Δημόσιο Χρέος

Δήλωση σχετικά με τη θέση της Νέας Δημοκρατίας για το χρέος

Η θέση της Νέας Δημοκρατίας για το χρέος

Ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, σε συνέχεια της χθεσινής τοποθέτησης του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή για το χρέος, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους παραμένει κρίσιμης σημασίας για την οικονομία και την πορεία της χώρας.

Γι’ αυτό το λόγο, αλλά εξαιτίας και της συζήτησης που θα ανοίξει και πάλι για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, είναι σκόπιμο να ειπωθούν ορισμένες αλήθειες:

1η. Η αυξητική δυναμική του χρέους ‘’φρέναρε’’ με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012.

Όπως καταγράφει και η ‘’Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του χρέους για την Ελλάδα’’, της 25ης Ιουνίου 2015, την οποία η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κατέθεσε στη Βουλή: ‘’Το P.S.I. οδήγησε σε μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 100 δις ευρώ τον Μάρτιο του 2012 (52% του τότε Α.Ε.Π.)’’.

Ενώ, με την επαναγορά, το Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά περίπου 32 δις ευρώ.  

2η. Εκτός όμως από το ύψος, και το ‘’προφίλ’’ του χρέους, μετά το 2012, έχει αισθητά βελτιωθεί.

Όπως επισημαίνει η προαναφερόμενη Έκθεση: ‘’Η Ελλάδα έχει ήδη ωφεληθεί από μια σειρά μέτρων για τη μείωση του χρέους. Οι όροι σχετικά με το Greek Loan Facility έχουν αναθεωρηθεί τρεις φορές (επέκταση της περιόδου χάριτος και των ωριμάνσεων, μείωση των επιτοκίων). Και οι όροι του EFSF τροποποιήθηκαν το 2012 (επέκταση ωριμάνσεων, κατάργηση χρεώσεων και αναβολή πληρωμών τόκων)’’.

Όλα αυτά τα επιβεβαιώνει ο προϋπολογισμός της Κυβέρνησης της Αριστεράς για το 2016. Ενδεικτικά:

α) Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν τα 16,2 έτη. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη

β) Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 5,5 δις ευρώ. Το 2011, ήταν στα 16,1 δις ευρώ

γ) Το 2014, το μέσο σταθμικό επιτόκιο ήταν λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, ήταν 4%.

3η. Αυτές τις θετικές παρεμβάσεις (σημεία 1 και 2) τις έχει αποδεχθεί και ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, προσυπογράφοντας την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2015, σύμφωνα με την οποία: ‘’Η Σύνοδος Κορυφής για το Ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά’’.

Συνεπώς, πως η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά το ζήτημα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθεί σημαντικά η βιωσιμότητά του κατά το παρελθόν;

Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της Αριστερής Κυβέρνησης.

4η. Επιπλέον, το Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, συμφώνησε να εξετάσει, υπό προϋποθέσεις, επιπλέον παρεμβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του χρέους (απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2012).

Τα Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014 και της 20ης Φεβρουαρίου 2015 επιβεβαίωσαν τη δέσμευση σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι αλήθεια ότι οι δανειστές δεν υλοποίησαν την υπόσχεσή τους, παρά το γεγονός ότι η χώρα επέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα.

5η. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

Όπως καταγράφει και η Έκθεση του Δ.Ν.Τ., της 25ης Ιουνίου 2015, την οποία η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κατέθεσε στη Βουλή: «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Και επιβεβαιώθηκαν, μεταγενέστερα, από αντίστοιχες Εκθέσεις ([I.M.F., “GREECE: Preliminary Draft Budget Sustainability Analysis”, 26.6.2015], [I.M.F., “GREECE: An update of I.M.F. staff’s preliminary public debt sustainability analysis”, 14.7.2015] και [European Commission, “Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan”, 10.7.2015]).

Όλα αυτά ανέκυψαν, ως γνωστό, μέσα στο 2015.

Αυτό το κόστος φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

. Ο λόγος χρέος προς Α.Ε.Π. δεν αποτελεί από μόνος του επαρκές κριτήριο αξιολόγησης της βιωσιμότητας του χρέους, ούτε και υπάρχει ένα γενικά αποδεκτό όριο βιωσιμότητας (για παράδειγμα η Αργεντινή χρεοκόπησε με δημόσιο χρέος περίπου στο 60% του Α.Ε.Π., ενώ η Ιαπωνία συνεχίζει να έχει διατηρήσιμο χρέος, παρότι αυτό υπερβαίνει το 200% του Α.Ε.Π.).

Διεθνείς οργανισμοί, όπως το Δ.Ν.Τ., η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ε.Κ.Τ., εξετάζουν συμπληρωματικά ένα ευρύτερο φάσμα δεικτών, όπως είναι το ύψος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών, το οποίο ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά του ‘’προφίλ’’ του χρέους, θέτοντας ενδεικτικά όρια βασισμένα στη διεθνή εμπειρία, προκρίνοντας, μέχρι σήμερα, ως όριο ασφαλείας το 15% του Α.Ε.Π. (βλέπετε Ενδιάμεση Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος, Δεκέμβριος 2015).

Το ποσοστό αυτό στη χώρα μας έχει διαμορφωθεί περίπου στο 12% και εκτιμάται μέχρι 15% του Α.Ε.Π. για τα προσεχή χρόνια (η Ιταλία πληρώνει 21% του Α.Ε.Π., η Ισπανία 19% του ΑΕΠ, η Γαλλία 15% του Α.Ε.Π.).

Σύμφωνα όμως με εκτιμήσεις, η τήρηση του ορίου του 15% του Α.Ε.Π., με την ενσωμάτωση πρόσφατων προβλέψεων για τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας, απόρροια των πράξεων και παραλείψεων της Αριστερής διακυβέρνησης, δεν φαίνεται ρεαλιστική λίγο πριν τα μέσα της επόμενης δεκαετίας. 

Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε και ο Υπουργός κ. Σταθάκης, υποστηρίζοντας ότι μέχρι τότε το χρέος είναι βιώσιμο.

7η. Συνεπώς, είναι αναγκαία η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012.

Συγκεκριμένα,  αναφέρει ότι ‘’σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο’’.

Και προσθέτει: ‘’Η Σύνοδος Κορυφής για το Ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους’’.

Η Κυβέρνηση που, επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με ‘’τζάμπα παλληκαριές’’ για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους, τώρα προσγειώνεται στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι η Κυβέρνηση να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα συντελέσουν στην έναρξη της συζήτησης για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους και οι δανειστές να τηρήσουν τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις τους, στην κατεύθυνση:

α) Επιμήκυνσης της περιόδου χάριτος

β) Επιμήκυνσης της περιόδου αποπληρωμής

γ) Χαμηλότερων επιτοκίων

δ) Μετατροπής των κυμαινόμενων επιτοκίων σε σταθερά, για όλα τα δάνεια που δόθηκαν στην Ελλάδα από επίσημες πηγές μετά το πρώτο Μνημόνιο».

Ομιλία στην Επιτροπή Ισολογισμού-Απολογισμού σχετικά με την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού και τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Συμμετέχουμε σήμερα στην πρώτη, κατά τους τελευταίους 14 μήνες, συνεδρίαση της Επιτροπής με θέμα την ενημέρωση από πλευράς Κυβέρνησης για την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού.

Επιτέλους!

Και λέω επιτέλους διότι, με βάση τον Κανονισμό της Βουλής, κάθε τρίμηνο ο Υπουργός Οικονομικών οφείλει να ενημερώνει την Επιτροπή για την εκτέλεση του Προϋπολογισμού.

Αυτό, δυστυχώς, επί «αριστερής» διακυβέρνησης, μέχρι σήμερα, δεν είχε γίνει.

Η Επιτροπή ουσιαστικά ήταν ανενεργή.

Και κατέστη ενεργή μετά από συντονισμένες πρωτοβουλίες και σχετικές επιστολές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Αυτό δείχνει πολλά για την αντίληψη της Αριστεράς για τη διαφάνεια, τον κοινοβουλευτισμό και την υποχρέωση ενημέρωσης του Κοινοβουλίου για κρίσιμα ζητήματα.

Τέλος πάντων, «κάλλιο αργά παρά ποτέ»!

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η σημερινή συζήτηση, λόγω του ότι λαμβάνει χώρα για πρώτη φορά, καλύπτει μια μεγάλη χρονική περίοδο και συνιστά, ουσιαστικά, έναν «απολογισμό» των πεπραγμένων της διακυβέρνησης της Αριστεράς.

Δυστυχώς, οι ιδεοληψίες, η αβελτηρία, η «δημιουργική ασάφεια», οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

Ενδεικτικά:

1ον. Η Ελληνική οικονομία επέστρεψε στην ύφεση.

Μάλιστα, η προοπτική για το 2016 είναι ακόμη χειρότερη.

Βέβαια, η Κυβέρνηση εκφράζει την ικανοποίησή της για το χαμηλό ρυθμό ύφεσης του 2015.

Ξεχνά όμως, ως συνήθως σκοπίμως, ότι ο ρυθμός μεταβολής του ΑΕΠ θα είναι χειρότερος σε σχέση με τις προβλέψεις που η ίδια έκανε στον Προϋπολογισμό.

Όπως επίσης ξεχνά σκοπίμως ότι, το 2014 επιτεύχθηκε θετικός ρυθμός μεταβολής, ότι παρέλαβε οικονομία σε δυναμική μεγέθυνσης και ότι η πρόβλεψη τότε, για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλό ρυθμό μεγέθυνσης, άνω του 2,5%.

2ον. Οι τράπεζες – για μεγάλο διάστημα – έκλεισαν και επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί, οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε ισχύ.

Τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, εθελοντικά ή υποχρεωτικά, «σκουπίστηκαν» και, φυσικά, δεν έχουν μέχρι σήμερα επιστραφεί.

Η πραγματική οικονομία επιβαρύνθηκε, το οικονομικό κλίμα κατέρρευσε, οι επιχειρηματικές προσδοκίες επιδεινώθηκαν και η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε.

3ον. Η Κυβέρνηση, μέσα από ένα καθοδικό σπιράλ διαρκών αναδιπλώσεων, υπέγραψε το 3ο Μνημόνιο.

Αποτέλεσμα επώδυνο.

Πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν τη διεξαγωγή του ανερμάτιστου δημοψηφίσματος, και πολύ πιο επώδυνο από αυτό που θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν από ορισμένους μήνες, στις αρχές του 2015.

4ον. Οι τράπεζες χρειάστηκαν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση.

Με κεφαλαιακές ανάγκες που οφείλονται, όπως έδειξαν Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.

Ανακεφαλαιοποίηση η οποία έχει μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους, τους εργαζόμενους, τους μετόχους, παλιούς και νέους, μεγάλους και μικρούς, εγχώριους και αλλοδαπούς.

5ον. Τα δημόσια οικονομικά επέστρεψαν σε οριακές καταστάσεις και «φλερτάρουν» με την αποσταθεροποίηση.

Και αυτό παρά τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, ύψους άνω του 1,5 δισ. ευρώ για το 2015 και των 4 δισ. ευρώ για το 2016.

Με μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερή εμμονή στην αύξηση υφιστάμενων ή στην επιβολή νέων φόρων.

Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματική οικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Φυσικά, ο τελικός «λογαριασμός» θα είναι αρκετά υψηλότερος.

Κι αυτό γιατί υπάρχουν μέτρα τα οποία ακόμη είναι αδιευκρίνιστα ή δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί, ενώ προβλέπονται και πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ για την περίοδο 2017-2018.

Εκτιμώ δε ότι θα απαιτηθούν και άλλα, όσο η οικονομία «περιπλανάται βυθιζόμενη».

6ον. Απεδείχθη ότι οι μειωμένοι δημοσιονομικοί στόχοι, από μόνοι τους, δεν εξασφαλίζουν σημαντικό δημοσιονομικό χώρο.

«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι», λέει η λαϊκή παροιμία.

Ποιά η ωφέλεια των χαμηλότερων στόχων, όταν αυτοί συνοδεύονται από πολλαπλάσια, σε σχέση με το προηγούμενο Μνημόνιο, μέτρα λόγω του ότι η οικονομία έχει επιστρέψει και θα παραμείνει σε ύφεση;

Ενδεικτικά, η απώλεια 13 δισ. ευρώ δυνητικού πλούτου την περίοδο 2015-2016, έχει οδηγήσει σε πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί οριακή δημοσιονομική σταθερότητα.

Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…

7ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα συνεχώς διογκώνονται.

Ήδη έχουν αυξηθεί κατά 55% από το τέλος του 2014, ως αποτέλεσμα της «εσωτερικής στάσης πληρωμών».

Υπενθυμίζεται ότι αυτές είχαν μειωθεί κατά 65% ή 6 δισ. ευρώ την περίοδο 2013-2014, ενισχύοντας ουσιαστικά τη ρευστότητα στην οικονομία.

8ον. Τα φορολογικά έσοδα είναι τα χαμηλότερα της τελευταίας δεκαετίας.

Παρά τους πρόσθετους φόρους που επέβαλλε, πέρυσι, η Κυβέρνηση της Αριστεράς.

