμίζεται ότι η προηγούμενη Κυβέρνηση με κορμό τη Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο δεν αύξησε, αλλά αντιθέτως μείωσε τις ασφαλιστικές εισφορές, κατά 6%.

Η δε σημερινή πρόταση της Νέας Δημοκρατίας αφορά τη μείωση ασφαλιστικών εισφορών για το σύνολο των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων, καθώς και για όλους τους μισθωτούς – σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Συνεπώς είναι πολύ ευρύτερη της κυβερνητικής πρότασης.

Έστω και έτσι όμως, θα ψηφίσουμε τη συγκεκριμένη ρύθμιση. Γιατί η Νέα Δημοκρατία, ευτυχώς για τη χώρα, δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Κυβέρνηση έχει «κλέψει» το αφήγημά σας αφού και εσείς προτείνετε μείωση φόρων. Ανησυχείτε; 

«Ότι γυαλίζει, δεν είναι χρυσός». Η Κυβέρνηση προτείνει αποσπασματικά, με μεγάλη καθυστέρηση και ατολμία, σε βάθος χρόνου, μειώσεις κάποιων φορολογικών συντελεστών, αφού πρώτα προχώρησε σε 29 αυξήσεις φόρων, οδηγώντας σε φτωχοποίηση την κοινωνία και σε διόγκωση το ιδιωτικό χρέος.

Χωρίς μάλιστα οι προτάσεις αυτές να εντάσσονται σε μία συνεκτική οικονομική πρόταση, όπως αυτή που έχει καταθέσει η Νέα Δημοκρατία, συνολικής μείωσης φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, υλοποίησης διαρθρωτικών αλλαγών και ενίσχυσης της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, ώστε να επιτευχθεί υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη, να δημιουργηθούν καλές θέσεις εργασίας και να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή.

Όσες συνεπώς κυνικές μεταστροφές και να κάνει, όσα ευρωπαϊκά κοστούμια και να αλλάξει, ο κ. Τσίπρας θα μείνει στην πολιτική ιστορία του τόπου ως «ο Πρωθυπουργός των φόρων, των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών».

Γιατί επιμένετε πως το υπερπλεόνασμα που υπάρχει και ουσιαστικά μοιράζει η Κυβέρνηση έχει δημιουργηθεί από την υψηλή φορολογία;

Διότι αυτή είναι η αλήθεια, όπως επιβεβαιώνεται και από την εκτέλεση του Προϋπολογισμού.

Η υπέρβαση του δημοσιονομικού στόχου οφείλεται στις υπερφορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, στη δραστική συρρίκνωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, στην μη επιστροφή φόρων στους ιδιώτες και στην εσωτερική στάση πληρωμών, σε κοινωνικά ευαίσθητους τομείς, όπως είναι η χορήγηση συντάξεων.

Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την επίτευξη αναιμικών ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης και την εκτόξευση των οφειλών των πολιτών σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία.

Η κατάργηση του μέτρου της περικοπής των συντάξεων μπορεί να επιτευχθεί; 

Μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί.

Υπενθυμίζεται άλλωστε ότι οι συνταξιούχοι υφίστανται ήδη, εξαιτίας επιλογών της σημερινής Κυβέρνησης, μεγάλες μειώσεις στις κύριες και επικουρικές συντάξεις τους. Και έχουν προ-νομοθετηθεί, με ψήφους μόνο της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, νέες, αχρείαστες μειώσεις για το 2019, οι οποίες δεν περιλαμβάνονταν στο 3ο Πρόγραμμα, αλλά προστέθηκαν μεταγενέστερα, εξαιτίας της Κυβερνητικής αναξιοπιστίας.

Η Νέα Δημοκρατία, αυτές δεν τις ψήφισε. Ανέλαβε μάλιστα νομοθετική πρωτοβουλία να ακυρωθούν οι σχετικές προβλέψεις, την οποία η Κυβέρνηση δεν στήριξε. Συνεπώς, η θέση της Νέας Δημοκρατία, διαχρονικά, δεν έχει μεταβληθεί. Και αυτή τη θέση υποστηρίζει διαρκώς και τεκμηριωμένα, εντός και εκτός Ελλάδας, σε εταίρους και θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα.

Οι νέες περικοπές στις συντάξεις, που ψήφισε μόνη της η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δεν πρέπει να υλοποιηθούν.

