Χρήστος Σταϊκούρας

Άρθρο στην εφημερίδα “Αυριανή” – “Αναγκαιότητα βιώσιμης δημοσιονομικής προσαρμογής και ανάπτυξης της οικονομίας”

Η ραγδαία επιδείνωση των δεικτών της πραγματικής οικονομίας, η εξάντληση των αντοχών της κοινωνίας και η αδυναμία επίτευξης της δημοσιονομικής προσαρμογής καταδεικνύουν, με τον πλέον σαφή τρόπο, τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησε τη χώρα η πολιτική της προηγούμενης Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Αδιέξοδα που αποτυπώθηκαν στις εκτιμήσεις των εταίρων μας για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού δημοσίου χρέους, το οποίο το 2011 «εκτοξεύθηκε» στο δυσθεώρητο 165% του ΑΕΠ, από 129% του 2009.

Αδιέξοδα που κατέδειξαν πως, δυστυχώς, «πάτος στο βαρέλι» δεν είχε μπει, όπως διακήρυττε ο κ. Βενιζέλος.

Αδιέξοδα που κατέστησαν αναπόφευκτη την απόφαση της 26ης – 27ης Οκτωβρίου και αναγκαία την άμεση υλοποίησή της.

Ειδικότερα, το ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους, σύμφωνα με τις σχετικές μελέτες, προέκυψε διότι η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν, οι αποκρατικοποιήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Δυστυχώς, το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει μόλις μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ χαμηλότερα από το 2010.

Αυτό έκανε αναγκαία τη λήψη νέων μέτρων τόσο για εφέτος, παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας της Κυβέρνησης τον περασμένο Νοέμβριο, όσο και για τα επόμενα χρόνια.

Μέτρα για την περίοδο 2013-2014 τα οποία θα προσδιορισθούν τον προσεχή Ιούνιο, και τα οποία, ορθώς, θα προέλθουν αποκλειστικά από την περιστολή και τον εξορθολογισμό των δαπανών, καθώς έχει από καιρό εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα του έντιμου Έλληνα φορολογουμένου.

Το ζητούμενο είναι, τα μέτρα που θα εξειδικευθούν για τα επόμενα χρόνια να αξιολογηθούν με μεθοδολογίες κόστους–οφέλους ή κόστους–αποτελεσματικότητας, έτσι ώστε να καταστούν, όσο το δυνατόν, οικονομικά αποτελεσματικά και κοινωνικά δίκαια.

Επιπλέον, να υπάρξουν οικονομικά ισοδύναμα έτσι ώστε να διορθωθούν τυχόν αστοχίες του Προγράμματος.

Παράλληλα, το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και δράσεις όπως είναι οι αλλαγές στη φορολογική διοίκηση, η φορολογική μεταρρύθμιση, η κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, η ενίσχυση του ανταγωνισμού στις ανοικτές αγορές, η μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος, και η αύξηση του ρυθμού απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων.

Δράσεις αναγκαίες, τις οποίες θα έπρεπε ως χώρα ήδη να έχουμε υλοποιήσει.

Δράσεις, μέρος ενός ευρύτερου Εθνικού Σχεδίου Ανάπτυξης που θα συμπληρώνει τις ασκούμενες πολιτικές με μέτρα για την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό της ανεργίας.

Είναι πλέον κοινή πεποίθηση, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Είναι, όμως, αναγκαία και η τροποποίηση συγκεκριμένων πολιτικών που έχουν αποδειχθεί εσφαλμένες. Και αυτή είναι εφικτή, καθώς:

1ον. Το ίδιο το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής αναφέρει πως «[…] θα διαβουλευτούμε με την ΕΕ, την ΕΚΤ και του ΔΝΤ σε περίπτωση σημαντικά βαθύτερης ύφεσης από την αναμενόμενη για να αξιολογήσουμε αν η πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να επεκταθεί πέρα από το 2014 […]».

2ον. Πρόσφατα ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ κ. Olivier Blanchard έγραψε σε άρθρο του για την Ελλάδα ότι «[…] σε όλα τα προγράμματα συμβαίνουν απρόβλεπτα πράγματα, και το πρόγραμμα αναμφίβολα θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί στην πορεία του […]».

3ον. Ο στόχος για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 1,1% του ΑΕΠ για εφέτος μετατέθηκε για το 2013. Έτσι εφέτος, παρά τη λήψη των νέων μέτρων του εφαρμοστικού νόμου, εκτιμάται ότι θα έχουμε πρωτογενές έλλειμμα 0,2% του ΑΕΠ. Οι στόχοι συνεπώς, σε συμφωνία με τους εταίρους μας, τροποποιήθηκαν.

4ον. Κατά την πρόσφατη διαμόρφωση του Προγράμματος έγινε, για πρώτη φορά, διαπραγμάτευση, κυρίως με την επιμονή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Σαμαρά. Σε άλλα θέματα η χώρα τα κατάφερε, όπως π.χ. στην ματαίωση αύξησης στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων κατά 25% αναδρομικά από τον εφετινό Ιανουάριο, στη διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, στη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων. Βέβαια σε άλλα δεν τα κατάφερε, αλλά πέτυχε αρκετά.

5ον. Σε πρόσφατη τοποθέτησή του ο Εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Τρόικα, αναφορικά με το θέμα των τροποποιήσεων του Προγράμματος, δήλωσε ότι η Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές είναι εύλογο να επιθυμεί να κάνει κάποιες αλλαγές στην οικονομική πολιτική, οι οποίες βέβαια θα πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένες με τους στόχους και το βασικό πλαίσιο της συμφωνίας.

Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μακρύς, δύσκολος και ανηφορικός. Είναι, όμως, ανοικτός.

Γίνεται να τον περπατήσουμε με επιτυχία.

Μήνυμα για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου

Σήμερα, τιμούμε τη διπλή εορτή της Εθνεγερσίας και της Ορθοδοξίας, της Παλιγγενεσίας του Έθνους και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Αποτίουμε φόρο τιμής, ως ελάχιστη συμβολή στη μνήμη των Ελλήνων αγωνιστών του 1821 που  θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της πατρίδας.