Αυτό οφείλεται, κυρίως, στην επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος.

Με αποτέλεσμα, οι ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές των πολιτών προς το Κράτος να συνεχίζουν, μήνα με τον μήνα, να αυξάνονται και να διαμορφώνονται στα 85 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015, υψηλότερες κατά 13,5 δισ. ευρώ από το τέλος του 2014.

9ον. Δυστυχώς, σήμερα, είμαστε «θεατές» στο ίδιο «έργο» που «παίχτηκε» το 1ο εξάμηνο του 2015.

  • Το όποιο θετικό πρωτογενές αποτέλεσμα οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην «εσωτερική στάση πληρωμών», στα αυξημένα έσοδα του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και στο ενισχυμένο μέρισμα από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Όλα αυτά υπερβαίνουν τα 2 δισ. ευρώ σε σχέση με τους στόχους.

  • Οι πρωτογενείς δαπάνες, οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και οι επιστροφές φόρων είναι χαμηλότερες από τον στόχο, με αποτέλεσμα να διογκώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα και να στερείται ρευστότητα η πραγματική οικονομία.
  • Τα φορολογικά έσοδα παρουσιάζουν σημαντική έναντι των στόχων υστέρηση.

Κυρίως οι φόροι στην ακίνητη περιουσία (-22%!!!) και ο ΦΠΑ.

Παρά τις μεγάλες αυξήσεις των συντελεστών ΦΠΑ που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ επέβαλε.

Είναι σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει διατηρήσιμη δημοσιονομική σταθερότητα με τις ακολουθούμενες από την Κυβέρνηση της Αριστεράς τακτικές και πολιτικές υπερφορολόγησης νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Το ερώτημα που τίθεται, συνεπώς, σήμερα είναι: «τι πρέπει να γίνει από εδώ και μπρος» για να σταθεροποιηθεί και πάλι η κατάσταση και να μπει η χώρα σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης;

Κατά την άποψή μου, η Κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί γρήγορα, συνεκτικά και αποτελεσματικά, σε παράλληλους άξονες.

Αυτοί είναι:

  • Η ταχεία ολοκλήρωση, κατά τον καλύτερο όμως για την Ελληνική πλευρά τρόπο, της πρώτης αξιολόγησης. Θυμίζω, αξιολόγηση που θα έπρεπε να είχε ήδη «κλείσει» από τον περυσινό Νοέμβριο.
  • Η αλλαγή του μίγματος της δημοσιονομικής πολιτικής, με έμφαση στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών.
  • Η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
  • Η πραγματοποίηση περισσότερων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών, η υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων και η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
  • Η ενδυνάμωση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας με την εφαρμογή, σε εθνικό επίπεδο, του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
  • Η περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, με βάση τις αποφάσεις του Νοεμβρίου του 2012, που επαναλήφθηκαν το καλοκαίρι του 2015.

Ακόμη, όμως, και εάν αυτές οι προτεραιότητες υλοποιηθούν, όπως έχω ήδη υποστηρίξει και στην Επιτροπή, σε περίπου ένα χρόνο από σήμερα, η οικονομία θα βρεθεί εκεί που ήταν το 2014.

Δηλαδή, με καλές προϋποθέσεις, η χώρα θα έχει καταγράψει περισσότερα από 2,5 χαμένα χρόνια και πρόσθετες, μεγάλες θυσίες για τους Έλληνες πολίτες.

Δυστυχώς όμως, αυτές οι προϋποθέσεις, σήμερα, δεν υφίστανται και το χειρότερο είναι ότι η Κυβέρνηση δεν δείχνει ικανή να τις διαμορφώσει.

Συνέντευξη στην εφημερίδα “Αγορά” – “Όσο η Κυβέρνηση καθυστερεί, ο λογαριασμός ανεβαίνει”

Η Τρόικα επέστρεψε με πέντε μεγάλα ανοικτά μέτωπα. Παρακολουθώντας τις διαφωνίες ΔΝΤ και Κομισιόν, εκτιμάτε οτι μπορεί να κλείσει η αξιολόγηση με ήπια μέτρα ή θα χρειαστούν μεγάλες υπερβάσεις;

Η αξιολόγηση θα έπρεπε να είχε κλείσει από το Νοέμβριο του 2015.

Εξαιτίας όμως, κυρίως, της Κυβερνητικής αναβλητικότητας και των παλινωδιών της, αυτό δεν έγινε.

Και σήμερα η ολοκλήρωσή της μετατίθεται, στην καλύτερη περίπτωση, για τον επόμενο μήνα.

Στο μεταξύ, η κατάσταση στην οικονομία έχει επιδεινωθεί, επιβαρύνοντας, ακόμη περισσότερο, το «πακέτο» των μέτρων που θα πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση να λάβει.

Οι καθυστερήσεις και η αβελτηρία πληρώνονται ακριβά.

Και αυτό κατέστη ευδιάκριτο το 2015.

Θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό; Θα χρειαστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα;

Όλες οι πλευρές, ακόμη και η Ελληνική, συμφωνούν ότι θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό και θα απαιτηθούν νέα μέτρα.

Το ζητούμενο είναι το ύψος τους.

Είναι ήδη γνωστό ότι νέα μέτρα θα υπάρξουν εφέτος, κυρίως στο φορολογικό και στο ασφαλιστικό πεδίο, τα οποία ακόμη δεν έχουν ψηφιστεί.

Αλλά και πρόσθετα μέτρα, ύψους τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ θα υπάρξουν για την περίοδο 2017-2018, τα οποία ακόμη δεν έχουν προσδιορισθεί.

Και εκτιμώ ότι θα απαιτηθούν και άλλα, όσο η οικονομία «περιπλανάται βυθιζόμενη».

Δυστυχώς, αυτό είναι το οδυνηρό «δημοσιονομικό αποτύπωμα» της αριστερής διακυβέρνησης.

Η Κυβέρνηση όμως πέτυχε οι δημοσιονομικοί στόχοι είναι χαμηλότεροι σε σχέση με αυτούς του προηγούμενου Μνημονίου…

«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι», λέει η λαϊκή παροιμία.

Ποιά η ωφέλεια των χαμηλότερων στόχων, όταν αυτοί συνοδεύονται από πολλαπλάσια, σε σχέση με το προηγούμενο Μνημόνιο, μέτρα λόγω του ότι η οικονομία έχει επιστρέψει και θα παραμείνει σε ύφεση;

Ενδεικτικά, η απώλεια 13 δισ. ευρώ πλούτου (ΑΕΠ) την περίοδο 2015-2016, έχει οδηγήσει σε πρόσθετα μέτρα ύψους περίπου 6 δισ. ευρώ, προκειμένου να επιτευχθεί οριακή δημοσιονομική σταθερότητα.

Αυτό δεν θα το έλεγε κανείς και επιτυχία…

Όμως η Κυβέρνηση αλλά και ο Γιάννης Στουρνάρας υποστηρίζουν ότι η οικονομία θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το 2ο εξάμηνο του 2016. Βλέπετε στοιχεία στην οικονομία που να επιτρέπουν αυτή την αισιοδοξία;

Καταρχάς, όλοι αποδέχονται ότι η οικονομία επέστρεψε στην ύφεση το 2015 και θα παραμείνει σε – μάλιστα βαθύτερη – ύφεση το 2016.

Πράγματι, υπάρχουν κάποιες εκτιμήσεις ότι, ενδεχομένως, κάποιο ή κάποια τρίμηνα του 2016 μπορεί να έχουν θετικό πρόσημο.

Αυτές όμως οι εκτιμήσεις περιλαμβάνουν ορισμένες προϋποθέσεις: ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, αλλαγή μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής, υλοποίηση αποκρατικοποιήσεων, περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, εμπέδωση κλίματος πολιτικής, οικονομικής, επενδυτικής και κοινωνικής σταθερότητας.

Δυστυχώς όμως η Κυβέρνηση, αυτές τις προϋποθέσεις δεν τις διαμορφώνει.

Ελπίζω να το πράξει άμεσα…

Συζητείται έντονα το τελευταίο διάστημα και το σενάριο της αξιολόγησης σε «δόσεις». Θα είχε οφέλη μια τέτοια επιλογή;

Η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν και κατά τον καλύτερο για την Ελληνική πλευρά τρόπο.

Όσο καθυστερεί, τόσο η ύφεση θα βαθαίνει, η εσωτερική στάση πληρωμών θα διευρύνεται και ο «λογαριασμός» θα ανεβαίνει.

Όμως, αν η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν καταστεί άμεσα εφικτή, το «σπάσιμό» της εξασφαλίζει «μικρές ανάσες» στην οικονομία, σε αντίθεση με την «ασφυξία» που βιώσαμε το 2015.

Ωστόσο απαιτείται προσοχή, καθώς το «μαρτύριο της σταγόνας» πολλές φορές συνοδεύεται και από πολλαπλάσια προαπαιτούμενα.

Ακούγοντας τις δηλώσεις Ντάισελμπλουμ για το χρέος, τι συμπέρασμα βγάλατε; Θα ξεκινήσει η συζήτηση παράλληλα με την αξιολόγηση; Αυτή τη φορά το εννοούν ή θα ξεχάσουν την υποχρέωσή τους, όπως έκαναν με την αντίστοιχη δέσμευση του 2012;

Μετά το 2012, έγινε μια σημαντική αναδιάρθρωση του χρέους, τόσο στο ύψος όσο και στο «προφίλ» του (επιτόκια, τόκοι, διάρκεια ζωής).

Δεν υπήρξε όμως ακόμη μεγαλύτερη, παρά τη «μακροχρόνια υπόσχεση» των δανειστών, όπως υποστήριξε και ο κ. Ντάισελμπλουμ.

Παράλληλα, η βιωσιμότητα του χρέους, με ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης, επιβαρύνθηκε το 2015.

Καθίσταται συνεπώς αναγκαία η άμεση έναρξη, παράλληλα με την αξιολόγηση, της συζήτησης για μια νέα αναδιάρθρωση του χρέους.

Ελπίζω, αυτή τη φορά, οι εταίροι να τηρήσουν τη δέσμευσή τους.

Και η Κυβέρνηση, η οποία μετά τις «τζάμπα παλληκαριές» θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από το 2012, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την υλοποίησή της.

Τελικά συναινείτε ή κατηγορείτε την Κυβέρνηση στη διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού προβλήματος;  

Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Η Κυβέρνηση, επί μακρόν, εξέπεμπε λάθος μηνύματα, επέδειξε αργά αντανακλαστικά, αμηχανία και επιπολαιότητα, ανέλαβε τεράστιες δεσμεύσεις και αδιαφόρησε για την εφαρμογή τους, απομονώθηκε και αποδείχθηκε ανίκανη να εφαρμόσει σχέδιο άμεσης αντιμετώπισης της έκτακτης κατάστασης.

Σήμερα όμως, δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών.

Απαιτείται στάση εθνικής ευθύνης, ώστε να μειωθεί η ζημιά που προήλθε από την ανερμάτιστη διακυβέρνηση της Αριστεράς, και σε αυτό το πεδίο.

Και αυτό πράττουμε, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος.

Βεβαίως, είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη, όπως και με την οικονομική κρίση, βρέθηκε απροετοίμαστη, χωρίς σχέδιο και στρατηγική, με εθνικές επιδιώξεις και μονομερείς ενέργειες να αναπτύσσονται στους κόλπους της.

Η αδυναμία δε της τελευταίας Συνόδου Κορυφής να καταλήξει σε συγκεκριμένες αποφάσεις, αφήνει την Ελλάδα «μετέωρη».

Άρθρο στην ιστοσελίδα “Liberal.gr” – “8 αλήθειες για το δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του”

Το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους παραμένει κρίσιμης σημασίας για την οικονομία και την πορεία της χώρας.

Γι’ αυτό το λόγο, αλλά εξαιτίας και της συζήτησης που θα ανοίξει και πάλι για τη βελτίωση της βιωσιμότητας του χρέους, είναι σκόπιμο να ειπωθούν ορισμένες αλήθειες για την αριθμητική και τη δυναμική του τα τελευταία χρόνια.

1η. Η αυξητική δυναμική του χρέους «φρέναρε» με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012.

Όπως καταγράφει και η «Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους για την Ελλάδα», της 25ης Ιουνίου 2015, την οποία η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κατέθεσε στη Βουλή: «Το PSI οδήγησε σε μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 100 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2012 (52% του τότε ΑΕΠ)».

Ενώ, με την επαναγορά, το Δεκέμβριο του 2012, το χρέος μειώθηκε περαιτέρω κατά περίπου 32 δισ. ευρώ.   

2η. Εκτός όμως από το ύψος, και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, έχει αισθητά βελτιωθεί.

Όπως επισημαίνει η προαναφερόμενη Έκθεση: «Η Ελλάδα έχει ήδη ωφεληθεί από μια σειρά μέτρων για τη μείωση του χρέους. Οι όροι σχετικά με το Greek Loan Facility έχουν αναθεωρηθεί τρεις φορές (επέκταση της περιόδου χάριτος και των ωριμάνσεων, μείωση των επιτοκίων). Και οι όροι του EFSF τροποποιήθηκαν το 2012 (επέκταση ωριμάνσεων, κατάργηση χρεώσεων και αναβολή πληρωμών τόκων)».  