Γιατί κάνετε λόγο για παρατεταμένη σκανδαλολογία από την πλευρά της Κυβέρνησης, όπως με την εξεταστική για την υγεία;

Διότι, μέχρι σήμερα, παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες και την εργαλειοποίηση εξεταστικών επιτροπών, δεν ικανοποιούνται οι κυβερνητικές επιθυμίες.

Αντιθέτως μάλιστα, καθημερινά πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα καταγγελιών – ακόμη και από στελέχη της – για σκάνδαλα της σημερινής Κυβέρνησης, όπως είναι η διασπάθιση των κοινοτικών πόρων για το προσφυγικό – μεταναστευτικό, η κακοδιαχείριση στην ΕΡΤ, η αλλαγή της σύμβασης του σταθμού στο Θριάσιο, η δυσώδης υπόθεση της ΔΕΠΑ κ.α.

Ας γνωρίζουν συνεπώς όσοι εκτοξεύουν «λάσπη στον ανεμιστήρα» και επικαλούνται δήθεν ηθικά πλεονεκτήματα, ότι «οι άνθρωποι που μένουν σε γυάλινα σπίτια, δεν θα πρέπει να πετούν πέτρες».

Πάντως, ανεξάρτητα από αυτό, πρόσφατα είχαμε την προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου, ενώ η Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες ζήτησε το άνοιγμα των λογαριασμών του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Τι λέτε;

Ο καθένας κρίνεται για τις πράξεις και τις παραλείψεις του, και γι’ αυτό υπάρχει η Δικαιοσύνη.

Τη συμφωνία Κράτους – Εκκλησίας τελικά θα την ψηφίσετε;

Καταρχήν, όπως υποστηρίζει πλέον ακόμη και ο Πρωθυπουργός, δεν υπάρχει συμφωνία αλλά πλαίσιο συμφωνίας. Το οποίο μάλιστα, με κυβερνητική ευθύνη, ήταν τόσο πρόχειρο και απροετοίμαστο που κατάφερε να διχάσει τους Μητροπολίτες, να ξεσηκώσει τους απλούς κληρικούς και να δυναμιτίσει τις σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Με απώτερο κυβερνητικό στόχο τη δυνατότητα μαζικών προσλήψεων στο Δημόσιο, επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού οι ιερείς θα εξακολουθούν να μισθοδοτούνται από το Κράτος. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα δεχθεί καμία αλλαγή που να δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας στους κληρικούς.

Στο διάλογο για την Συνταγματική Αναθεώρηση συμμετέχετε. Πιστεύετε ότι υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες οι όποιες θα οδηγήσουν σε ευρείες συναινέσεις; 

Ο Πρωθυπουργός, και στη συζήτηση στη Βουλή, αρνήθηκε τη δημιουργία αυτών των συνθηκών.

Καταρχήν, διότι θέλει να μετατρέψει ακόμη και το Σύνταγμα σε εργαλείο προώθησης μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αφού δίνει μικρό χρόνο λειτουργίας στις εργασίες της επιτροπής.

Επιπλέον, διότι επιδιώκει μέσα από μία συρρικνωμένη αναθεώρηση να συριζοποιήσει τον συνταγματικό χάρτη της χώρας, ενσωματώνοντας επικίνδυνες, διαλυτικές και ατελέσφορες προτάσεις, παρωχημένες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και κουτοπόνηρες κομματικές μεθοδεύσεις.

Τέλος, διότι η πρότασή του είναι άτολμη, αφού δεν αγγίζει κρίσιμα πεδία, όπως είναι η δημόσια διοίκηση, η εκπαίδευση, η ανάπτυξη, η δικαιοσύνη, η καλή νομοθέτηση και η δημοσιονομική σταθερότητα.

Εμείς, ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, αναγνωρίζοντας ότι η χώρα χρειάζεται μία τολμηρή αλλαγή του καταστατικού της χάρτη, ζητούμε, ως ένα πεδίο συνεννόησης, να καταστούν αναθεωρητέα όλα τα άρθρα που εισηγούνται Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση, και να επιλέξουν οι πολίτες την κατεύθυνση των αλλαγών με την ψήφο τους στις επικείμενες εκλογές, σύμφωνα με το πνεύμα του Συντάγματος.