Την περίοδο που διανύουμε, ο Ελληνικός λαός αντιμετωπίζει μια μεγάλη δοκιμασία.

Σε αυτή την ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία, καλούμαστε όλοι οι Έλληνες να οπλιστούμε με ισχυρή βούληση και αποφασιστικότητα και να συστρατευθούμε για το καλό της Πατρίδας και τη μακροχρόνια προοπτική της.

Καλούμαστε να πράξουμε το χρέος μας για την αναγέννηση της χώρας μας με γνώμονα τις πάντα επίκαιρες αξίες της 25ης Μαρτίου.

Όπως, άλλωστε, έχει αποδείξει η Ιστορία μας, μπροστά στις μεγάλες δοκιμασίες, ενωμένοι επιτυγχάνουμε πάντα την υπέρβαση.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, θέλουμε, μπορούμε και θα τα καταφέρουμε.

Εισήγηση στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων επί της Κύρωσης Ευρωπαϊκών Συνθηκών (Άρθρο 136 ΣΛΕΕ, Συνθήκη για ΕΜΣ και Συνθήκη για ΣΣΔ στην ΟΝΕ)

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Καλούμαστε σήμερα να συζητήσουμε σημαντικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Να κυρώσουμε τις κοινοτικές πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας στην Ευρωζώνη και την ενδυνάμωση της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρωτοβουλίες σε μια ευρύτερη κοινοτική προσπάθεια που αποσκοπεί:

  • στη βελτίωση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών,
  • στην ενίσχυση της σταθερότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας,
  • στην τόνωση της ουσιαστικής οικονομικής διακυβέρνησης,
  • στην ενδυνάμωσης της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης,
  • στην επίλυση του προβλήματους του κρατικού χρέους.

Η λήψη των πρωτοβουλιών αυτών κατέστη αναγκαία και χρονικά επιτακτική μετά την εξέλιξη βασικών δημοσιονομικών μεγεθών τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης.

Ειδικότερα, το δημοσιονομικό έλλειμμα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, από 0,9% του ΑΕΠ το 2007 «σκαρφάλωσε» στο 6,4% του ΑΕΠ το 2009.

Ενώ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε από 59% του ΑΕΠ το 2007 σε 75% του ΑΕΠ το 2009.

Είναι συνεπώς σαφές ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει ένα διπλό πρόβλημα ελλείμματος και χρέους.

Που πρέπει συλλογικά και συνεκτικά να αντιμετωπισθεί.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πιο συγκεκριμένα, με το παρόν νομοσχέδιο κυρώνονται τρεις βασικές κοινοτικές αποφάσεις:

Η 1η: Η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 25ης Μαρτίου του 2011 για την αναγκαία τροποποίηση του Άρθρου 136 της Συνθήκης της Λισαβόνας σχετικά με τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σύμφωνα με την εν λόγω τροποίηση:

  • Τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης αποκτούν τη δυνατότητα να θεσπίσουν διακρατικό μηχανισμό σταθερότητας.
  • Ο σκοπός του μηχανισμού είναι η διασφάλιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης στο σύνολό της και, κατ’ επέκταση, στη διατήρηση της οικονομικής και χρηματοοικονομικής σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η 2η: Η Συνθήκη για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας με σκοπό τη κινητοποίηση χρηματοδότησης και την παροχή στήριξης προς κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Πρόσφατα μάλιστα ενισχύθηκε, και ορθώς, η ευελιξία του Μηχανισμού, με τη δυνατότητα παρέμβασης τόσο στην πρωτογενή όσο και στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα της χρηματοπιστωτικής συνδρομής και να αποτραπεί ο κίνδυνος μετάδοσης μιας κρίσης.

Ενώ η μέγιστη δανειοδοτική ικανότητα του Μηχανισμού, καταρχήν, διαμορφώθηκε στα 500 δισ. ευρώ.

Στο σημείο αυτό, ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί πως θα ήταν πολύ σημαντική η αύξηση της μέγιστης δανειακής ικανότητας ώστε ο Μηχανισμός να είναι σε θέση να διασφαλίσει με περισσότερη επάρκεια την οικονομική και χρηματοοικονομική σταθερότητα των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.

Η 3η: Η Συνθήκη για τη Σταθερότητα, το Συντονισμό και τη Διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.

Ενισχύεται ο οικονομικός πυλώνας της Ένωσης μέσω της θέσπισης ενός συνόλου κανόνων, με κυριότερο την υποχρέωση για ισοσκελισμένο ή πλεονασματικό προϋπολογισμό,.

Στόχοι; Η προώθηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η ενδυνάμωση του συντονισμού των οικονομικών πολιτικών των κρατών-μελών, και η βελτίωση της διακυβέρνησης της Ευρωζώνης.

Στόχοι οι οποίοι δύναται τακτικά να επικαιροποιούνται λόγω μεταβολής των κυρίων παραμέτρων.

Κάτι άλλωστε που υπογραμμίζεται και στο καινούργιο Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής για τη χώρα μας, όπου αναφέρεται πως «[…] θα διαβουλευτούμε με την Ε.Ε., την Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ. σε περίπτωση σημαντικά βαθύτερης από την αναμενόμενη ύφεσης για να αξιολογήσουμε αν η πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να επεκταθεί πέρα από το 2014 […]».

Όμως, Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η αυστηρή επιδίωξη της δημοσιονομικής πειθαρχίας ενώ είναι αναγκαία, δεν είναι και ικανή συνθήκη για την εξασφάλιση της ευημερίας των πολιτών.

Και φυσικά για την έξοδο της Ευρώπης από την κρίση.

Άλλωστε, οι τελευταίες Ευρωπαϊκές εκτιμήσεις αναδεικνύουν τις δυσμενείς συνέπειες αυτής της μονόπλευρης προσέγγισης.