Όλα αυτά τα επιβεβαιώνει ο Προϋπολογισμός της Κυβέρνησης της Αριστεράς. Ενδεικτικά:

α) Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν τα 16,2 έτη. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη.

β) Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, ήταν στα 16,1 δισ. ευρώ.

γ) Το 2014, το μέσο σταθμικό επιτόκιο ήταν λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, ήταν 4%.

3η. Αυτές τις θετικές παρεμβάσεις (σημεία 1 και 2) τις έχει αποδεχθεί και ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, προσυπογράφοντας την απόφαση της 12ης Ιουλίου 2015, σύμφωνα με την οποία: «Η Σύνοδος Κορυφής για το Ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά».

Συνεπώς, πως η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «ανοίγει για πρώτη φορά το ζήτημα του χρέους», όταν η ίδια υποστηρίζει ότι έχει ενισχυθεί σημαντικά η βιωσιμότητά του κατά το παρελθόν;

Οι ανακρίβειες και τα ψεύδη αποτελούν δομικό στοιχείο της Αριστερής Κυβέρνησης.

4η. Επιπλέον, το Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, συμφώνησε να εξετάσει, υπό προϋποθέσεις, επιπλέον παρεμβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του χρέους (απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2012).

Τα Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014 και της 20ης Φεβρουαρίου 2015 επιβεβαίωσαν τη δέσμευση σε αυτό το πλαίσιο.

Είναι αλήθεια ότι οι δανειστές δεν υλοποίησαν τη «μακροχρόνια υπόσχεσή» τους, όπως υποστήριξε κατά το τελευταίο Eurogroup και ο κ. Ντάισελμπλουμ, παρά το γεγονός ότι η χώρα επέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα τόσο το 2013 (και μάλιστα πολύ υψηλότερο από το στόχο) όσο και το 2014 (και εντός στόχου μέχρι το Νοέμβριο του 2014).

5η. Το χρέος ανήλθε στα 317 δισ. ευρώ ή στο 178,6% του ΑΕΠ το 2014, από 356 δισ. ευρώ ή 172% του ΑΕΠ το 2011.

Δηλαδή, ενώ ως απόλυτο μέγεθος μειώθηκε κατά περίπου 40 δισ. ευρώ, ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε κατά περίπου 7 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο κύριος επιβαρυντικός παράγοντας για την αύξηση του χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ, την περίοδο 2011-2014, είναι η διαφορά μεταξύ επιτοκίου και ρυθμού μεταβολής του ονομαστικού ΑΕΠ, η οποία συνέβαλλε σωρευτικά κατά 60,4 ποσοστιαίες μονάδες (βλέπετε Έκθεση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Φεβρουάριος 2016).

Συγκριτικά, η επιβάρυνση από τα πρωτογενή αποτελέσματα την ίδια περίοδο ανήλθε στις 14,7 ποσοστιαίες μονάδες.

Συνεπώς, η συρρίκνωση του ονομαστικού ΑΕΠ ήταν αυτή που συνέβαλλε καθοριστικά στην αύξηση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ.

6η. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Και επιβεβαιώθηκαν, μεταγενέστερα, από αντίστοιχες Εκθέσεις ([IMF, “GREECE: Preliminary Draft Budget Sustainability Analysis”, 26.6.2015], [IMF, “GREECE: An update of IMF staff’s preliminary public debt sustainability analysis”, 14.7.2015] και [European Commission, “Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan”, 10.7.2015]).

Όλα αυτά ανέκυψαν, ως γνωστό, μέσα στο 2015.

Αυτό το κόστος φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

7η. Ο λόγος χρέος προς ΑΕΠ δεν αποτελεί από μόνος του επαρκές κριτήριο αξιολόγησης της βιωσιμότητας του χρέους, ούτε και υπάρχει ένα γενικά αποδεκτό όριο βιωσιμότητας (για παράδειγμα η Αργεντινή χρεοκόπησε με δημόσιο χρέος περίπου στο 60% του ΑΕΠ, ενώ η Ιαπωνία συνεχίζει να έχει διατηρήσιμο χρέος, παρότι αυτό υπερβαίνει το 200% του ΑΕΠ).

Διεθνείς οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ, εξετάζουν συμπληρωματικά ένα ευρύτερο φάσμα δεικτών, όπως είναι το ύψος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών, το οποίο ενσωματώνει τα χαρακτηριστικά του «προφίλ» του χρέους, θέτοντας ενδεικτικά όρια βασισμένα στη διεθνή εμπειρία, προκρίνοντας, μέχρι σήμερα, ως όριο ασφαλείας το 15% του ΑΕΠ (βλέπετε Ενδιάμεση Έκθεση Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος, Δεκέμβριος 2015).

Το ποσοστό αυτό στη χώρα μας έχει διαμορφωθεί περίπου στο 12% και εκτιμάται μέχρι 15% του ΑΕΠ για τα προσεχή χρόνια (η Ιταλία πληρώνει 21% του ΑΕΠ, η Ισπανία 19% του ΑΕΠ, η Γαλλία 15% του ΑΕΠ).

Σύμφωνα όμως με εκτιμήσεις, η τήρηση του ορίου του 15% του ΑΕΠ, με την ενσωμάτωση πρόσφατων προβλέψεων για τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας, απόρροια των πράξεων και παραλείψεων της Αριστερής διακυβέρνησης, δεν φαίνεται ρεαλιστική λίγο πριν τα μέσα της επόμενης δεκαετίας.

8η. Συνεπώς, είναι αναγκαία η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012.

Συγκεκριμένα,  αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο».

Και προσθέτει: «Η Σύνοδος Κορυφής για το Ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους».

Η Κυβέρνηση που, επί χρόνια, καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με «τζάμπα παλληκαριές» για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους, τώρα προσγειώνεται στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Αυτό που χρειάζεται πλέον είναι η Κυβέρνηση να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα συντελέσουν στην έναρξη της συζήτησης για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους και οι δανειστές να τηρήσουν τις μακροχρόνιες δεσμεύσεις τους.

Παρουσίαση για το κόστος από τη συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Μπορείτε να δείτε την παρουσίαση εδώ.

Δήλωση για το κόστος από τη συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Ο Συντονιστής Οικονομικών Υποθέσεων της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, για τη συμπλήρωση της διακυβέρνησης ενός έτους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

“Η συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βρίσκει την Ελλάδα “παραπαίουσα”.

Στο οικονομικό πεδίο, η χώρα, αφού “περιπλανήθηκε” βυθιζόμενη, αναζητεί σημείο ισορροπίας, το οποίο θα είναι χαμηλότερο απ’ αυτό που ήταν στο τέλος του 2014.

Τότε που είχαν αρχίσει να καταγράφονται τα πρώτα μετρήσιμα, θετικά αποτελέσματα.

Δυστυχώς όμως, οι ιδεοληψίες, οι παλινωδίες, η δήθεν διαπραγμάτευση και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης της Αριστεράς επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μακροχρόνια πλειοδοσία σε λαϊκισμό, στέκεται με αμηχανία μπροστά στα προβλήματα.

Οι πολίτες, με τη Νέα Δημοκρατία, θα θέσουν τέρμα σ’ αυτή την ανερμάτιστη διακυβέρνηση”.

Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση με τα διαγράμματα:  

Η συμπλήρωση ενός έτους διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βρίσκει την Ελλάδα παραπαίουσα.

Στο οικονομικό πεδίο, αφού «περιπλανήθηκε», προσπαθεί να ισορροπήσει.

Αναζητεί σημείο ισορροπίας, χαμηλότερο απ’ αυτό που ήταν στο τέλος του 2014.

Τότε που είχαν αρχίσει να καταγράφονται τα πρώτα μετρήσιμα, θετικά αποτελέσματα για την Ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Δυστυχώς όμως, οι ιδεοληψίες, η αβελτηρία, η κακή διαπραγμάτευση, οι παλινωδίες και η αναποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης της Αριστεράς επέφεραν τεράστιο κόστος στη χώρα και στην οικονομία.

Ενδεικτικά, το 2015:

  • Η οικονομία επέστρεψε, από το 3ο τρίμηνο, στην ύφεση.
  • Η τάση αποκλιμάκωσης της ανεργίας συρρικνώθηκε.
  • Η δημόσια οικονομία, παρά τα πρόσθετα μέτρα λιτότητας, κινείται σε οριακές καταστάσεις.
  • Η πραγματική οικονομία, λόγω και των κεφαλαιακών περιορισμών, επιβαρύνθηκε.
  • Οι επιχειρηματικές προσδοκίες και η καταναλωτική εμπιστοσύνη επιδεινώθηκαν.
  • Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και του ιδιωτικού τομέα προς το Δημόσιο, διογκώθηκαν.
  • Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων υποχώρησαν.
  • Οι τράπεζες χρειάστηκαν νέα ανακεφαλαιοποίηση.
  • Η χώρα χρειάστηκε πρόσθετη χρηματοδότηση από τους εταίρους, που συνοδεύεται από ένα νέο, εξαιρετικά επώδυνο Μνημόνιο.

Συμπερασματικά, το κόστος ενός έτους διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν και είναι πολύ μεγάλο για την οικονομία και την κοινωνία.

Η «κατασκευή» των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δοκιμάσθηκε, μετρήθηκε με τα προβλήματα και διαπιστώθηκε ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της διακυβέρνησης.

Έτσι, σήμερα, η χώρα βρίσκεται μπροστά σε νέα αδιέξοδα.

Συγκεκριμένα:

1ον. Η Ελληνική οικονομία, ήδη από το 3ο τρίμηνο του 2015, έχει επιστρέψει στην ύφεση.

Η προοπτική μάλιστα για το 2016 είναι χειρότερη από το 2015.

Και η ύφεση, για το 2015, θα είναι βαθύτερη από τις εκτιμήσεις μετά και την αναθεώρηση, επί τα χείρω, των στοιχείων από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Υπενθυμίζεται ότι το 2014, η χώρα επέτυχε θετικό ρυθμό μεταβολής, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρέλαβε οικονομία σε δυναμική ανάπτυξης, ενώ η πρόβλεψη, τότε, από τους «θεσμούς», για το 2015, ήταν για αρκετά υψηλό ρυθμό μεγέθυνσης, άνω του 2,5%.

Συνεπώς, η Κυβέρνηση της Αριστεράς έχει την αποκλειστική ευθύνη για την επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση.

Ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης (ετήσιες % μεταβολές όγκου ΑΕΠ)

 Diagram_1  Diagram_2

Ετήσια % μεταβολή τριμηνιαίου ΑΕΠ

 Diagram_3

2ον. Οι προβλέψεις για την απασχόληση και την ανεργία αναθεωρήθηκαν επί τα χείρω.

Οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εξέλιξη του ποσοστού ανεργίας και απασχόλησης αναθεωρήθηκαν επί τα χείρω.

Μάλιστα η απασχόληση, σύμφωνα και με την Κυβέρνηση, αναμένεται, το 2016, να συρρικνωθεί.

 Απασχόληση (ετήσια % μεταβολή)

Ποσοστό ανεργίας (%)

 Diagram_4  Diagram_5

 3ον. Το οικονομικό κλίμα επιδεινώθηκε.

Κυμάνθηκε, κατά μέσο όρο, στις 88,7 μονάδες το 2015, από 99,5 μονάδων το 2014.

Μάλιστα, η απόκλιση από τον αντίστοιχο δείκτη οικονομικού κλίματος στην Ευρωζώνη διευρύνθηκε, αφού, το 2015, σημειώθηκαν αυξήσεις του Ευρωπαϊκού δείκτη, αρκετά πάνω από το κατώφλι των 100 μονάδων βάσης.

Δηλαδή, επιβεβαιώνεται, όπως και στην περίπτωση των ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης, ότι την περίοδο που η Ευρωζώνη «επιταχύνει προς τα εμπρός», η Ελλάδα «κάνει όπισθεν».

            Δείκτης οικονομικού κλίματος

 Diagram_6

 4ον. Επιβλήθηκαν κεφαλαιακοί περιορισμοί, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι σε ισχύ.

Ως αποτέλεσμα, η πραγματική οικονομία επιβαρύνθηκε, οι επιχειρηματικές προσδοκίες επιδεινώθηκαν και η καταναλωτική εμπιστοσύνη υποχώρησε.

Ενδεικτικά, ο γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στη βιομηχανία συνέχισε την πτωτική του πορεία. Συγκεκριμένα, ο δείκτης παρέμεινε καθ’ όλη τη χρονιά σε χαμηλότερα επίπεδα από ότι το 2014. Μάλιστα, ο δείκτης παρουσίασε μείωση κατά 10,1% το Νοέμβριο του 2015 σε σύγκριση με το αντίστοιχο μήνα του 2014.