Ο Χρ. Σταϊκούρας στην ενημερωτική εκπομπή “ALPHA ΡΕΠΟΡΤΑΖ” | 3.10.2018

“Οι νέες, αχρείαστες μειώσεις συντάξεων το 2019 ψηφίστηκαν μόνο από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ”

Μπορείτε να δείτε το βίντεο από την εκπομπή εδώ:

 

 

Συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “ΣΚΑΪ 100,3” | 2.10.2018

“Η Ελλάδα είναι τυπικά εκτός προγράμματος, αλλά βρίσκεται εκτός αγορών και ουσιαστικά εντός Μνημονίου”

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:

Συνέντευξη Χρ. Σταϊκούρα στο “Ραδιόφωνο 24/7 88,6 FM” | 27.9.2018

 “Στο 3ο Μνημόνιο δεν υπήρχε περικοπή συντάξεων, μπήκε μετά λόγω της ανικανότητας της Κυβέρνησης”

Μπορείτε να ακούσετε τη συνέντευξη εδώ:

 

Ο Χρ. Σταϊκούρας στην τηλεόραση Έψιλον, στην εκπομπή ”Από Νωρίς” | 20.9.2018

Μπορείτε να δείτε το βίντεο από την εκπομπή εδώ:

Ο Χρ. Σταϊκούρας στο Ένα Κεντρικής Ελλάδας με τον Γιώργο Στεργιόπουλο | 13.9.2018

Μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη εδώ:

Χαιρετισμός Χρ. Σταϊκούρα στο 11ο Insurance Conference (video) | 28.6.2018

Δελτίο Τύπου

 

Χαιρετισμός στο 11ο Insurance Conference

 

Αθήνα, 28.06.2018

Θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές του 11ου Ασφαλιστικού Συνεδρίου για την εξαιρετική διοργάνωσή του.

Και να τους ευχαριστήσω για την δυνατότητα που μου δίνουν να καταθέσω κάποιες σκέψεις για το ζήτημα της ασφάλισης.

Διαχρονικό και διατοπικό ζήτημα.

Ζήτημα με οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Ζήτημα κρίσιμης σημασίας για την πορεία της χώρας, τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, την ευημερία της κοινωνίας και την κοινωνική αλληλεγγύη.

 

Κυρίες και Κύριοι,

Η ασφάλιση αποτελεί μέρος του οικονομικού συστήματος, όπου τα κράτος, ανάλογα με τις περιστάσεις και τις επιλογές της κάθε χώρας, διαδραματίζει μικρότερο ή μεγαλύτερο ρόλο.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, το σύστημα ασφάλισης στη χώρα μας, επί μακρόν, χαρακτηρίζονταν, από:

  • τον υποχρεωτικό και εκτεταμένο δημόσιο χαρακτήρα του,
  • την αναδιανεμητική λογική μεταξύ τόσο των εργαζομένων όσο και των γενεών,
  • τη συνταξιοδοτική φιλοσοφία των καθορισμένων παροχών,
  • τον υψηλό βαθμό εισοδηματικής αντικατάστασης,
  • τον κατακερματισμό του σε δεκάδες ασφαλιστικά ταμεία,
  • την έντονη διαφοροποίηση μεταξύ των εργαζομένων αναφορικά με τις παροχές και τον απαιτούμενο χρόνο για τη συνταξιοδότηση,
  • την πολιτική εξάρτηση της διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων, και
  • το ιδιαίτερα μικρό μέγεθος της ιδιωτικής ασφαλιστικής δραστηριότητας, ως αποτέλεσμα, κυρίως, της χαμηλής ασφαλιστικής συνείδησης και κουλτούρας των πολιτών.

 

 

Σ’ αυτά τα δομικά συστατικά του ασφαλιστικού συστήματος, ήρθαν να προστεθούν, στο πέρασμα των ετών, πρόσθετες, συγκυριακές ή μόνιμες προκλήσεις, όπως είναι:

  • οι δημογραφικές εξελίξεις και η γήρανση του πληθυσμού,
  • η μετακίνηση πληθυσμού από τον ανασφάλιστο γεωργικό τομέα προς τα αστικά κέντρα,
  • η αύξηση της συμμετοχής – με ευνοϊκότερες συνθήκες – των γυναικών στο εργατικό δυναμικό,
  • η είσοδος παλιννοστούντων ομογενών και ο επαναπατρισμός μεταναστών,
  • η αύξηση της ανεργίας και
  • η αύξηση της εισφοροδιαφυγής και της αδήλωτης εργασίας.