Ενδεικτικά, το 4ο τρίμηνο του 2011 καταγράφεται ύφεση 0,3% τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ σε αντίστοιχα επίπεδα προβλέπεται η ύφεση και για το 2012.

Αυτό είναι πιο ορατό στην περίπτωση της Ελλάδας.

Η οικονομική δραστηριότητα έχει καταρρεύσει, καθώς, για 5η συνεχόμενη χρονιά, η ελληνική οικονομία αναμένεται να είναι βυθισμένη σε βαθιά ύφεση, συσσωρεύοντας απώλειες τις τάξεως του 20% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας την περίοδο 2008-2012.

Ενώ το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει μόλις μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ χαμηλότερα από το 2010.

Και ο στόχος για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος εφέτος, βασική παράμετρος αναστροφής της τάσης διόγκωσης του χρέους, μετατίθεται, παρά τα νέα μέτρα, για του χρόνου.

Δεν αρκεί συνεπώς η προσήλωση στη δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία.

Ειδικά μάλιστα αν δεν τροποποιηθούν συγκεκριμένες πολιτικές που έχουν αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματικές και κοινωνικά άδικες, και οι οποίες θα πρέπει διαρκώς να επαναξιολογούνται με μεθοδολογίες κόστους – οφέλους ή κόστους – αποτελεσματικότητας.

Απαιτείται και η συμπλήρωση των πολιτικών, όπως αναφέρεται και στα Συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με μέτρα για την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό της ανεργίας.

Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Κοινή δήλωση μετά από συνάντηση του Προέδρου της ΝΔ με τους εκπροσώπους των ιδιωτών ομολογιούχων

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντώνης Σαμαράς, συναντήθηκε σήμερα με εκπροσώπους των ιδιωτών ομολογιούχων.

Στη συνάντηση παρευρίσκονταν οι αναπληρωτές Τομεάρχες Οικονομίας, κύριοι Χρ. Σταϊκούρας, βουλευτής Φθιώτιδας, Γ. Βρούτσης, βουλευτής Κυκλάδων και Ν. Μηταράκης, Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής.

Αμέσως μετά τη συνάντηση, οι αναπληρωτές Τομεάρχες Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:

«Η Νέα Δημοκρατία, από την πρώτη στιγμή, εντός και εκτός Βουλής, υποστήριξε την άποψη ότι τα φυσικά πρόσωπα θα πρέπει να εξαιρεθούν από το “κούρεμα” των ομολόγων.

Και αυτό γιατί τα φυσικά πρόσωπα έκαναν, ουσιαστικά, μια αποταμίευση των κόπων τους, στηρίζοντας, ταυτόχρονα, την Πατρίδα.

Δυστυχώς, δεν εξαιρέθηκαν.

Το ζητούμενο, σήμερα, είναι να βρεθεί ρεαλιστικός τρόπος αναπλήρωσης των απωλειών τους.

Γιατί η προστασία τους θα δημιουργήσει ασφάλεια για ανάλογες επενδύσεις στο μέλλον και θα συντελέσει, από την πλευρά της, στην προσπάθεια για Επανεκκίνηση της Οικονομίας.

Αυτή θα είναι κρίσιμη προτεραιότητά μας».

Συνέντευξη στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” της Λάρισας – “Η Νέα Δημοκρατία είναι σταθεροποιητικός παράγων. Σε αυτό το πλαίσιο, επιδιώκει ισχυρή λαϊκή εντολή και αυτοδυναμία”

Κύριε Σταϊκούρα, βρισκόμαστε σε μία περίοδο «εθνικής ευφορίας» επειδή ολοκληρώθηκε το PSI των ελληνικών ομολόγων και δόθηκε το «πράσινο φως» για την εκταμίευση του νέου δανείου. Ωστόσο πριν καλά-καλά πάρουμε το νέο δάνειο, έχει αναπτυχθεί συζήτηση και για νέο δανεισμό της χώρας. Τελικά, που βρισκόμαστε; Πόσο έχουμε «σωθεί» στην πραγματικότητα; Πόσο «ασφαλείς» είμαστε;

Οι επιλογές, οι πράξεις και οι παραλείψεις της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου οδήγησαν τη χώρα στο μηχανισμό στήριξης. Σε μια πορεία λανθασμένων βημάτων ετέθη σε κίνδυνο η θέση της χώρας στην ευρωζώνη και κατέστη αναγκαία η παρέμβαση  στο δημόσιο χρέος. Με την αναπόφευκτη αναδιάρθρωση του χρέους και το δεύτερο δάνειο περιορίζεται η αβεβαιότητα, ο κίνδυνος χρεοκοπίας και σταθεροποιείται η στρατηγική θέση της χώρας στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την εξέλιξη αυτή δίνεται η δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, το χρέος να καταστεί βιώσιμο. Αλλά δεν διασφαλίζεται η βιωσιμότητά του.

Άλλωστε, το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει στο 116,5% του ΑΕΠ το 2020. Δηλαδή περίπου στο επίπεδο του 2009.

Η χώρα κερδίζει χρόνο.

Αυτό που απαιτείται άμεσα είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Αν κάνει τις αναγκαίες προσαρμογές και αναλάβει αναπτυξιακές δράσεις θα βγει από την κρίση και θα εισέλθει στον «ενάρετο» κύκλο της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.

Πρέπει όμως όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός. Είναι όμως πλέον ανοικτός.

Την ίδια ώρα πάντως που η πολιτική ηγεσία επαίρεται για τις τελευταίες εξελίξεις, ήδη μπαίνουν σε εφαρμογή και νέα δυσβάσταχτα μέτρα τα οποία πλήττουν και τον ιδιωτικό τομέα με «πετσόκομμα» των μισθών, ενώ ζητούνται τον Ιούνιο και περικοπές δαπανών για την περίοδο 2013-2014 ύψους 11,7 δισ. ευρώ που συνεπάγονται νέα μέτρα, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, νέες μειώσεις συντάξεων, περικοπές κοινωνικών επιδομάτων κ.λπ. Το ερώτημα του κάθε πολίτη που υφίσταται την βαρβαρότητα των μέτρων αυτών είναι ένα: θα σταματήσουν πότε; Γιατί εκείνον τον περίφημο «πάτο στο βαρέλι», φαίνεται ακόμη να μην τον έχουμε βρει. Ο κίνδυνος της πτώχευσης έχει οριστικά απομακρυνθεί;

Πράγματι, η καθοδική πορεία στο σπιράλ του τρόμου δεν έχει ανακοπεί.

Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα και με τις εκθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, διότι η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν, αποκρατικοποιήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Δυστυχώς, το έλλειμμα το 2011 θα κλείσει μόλις μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ χαμηλότερα από το 2010.

Ενώ, και ο στόχος για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος εφέτος, βασική παράμετρος αναστροφής της τάσης διόγκωσης του χρέους, μετατίθεται για του χρόνου.

Αυτό καθιστά αναγκαία τη λήψη νέων μέτρων τόσο για εφέτος, παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις της πολιτικής ηγεσίας της Κυβέρνησης τον περασμένο Νοέμβριο, όσο και για τα επόμενα χρόνια.

Μέτρα για την περίοδο 2013-2014 τα οποία θα προσδιορισθούν τον προσεχή Ιούνιο. Αυτά θα πρέπει να προέλθουν από την περιστολή των δαπανών.

Το ζητούμενο είναι τα μέτρα που θα εξειδικευθούν να αξιολογηθούν με λογικές και μεθοδολογίες κόστους – οφέλους ή κόστους – αποτελεσματικότητας, έτσι ώστε να είναι, όσο το δυνατόν, οικονομικά αποτελεσματικά και κοινωνικά δίκαια.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, και το επαναλαμβάνω, είναι αναγκαίο να συμπληρωθούν οι πολιτικές αυτές με μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας.

Και αυτό γιατί είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Η προσπάθεια για το καλύτερο για τη χώρα και τους πολίτες πρέπει να είναι συνεχής.

Πιστεύω ότι με εθνικό σχέδιο και τη δημιουργική συνέργεια όλων των δυνάμεων του έθνους, ο κίνδυνος της πτώχευσης μηδενίζεται.

Σε σχέση με το προηγούμενο ερώτημα, αυτά τα μέτρα της περιόδου ’13-’14 θα κληθεί να τα πάρει η επόμενη Κυβέρνηση σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Η ΝΔ στοχεύει να είναι αυτή η «επόμενη Κυβέρνηση», αλλά ακόμα και αν δεν της προκύψει η αυτοδυναμία, θα είναι πάντως ο βασικός «μέτοχος» της Κυβέρνησης αυτής, ως πρώτο κόμμα, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Τι περιθώρια «ελιγμών» υπάρχουν ώστε να είναι και συνεπής ως προς τις κατ’ επανάληψιν δηλώσεις του Α. Σαμαρά, ότι ακόμη υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης των συμφωνηθέντων. Και εν πάση περιπτώσει, ποια είναι τα περιθώρια αυτά;

Καταρχάς, το ίδιο το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής προβλέπει διαβούλευση με την Τρόικα σε περίπτωση ύφεσης σημαντικά βαθύτερης από την αναμενόμενη, ώστε να αξιολογηθεί αν η πορεία δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να επεκταθεί πέρα από το 2014.

Επίσης, όπως ανέφερα, ο στόχος για επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 1,1% του ΑΕΠ για εφέτος μετατέθηκε για το 2013. Έτσι εφέτος, παρά τη λήψη των νέων μέτρων του εφαρμοστικού νόμου, εκτιμάται ότι θα έχουμε πρωτογενές έλλειμμα 0,2% του ΑΕΠ. Οι στόχοι συνεπώς, σε συμφωνία με τους εταίρους, τροποιήθηκαν.

Επιπλέον, κατά την πρόσφατη διαμόρφωση του Προγράμματος έγινε, για πρώτη φορά, διαπραγμάτευση, κυρίως με την επιμονή του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, του κ. Σαμαρά. Η χώρα σε άλλα θέματα τα κατάφερε, όπως π.χ. στην ματαίωση αύξησης στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων κατά 25% αναδρομικά από τον εφετινό Ιανουάριο, στη διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, στη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, ενώ σε άλλα δεν τα κατάφερε.

Και τέλος, σας θυμίζω την πρόσφατη τοποθέτηση του Εκπροσώπου του ΔΝΤ, όπου σχετικά με το θέμα των τροποποιήσεων του Προγράμματος δήλωσε ότι η Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές είναι εύλογο να επιθυμεί να κάνει κάποιες αλλαγές στην οικονομική πολιτική, οι οποίες βέβαια θα πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένες με τους στόχους και το βασικό πλαίσιο της συμφωνίας.

Η Ν.Δ. αναγκάστηκε, εκ των πραγμάτων, τόσο να συμμετάσχει σε μία Κυβέρνηση με μνημονιακή λογική όσο και να δεσμευτεί να συναινέσει σε μνημονιακά μέτρα και τώρα. Μέσα σε αυτό το κλίμα πως θα μπορέσει προεκλογικά να παρουσιάσει εαυτόν ως «εναλλακτική πρόταση» στους καταπονημένους και απογοητευμένους πολίτες; Και μιας και μιλάμε για εκλογές, ο Α. Σαμαράς δήλωσε μιλώντας και στην ΠΕ του κόμματος ότι θα γίνουν μετά το Πάσχα. Μιλάμε για αρχές Μαΐου;

Είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ, υπό τον κ. Παπανδρέου, οδήγησε τη χώρα στο μηχανισμό στήριξης.

Χωρίς διαπραγμάτευση, δρομολόγησε λανθασμένες ή ελλειμματικές πολιτικές για τη χώρα.

Η εσφαλμένη και μη ρεαλιστική «αγωγή», σε συνδυασμό με την διαχειριστική ανεπάρκεια, βύθισε στο τέλμα τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία.

Κατέστησε το χρέος μη βιώσιμο και έβαλε σε κίνδυνο τη συμμετοχή της στον πυρήνα της Ευρώπης.