Γενικός δείκτης κύκλου εργασιών στη βιομηχανία

Ποσοστιαία μεταβολή σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του προηγούμενου έτους

 Diagram_7

Εξέλιξη γενικού δείκτη κύκλου εργασιών στη βιομηχανία

 Diagram_8

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με ανάλυση των στοιχείων ισοζυγίου πληρωμών της Τράπεζας της Ελλάδος από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Εξαγωγέων, ότι προκύπτουν για τους κλάδους των εξαγωγών προϊόντων (πλην πετρελαιοειδών), τον τουρισμό, τις μεταφορές και τις λοιπές υπηρεσίες, σε απόλυτους αριθμούς, απώλειες της τάξης του 1,9 δισ. ευρώ για το 11μηνο του 2015 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014.

Η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών ανέκοψε τη δυναμική που είχαν αποκτήσει οι περισσότεροι κλάδοι στο 1ο εξάμηνο του 2015, με αποτέλεσμα οι τελικές απώλειες να είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερες. Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι αντί απωλειών 1,9 δισ. ευρώ, η Ελληνική οικονομία θα είχε αυξημένα έσοδα κατά 1,7 δισ. ευρώ το 2015, ήτοι σχεδόν 1% του ΑΕΠ.

5ον. Το διαφορικά επιτόκια (spreads) των Ελληνικών ομολόγων εκτινάχθηκαν και παραμένουν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα.

Μάλιστα, σε μια περίοδο που άλλες χώρες της Ευρωζώνης απολαμβάνουν ιστορικά χαμηλά επιτόκια.

Βεβαίως, η ψήφιση και η υπογραφή του 3ου Μνημονίου και η προοπτική αποφυγής του ενδεχομένου εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και της άτακτης χρεοκοπίας συνετέλεσαν στην αποκλιμάκωση του επιτοκίου.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι η πομπώδης διατύπωση της Κυβέρνησης της Αριστεράς ότι «οι αγορές θα χορεύουν σύμφωνα με τις επιθυμίες της», διαψεύστηκε παταγωδώς.

Εξέλιξη διαφορικού επιτοκίου 10ετούς Ομολόγου Ελληνικού Δημοσίου (ΟΕΔ)

 Diagram_9

6ον. Το κόστος δανεισμού του Δημοσίου διατηρείται υψηλό.

Το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων «ανέβηκε» σε υψηλά επίπεδα, όπου και διατηρείται, μετά τη σημαντική αποκλιμάκωση που παρατηρήθηκε το 2014.

Ενδεικτικά, η τελευταία έκδοση εντόκων γραμματίων 26 εβδομάδων, το 2015, πραγματοποιήθηκε με επιτόκιο 2,97%, όταν η αντίστοιχη τελευταία του 2014, είχε γίνει με επιτόκιο 2,15% και η αντίστοιχη τελευταία του 2013, με επιτόκιο 4,15%.

Αυτό το επιπλέον κόστος βαραίνει τους  Έλληνες φορολογούμενους.

Εξέλιξη επιτοκίου Εντόκων Γραμματίων Ελληνικού Δημοσίου (ΕΓΕΔ)

3μηνης και 6μηνης διάρκειας

 

 Diagram_10  Diagram_11

7ον. Το Χρηματιστήριο κατέγραψε σημαντικές απώλειες.

Επενδυτές εγκατέλειψαν ή «πάγωσαν» επενδυτικά τους σχέδια στη χώρα μας.

Ενδεικτικά, ο Γενικός Δείκτης έκλεισε στις 631 μονάδες στις 31.12.2015, 24% χαμηλότερα από την αντίστοιχη ημέρα του 2014 (826 μονάδες).

Παράλληλα, αυτές οι πτωτικές τάσεις στην εικόνα της χρηματιστηριακής αγοράς επηρέασαν και τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των εγχώριων τραπεζικών ιδρυμάτων.

Η αξία των τραπεζικών μετοχών, κατά το 2015, κατέρρευσε (ενδεικτικά, η κεφαλαιοποίηση των 4 συστημικών τραπεζών μειώθηκε κατά 7 δισ. ευρώ από το 4ο τρίμηνο 2014 έως το 4ο τρίμηνο του 2015).

Γενικός Δείκτης Χρηματιστηρίου Αθηνών

 Diagram_12

Εξέλιξη αγοραίας κεφαλαιοποίησης συστημικών τραπεζών (εκατ. ευρώ)

 Diagram_13

8ον. Η δημόσια οικονομία επιστρέφει σε οριακές καταστάσεις.

Τα δημόσια οικονομικά κινούνται οριακά, παρά τη λήψη νέων μέτρων λιτότητας, περίπου 1% του ΑΕΠ μόνο για το 2015, από την Κυβέρνηση της Αριστεράς.

Αυτό είναι το οδυνηρό δημοσιονομικό «αποτύπωμα» της «αριστερής» διακυβέρνησης.

Πρωτογενές αποτέλεσμα Γενικής Κυβέρνησης (% του ΑΕΠ, μεθοδολογία Προγράμματος)

Diagram_14

*: Εκτίμηση Προϋπολογισμού 2016. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι θα υπάρξει, τελικά, μικρό πρωτογενές πλεόνασμα. Σε κάθε περίπτωση, το όποιο αποτέλεσμα του 2015 θα εδράζεται σε πρόσθετα μέτρα ύψους 1% του ΑΕΠ για το 2015.

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, η Ελλάδα, χωρίς πρόσθετα μέτρα, θα είχε πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ το 2015, όσο και το 2012.

Ενώ, το Νοέμβριο του 2014, οι «Θεσμοί» προέβλεπαν για το 2015, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ.

Αυτή η απόκλιση, παρά το χαμηλότερο δημοσιονομικό στόχο, συνοδεύεται από νέα, πρόσθετα μέτρα λιτότητας και συνακόλουθα ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του Κράτους, δηλαδή του δανεισμού του.

9ον. Η δημοσιονομική προσαρμογή παλινδρομεί σε μη ενδεδειγμένο μίγμα.

Το ύψος των πρόσθετων μέτρων εκτιμάται, αρχικά, στα 5,7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2016.

Εξ αυτών, το μεγαλύτερο μέρος αφορά την επιπλέον φορολόγηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Όπως είναι η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, του φόρου εισοδήματος στους αγρότες, της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, του φόρου ασφαλίστρων, των συντελεστών φορολόγησης του εισοδήματος από ενοίκια, η κατάργηση της έκπτωσης εφάπαξ πληρωμής φόρου εισοδήματος, η κατάργηση απαλλαγών από τον ΕΝΦΙΑ, η αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στα νομικά πρόσωπα, στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους αγρότες, η σταδιακή κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση κ.α.

Μέτρα που αποτυπώνουν την ιδεοληπτική, αριστερή εμμονή στην αύξηση των φόρων.

Μέτρα που «στραγγαλίζουν» την πραγματική οικονομία και διαλύουν τον ιδιωτικό τομέα.

Ενώ, από την περιστολή στις δαπάνες, το 77% αφορά σε περικοπές σε συντάξεις, παροχές κοινωνικής ασφάλισης και κοινωνικά επιδόματα. Πρόκειται για πολιτικές που πλήττουν άμεσα και ευθέως τα εισοδήματα των πολιτών.

Κατανομή μέτρων μεταξύ εσόδων και δαπανών

(2015-2016)

Σύνθεση μέτρων δαπανών

(2015-2016)

 Diagram_15  Diagram_16

Επιπροσθέτως, και η διάθεση 200 εκατ. ευρώ το 2015 για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν κατέστη εφικτή.

Η σχετική δαπάνη ανήλθε μόλις στα 108 εκατ. ευρώ, παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις της Κυβέρνησης.

Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο λόγο, το 2014, είχε διανεμηθεί, ως «κοινωνικό μέρισμα», ποσό ύψους 455 εκατ. ευρώ.

10ον. Ο «λογαριασμός» των μέτρων, τελικά, θα είναι υψηλότερος, χωρίς να προσμετρούνται οι οποίες δημοσιονομικές αποκλίσεις.

Κι αυτό γιατί:

  • Υπάρχουν μέτρα τα οποία ακόμα είναι αδιευκρίνιστα ή δεν έχουν ποσοτικοποιηθεί.
  • Υπάρχουν μέτρα, κυρίως στο σκέλος των δαπανών, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί.
  • Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, και πρόσθετα μέτρα, αρχικού ύψους περίπου 2 δισ. ευρώ για την περίοδο 2017-2018.

 11ον. Τα φορολογικά έσοδα παραμένουν καθηλωμένα, παρά την «καταιγίδα» νέων φόρων.

 Τα φορολογικά έσοδα ανήλθαν στα 43,5 δισ. ευρώ το 2015, από 44,2 δισ. ευρώ το 2014.

Δηλαδή, μειώθηκαν κατά 710 εκατ. ευρώ έναντι του 2014, παρά το γεγονός ότι επιβλήθηκαν νέοι φόροι ύψους άνω του 1 δισ. ευρώ μόνο για το 2015.

Υπενθυμίζεται ότι τα φορολογικά έσοδα είναι τελικά μειωμένα κατά 3,5 δισ. ευρώ έναντι του αρχικού στόχου για το 2015.

Φορολογικά έσοδα για το 2015 (σε εκατ. ευρώ)

 Diagram_17

Παράλληλα, οι ληξιπρόθεσμες φορολογικές οφειλές των ιδιωτών διογκώθηκαν.

Συγκεκριμένα, στο τέλος Δεκεμβρίου 2015, διαμορφώθηκαν στα 85 δισ. ευρώ.

Μάλιστα, μέσα στο 2015, δημιουργήθηκε «νέο ληξιπρόθεσμο χρέος» ύψους 13,5 δισ. ευρώ, εκ του οποίου το 1,7 δισ. ευρώ μέσα στο μήνα Δεκέμβριο.

Νέο ληξιπρόθεσμο χρέος έως τον προηγούμενο μήνα από το μήνα αναφοράς (σε δισ. ευρώ)

Σύνολο φορολογικών οφειλών ιδιωτών (σε δισ. ευρώ)

 Diagram_18  Diagram_19

Ενώ, και οι επιστροφές φόρων είναι μειωμένες.

Ανήλθαν στα 2,9 δισ. ευρώ το 2015, χαμηλότερες κατά 450 εκατ. ευρώ ή 13% έναντι του 2014.

Βελτιώνοντας το δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά στερώντας πολύτιμη ρευστότητα από την πραγματική οικονομία.

Επιστροφές φόρων (σε εκατ. ευρώ)

 Diagram_20

Επίσης, τα πεπραγμένα της Κυβέρνησης στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων παραμένουν πενιχρά.

Τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, που καταγράφονται στον Προϋπολογισμό, ανήλθαν στα 254 εκατ. ευρώ το 2015, έναντι 384 εκατ. ευρώ το 2014.

Η Κυβέρνηση, και στο πεδίο αυτό, είναι «εγκλωβισμένη» ανάμεσα στις ιδεοληψίες της και στην επιδείνωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος, που η ίδια προκάλεσε.

12ον. Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς ιδιώτες «εκτοξεύθηκαν».

Με βάση τα μέχρι σήμερα διαθέσιμα στοιχεία, αυτές ανήλθαν στα 5 δισ. ευρώ το Νοέμβριο του 2015, αυξημένες κατά 65% από το τέλος του 2014.

Επιβεβαιώνεται έτσι ότι η Κυβέρνηση έχει οδηγήσει σε «ασφυξία» και «παράλυση» την οικονομία.

Υπενθυμίζεται, ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ήταν περίπου 9 δισ. ευρώ στο τέλος του 2012 και διαμορφώθηκαν στα 3 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014, μειωμένες κατά 70% τη διετία 2013-2014, ενισχύοντας, ουσιαστικά, τη ρευστότητα στην οικονομία.

Ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις Γενικής Κυβέρνησης (εκατ. ευρώ)

 Diagram_21

13ον. Η Κυβέρνηση, εντός του 2015, προέβη σε εσωτερικό αναγκαστικό δανεισμό, «σκουπίζοντας» τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.

Την περίοδο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου 2015, το ύψος του δανεισμού του Ελληνικού Δημοσίου, μέσω σύναψης repos από τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, ανέρχεται στα 10 δισ. ευρώ.

Καταθέσεις Γενικής Κυβέρνησης (εκατ. ευρώ)

 Diagram_22

Εξέλιξη καταθέσεων Γενικής Κυβέρνησης και ύψους repos (εκατ. ευρώ)

 Diagram_23

14ον. Το τραπεζικό σύστημα, μετά τη σταθεροποίηση που επετεύχθη το 2014, εισήλθε σε νέες, μεγάλες περιπέτειες και βρέθηκε αντιμέτωπο με τεράστιους κινδύνους.

Κίνδυνοι που διογκώθηκαν μετά την τραπεζική αργία και τους κεφαλαιακούς περιορισμούς.

Και αυτό γιατί, μεταξύ άλλων:

  • Οι καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, από το Δεκέμβριο του 2014 μέχρι το Νοέμβριο του 2015, μειώθηκαν κατά περίπου 40 δισ. ευρώ ή 25% του συνόλου τους.

Καταθέσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών (κάτοικοι εσωτερικού, εκατ. ευρώ)

 Diagram_24
  • Η ποιότητα του ενεργητικού των τραπεζών επιδεινώθηκε, καθώς αυξήθηκαν ραγδαία τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, εξαιτίας της επιβράδυνσης του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.
  • Επεστράφησαν, με ευθύνη της Κυβέρνησης, τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
  • Η χρηματοδότηση των τραπεζών γινόταν και γίνεται ακόμη, κυρίως, μέσω του Ευρωσυστήματος, με αυξημένη εξάρτηση από τον ELA σε περιβάλλον ραγδαίας μείωσης των καταθέσεων, γεγονός το οποίο εκ των πραγμάτων δυσχεραίνει την προσπάθεια για πιστωτική επέκταση. Σημειώνεται ότι κατά το 2014, υπήρξε σταθεροποίηση των καταθέσεων, μηδενισμός της εξάρτησης από τον ELA και σταδιακή απεξάρτηση από την χρηματοδότηση του Ευρωσυστήματος.

Εξέλιξη καταθέσεων και δανεισμού από το Ευρωσύστημα (σε εκατ. ευρώ)

 Diagram_25
  • Η αξία των τραπεζικών μετοχών που κατείχε το Ελληνικό Δημόσιο διαμορφώθηκε περίπου στα 2,37 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2015, από 12 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014 (μειωμένη κατά 80%).

Αποτίμηση συμμετοχής Ελληνικού Δημοσίου μέσω του ΤΧΣ στις συστημικές τράπεζες (σε δισ. ευρώ)

 Diagram_26

Pρος επιβεβαίωση των ανωτέρω, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε Έκθεσή της, τον Ιούλιο του 2015, επιβεβαίωσε ότι «υφίστανται σημαντικοί κίνδυνοι για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα που προήλθαν από την αβεβαιότητα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών της Ελληνικής Κυβέρνησης το τελευταίο εξάμηνο [δηλαδή το 1ο εξάμηνο του 2015]» (European Commission, Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan, 10 Ιουλίου 2015).

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί η ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Με κεφαλαιακές ανάγκες που οφείλονταν, όπως έδειξε και η Έκθεση της ΕΚΤ, στα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στην οικονομία το 2015.

Και πιο συγκεκριμένα, στη χειροτέρευση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος για εφέτος και τα επόμενα χρόνια, στα νέα, πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα της Κυβέρνησης, στους κεφαλαιακούς περιορισμούς, στη μείωση της αξίας των εξασφαλίσεων, στην αναμενόμενη αυξημένη ροή νέων επισφαλών δανείων.

     Το αποτέλεσμα της ανακεφαλαιοποίησης είναι εξαιρετικά δυσμενές για τη χώρα, παρά την αποφυγή του «κουρέματος» των καταθέσεων και τη μικρότερη, τελικά, δημοσιονομική επιβάρυνση.

Και αυτό γιατί εξαιτίας Κυβερνητικών καθυστερήσεων και παλινωδιών στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου πραγματοποίησής της, η τελευταία ανακεφαλαιοποίηση:

  • Προσέθεσε κόστος στο Δημόσιο και στους φορολογούμενους, το οποίο καταγράφεται στον Προϋπολογισμό και επιβαρύνει το δημόσιο χρέος.
  • Συρρίκνωσε δραματικά την Ελληνική ιδιωτική συμμετοχή, αποκλείοντας, στις 3 από τις 4 περιπτώσεις συστημικών τραπεζών, τους Έλληνες μικροεπενδυτές.
  • Απαξίωσε τις προηγούμενες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, με κόστος για τους επενδυτές, μικρούς και μεγάλους. Έτσι, οι νέοι ιδιοκτήτες των τραπεζών απέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος, και φυσικά τον έλεγχό του, καταβάλλοντας, συνολικά, μόλις 5 δισ. ευρώ.
  • Εκμηδένισε σχεδόν την αξία του χαρτοφυλακίου του ΤΧΣ και των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω τόσο της «εξαέρωσης» και της πλήρους κατάρρευσης των τραπεζικών μετοχών όσο και της δραστικής μείωσης των ποσοστών συμμετοχής τους στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών. Πρόκειται για δυσμενή εξέλιξη με κόστος για τους φορολογούμενους, δεδομένου ότι οι μετοχές του ΤΧΣ αποτελούσαν περιουσιακό στοιχείο του Δημοσίου, του οποίου η δυνητικά αυξημένη αξία μεταπώλησης θα μπορούσε να συντελέσει και στην ουσιαστική αποκλιμάκωση του χρέους.

Εξέλιξη ποσοστού συμμετοχής Ελληνικού Δημοσίου μέσω του ΤΧΣ στις συστημικές τράπεζες (%)

 Diagram_27
  • Τροποποίησε, επί το δυσμενέστερο, τα ήδη εγκεκριμένα σχέδια αναδιάρθρωσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, με αποτέλεσμα την απώλεια αξιόλογων περιουσιακών στοιχείων, όπως είναι στην περίπτωση της Εθνικής Τράπεζας, η πώληση του συνόλου της συμμετοχής της στην Finansbank.

 15ον. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε.

 Σύμφωνα με την Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Το αποτέλεσμα είναι το δημόσιο χρέος να αυξάνεται, ως απόλυτος αριθμός εξαιτίας των νέων χρηματοδοτικών αναγκών, και ως ποσοστό του ΑΕΠ λόγω των μειωμένων ρυθμών οικονομικής μεγέθυνσης.

Έτσι, το χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, εκτιμάται να διαμορφωθεί στο 188% το 2016, αυξημένο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ μέσα σε 2 χρόνια.

Οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του ΔΝΤ για την εξέλιξη του δημοσίου χρέους αποκαλύπτουν την εφιαλτική δυναμική του, που πυροδότησαν οι ανερμάτιστοι χειρισμοί της Κυβέρνησης.

Προβλέψεις για την βραχυπρόθεσμη εξέλιξη του δημοσίου χρέους (% του ΑΕΠ)

 Diagram_28

Συνεπώς, στο πεδίο των εφικτών λύσεων, η όσο το δυνατόν γρηγορότερη εφαρμογή πρόσθετων παραμετρικών μέτρων κρίνεται αναγκαία και είναι ρεαλιστική.

Βεβαίως, στην απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής του Ιουλίου 2015, με συνυπογραφή του κ. Τσίπρα, δεν συζητείται οποιαδήποτε απομείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους αν και επί χρόνια καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με παλληκαρισμούς για μεγάλο «κούρεμά» του.

Τώρα, προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Δελτίο Τύπου σχετικά με τις ανακρίβειες του Πρωθυπουργού κατά την τοποθέτησή του στις Προγραμματικές Δηλώσεις της Κυβέρνησης

Ο Πρωθυπουργός κ. Αλ. Τσίπρας, κατά την τοποθέτηση επί των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης, στρέβλωσε την πραγματικότητα καταφεύγοντας σε μία σειρά από ανακρίβειες, αν και προέτρεψε όλους «να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας με αριθμούς και με επιχειρήματα».

Συγκεκριμένα σημειώνουμε:

1ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Έρχεστε σήμερα και επαναλαμβάνετε το παραμύθι των προβλέψεων για το 2015 για ανάπτυξη 2,9%».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προέβλεπε, για το 2015, αρχικά (Νοέμβριος 2014) ανάπτυξη 2,9%, στη συνέχεια (Φεβρουάριος 2015) ανάπτυξη 2,5%, αργότερα (Μάΐος 2015) ανάπτυξη 0,5%, ενώ τον Ιούλιο του 2015 προέβλεψε ύφεση -2% έως – 4%.

Το Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 14 επιβεβαιώνει τη δυσμενή εξέλιξη.

Συγκεκριμένα αναφέρει:

«Κατά την περίοδο κατάρτισης του Κρατικού Προϋπολογισμού 2015 (Νοέμβριος 2014), ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του πραγματικού ΑΕΠ είχε εκτιμηθεί σε 2,9% το 2015, με πρόβλεψη για περαιτέρω επιτάχυνσή του μεσοπρόθεσμα. Ωστόσο, η διαμορφούμενη οικονομική συγκυρία, που παρατάθηκε πέραν του πρώτου εξαμήνου του έτους, εν μέσω συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων για την οριστικοποίηση του νέου χρηματοδοτικού προγράμματος της χώρας και των σχετικών δημοσιονομικών μέτρων που απαιτούνται, σε συνδυασμό με τα διοικητικά μέτρα ελέγχων στην κίνηση κεφαλαίων, που εφαρμόστηκαν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα στις αρχές Ιουλίου 2015, επιδείνωσε το έλλειμμα ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, οδηγώντας σε εκτίμηση αρνητικού ρυθμού ανάπτυξης.»

Ο κ. Τσίπρας είπε ότι εντόπισε «παραμύθι». Το ερώτημα είναι που; Στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο «Αριστερό» Υπουργείο Οικονομικών;

Η ευθύνη της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για την επιστροφή της χώρας στην ύφεση είναι αποκλειστική.

2ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Αναρωτιέμαι: Με βάση την υποχρέωση που είχε η χώρα για πρωτογενές πλεόνασμα 3% μέσα στο 2015, πόσα νέα μέτρα χρειαζόταν να πάρετε για να πιάσετε αυτόν το στόχο;».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Οι «Θεσμοί», προέβλεπαν (Νοέμβριος 2014), για το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου. Με μέτρα περίπου 1% του ΑΕΠ η χώρα θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα 3% του ΑΕΠ το 2015.

Με τη δυσμενή εξέλιξη στην οικονομία, η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ πήρε μέτρα 3,5% του ΑΕΠ (πάνω από 1% του ΑΕΠ για το 2015), προκειμένου η χώρα να φέρει πρωτογενές έλλειμμα 0,25% του ΑΕΠ το 2015.

Η σύγχυση που επιχειρήθηκε ως προς τις εξελίξεις, κατά τους τελευταίους οκτώ μήνες, δεν μπορεί να καλύψει τις ευθύνες από τις ανερμάτιστες κινήσεις της Κυβέρνησης. Τα πολιτικά φληναφήματα περί «αριστερών προσήμων», «αριστερού Υπουργείου Οικονομικών» κ.α., δεν καλύπτουν τις ανεπάρκειες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

3ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η δική μας Κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει τους υπερβολικούς στόχους των πρωτογενών πλεονασμάτων εξασφαλίζοντας δημοσιονομικό χώρο 20 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη τριετία».

Η αλήθεια είναι ότι εκείνο που μετρά είναι η συνεκτίμηση του ύψους των δημοσιονομικών αποτελεσμάτων σε σχέση με το ύψος των παρεμβάσεων που απαιτούνται για να υλοποιηθούν οι στόχοι. Τα δημοσιονομικά αποτελέσματα  εξαρτώνται από την κατάσταση και τη δυναμική της οικονομίας.

Επαναλαμβάνω ότι οι «Θεσμοί», για το 2015, προέβλεπαν πρωτογενές πλεόνασμα κοντά στο 2% του ΑΕΠ, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου.

Ο κ. Τσίπρας, αφού οδήγησε την οικονομία και πάλι στο καθοδικό σπιράλ,  παρουσιάζει ως επιτυχία την εκτίμηση ότι το 2015, χωρίς τη λήψη οποιουδήποτε πρόσθετου μέτρου, θα κλείσει με πρωτογενές έλλειμμα 1,5% του ΑΕΠ, ενώ η επίτευξη στόχου για πρωτογενές έλλειμμα 0,25% απαιτεί πρόσθετα μέτρα λιτότητας ύψους άνω των 2 δισ. ευρώ.

Δηλαδή η χώρα υπό την πολιτική ηγεσία του έχει πρωτογενές έλλειμμα με  πρόσθετα μέτρα λιτότητας και συνακόλουθα ισόποση επιβάρυνση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους, δηλαδή του δανεισμού της χώρας.

Τα προαναφερθέντα επιβεβαιώνονται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 11.

Είναι απορίας άξιον γιατί ο κ. Πρωθυπουργός επιχαίρει γι αυτή την εξέλιξη;

4ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε με έναν εντελώς επικοινωνιακό τρόπο να βγει στις αγορές, ενώ γνώριζαν ότι η χώρα δεν μπορούσε να επιστρέψει».

Η αλήθεια είναι ότι η χώρα, είχε καταφέρει, νωρίτερα από τις προβλέψεις, να βγει στις διεθνείς αγορές το 2014, με έκδοση τριετούς και πενταετούς ομολόγου. Αντλήθηκαν 3 δισ. ευρώ τον Απρίλιο του 2014 και 1,5 δισ. ευρώ τον Ιούλιο του 2014.

Στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 48 επιβεβαιώνονται τα στοιχεία.

Γιατί οι αρμόδιοι δεν προφύλαξαν τον κ. Πρωθυπουργό;

5ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Απαριθμήσατε μέτρα, «φουσκώνοντας» πολλά και παίξατε με την πραγματική αγωνία των αγροτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων».

Η αλήθεια είναι, όπως ανέφερε και ο Πρόεδρος της ΝΔ, κ. Μεϊμαράκης, ότι για την περίοδο 2015-2016 τα νέα μέτρα λιτότητας, με τα σημερινά δεδομένα, εκτιμώνται περίπου στα 6,5 δισ. ευρώ.

Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στις σελίδες 43-45.

Ο λογαριασμός αυτός θα είναι, τελικά, πολύ υψηλότερος.

Κι αυτό γιατί:

α) Υπάρχει μια σειρά από νέα μέτρα, τα οποία, σύμφωνα με το Προσχέδιο, «είτε δεν είναι μετρήσιμα είτε η διαδικασία ποσοτικοποίησής τους δεν έχει ολοκληρωθεί προς το παρόν».

Μεταξύ αυτών είναι η σταδιακή κατάργηση της υφιστάμενης φορολογικής μεταχείρισης των αγροτών, η μείωση όλων των ορίων για τις κατασχέσεις, η κατάργηση φοροαπαλλαγών φυσικών και νομικών προσώπων κ.α.

Αυτά επιβεβαιώνονται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 45.

β) Υπάρχουν, σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο, πρόσθετα μέτρα για τα έτη 2017-2018 («αξιόπιστα διαρθρωτικά μέτρα που θα αποφέρουν τουλάχιστον ¾% του ΑΕΠ το 2017 και ¼% του ΑΕΠ το 2018»).

Ενώ, «οι Ελληνικές αρχές δεσμεύονται να λάβουν περαιτέρω διαρθρωτικά μέτρα τον Οκτώβριο του 2016, αν κριθούν αναγκαία, για να διασφαλιστούν οι στόχοι του 2017 και του 2018».

Αυτή είναι η προπτική της χώρας και της οικονομίας της, με τις υπογραφές της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

6ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Τη στιγμή μάλιστα που στελέχη σας έχουν σε ανύποπτο χρόνο δημοσίως παραδεχθεί – ο κ. Σταϊκούρας, αν δεν κάνω λάθος- ότι δεν θα είχατε να πληρώσετε μισθούς και συντάξεις το Φλεβάρη του ’15».

Ο κ. Τσίπρας θολώνει την ατμόσφαιρα.

Η αλήθεια είναι ότι στις σχετικές τοποθετήσεις μου στην Ολομέλεια της Βουλής (24 Απριλίου 2015, 14 Μαΐου 2015/Πρακτικά της Βουλής) σημείωνα:

«Η πραγματικότητα για τα ταμειακά διαθέσιμα που παρέλαβε η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ είναι:

1ον. Μετά τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, και παρά την υστέρηση εσόδων λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας, η χώρα είχε ταμειακά διαθέσιμα ύψους 1,9 δισ. ευρώ. Αυτά τα ταμειακά διαθέσιμα παρέλαβε η σημερινή Κυβέρνηση.

Υπενθυμίζεται ότι, με βάση το Δελτίο Δημοσίου Χρέους, που δημοσίευσε η σημερινή Κυβέρνηση, στο τέλος του 2014, τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου ήταν 2,6 δισ. ευρώ. Η συρρίκνωσή τους τον Ιανουάριο οφείλεται στα μειωμένα έσοδα.

2ον. Οι εκτιμήσεις, τότε, ήταν ότι η χώρα, αν η σημερινή Κυβέρνηση δεν αναλάμβανε οποιαδήποτε πρωτοβουλία, θα άρχιζε να αντιμετωπίζει ταμειακά προβλήματα μετά τις 24 Φεβρουαρίου, μικρά μέσα στο Φεβρουάριο και μεγαλύτερα το Μάρτιο.

Αυτός ήταν και ο λόγος που η προηγούμενη Κυβέρνηση επιδίωκε να κλείσει εντός διμήνου, με επωφελή για τη χώρα τρόπο, τη συμφωνία για τη λήψη της τελευταίας δόσης του τρέχοντος Προγράμματος.

Αντίθετα, η σημερινή Κυβέρνηση διαβεβαίωνε την Ελληνική κοινωνία, παρά το γεγονός ότι γνώριζε την αλήθεια, ότι η χώρα δεν έχει ανάγκη από την τελευταία δόση της δανειακής σύμβασης. Και στη συνέχεια, στις 20 Φεβρουαρίου, προσυπέγραφε ότι αυτή θα εκταμιευθεί, εν συνόλω, στο τέλος της αξιολόγησης. Και έπραξε έτσι, ενώ γνώριζε τις πιεστικές ταμειακές ανάγκες της χώρας».

Η προσπάθεια από τον κ. Πρωθυπουργό για δημιουργία θολής ατμόσφαιρας πρόσφορης για μετατόπιση ευθυνών, δεν δικαιολογεί την παραποίηση των όσων είχαμε αναφέρει, από το βήμα της Βουλής.

7ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Είναι δυνατόν να λέτε ότι την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών τη δημιούργησαν τα capital controls;».

Η αλήθεια είναι ότι στην ανάγκη νέας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών οδήγησε η φυγή κεφαλαίων και η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών που προκάλεσε η επί μήνες ανερμάτιστη διακυβέρνηση από τους ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Σε επίρρωση αυτού σημειώνω ότι η Πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κα. Ντανιέλ Νουί, σε συνέντευξή της είχε αναφέρει ότι «οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν καλά κεφαλαιοποιημένες» (FXSTREET, 2 Ιουνίου 2015), ενώ τον Αύγουστο του 2015, ανέφερε ότι «πολιτικά γεγονότα έχουν κάνει πιο ευάλωτες τις ελληνικές τράπεζες»  (Reuters, 20 Αυγούστου 2015).

Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει ότι «υφίστανται σημαντικοί κίνδυνοι για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ελλάδα, που προήλθαν από την αβεβαιότητα των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών πολιτικών της Ελληνικής Κυβέρνησης το τελευταίο εξάμηνο» (European Commission, Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan, 10 Ιουλίου 2015).

Θεωρούμε ότι τα σχόλια είναι περιττά.

8ον. Ο κ. Τσίπρας ανέφερε: «Η αλήθεια είναι ότι η δική μας Κυβέρνηση κατάφερε επιτέλους επί της ουσίας να ανοίξει το θέμα του χρέους. Γιατί δεν έγινε αυτό επί των δικών σας ημερών και γίνεται τώρα;».

Η αλήθεια είναι η εξής:

Το ύψος και το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, βελτιώθηκαν αισθητά.

Αποδείξεις;

α. Το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά περίπου 40 δισ. ευρώ την περίοδο 2011-2014.

Αυτό επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 48.

β. Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν 16,6 έτη και το μέσο σταθμικό επιτόκιο λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη και το επιτόκιο 4%.

γ. Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 5,5 δισ. ευρώ. Το 2011, στα 16,1 δισ. ευρώ.

Αυτό επιβεβαιώνεται και στο Προσχέδιο του πρώτου Προϋπολογισμού της Κυβέρνησης της Αριστεράς, στη σελίδα 49.

Όλα αυτά τα έχει προσυπογράψει ο κ. Τσίπρας, στην απόφαση της 12ης Ιουλίου, σύμφωνα με την οποία:

«Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ υπενθυμίζει ότι τα κράτη μέλη της ευρωζώνης έχουν θεσπίσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών μία αξιοσημείωτη δέσμη μέτρων προς υποστήριξη της βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας, η οποία εξομάλυνε την πορεία εξυπηρέτησης του χρέους της Ελλάδας και μείωσε το κόστος σημαντικά».

Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία κατά το 2015. Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Το αποτέλεσμα είναι το δημόσιο χρέος κατά το 2015 να αυξάνεται, ως απόλυτος αριθμός, εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, και ως ποσοστό του ΑΕΠ, λόγω της μείωσης του ΑΕΠ.

Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για την εξέλιξη του δημοσίου χρέους παρουσιάζεται στον επόμενο πίνακα.

Τα στοιχεία αποκαλύπτουν την εφιαλτική δυναμική του δημοσίου χρέους που πυροδότησαν οι ανερμάτιστοι χειρισμοί της Κυβέρνησης.

Τελικό - Δελτίο Τύπου - Απάντηση στον Πρωθυπουργό - 9.10.2015 - Τελικό

Άρα, καθίσταται αναπόφευκτη η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012. Συγκεκριμένα,  αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο».

Και προσθέτει: «Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους».

Ο κ. Τσίπρας επί χρόνια καλλιεργούσε ψευδαισθήσεις με παλληκαρισμούς για τη λύση του προβλήματος του δημόσιου χρέους.

Τώρα προσγειώθηκε και θεωρεί ως επιτυχία την εφαρμογή ρυθμίσεων που συζητούνται από τα τέλη του 2012.

Συμπερασματικά, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ηγεσία του, προφανώς επιχειρούν, με μεγάλη δόση ψεύδους και μικρή δόση αλήθειας, να δημιουργήσουν θολή πολιτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία νομίζουν ότι θα κρύψουν από τους πολίτες την ιδεολογικοπολιτική κατάρρευση και τη μετάλλαξη ως προς το Μνημόνιο, που στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής, φέρνει καταιγίδα μέτρων τα οποία θα επιβαρύνουν επώδυνα τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Το εγχείρημα επιβολής της «κομματικής αλήθειας» θα αποτύχει.

Άλλωστε αυτό δείχνει και το παρελθόν. 

Άρθρο στην εφημερίδα “Η Καθημερινή” – “Η αλήθεια για το δημόσιο χρέος και τη βιωσιμότητά του”

Το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους παραμένει κρίσιμης σημασίας για την οικονομία και την πορεία της χώρας. Η αντιμετώπισή του έχει επιβαρυνθεί εξαιτίας πράξεων και παραλείψεων της απελθούσης Κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Η αλήθεια για την αριθμητική, τη δυναμική και τη βιωσιμότητά του, είναι η εξής:

1ον. Το δημόσιο χρέος, από τις αρχές της δεκαετίας του ‘80, είχε αποκτήσει ιδιαίτερα ισχυρή, αυξητική δυναμική. Ξεκίνησε περίπου από το 25% του ΑΕΠ το 1981, υπερέβη το 60% στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ‘80 και το 100% στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έκτοτε, κινήθηκε περίπου σ’ αυτό το επίπεδο με μικρές διακυμάνσεις, μέχρι και το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.

2ον. Το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, και παρά τις λογιστικές επαναταξινομήσεις λογαριασμών και την αναθεώρηση του ΑΕΠ που έγιναν κατά τα τέλη του 2009 και στις αρχές του 2010, αυξήθηκε κατά περίπου 23 ποσοστιαίες μονάδες την περίοδο της κρίσης 2007-2009. Αντίστοιχη αύξηση παρατηρήθηκε και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Χαρακτηριστικά, κατά μέσο όρο, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αύξηση του δημοσίου χρέους, κατά την ίδια περίοδο, ήταν μεγαλύτερη απ’ ότι στη χώρα μας (αύξηση κατά 26 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ). Αυτή ήταν η κατάσταση, ως προς το δημόσιο χρέος, όταν η χώρα μπήκε στο Μηχανισμό Στήριξης.

3ον. Η αυξητική δυναμική του χρέους «φρέναρε» με τη διπλή αναδιάρθρωση του 2012. Όπως καταγράφει και η «Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους για την Ελλάδα», της 25ης Ιουνίου 2015, που η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ κατέθεσε στη Βουλή: «Το PSI οδήγησε σε μείωση του δημοσίου χρέους κατά περίπου 100 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2012 (52% του τότε ΑΕΠ)». Σε καθαρούς όρους, το δημόσιο χρέος μειώθηκε κατά 51 δισ. ευρώ.

4ον. Το ύψος του χρέους θα ήταν πολύ υψηλότερο χωρίς την αναδιάρθρωσή του. Θα έφτανε στα 395 δισ. ευρώ στο τέλος του 2014 (ή στο 221% του ΑΕΠ).

5ον. Το «προφίλ» του χρέους, μετά το 2012, έχει αισθητά βελτιωθεί. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό γιατί, όπως και η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ απεδέχθη, μέσω των τοποθετήσεων του πρώην Υπουργού Οικονομικών στα Eurogroup της 11ης Φεβρουαρίου και της 16ης Φεβρουαρίου 2015, «η δομή του χρέους είναι τόσο σημαντική όσο και ο δείκτης χρέος / ΑΕΠ προκειμένου να αξιολογηθεί η βιωσιμότητά του».

Έτσι, όπως επισημαίνει και η προαναφερόμενη «Προκαταρκτική Ανάλυση Βιωσιμότητας του Χρέους για την Ελλάδα»: «Η Ελλάδα έχει ήδη ωφεληθεί από μια σειρά μέτρων για τη μείωση του χρέους. Οι όροι σχετικά με το Greek Loan Facility έχουν αναθεωρηθεί τρεις φορές (επέκταση της περιόδου χάριτος και των ωριμάνσεων, μείωση των επιτοκίων). Και οι όροι του EFSF τροποποιήθηκαν το 2012 (επέκταση ωριμάνσεων, κατάργηση χρεώσεων και αναβολή πληρωμών τόκων).»  

Όλα αυτά τα επιβεβαιώνει και η πρόσφατη ετήσια Έκθεση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Συγκεκριμένα:

α. Το 2014, η μέση σταθμική υπολειπόμενη φυσική διάρκεια του δημοσίου χρέους ήταν 16,6 έτη και το μέσο σταθμικό επιτόκιο λίγο πάνω από το 2%. Το 2011, η διάρκεια ήταν 6,3 έτη και το επιτόκιο 4%.

