“Πού θα βρούμε τα λεφτά για τις προτάσεις του Κ. Μητσοτάκη”

Τελικά έχουμε το «τέλος των μνημονίων» που υποστήριξε στη ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας ή το «τέλος του προγράμματος» που υποστήριξε ο κ. Μητσοτάκης;

Έχουμε την ολοκλήρωση του 3^ου προγράμματος, αλλά τη συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών. Και αυτό διότι η Κυβέρνηση έχει ήδη προνομοθετήσει πρόσθετα μέτρα λιτότητας για τα προσεχή έτη, έχει δεσμευτεί στην επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για πολλά χρόνια, έχει δεσμεύσει τη δημόσια περιουσία για έναν αιώνα, έχει συμφωνήσει οι ρυθμίσεις για το χρέος να υλοποιηθούν μελλοντικά και υπό αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις, και έχει αποδεχθεί την ένταξη της χώρας στο πρωτόγνωρα αυστηρό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας. Συνεπώς, με ευθύνη της Κυβέρνησης του κ. Τσίπρα, είμαστε σε μεταπρογραμματική και όχι σε μεταμνημονιακή περίοδο.

Και επειδή άκουσα τον Πρωθυπουργό να υποστηρίζει ότι τάχα μας έβγαλε από τα μνημόνια μετά από 8 χρόνια κρίσης, να θυμίσω απλά ότι τα μισά από αυτά κυβερνά ο ίδιος, το δε 3^ο πρόγραμμα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν δεν είχαν προηγηθεί οι εκλογές του 2015, και μετέπειτα η «δημιουργική ασάφεια», οι «αυταπάτες» και οι ιδεοληψίες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, οι οποίες κόστισαν στη χώρα, σύμφωνα με δηλώσεις κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων, μέχρι 200 δισ. ευρώ.

Τουλάχιστον το 3^ο πρόγραμμα πέτυχε;

Ο στόχος του προγράμματος είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη ασφαλή χρηματοδότηση της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Δυστυχώς σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται εκτός αγορών, με το κόστος δανεισμού να είναι υψηλό και ιδιαίτερα ευμετάβλητο.

Εάν υπήρχε κυβερνητική σοβαρότητα και υπευθυνότητα, εάν είχε υλοποιηθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο μεταρρυθμίσεων και ιδιωτικοποιήσεων, εάν είχαν αναληφθεί έγκαιρα πιο γενναίες αποφάσεις για τη ρύθμιση του χρέους, εάν είχαν αρθεί οι κεφαλαιακοί περιορισμοί, εάν η χώρα είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, με δεδομένη την υψηλή διεθνώς διαθέσιμη ρευστότητα, τα επιτόκια δανεισμού θα ήταν ήδη χαμηλότερα και λιγότερο ευμετάβλητα. Όλα αυτά όμως, με ευθύνη αποκλειστικά της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, δεν έγιναν.

Την ίδια στιγμή, το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών έχει συρρικνωθεί, το ιδιωτικό χρέος προς εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία έχει διογκωθεί, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου παραμένουν υψηλές, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων υποεκτελείται, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας έχει υποχωρήσει, η ποιότητα των θεσμών διακυβέρνησης έχει υποβαθμιστεί και η χώρα αδυνατεί να επιτύχει υψηλούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης.

Συνεπώς, το 3^ο πρόγραμμα απέτυχε.

 

Ο κ. Μητσοτάκης με την ομιλία του στη ΔΕΘ παρουσίασε το όραμα της ΝΔ για την επόμενη μέρα της χώρας. Μπορείτε να μας πείτε ποιοί είναι οι βασικοί στόχοι του σχεδίου;

Εν αντιθέσει με τον κ. Τσίπρα που δεν έχει κανένα όραμα και σχέδιο για τη χώρα και κινείται με τη λογική «όπου φυσάει ο άνεμος», ο κ. Μητσοτάκης κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο, τεκμηριωμένο και συνεκτικό σχέδιο, στο πλαίσιο του ρεαλισμού και του μέτρου, μακριά από έωλες υποσχέσεις και ανεδαφικές δεσμεύσεις.