Η Νέα Δημοκρατία είχε αξιολογήσει ότι ήταν λάθος η επιλογή, ήταν λάθος η «συνταγή», και είχε έγκαιρα προβλέψει τα αδιέξοδα.

Από την αρχή και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, αντί να κάθεται στην «κερκίδα» και να κερδοσκοπεί κομματικά, βοηθά ενεργά και ουσιαστικά τη χώρα.

Αυτό πράττουμε με εθνική και κοινωνική ευθύνη, καθώς με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες μας δώσαμε διέξοδο στα αδιέξοδα που είχαν δημιουργηθεί.

Ειδικά τελευταία που το διακύβευμα, σε αντίθεση με το 2010, ήταν η χρεοκοπία της χώρας και η συμμετοχή της στον πυρήνα της Ευρώπης.

Χωρίς τη συμβολή της Νέας Δημοκρατίας σήμερα δεν θα είχε η χώρα τη δυνατότητα να λειτουργεί σε ένα πιο σταθερό περιβάλλον.

Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημά σας, είναι σαφές ότι η Κυβέρνηση Παπαδήμου έχει ορισμένο χρονικό ορίζοντα και συγκεκριμένη αποστολή.

Αποστολή η οποία, με τη συμβολή των εμπλεκόμενων μερών, και παρά την απώλεια εταίρου από το Κυβερνητικό σχήμα, ολοκληρώνεται.

Ως εκ τούτου, η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές.

Οι εκλογές θα δώσουν τη δυνατότητα στους πολίτες να αποφασίσουν σχετικά με την πορεία της χώρας. Η λαϊκή εντολή θα αναβαθμίσει τις δυνατότητες της νέας κυβέρνησης και θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση της χώρας.

Επιζητάτε τις εκλογές, μιλάτε για αυτοδυναμία, αλλά όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι παρά την μεγάλη διαφορά με το καταρρακωμένο ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ απέχει πολύ από την αυτοδυναμία. Εφόσον δεν επιτευχθεί, ποιες είναι οι εναλλακτικές του Α. Σαμαρά. Άλλωστε βλέπουμε και μία πολυδιάσπαση το κεντροδεξιού χώρου με νέους «ενοίκους» να προστίθενται στην «πολυκατοικία» εκτός από το ΛΑΟΣ και τη ΔΗΣΥ. Τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» του Π. Καμένου αλλά ακόμη και την «Χρύση Αυγή» να μπαίνει στην Βουλή, βάσει των δημοσκοπήσεων πάντα. Δεν μπορεί παρά να επηρεάζει τη ΝΔ η «διεύρυνση» του πολιτικού σκηνικού στον δικό της ζωτικό πολιτικό χώρο.

Η Νέα Δημοκρατία, όπως διαχρονικά έχει αποδείξει, είναι σταθεροποιητικός παράγων του συστήματος.

Με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και διαυγές ιδεολογικό στίγμα, αυτό του κοινωνικού φιλελευθερισμού.

Σε αυτό το πλαίσιο, επιδιώκει ισχυρή λαϊκή εντολή. Επιδιώκει αυτοδυναμία.

Γιατί πρέπει η χώρα να κυβερνηθεί σθεναρά.

Γιατί πρέπει να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς της Κυβέρνησης στο εξωτερικό.

Γιατί η χώρα έχει ανάγκη από ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, όπως έχει δεσμευθεί ο Πρόεδρος της ΝΔ κ. Σαμαράς.

Αναφορικά με το δεύτερο ερώτημά σας, από το φθινόπωρο του 1974 η κομματική έκφραση της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα είναι, με διαδοχικές αποφάσεις των πολιτών, η Νέα Δημοκρατία.

Ανοιχτό, παραμένει στο τραπέζι, ως εκ τούτου και το θέμα των μετεκλογικών συνεργασιών. Σε αυτή την κατεύθυνση και αν μία συνεργασία υπαγορευτεί από το εκλογικό αποτέλεσμα, είναι πιθανή η συνεργασία με το ΛΑΟΣ, επί παραδείγματι; Κυκλοφορούν  έντονα τα σενάρια και για μετεκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ. Και επιπλέον, υπάρχει και ο γενικός προβληματισμός, μήπως η κρισιμότητα των καταστάσεων έχει πλέον ξεπεράσει τα όρια μία μονοκομματικής κυβέρνησης. Η δική σας εκτίμηση ποια είναι; Και ποιο πιθανό σχήμα μετεκλογικής συνεργασία θα βλέπατε εφόσον προκύψει τέτοια ανάγκη;  

Εμείς πιστεύουμε ότι η βέλτιστη λύση για τη χώρα είναι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.

Έχουμε μπει με πίστη στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, επιδιώκουμε την αυτοδυναμία και δεν σεναριολογούμε.

Είναι δεδομένο ότι στις δημοκρατίες, στις εκλογές, κυρίαρχα αποφασίζουν οι πολίτες.

Η Νέα Δημοκρατία, ως πολιτική δύναμη ευθύνης, θα διαχειριστεί με ευθύνη την εντολή των πολιτών.

Δεν έπαιξε ποτέ και δεν θα παίξει με την πορεία της χώρας.

Δήλωση για την πορεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού τον Ιανουάριο 2012

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, Βουλευτής Φθιώτιδας κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση, σχετικά με την εκτέλεση του Προϋπολογισμού τον Ιανουάριο του 2012:

«Η δημοσιοποίηση των στοιχείων εκτέλεσης του Προϋπολογισμού αποδεικνύει ότι οι αρχικοί του στόχοι δεν θα επιτυγχάνονταν χωρίς τη λήψη νέων μέτρων.

Νέων μέτρων που συμπεριλήφθηκαν στον συμπληρωματικό Προϋπολογισμό.

Αλλά και οι νέοι στόχοι του δεν θα επιτευχθούν χωρίς τη συμπλήρωση των πολιτικών με μέτρα για την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και τον περιορισμό της ανεργίας.