β. Το 2014, οι τόκοι ανέρχονταν στα 7 δισ. ευρώ. Το 2011, στα 15 δισ. ευρώ.

γ. Μόνο για τα έτη 2013 και 2014, η χώρα κατέβαλε συνολικά πλέον των 16 δισ. ευρώ λιγότερα χρήματα για την αποπληρωμή τοκοχρεωλυσίων (ή πάνω από το 4% του ΑΕΠ για κάθε έτος).

6ον. Επιπλέον, το Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, συμφώνησε να εξετάσει, υπό προϋποθέσεις, επιπλέον παρεμβάσεις προκειμένου να ενισχυθεί περαιτέρω η βιωσιμότητα του χρέους (απόφαση της 27ης Νοεμβρίου 2012). Τα Eurogroup της 5ης Μαϊου 2014 και της 20ης Φεβρουαρίου 2015 επιβεβαίωσαν τη δέσμευση σε αυτό το πλαίσιο.

7ον. Η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους επιδεινώθηκε ραγδαία μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Όπως καταγράφει και η Έκθεση του ΔΝΤ, της 25ης Ιουνίου 2015, «οι βασικοί παράγοντες που οδήγησαν τους τελευταίους μήνες στην επιδείνωση της Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους είναι η μείωση της οικονομικής ανάπτυξης, η αναθεωρημένη πορεία του πρωτογενούς ισοζυγίου, τα χαμηλότερα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις και πιθανές επιπρόσθετες οικονομικές ανάγκες του τραπεζικού συστήματος».

Όλα αυτά επιβεβαιώθηκαν, μεταγενέστερα, από αντίστοιχες Εκθέσεις ([IMF, “GREECE: Preliminary Draft Budget Sustainability Analysis”, 26.6.2015], [IMF, “GREECE: An update of IMF staff’s preliminary public debt sustainability analysis”, 14.7.2015] και [European Commission, “Greece – Request for stability support in the form of an ESM loan”, 10.7.2015]). Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ, το δημόσιο χρέος θα διαμορφωθεί στο 200% του ΑΕΠ τα επόμενα 2 έτη, ενώ θα βρίσκεται στο 170% του ΑΕΠ το 2022, αντί για 105% του ΑΕΠ που εκτιμούσε η αντίστοιχη Έκθεση πριν από ένα χρόνο.

Αυτό το κόστος φέρει αποκλειστικά τη σφραγίδα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

8ον. Είναι αναπόφευκτη και αναγκαία η λήψη πρόσθετων παραμετρικών μέτρων για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους. Η απόφαση κατά τη Σύνοδο Κορυφής, της 12ης Ιουλίου 2015, επιβεβαιώνει την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012. Συγκεκριμένα,  αναφέρει ότι «σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης της Ευρωομάδας του Νοεμβρίου του 2012, η Ευρωομάδα παραμένει έτοιμη να εξετάσει, εάν χρειαστεί, πιθανά πρόσθετα μέτρα (πιθανή παράταση των περιόδων χάριτος και αποπληρωμής), για να εξασφαλιστεί ότι οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες παραμένουν σε βιώσιμο επίπεδο».

Πρόσθετες χρηματοδοτικές ανάγκες, ύψους 86 δισ. ευρώ, που δημιουργήθηκαν, κυρίως, το 2015.

Και οι οποίες, αντίθετα από τους «πανηγυρισμούς» της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος.

Συμπερασματικά, το μακροχρόνιο μείζον πρόβλημα του δημοσίου χρέους, που αποτελεί βαρίδι στην πορεία της χώρας, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με σχέδιο, συντεταγμένη δράση και σκληρή εργασία η οποία θα φέρνει θετικά αποτελέσματα, ενώ οι εταίροι, από τη μεριά τους, πρέπει να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις που είχαν αναλάβει από το 2012, για την ενίσχυση της βιωσιμότητάς του.

Ελάχιστες αναγκαίες ενδογενείς συνθήκες που οφείλουμε να διαμορφώσουμε και σταθερά να προωθούμε είναι η πολιτική ομαλότητα και η κοινωνικοπολιτική συνεννόηση, τα υγιή δημόσια οικονομικά, η κοινωνική συνοχή, η εθνική παραγωγική ανασυγκρότηση με ανταγωνιστικότητα και εξωστρεφή προσανατολισμό, η αποτελεσματική αξιοποίηση όλων των πόρων του έθνους.

Η ΝΔ αποτελεί σαφώς την πιο φερέγγυα και αξιόπιστη επιλογή για να ηγηθεί αυτής της δύσκολης αλλά αναγκαίας πορείας της χώρας.

Άρθρο στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής” – “Η Κυβέρνηση προσγειώνεται σταδιακά στην πραγματικότητα”

Site_32339054_c714a04ee082be2947e8620a7b848743Η ενδιάμεση και μεταβατική συμφωνία στην οποία κατέληξαν η Κυβέρνηση και το Eurogroup αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την αναγκαία εξομάλυνση της σχέσης της χώρας με τους εταίρους και δανειστές.

Η διαταραχή του τελευταίου μήνα φαίνεται ότι ομαλοποιείται και η Κυβέρνηση,  με συνεχείς παλινδρομήσεις, ατελείωτες ανακολουθίες, παίγνια με σύμβολα, συμβολισμούς και λέξεις «προσγειώνεται», σταδιακά, στην πραγματικότητα.

Με τη συμφωνία εγκαταλείπει τις πολυάριθμες μεγαλόστομες εξαγγελίες των τελευταίων ετών, της προεκλογικής περιόδου και των πρώτων μετεκλογικών ημερών και κάνει στροφή περίπου 180 μοιρών.

Όταν δε οι υφιστάμενες στη συμφωνία ασάφειες, καταστούν εν πορεία σαφείς και ποσοτικά συγκεκριμένες, τότε πλέον θα πέσουν και τα τελευταία «φύλλα συκής» της Κυβέρνησης και θα αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια.

Βεβαίως τις αντιφάσεις, τις παλινωδίες, τις κραυγαλέες ασυνέπειές της, η Κυβέρνηση θα τις διαχειριστεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά θα πρέπει να τις εξηγήσει στους ψηφοφόρους της.

Όμως, θέλω να σημειώσω το γεγονός ότι η Κυβέρνηση, έμπρακτα πλέον, αναζητεί την πορεία της χώρας εντός της Ευρωζώνης.

Αυτό από μόνο του αποτελεί θετική εξέλιξη για τη στρατηγική πορεία της χώρας.

Είναι σημαντικό, ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων αναζητούμε πλέον, λόγω και έργω, οδικό χάρτη και εφικτές λύσεις για τη χώρα, εντός του ιδίου πλαισίου.

Συγκεκριμένα:

1ον. Η Κυβέρνηση ζήτησε, με επιστολή του Υπουργού Οικονομικών στις 18 Φεβρουαρίου, και το Eurogroup ενέκρινε, την, υπό όρους,  προϋποθέσεις και δεσμεύσεις, επέκταση του υπάρχοντος Μνημονίου για 4 ακόμη μήνες.

Το ίδιο ακριβώς είχε πράξει και η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 9 Δεκεμβρίου 2014.

Η ορολογία για την παράταση της υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης, τότε και τώρα, είναι ταυτόσημη.

Συνεπώς, η Κυβέρνηση, όχι μόνο δεν «έσκισε» το Μνημόνιο, αλλά το συνυπέγραψε.

2ον. Η Κυβέρνηση αποδέχεται την ανάγκη υλοποίησης των Ευρωπαϊκών αποφάσεων του Νοεμβρίου του 2012 για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Μάλιστα, στις προηγούμενες τοποθετήσεις του στο Eurogroup, ο Υπουργός Οικονομικών δεσμεύθηκε να μην αναλάβει κάποια δράση στην κατεύθυνση «κουρέματος» της ονομαστικής αξίας των δανείων (“…will not take any action toward a haircut of its loansface value”).

3ον. Οι «θεσμοί» (Τρόικα) θα λάβουν υπόψη τους, για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2015, τις υπάρχουσες οικονομικές δυσκολίες.

Και αυτό θα πρέπει να γίνει, γιατί, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας και της συστηματικής υστέρησης των εσόδων μετά το Δεκέμβριο (σημαντικές πηγές εσόδων, δημοσιονομικά, μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2015 καταγράφονται στο 2014), και παρά την καλύτερη σε σχέση με τον Προϋπολογισμό πορεία των δαπανών μέχρι το Δεκέμβριο του 2014, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2014, κατά Πρόγραμμα, στη βάση του οποίου άλλωστε και αξιολογούμαστε από τους δανειστές, εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί κάτω από το 1% του ΑΕΠ. Συνεπώς, το δημοσιονομικό κενό, στο οποίο και δεν έχουμε συμφωνήσει όπως ανέφερε ο Υπουργός Οικονομικών, έχει διευρυνθεί.

4ον. Η Κυβέρνηση αποδέχθηκε την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των συνθηκών του τρέχοντος προγράμματος (“the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement”).

Αυτό απεδείχθη και από το e-mail, με τις πρώτες, μη κοστολογημένες και σε αρκετά σημεία ασαφείς «μνημονιακές» προτάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Ενδεικτικά, η Κυβέρνηση:

  • Δεσμεύεται να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της πολιτικής για το ΦΠΑ, μεταβάλλοντας συντελεστές, περιορίζοντας εξαιρέσεις, καταργώντας φορολογικές ελαφρύνσεις. Δεσμεύσεις που, με εξαίρεση το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία, δεν είχε αναλάβει η προηγούμενη Κυβέρνηση.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει στην υλοποίηση των νομοθετικών διατάξεων που είχε ετοιμάσει η προηγούμενη Κυβέρνηση για τις μη-μισθολογικές παροχές, τα οδοιπορικά και τις ημερήσιες αποζημιώσεις στο Δημόσιο.
  • Δεσμεύεται να συνεχίσει (“continue…”) τις πολιτικές της προηγούμενης Κυβέρνησης για τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος: με τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών, τη διοικητική ενοποίηση των ταμείων, την κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, τη μεγαλύτερη σύνδεση συντάξεων με ασφαλιστικές εισφορές. Πολιτικές που μέχρι πρόσφατα κατήγγειλε.
  • Δεσμεύεται να καταργήσει φόρους υπέρ τρίτων. Η προηγούμενη Κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση 44 τέτοιων φόρων και η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν ψήφισε ούτε μία.
  • Δεσμεύεται να μην ακυρώσει τις αποκρατικοποιήσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης που έχουν ολοκληρωθεί ή είναι σε διαδικασία προσφορών, αντίθετα από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, ακολουθώντας, όπως έκανε και η προηγούμενη Κυβέρνηση, τις βέλτιστες πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας ILO και τον ΟΟΣΑ. Ενώ παραπέμπει στο μέλλον την επέκταση των υπαρχόντων σχημάτων για προσωρινή απασχόληση και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει την απελευθέρωση αγορών με βάση μελέτες του ΟΟΣΑ. Μέχρι σήμερα δεν είχε ψηφίσει ως Αξιωματική Αντιπολίτευση ούτε μία.

Δελτίο Τύπου σχετικά με την ενδιάμεση και μεταβατική συμφωνία στην οποία κατέληξαν η Κυβέρνηση και το Eurogroup

Site_6D433B4D0064931E43ED86189771D1B«Η ενδιάμεση και μεταβατική συμφωνία στην οποία κατέληξαν η Κυβέρνηση και το Eurogroup αποτελεί ένα πρώτο βήμα προς την αναγκαία εξομάλυνση της σχέσης της χώρας με τους εταίρους και δανειστές.

Η διαταραχή του τελευταίου μήνα φαίνεται ότι ομαλοποιείται και η Κυβέρνηση,  με συνεχείς παλινδρομήσεις, ατελείωτες ανακολουθίες, παίγνια με σύμβολα, συμβολισμούς και λέξεις «προσγειώνεται», σταδιακά, στην πραγματικότητα.

Με τη συμφωνία εγκαταλείπει τις πολυάριθμες μεγαλόστομες εξαγγελίες των τελευταίων ετών, της προεκλογικής περιόδου και των πρώτων μετεκλογικών ημερών και κάνει στροφή περίπου 180 μοιρών.

Όταν δε οι υφιστάμενες στη συμφωνία ασάφειες, καταστούν εν πορεία σαφείς και ποσοτικά συγκεκριμένες, τότε πλέον θα πέσουν και τα τελευταία «φύλλα συκής» της Κυβέρνησης και θα αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια.

Βεβαίως τις αντιφάσεις, τις παλινωδίες, τις κραυγαλέες ασυνέπειές της, η Κυβέρνηση θα τις διαχειριστεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά θα πρέπει να τις εξηγήσει στους ψηφοφόρους της.

Όμως, θέλω να σημειώσω το γεγονός ότι η Κυβέρνηση, έμπρακτα πλέον, αναζητεί την πορεία της χώρας εντός της Ευρωζώνης.