Έτσι, σε ένα περιβάλλον ωρίμανσης του ασφαλιστικού συστήματος και μείωσης της αναλογίας των οικονομικά ενεργών πολιτών προς τους συνταξιούχους, ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων διαμόρφωσε ιδιαίτερα αρνητικές συνθήκες για τη μακροχρόνια βιωσιμότητά του.

Αφού διαμορφώθηκε, µε συλλογικές διαχρονικές ευθύνες, ένα στρεβλό ασφαλιστικό σύστημα, με διαφοροποιήσεις, με εξαιρέσεις, με προνομιακές προβλέψεις.

Με χρονική μετάθεση της επίλυσης των προβλημάτων, ή, στην καλύτερη περίπτωση, με μερική, αποσπασματική και χαμηλής ισχύος προσπάθεια αντιμετώπισής τους.

Και σε αυτό έφεραν ευθύνη, διαχρονικά, τόσο Κυβερνήσεις όσο και Αντιπολιτεύσεις, που πολιτεύθηκαν με «αυταπάτες» και με τη λογική του «όχι σε όλα».

Όμως είναι αλήθεια ότι στο πέρασμα των ετών, αναλήφθηκαν και ορισμένες σοβαρές πρωτοβουλίες για την ουσιαστική ενίσχυση της μακροχρόνιας βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος, με σημαντικό τμήμα της αντιπολίτευσης να διαμαρτύρεται στις πλατείες.

Όπως έγινε, ενδεικτικά, το 2008, όταν ο αριθμός των ασφαλιστικών ταμείων στη χώρα μας μειώθηκε από τα 133 στα 13.

Ωστόσο, οι όποιες θετικές διαρθρωτικές πρωτοβουλίες δεν ήταν αρκετές, με αποτέλεσμα το ασφαλιστικό σύστημα να βρεθεί στο επίκεντρο των προγραμμάτων προσαρμογής.

Επιβλήθηκαν επώδυνες περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων, κάποιες αναγκαίες και κάποιες αχρείαστες, όπως οι τελευταίες ή αυτές που επίκεινται.

Προωθήθηκαν όμως και διαρθρωτικές αλλαγές που συνέβαλλαν στην αντιμετώπιση προβλημάτων, υστερήσεων και αποκλίσεων προηγούμενων ετών.

 

 

Παρεμβάσεις, όπως είναι, μεταξύ άλλων:

  • η ενοποίηση ταμείων κύριας ασφάλισης,
  • η δημιουργία ενός ενιαίου ταμείου επικουρικής ασφάλισης,
  • η ενοποίηση μίας σειράς κανόνων και διαδικασιών,
  • η θέσπιση ενός κέντρου είσπραξης ασφαλιστικών οφειλών,
  • ο διαχωρισμός των δύο βασικών κλάδων ασφάλισης,
  • η θέσπιση ενός ενιαίου συστήματος ελέγχου πληρωμών συντάξεων και
  • η εφαρμογή μίας ευρείας κλίμακας πληροφοριακών συστημάτων.

Παράλληλα, επί ημερών της προηγούμενης Κυβέρνησης:

  • Εκπονήθηκε και υλοποιήθηκε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, και στον χώρο της ασφάλισης.
  • Βελτιώθηκε η διαδικασία συνταξιοδότησης υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου, με παρεμβάσεις εξορθολογισμού σε διάφορες πτυχές της.
  • Μειώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες, συμβάλλοντας στην τόνωση της απασχόλησης και στην ενίσχυση της τάσης αποκλιμάκωσης της ανεργίας.

Αυτές οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις συνεισέφεραν στη μείωση των γραφειοκρατικών διαδικασιών, στον περιορισμό του διοικητικού βάρους, στην εξοικονόμηση πόρων και στην αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τον πολίτη, διαμορφώνοντας τις βάσεις για τη σύγκλιση του συστήματος με τα υπόλοιπα της Ευρώπης.