Γιατί, όπως αναφέρεται και στα σημερινά Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, απαιτείται, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η λήψη μέτρων τόσο για την επίτευξη της δημοσιονομικής προσαρμογής όσο και για τη βιώσιμη ανάπτυξη.

Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της Οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Συγκεκριμένα:

1. Τα καθαρά έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού είναι μειωμένα κατά 5,2% τον εφετινό Ιανουάριο.

Μάλιστα, τα έσοδα προ επιστροφών φόρων έχουν μειωθεί κατά 9,1%.

Κυρίως λόγω του περιορισμού της εγχώριας ζήτησης.

2. Οι πρωτογενείς δαπάνες έχουν αυξηθεί κατά 9,6%.

Κυρίως λόγω της αύξησης των επιχορηγήσεων προς τα ασφαλιστικά ταμεία με σκοπό την αναπλήρωση της σημαντικής μείωσης των εσόδων τους από ασφαλιστικές εισφορές εξαιτίας της αύξησης της ανεργίας.

3. Το αποτέλεσμα είναι, να υπάρχει έλλειμμα 490 εκατ. ευρώ (πρωτογενές έλλειμμα: 33 εκατ. ευρώ) τον Ιανουάριο του 2012, από πλεόνασμα 154 εκατ. ευρώ (πρωτογενές πλεόνασμα: 747 εκατ. ευρώ) τον αντίστοιχο περυσινό μήνα».

Παρουσία στην εκπομπή της ΝΕΤ “Πρωινή Ενημέρωση” – 28.02.2012


 
 
 
 
 
 

Συνέντευξη στην εφημερίδα “Τύπος της Κυριακής” – “Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο δρόμος είναι μακρύς και ανηφορικός. Παραμένει όμως ανοικτός”

Πως κρίνετε την τελευταία απόφαση του Eurogroup;

Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στους ευρωπαϊκούς θεσμούς πρέπει πάντα να αξιολογούνται με νηφαλιότητα, υπευθυνότητα, ορθολογισμό και στρατηγικό βάθος.

Προσεγγίσεις θριαμβολογίας ή καταστροφολογίας θολώνουν το τοπίο και ως εκ τούτου είναι επιζήμιες.

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι επικοινωνιακοί χειρισμοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έβλαψαν τη χώρα.

Η τελευταία απόφαση του Eurogroup είναι προς την ορθή κατεύθυνση.

Και τούτο γιατί περιορίζονται η αβεβαιότητα, η παραλυτική ανασφάλεια και ο κίνδυνος χρεοκοπίας. Σταθεροποιείται η θέση της χώρας στην ευρωζώνη. Δίνεται η δυνατότητα, υπό προϋποθέσεις, το χρέος να καταστεί βιώσιμο. Η χώρα κερδίζει χρόνο. Αν κάνει τις αναγκαίες προσαρμογές, θα βγει από την κρίση και θα εισέλθει στον «ενάρετο» κύκλο της αειφόρου ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής.

Βέβαια για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται έμπνευση, ενότητα, αλληλεγγύη και εθνικό στρατηγικό σχέδιο.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι ο δρόμος είμαι μακρύς και ανηφορικός. Είναι όμως ανοικτός.

Τελικά, η Νέα Δημοκρατία γιατί έκανε «κωλοτούμπα»;

Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε ποτέ καλές επιδόσεις στο εν λόγω «άθλημα».

Έλαβε ή συμμετείχε με ευθύνη σε όλες τις στρατηγικές επιλογές της χώρας. Όπως πάντα, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, αντί να κάθεται στην «κερκίδα» και να κερδοσκοπεί κομματικά, εργάζεται, από όποιο θεσμικό ρόλο της ανατίθεται, ουσιαστικά για τη χώρα.

Με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες έδωσε διέξοδο.

Ειδικά τελευταία που το διακύβευμα, σε αντίθεση με το 2010, ήταν η χρεοκοπία της χώρας και η συμμετοχή της στον πυρήνα της Ευρώπης.

Χωρίς τη συμβολή της Νέας Δημοκρατίας σήμερα δεν θα είχε η χώρα τη δυνατότητα να λειτουργεί σε ένα πιο σταθερό περιβάλλον.

Γιατί φτάσαμε μέχρι εδώ; «Πάτος στο βαρέλι» της διόγκωσης του χρέους που μας διαβεβαίωνε ο κ. Βενιζέλος δεν είχε μπει;

Φθάσαμε ως εδώ με διαχρονικές ευθύνες όλων μας, αλλά πρωτίστως του ΠΑΣΟΚ.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι τα τελευταία χρόνια το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση αντιστρατεύθηκε με σφοδρότητα κάθε εγχείρημα της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για διαρθρωτικές αλλαγές.

Αντιθέτως, τα τελευταία 2,5 χρόνια, η Νέα Δημοκρατία πολιτεύεται με ευθύνη και δημιουργική προσέγγιση.

Όμως, δυστυχώς, αυτά τα χρόνια, η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας έχει επιδεινωθεί.

Οι εκτιμήσεις για το ύψος και τη δυναμική του χρέους διαρκώς μεταβάλλονται επί τα χείρω.

Δυστυχώς, «πάτος στο βαρέλι» δεν έχει μπει.

Το χρέος από 129% του ΑΕΠ το 2009 έχει «εκτοξευθεί» στο 171% το 2011.

Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα και με τις εκθέσεις βιωσιμότητας του χρέους, διότι η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά, οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν, αποκρατικοποιήσεις δεν πραγματοποιήθηκαν, οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Αυτό οφείλεται τόσο στη μη ρεαλιστική «αγωγή» για τη θεραπεία των «υποκείμενων νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας όσο και στην διαχειριστική ανεπάρκεια της τελευταίας Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Διασφαλίζεται η βιωσιμότητα του χρέους μετά το «κούρεμά» του;

Δεν διασφαλίζεται.

Άλλωστε, το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020. Δηλαδή στο επίπεδο περίπου που ήταν το 2009.