Αυτό από μόνο του αποτελεί θετική εξέλιξη για τη στρατηγική πορεία της χώρας.

Είναι σημαντικό, ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων αναζητούμε πλέον, λόγω και έργω, οδικό χάρτη και εφικτές λύσεις για τη χώρα, εντός του ιδίου πλαισίου.

Βεβαίως, τα αποτελέσματα των πολιτικών που θα εφαρμόζει η Κυβέρνηση θα αξιολογούνται συνεχώς με ύψιστο κριτήριο το συμφέρον της χώρας και των πολιτών. Ίδωμεν». 

Συμπερασματικά, η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε στην παράταση του υπάρχοντος Μνημονίου, αποδέχεται την αξιολόγηση από την Τρόικα (λέγε με «θεσμούς»), προτείνει και υποστηρίζει μεταρρυθμίσεις που δρομολογήθηκαν ή υιοθετήθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση, απορρίπτει τη διαγραφή του χρέους και επιζητά την υλοποίηση των Ευρωπαϊκών αποφάσεων του Νοεμβρίου του 2012 για την περαιτέρω ενίσχυση της βιωσιμότητάς του, αποδέχεται την αποφυγή μονομερών δράσεων ή την ανάκληση μέτρων που επηρεάζουν, αρνητικά, τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάπτυξη και την χρηματοοικονομική σταθερότητα, αποδέχεται αποκρατικοποιήσεις που θα ακύρωνε «με ένα νόμο και ένα άρθρο».

Για την τεκμηρίωση των ανωτέρω παραθέτω τα ακόλουθα συγκεκριμένα σχόλια:

1ον. Η Κυβέρνηση ζήτησε, με επιστολή του Υπουργού Οικονομικών στις 18 Φεβρουαρίου, και το Eurogroup ενέκρινε, την, υπό όρους,  προϋποθέσεις και δεσμεύσεις, επέκταση του υπάρχοντος Μνημονίου για 4 ακόμη μήνες.

Το ίδιο ακριβώς είχε πράξει και η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 9 Δεκεμβρίου 2014.

Ζήτησε τότε την τεχνική επέκταση του υφιστάμενου Μνημονίου για τους 2 πρώτους μήνες του 2015 (σχετικά κείμενα του Eurogroup [8.12.2014] και του EFSF [10.12.2014 και 19.12.2014]).

Μάλιστα την τελευταία επικαιροποίηση που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση, στις 19 Δεκεμβρίου 2014, έρχεται να επικαιροποιήσει, και πάλι, η παρούσα Κυβέρνηση μέχρι το τέλος αυτής της εβδομάδας.

Άλλωστε, η ορολογία για την παράταση της υπάρχουσας Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (extension of the current Master Financial Assistance Facility Agreement), τότε και τώρα, είναι ταυτόσημη.

Συνεπώς, η Κυβέρνηση, όχι μόνο δεν «έσκισε» το Μνημόνιο, αλλά το συνυπέγραψε.

2ον. Η τελευταία αξιολόγηση του τρέχοντος Μνημονίου θα γίνει από τους «θεσμούς» (λέγε με «Τρόικα»).

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις χθεσινές ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (“the basis for concluding the review will be the existing commitments in the current Memorandum of Understanding [MOU] and the Memorandum of Economic and Financial Policies [MEFP]”) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (“concluding the 6th review of the Program”).

Και φυσικά, η Κυβέρνηση αποδέχθηκε, παρά τις μέχρι σήμερα διαψεύσεις της, ότι η χώρα έχει ανάγκη το σύνολο των 7,2 δισ. ευρώ του τρέχοντος Προγράμματος.

Βεβαίως μένει να μάθουμε πώς η χώρα θα καλύψει τις ταμειακές της ανάγκες τους αμέσως προσεχείς μήνες.

3ον. Η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης του τρέχοντος Μνημονίου, θα οδηγήσει τη χώρα σε ένα νέο Μνημόνιο, που θα λέγεται, πιθανόν, νέα συμφωνία (“followup arrangement”).

Και αυτό για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο διευρυμένο χρηματοδοτικό κενό και στις μεγάλες υποχρεώσεις προς τους δανειστές μας, κυρίως το καλοκαίρι.

Επιπρόσθετα, τα υπάρχοντα κονδύλια του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τις ανάγκες των τραπεζών και θα είναι εκτός Ελληνικού ελέγχου.  

4ον. Η Κυβέρνηση αποδέχεται την ανάγκη υλοποίησης των Ευρωπαϊκών αποφάσεων του Νοεμβρίου του 2012 για την ενίσχυση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

Μάλιστα, στις προηγούμενες τοποθετήσεις του στο Eurogroup, ο Υπουργός Οικονομικών δεσμεύθηκε να μην αναλάβει κάποια δράση στην κατεύθυνση «κουρέματος» της ονομαστικής αξίας των δανείων (“…will not take any action toward a haircut of its loansface value”).

Ενώ στις ίδιες τοποθετήσεις αποδέχεται, επιτέλους, τη βελτίωση των  χαρακτηριστικών που πετύχαμε για το δημόσιο χρέος, με την επέκταση της λήξεως ομολόγων και την επίτευξη χαμηλότερων επιτοκίων (“concessional features of Greek debt due to its very long maturity and low interest charge”). Στα κείμενα, δεν υπάρχει αναφορά σε μη βιώσιμο χρέος, ενώ  υποστηρίζεται ότι η δομή του χρέους είναι τόσο σημαντική όσο και ο δείκτης χρέος / ΑΕΠ προκειμένου να αξιολογηθεί η βιωσιμότητά του (“the structure of the Greek debt is as important as the debt-to-GDP ratio to assess sustainability”). Μάλιστα αναφέρεται ότι η επέκταση της λήξης των ομολόγων και τα χαμηλότερα επιτόκια, που επέτυχε η προηγούμενη Κυβέρνηση, έχουν ήδη οδηγήσει το δείκτη χρέος / ΑΕΠ, το 2015, σε χαμηλότερο επίπεδο, σε όρους καθαρής παρούσας αξίας.

5ον. Η Κυβέρνηση δεσμεύεται να επιτύχει τα κατάλληλα πρωτογενή πλεονάσματα αλλά και να διαθέτει τα αναγκαία χρηματικά ποσά που απαιτούνται για να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα του χρέους, όπως αυτή απορρέει από τη συμφωνία του Νοεμβρίου του 2012.

Οι «θεσμοί» (Τρόικα) θα λάβουν υπόψη τους, για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2015, τις υπάρχουσες οικονομικές δυσκολίες.

Και αυτό θα πρέπει να γίνει, γιατί, λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας και της συστηματικής υστέρησης των εσόδων μετά το Δεκέμβριο (σημαντικές πηγές εσόδων, δημοσιονομικά, μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2015 καταγράφονται στο 2014), και παρά την καλύτερη σε σχέση με τον Προϋπολογισμό πορεία των δαπανών μέχρι το Δεκέμβριο του 2014, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2014, κατά Πρόγραμμα, στη βάση του οποίου άλλωστε και αξιολογούμαστε από τους δανειστές, εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί κάτω από το 1% του ΑΕΠ (το 1,5% του ΑΕΠ που ισχυρίζεται ο Υπουργός Οικονομικών δεν είναι κατά Πρόγραμμα αλλά κατά το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών – η διάκριση φαίνεται στον Προϋπολογισμό του 2015 – Πίνακας 3.4, σελ. 104).

Συνεπώς, το δημοσιονομικό κενό, στο οποίο και δεν έχουμε συμφωνήσει όπως ανέφερε ο Υπουργός Οικονομικών, έχει διευρυνθεί.

6ον. Η Κυβέρνηση αποδέχθηκε την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των συνθηκών του τρέχοντος προγράμματος (“the successful completion of the review on the basis of the conditions in the current arrangement”).

Αυτό απεδείχθη και από το email, με τις πρώτες, μη κοστολογημένες και σε αρκετά σημεία ασαφείς «μνημονιακές» προτάσεις του Υπουργού Οικονομικών.

Ενδεικτικά, η Κυβέρνηση:

  • Δεσμεύεται να προχωρήσει στη μεταρρύθμιση της πολιτικής για το ΦΠΑ, μεταβάλλοντας συντελεστές, περιορίζοντας εξαιρέσεις, καταργώντας φορολογικές ελαφρύνσεις. Δεσμεύσεις που, με εξαίρεση το ΦΠΑ στα ξενοδοχεία, δεν είχε αναλάβει η προηγούμενη Κυβέρνηση.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως είχε ήδη συμφωνήσει και εργαστεί η προηγούμενη Κυβέρνηση, στη λειτουργία του ήδη θεσμοθετημένου Δημοσιονομικού Συμβουλίου και στην τροποποίηση και συμπλήρωση του Οργανικού Νόμου που περικλείει τους Ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες. Νόμος για τον οποίο, όταν τον ψήφιζε η προηγούμενη Κυβερνητική πλειοψηφία, η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση δια του Εισηγητή της, σημερινού Υπουργού της Κυβέρνησης, έλεγε ότι «εντείνει το έλλειμμα δημοκρατικής νομιμοποίησης γιατί θεσμοθετεί τη λιτότητα μέσω των χαμηλών ελλειμμάτων και δημιουργείται μια ανεξάρτητη αρχή με υπερβολικές εξουσίες». Και όλα αυτά λίγους μήνες πριν, τον Ιούνιο του 2014.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει στην περαιτέρω ανεξαρτησία και αυτονόμηση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, όπως τη δρομολογούσε και η προηγούμενη Κυβέρνηση, και στην ποσοτική και ποιοτική ενδυνάμωση των μονάδων ελέγχου μεγάλου πλούτου και μεγάλων οφειλετών που δημιούργησε η προηγούμενη Κυβέρνηση. Όλα αυτά, η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση τα καταψήφιζε.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει στην αξιολόγηση των δαπανών όλων των Υπουργείων (“spending review”) όπως είχε ήδη ολοκληρώσει η προηγούμενη Κυβέρνηση σε 6 Υπουργεία και στην υλοποίηση των νομοθετικών διατάξεων (“implement legislation”) που είχε ετοιμάσει η προηγούμενη Κυβέρνηση για τις μη-μισθολογικές παροχές, τα οδοιπορικά και τις ημερήσιες αποζημιώσεις στο Δημόσιο.
  • Δεσμεύεται να συνεχίσει τις δράσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης για διασταυρώσεις δικαιούχων συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων.
  • Δεσμεύεται να συνεχίσει (“continue…”) τις πολιτικές της προηγούμενης Κυβέρνησης για τον εκσυγχρονισμό του συνταξιοδοτικού συστήματος: με τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών, τη διοικητική ενοποίηση των ταμείων, την κατάργηση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, τη μεγαλύτερη σύνδεση συντάξεων με ασφαλιστικές εισφορές. Πολιτικές που μέχρι πρόσφατα κατήγγειλε.
  • Δεσμεύεται να καταργήσει φόρους υπέρ τρίτων. Η προηγούμενη Κυβέρνηση προχώρησε στην κατάργηση 44 τέτοιων φόρων και η τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση δεν ψήφισε ούτε μία.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει, όπως και η προηγούμενη Κυβέρνηση, με δημοσιονομικά ουδέτερο τρόπο, σε ένα νέο μισθολόγιο για το Δημόσιο, καθώς και στην αξιολόγηση σε αυτό. Πρωτοβουλίες με τις οποίες μέχρι πρόσφατα διαφωνούσε.
  • Δεσμεύεται να βελτιώσεις τις ρυθμίσεις για τις φορολογικές και ασφαλιστικές ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, σε συμφωνία με τους «θεσμούς», χωρίς αναφορά στις πρόσφατες εξαγγελίες, εισάγοντας δυσμενέστερα κριτήρια βιωσιμότητας επιχειρήσεων-ιδιωτών.
  • Δεσμεύεται, για την αντιμετώπιση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων, να σεβαστεί την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, αποφεύγοντας οποιδήποτε δημοσιονομικό κόστος.
  • Δεσμεύεται, για την απαγόρευση πλειστηριασμών, όπως ισχύει και σήμερα, να συνεργαστεί με τις τράπεζες για να τους αποφύγει, με πάταξη στρατηγικών κακοπληρωτών.
  • Δεσμεύεται να μην ακυρώσει τις αποκρατικοποιήσεις της προηγούμενης Κυβέρνησης που έχουν ολοκληρωθεί ή είναι σε διαδικασία προσφορών, αντίθετα από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ενώ διατηρείται και το ΤΑΙΠΕΔ.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, ακολουθώντας, όπως έκανε και η προηγούμενη Κυβέρνηση, τις βέλτιστες πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνεργασία με το Διεθνές Γραφείο Εργασίας ILO και τον ΟΟΣΑ. Ενώ παραπέμπει στο μέλλον την επέκταση των υπαρχόντων σχημάτων για προσωρινή απασχόληση και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
  • Δεσμεύεται να προχωρήσει την απελευθέρωση αγορών με βάση μελέτες του ΟΟΣΑ. Μέχρι σήμερα δεν είχε ψηφίσει ως Αξιωματική Αντιπολίτευση ούτε μία.
TwitterInstagramYoutube