Σχέδιο με βασικούς στόχους μία κοινωνία που δίνει ευκαιρίες προόδου και ευημερίας σε όλους, μία οικονομία παραγωγική, ψηφιακή, καινοτόμο που θα προσελκύει επενδύσεις σε υγιείς βάσεις, ένα κράτος λειτουργικό και αποτελεσματικό, μία παιδεία που προετοιμάζει το μέλλον και παρακολουθεί την οικονομία, μία κυβέρνηση που αντιμετωπίζει το κράτος δικαίου και την ασφάλεια ως προϋποθέσεις της Δημοκρατίας και μία χώρα που θα μετέχει στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Ευρώπης, συνδυάζοντας εθνικές προτεραιότητες, κοινοτικές ευθύνες και συμμαχικές αναγκαιότητες.

Ειδικότερα στο πεδίο της οικονομίας;

Στόχος του σχεδίου στο πεδίο της οικονομίας είναι η επίτευξη υψηλής και διατηρήσιμης ανάπτυξης, η δημιουργία ποιοτικών θέσεων απασχόλησης και η ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Αυτό μπορεί να γίνει με την αύξηση της ποσότητας και τη βελτίωση της σύνθεσης του πλούτου της χώρας, χωρίς πρόσθετη εσωτερική υποτίμηση, με ενίσχυση των εξαγωγών και των εταιρικών επενδύσεων.

Βασικοί άξονες αυτού του σχεδίου είναι η αλλαγή του μίγματος δημοσιονομικής πολιτικής στην κατεύθυνση στοχευμένων μειώσεων φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, η υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και η ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

 

Που θα βρεθούν τα λεφτά για τις μειώσεις φόρων που προτείνετε;

Από πολλές, διαφορετικές πηγές.

Καταρχήν, από ένα πρόγραμμα περιορισμού των κρατικών δαπανών χωρίς να υποβαθμιστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, το οποίο μπορεί να προσεγγίσει περίπου τα 2 δισ. ευρώ την επόμενη διετία. Αυτό θα στηρίζεται, κυρίως, στην αξιολόγηση των δαπανών στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης, στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία σε όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, στην αυστηρότερη αναλογία προσλήψεων/αποχωρήσεων στο Δημόσιο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα (1:5), στην ενδυνάμωση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, στην ενίσχυση των συμπράξεων του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα.

Επιπλέον, η επέκταση της χρήσης ηλεκτρονικών συναλλαγών, θα διευρύνει τη φορολογική βάση, θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα και θα δημιουργήσει δημοσιονομικό χώρο. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ, εάν η Ελλάδα έφτανε, το 2017, το μέσο επίπεδο χρήσης καρτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα ετήσια έσοδα από ΦΠΑ θα ήταν υψηλότερα κατά 21% (3,3 δισ. ευρώ), ενώ αν έφθανε το επίπεδο της Πορτογαλίας, θα ήταν αυξημένα κατά 54% (8,5 δισ. ευρώ).

Επιπρόσθετα, οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές θα βελτιώσουν τη φορολογική συμμόρφωση και θα μειώσουν τα κίνητρα για φοροδιαφυγή. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σύμφωνα με μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το «κενό ΦΠΑ», δηλαδή η «απώλεια εσόδων από την είσπραξη ΦΠΑ», διαμορφώθηκε στο χαμηλότερο σημείο των προγραμματικών περιόδων το 2014, όταν μειώθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση συγκεκριμένοι φορολογικοί συντελεστές (π.χ. ΦΠΑ στην εστίαση, ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, ασφαλιστικές εισφορές κ.α.) και η οικονομία «γύρισε» σε θετικό πρόσημο.

Επίσης, οι φιλόδοξοι αλλά ρεαλιστικοί στόχοι που θέτουμε για την ανάπτυξη, θα αποφέρουν περισσότερα δημόσια έσοδα, άρα θα δημιουργήσουν, μέσω μιας αυτοτροφοδοτούμενης διαδικασίας, επιπλέον δημοσιονομικό χώρο, μέσω και της σταδιακής – μεσο-μακροπρόθεσμα – μείωσης των στόχων για τα πρωτογενή αποτελέσματα. Και αυτοί οι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης είναι εφικτοί, αφού σε αυτούς είχαμε συμφωνήσει το 2014, πριν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Η επίτευξη αυτού του στόχου θα προσθέσει «βαθμούς ελευθερίας» για ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις φορολογικών συντελεστών και ασφαλιστικών εισφορών.

Τέλος, αν όπως προβλέπει η Κυβέρνηση υπάρχει μελλοντικά δημοσιονομικός χώρος εξαιτίας της επίτευξης υπερπλεονασμάτων λόγω της υπερφορολόγησης των πολιτών, τότε αυτός θα χρησιμοποιηθεί πιο αποτελεσματικά στην κατεύθυνση των προτεραιοτήτων της δικής μας οικονομικής πρότασης.