Στο ίδιο ύψος που προέβλεπε και το αρχικό Μνημόνιο για το ίδιο έτος.

Και μάλιστα, χωρίς τα επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, χωρίς την πρόβλεψη για αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, χωρίς το «κούρεμα» των ομολόγων.

Εμείς, αξιολογούμε την αναδιάρθρωση του χρέους ως αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η μεσο-μακροχρόνια αντιμετώπισή του απαιτεί:

1ον. Την επίτευξη ετήσιων υψηλών και διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων, μέσα από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή και πειθαρχία. Οι πολιτικές, πρέπει διαρκώς να επαναξιολογούνται με μεθοδολογίες κόστους – οφέλους ή κόστους – αποτελεσματικότητας. Όσες εξ αυτών αποδεικνύονται οικονομικά αναποτελεσματικές ή κοινωνικά άδικες θα πρέπει να τροποποιούνται ή να καταργούνται.

2ον. Τη συμπλήρωση των πολιτικών με μέτρα για την επανεκκίνηση και την ανάπτυξη της οικονομίας.

Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

Γιατί είπατε «όχι» στη σύσταση Εξεταστικής για το 2009, όταν υπάρχουν μαρτυρίες για διόγκωση του ελλείμματος από την προηγούμενη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ;

Έχει πλέον καταστεί ευκρινές τι έγινε με το έλλειμμα του 2009.

Είναι σαφές, και επιβεβαιώνεται από τις μεταγενέστερες εξελίξεις, ότι η Ελλάδα αντιμετώπιζε, αρχικά, ένα πρόβλημα ελλείμματος και χρέους.

Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διόγκωσε το πρόβλημα και το μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού.

Η αποστολή στη Βουλή της δικογραφίας για τη διόγκωση του ελλείμματος του 2009 δικαιώνει τις θέσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Όμως, εμείς πιστεύουμε ότι η πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής στη σημερινή, δύσκολη, οικονομική και κοινωνική κατάσταση ήταν άκαιρη, άστοχη και προσχηματική.

Η πλήρης διερεύνηση της υπόθεσης αυτής από τη Βουλή, επιβάλλεται να γίνει.

Θα γίνει όμως όταν το «σκάφος» θα πλέει σε πιο ασφαλή ύδατα.

Στη σημερινή συγκυρία, που η χώρα αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και οι πολίτες πένονται, τα πολιτικά παίγνια, τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και οι προσωπικοί υπολογισμοί, αν δεν είναι επικίνδυνα, είναι οπωσδήποτε περιττή πολυτέλεια.

Μήπως πρέπει οι εκλογές να γίνουν αργότερα;

Η πορεία της χώρας και η λειτουργία των θεσμών δεν πρέπει να προσαρμόζονται σε κομματικές ή προσωπικές στρατηγικές.

Η Κυβέρνηση Παπαδήμου έχει συγκεκριμένη αποστολή και χρονικό ορίζοντα.

Αποστολή η οποία, με τη συμβολή των εμπλεκόμενων μερών, και παρά την απώλεια εταίρου από το Κυβερνητικό σχήμα, ολοκληρώνεται.

Η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές.

Οι εκλογές θα βοηθήσουν στην εκτόνωση της έντασης που υποβόσκει στην ελληνική κοινωνία.

Με τη νωπή λαϊκή εντολή θα ενισχυθεί η διαπραγματευτική θέση της χώρας.

Ας υποθέσουμε ότι στις επόμενες εκλογές, όπως φαίνεται, η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα, αλλά δεν κατακτά την αυτοδυναμία. Αλήθεια τι θα κάνετε;

Η Νέα Δημοκρατία διαχρονικά είναι σταθεροποιητικός παράγων του συστήματος.

Με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό και διαυγές ιδεολογικό στίγμα, αυτό του κοινωνικού φιλελευθερισμού.

Επιδιώκει ισχυρή λαϊκή εντολή. Επιδιώκει αυτοδυναμία.

Όμως, στις δημοκρατίες, κατά τις εκλογές, αποφασίζουν οι πολίτες. Οι εκπρόσωποί τους, δηλαδή οι πολιτικοί, οφείλουν να διαχειριστούν με ευθύνη την όποια εντολή.

Η Νέα Δημοκρατία, ως πολιτική δύναμη ευθύνης δεν θα παίξει με την πορεία της χώρας.

Θα πρέπει να επιστρέψουν οι 21 ανεξάρτητοι Βουλευτές στη Νέα Δημοκρατία μετά την πρόσκληση του κ. Σαμαρά;

Οι κύριοι συνάδελφοι, σε μια δεδομένη στιγμή στάθμισαν τα δεδομένα και πήραν τις αποφάσεις τους. Αυτές δεν επιθυμώ να τις σχολιάσω.

Σημειώνω μόνο ότι στην πορεία προκύπτουν νέα διευκρινιστικά και συμπληρωματικά στοιχεία.

Ελπίζω ότι εν τέλει θα υπάρξουν οι πιο ωφέλιμες για τη χώρα και την παράταξη εξελίξεις.

Εμπιστεύομαι τους χειρισμούς του κ. Προέδρου και των αρμόδιων οργάνων του κόμματος.

Ομιλία στην Ολομέλεια κατά τη συζήτηση του Σχεδίου Νόμου “Κανόνες τροποποιήσεως τίτλων, εκδόσεως ή εγγυήσεως του Ελληνικού Δημοσίου με συμφωνία των Ομολογιούχων”

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

H επιδείνωση των δεικτών της Ελληνικής οικονομίας, εξαιτίας της μη ρεαλιστικής «αγωγής» για τη θεραπεία των «υποκείμενων νοσημάτων» της Ελληνικής οικονομίας αλλά και της διαχειριστικής ανεπάρκειας της τελευταίας  Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, κατέστησαν αναπόφευκτη την απόφαση της 26ης – 27ης Οκτωβρίου και αναγκαία την αποτελεσματική εφαρμογή της.

Εφαρμογή που περιλαμβάνει την οικειοθελή συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους.