Έτσι, στο τέλος του 2014, δημιουργήθηκε τάση ισορροπίας στο ασφαλιστικό σύστημα, υποβοηθούμενη από την ευρύτερη δημοσιονομική και μακροοικονομική σταθεροποίηση και την καταγραφή θετικού ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης, για πρώτη χρονιά μετά από πολλά χρόνια ύφεσης.

Αυτό αποτυπώθηκε και στην αναλογιστική μελέτη που διεξήχθη υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Δυστυχώς όμως μετά ακολούθησε η «δημιουργική ασάφεια» και οι «ηρωϊκές διαπραγματεύσεις».

Με αποτέλεσμα η οικονομία να επιστρέψει στην ύφεση το 2015 και το 2016, και έκτοτε, να αδυνατεί να επιτύχει τους αναπτυξιακούς της στόχους.

Αυτή η δυσμενής εξέλιξη αποτυπώνεται στην αντίστοιχη αναλογιστική μελέτη του 2018.

Η διαφορά στην εξέλιξη της συνταξιοδοτικής δαπάνης μεταξύ των δύο μελετών προκύπτει από τις αλλαγές στις παραδοχές σχετικά με τη δημογραφική εξέλιξη, την απασχόληση, το ΑΕΠ και τη συνολική μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Έτσι προέκυψαν νέες, επώδυνες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό σύστημα.

Παρεμβάσεις που ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2015, συνεχίστηκαν το Μάιο του 2016 και θα ολοκληρωθούν το 2019.

Παρεμβάσεις οι οποίες, κατά την εκτίμησή μας, καταλύουν την αλληλεγγύη των γενεών, στρεβλώνουν την ανταποδοτικότητα του ασφαλιστικού συστήματος και πολεμούν την παραγωγική Ελλάδα, με την μεγάλη και συνεχιζόμενη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

 

Κυρίες και Κύριοι,

Το ερώτημα συνεπώς είναι τι πρέπει να γίνει ώστε η χώρα να βγει οριστικά και βιώσιμα από το «τούνελ» της κρίσης και να προχωρήσει με αποτελεσματικότητα, κοινωνική δικαιοσύνη, συνοχή, αξιοπρέπεια και δυναμισμό.

Να επιτύχει την επιθυμητή, πραγματική «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια, να διασφαλισθεί η χρηματοδότηση από τις διεθνείς αγορές, με χαμηλό κόστος δανεισμού και να ενισχυθεί, ουσιαστικά, η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η χώρα θα εξακολουθεί να λειτουργεί σε περιβάλλον αυστηρών δημοσιονομικών περιορισμών, ενώ θα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας.

Συνεκτιμώντας ότι θα έχει να αντιμετωπίσει πρόσθετες προκλήσεις στο δημογραφικό πεδίο, από το χαμηλό ποσοστό γεννητικότητας και τον αυξημένο βαθμό γήρανσης και εξάρτησης του πληθυσμού.

Συνυπολογίζοντας το εξαιρετικά ανησυχητικό, διογκωμένο τα τελευταία χρόνια, φαινόμενο της «διαρροής εγκεφάλων» στο εξωτερικό.

Προσμετρώντας τις δυσοίωνες μακροοικονομικές προβλέψεις για τον μακροπρόθεσμο ρυθμό ανάπτυξης και αύξησης της απασχόλησης, τα οποία επενεργούν αρνητικά στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Κυρίες και Κύριοι,

Τούτων δοθέντων, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα, αποτελεσματικά και ασυμβίβαστα απέναντι στην παραίτηση, στο τέλμα και στη μετριότητα.

Να υπηρετήσουμε δυναμικά την αρμονική ισορροπία μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Απαιτείται βούληση, αξιοπιστία και σχέδιο.

Σχέδιο επίτευξης υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.

Σχέδιο που θα οδηγεί σε αύξηση της παραγωγικότητας όλων των συντελεστών παραγωγής, παραδοσιακών και νέων.

Σχέδιο ώστε να επιστρέψει ένα ποσοστό τουλάχιστον από τη «διαρροή εγκεφάλων» και να ανταποκριθεί η χώρα στον δομικό μετασχηματισμό της εργασίας εξαιτίας της τεχνολογικής αλλαγής.

Σχέδιο που θα αυξάνει την ποσότητα και θα βελτιώνει τη σύνθεση του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ενίσχυση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων.