Ας έρθουμε τώρα στο θέμα που απασχολεί ολόκληρη την κοινωνία και αναφέρθηκε και ο κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του. Ποια είναι η συγκεκριμένη πρόταση της ΝΔ για το ασφαλιστικό; Έχει δίκιο η Κυβέρνηση που σας κατηγορεί ότι προσπαθείτε να εκχωρήσετε το ασφαλιστικό σύστημα στις ιδιωτικές εταιρείες;

Ο κ. Μητσοτάκης εξήγγειλε την κατάργηση του νόμου της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, διότι αυτός έχει δημιουργήσει ένα άδικο και μη ανταποδοτικό σύστημα, το οποίο αντιστρατεύεται την ανάπτυξη, έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση και αποθαρρύνει το πιο παραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας.

Η Νέα Δημοκρατία προτείνει ένα ολοκληρωμένο σύστημα τριών πυλώνων, με κεντρική στόχευση τη σταδιακή και σε βάθος χρόνου μείωση έως και 25% των ασφαλιστικών εισφορών μισθωτών και ελεύθερων επαγγελματιών, αυξάνοντας έτσι το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών και μειώνοντας το κόστος των επιχειρήσεων, οδηγώντας στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης.

Το σύστημα αυτό, σε αντίθεση με την διαστρέβλωση που επιχειρείται από κάποιους, εφαρμόζεται, σε διάφορες παραλλαγές, σε πάρα πολλές ανεπτυγμένες χώρες, από την Σουηδία και την Ολλανδία, μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Νέα Ζηλανδία, ενώ αποτελεί και θεμελιώδη επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο πρώτος και βασικός πυλώνας του συστήματος θα εδράζεται στον ΕΦΚΑ και θα είναι, όπως και σήμερα, υποχρεωτικός, δημόσιος, καθολικός και αναδιανεμητικός.

Ο δεύτερος πυλώνας, θα αφορά τους νέους ασφαλισμένους και μόνο το μέρος της σημερινής επικουρικής σύνταξης, με το δικαίωμα σε αυτούς να επιλέξουν μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού συνταξιοδοτικού ταμείου, το οποίο βέβαια θα τελεί υπό αυστηρό κρατικό έλεγχο και εποπτεία.

Ο δε τρίτος πυλώνας θα είναι συμπληρωματικός και θα αφορά, όπως και σήμερα, την ιδιωτική ασφάλιση.

Με την εφαρμογή αυτού του συστήματος θα διασφαλίζεται, για μεν του σημερινούς συνταξιούχους ότι δεν θα υπάρξει καμία μείωση στο μέλλον, ενώ για τους σημερινούς εργαζόμενους ότι θα λάβουν σύνταξη, μειώνοντας παράλληλα το δυσβάσταχτο βάρος των ασφαλιστικών εισφορών.

Δυστυχώς όμως, η Κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, η οποία προχώρησε σε 21 περικοπές συντάξεων και αυξήσεις ασφαλιστικών εισφορών, και ο Πρωθυπουργός της απόλυτης έλλειψης ευαισθησίας στους συνταξιούχους άνω των 70 ετών, συνεχίζουν, στον πανικό τους, να διασπείρουν ψέματα.

Αναμενόμενο, αφού «ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται».

Αναφέρατε, ως άξονα του σχεδίου σας, την ενίσχυση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Μπορείτε να γίνετε περισσότερο αναλυτικός;

Δυστυχώς, εξαιτίας της ανικανότητας και της αναποτελεσματικότητας της σημερινής Κυβέρνησης, η πραγματική οικονομία έχει «στεγνώσει».

Η Νέα Δημοκρατία, ως επόμενη Κυβέρνηση, θέτει την ενίσχυση της ρευστότητας ως μία προτεραιότητα, με την αξιοποίηση των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων και των χρηματοδοτικών εργαλείων, με την εκτέλεση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, με την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, με την άρση των κεφαλαιακών περιορισμών και με τη σταδιακή εξομάλυνση της πιστωτικής επέκτασης. Αυτό που χρειάζεται είναι η εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης που θα επαναφέρει καταθέσεις στο τραπεζικό σύστημα και η ορθολογική αντιμετώπιση του υψηλού συσσωρευμένου αποθέματος μη εξυπηρετούμενων δανείων, όμως με κοινωνική ευθύνη και ευαισθησία.

Συνέντευξη στον Γιώργο Ευθυμίου

newpost.gr