Σχέδιο που θα διασφαλίζει τη μακροχρόνια βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, θα εμπεδώνει την ασφαλιστική συνείδηση, θα ενθαρρύνει την εργασία, θα διαχωρίζει την κοινωνική ασφάλιση από την πρόνοια και θα συμβάλλει στην ενδυνάμωση της αλληλεγγύης των γενεών.

Σε αυτό το πλαίσιο απαιτούνται:

1ον. Παρεμβάσεις μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, ώστε να ανακάμψει, κατά διατηρήσιμο τρόπο, η ελληνική οικονομία, να περιορισθεί η διόγκωση των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών και να βελτιωθεί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών.

2ον. Διαμόρφωση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου, για την αντιμετώπιση των αρνητικών δημογραφικών τάσεων, δίνοντας κίνητρα σε νέους να μείνουν στη χώρα και να δημιουργήσουν οικογένεια.

3ον. Πολιτικές παροχής κινήτρων για την ενίσχυση και της ιδιωτικής ασφάλισης, διασφαλίζοντας όμως ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα, με καθολικό και υποχρεωτικό χαρακτήρα, εξασφαλίζοντας αξιοπρεπή εθνική σύνταξη και ενεργοποιώντας το θεσμό των επαγγελματικών ταμείων.

Κυρίες και Κύριοι,

Ο ρόλος της ιδιωτικής ασφάλισης είναι σημαντικός.

Συνίσταται, μεταξύ άλλων, στην προστασία των νοικοκυριών, στην αποκατάσταση πολύτιμων υλικών και οικονομικών πόρων, στη δημιουργία αποταμιευτικών κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων, στη στήριξη και ενθάρρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και στην τόνωση των φορολογικών εσόδων του Δημοσίου.

Η ελληνική αγορά όμως είναι ρηχή και μικρή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

  • Τα ασφάλιστρα ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχονται στο 2,2%, με μέσο ευρωπαϊκό όρο στο 7,2%.
  • Οι δαπάνες για ασφάλιση ζωής και υγείας ανέρχονται στα 190 ευρώ, με μέσο ευρωπαϊκό όρο στα 1.370 ευρώ.
  • Οι επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ ανέρχονται στο 7,2%, με μέσο ευρωπαϊκό όρο στο 61,9%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του κλάδου, αν η ελληνική ασφαλιστική αγορά άγγιζε τα ευρωπαϊκά επίπεδα ανάπτυξης, οι επενδύσεις της από 13 δισ. ευρώ που είναι σήμερα, θα μπορούσαν να φτάσουν τα 110 δισ. ευρώ.

Είναι βέβαια γεγονός ότι κατά το παρελθόν, υπήρχαν προβλήματα στον κλάδο που έβλαψαν την εικόνα και τη φήμη της αγοράς, και υπονόμευσαν την ήδη χαμηλή ασφαλιστική συνείδηση των πολιτών.

Σήμερα όμως, ο κλάδος φαίνεται να έχει απομακρυνθεί από τις αστοχίες του παρελθόντος.

Έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την ενίσχυση της αξιοπιστίας του κλάδου, με την εφαρμογή του κανονιστικού πανευρωπαϊκού πλαισίου Solvency II και την αυστηρή εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος.

Το στοίχημα πλέον είναι η ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στις ασφαλιστικές εταιρείες, καθώς αυτή αποτελεί στοιχείο-κλειδί για να μπορέσει να αναπτυχθεί η ασφαλιστική αγορά, να διεισδύσει στην κοινωνία και να διαδραματίσει το ρόλο που πρέπει στην εθνική οικονομία.

Προς αυτή την κατεύθυνση, θα μπορούσαν να αξιολογηθούν προτάσεις του κλάδου για παροχή φορολογικών κινήτρων και για συμπράξεις σε πεδία, όπως είναι οι συντάξεις, η υγεία και οι φυσικές καταστροφές, με γνώμονα τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και τον έλεγχο του κόστους.

Με αυτές τις σκέψεις θέλω να ευχηθώ καλή συνέχεια στις εργασίες του Συνεδρίου, οι οποίες είμαι βέβαιος ότι θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θα αποφέρουν χρήσιμα συμπεράσματα, τα οποία και θα ήθελα θα πληροφορηθώ.

Σας ευχαριστώ πολύ.

2018.6.28 ΔΤ – Χαιρετισμός στο 11ο Insurance Conference

TwitterInstagramYoutube