Και μάλιστα μεγαλύτερη απ’ αυτή που προβλέπονταν στις αποφάσεις τόσο του Ιουλίου όσο και του Οκτωβρίου.

Και αυτό διότι οι εκτιμήσεις για το ύψος και τη δυναμική του χρέους διαρκώς επιδεινώνονται.

Το χρέος από 129% του ΑΕΠ το 2009, έχει «εκτοξευθεί» στο 169% το 2011.

Αυτό συμβαίνει, σύμφωνα και με τις Εκθέσεις Βιωσιμότητας του ΔΝΤ, διότι:

1ον. Η ύφεση είναι βαθιά και χρονικά μακρά.

Υπερβαίνει το 6% το 2011, και αναμένεται να διαμορφωθεί σε επίπεδα άνω του 4% το 2012.

Η χώρα βρίσκεται για 5η συνεχόμενη χρονιά σε ύφεση.

2ον. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και στη λειτουργία των αγορών δεν υλοποιήθηκαν.

3ον. Αποκρατικοποιήσεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 2 χρόνια.

Οι στόχοι διαρκώς αναθεωρούνται προς τα κάτω, και τα προσδοκώμενα οφέλη μειώνονται αισθητά.

4ον. Οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν επιτυγχάνονται.

Η πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα εφέτος, πλέον μετατίθεται για του χρόνου.

Και αυτό παρά τη λήψη νέων, επώδυνων, μέτρων για να καλυφθεί η «τρύπα» του υψηλότερου ελλείμματος το 2011 και της βαθύτερης ύφεσης το 2011 και το 2012.

5ον. Η έξοδος στις αγορές διαρκώς απομακρύνεται.

Αυτές οι διαπιστώσεις κατέστησαν αναγκαία την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους με τη σημαντική, υψηλότερη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών, όπως αυτή συμφωνήθηκε κατά την τελευταία Σύνοδο του Eurogroup και αποτυπώνεται στο υπό συζήτηση Σχέδιο Νόμου.

Σχέδιο Νόμου, στο οποίο ρυθμίζονται οι κανόνες του «κουρέματος» των επιλέξιμων τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου και θεσμοθετούνται οι Κανόνες Συλλογικής Δράσης.

Κανόνες, με τους οποίους οι ομολογιούχοι μπορούν να αποφασίζουν την αναπροσαρμογή του δημοσίου χρέους, μέσα από συλλογικές διαδικασίες, δεσμευτικά, με έρεισμα την αρχή της πλειοψηφίας, συμφωνώντας στην τροποποίηση τίτλων που κατέχουν.

Υπάρχουν όμως 4 θέματα που πρέπει να αξιολογηθούν, να συνεκτιμηθούν και να αντιμετωπισθούν:

1ον. Το ζήτημα της συμμετοχής στο «κούρεμα» του χρέους των φυσικών προσώπων – αποταμιευτών.

Θεωρούμε πως πρέπει να εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες για τη δίκαιη αντιμετώπισή τους.

Φυσικά πρόσωπα που έκαναν, ουσιαστικά, μια αποταμίευση των κόπων τους, στηρίζοντας, ταυτόχρονα, το Ελληνικό Δημόσιο.

Επιπρόσθετα, η προστασία τους θα δημιουργήσει ασφάλεια για ανάλογες επενδύσεις στο μέλλον και θα συντελέσει, από την πλευρά της, στην προσπάθεια για επανεκκίνηση της οικονομίας.

Οι όποιες τεχνικές δυσκολίες πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι αποταμιευτές να προστατευθούν με ειδικούς μηχανισμούς.

2ον. Το ζήτημα της συμμετοχής στο «κούρεμα» του χρέους των φαρμακευτικών εταιρειών που πληρώθηκαν για τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων που εκκρεμούσαν με ομόλογα.

Τα ομόλογα αυτά είχαν μηδενικό επιτόκιο και δεν παρελήφθησαν από τις εταιρείες για επενδυτικό σκοπό, αλλά για εξόφληση οφειλής του Δημοσίου.

Οι πολυεθνικές εταιρείες του κλάδου προχώρησαν σε άμεση πώληση των ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, καθότι χρηματοδοτούνται από τη μητρική τους εταιρεία και δεν είχαν δανεισμό στην Ελλάδα.

Πολλές ελληνικές φαρμακευτικές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να εκχωρήσουν τα ομόλογα αυτά στις τράπεζες σαν εγγύηση για τα δάνεια που έχουν συνάψει για κεφάλαιο κίνησης.

Η εισαγωγή των ομολόγων αυτών στο PSI δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα στις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες, το οποίο και πρέπει να αντιμετωπισθεί από την Κυβέρνηση.

3ον. Το ζήτημα της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.

Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί συνεκτιμώντας τις επιπτώσεις από το βαθύτερο «κούρεμα» και το αποτέλεσμα της έκθεσης της BlackRock για την ποιότητα των χαρτοφυλακίων τους.

Στόχος πρέπει να είναι η ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών και η τόνωση της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

Το αναγκαίο ποσό εκτιμάται ότι μπορεί να διαμορφωθεί κοντά στα 50 δισ.  ευρώ.

4ον. Το ζήτημα της βιωσιμότητας των ασφαλιστικών φορέων.

Αυτή θα πρέπει να διασφαλισθεί λόγω της μείωσης της περιουσίας τους.

Η μείωση, σύμφωνα και με την Ειδική Έκθεση και τις σχετικές δεσμεύσεις των Συναρμόδιων Υπουργών, αναμένεται να αναπληρωθεί από την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και ΝΠΔΔ, τα οποία θα περιέλθουν στο συνιστώμενο «Ταμείο Στήριξης Ασφαλιστικού Συστήματος».

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πρέπει να καταστεί σαφές σε όλους μας, αλλά και σε όλους τους πολίτες, ότι δεν αρκεί το «κούρεμα» του χρέους για να εξασφαλισθεί η βιωσιμότητά του.

Άλλωστε, το δημόσιο χρέος αναμένεται να ανέλθει, μετά και την αναδιάρθρωση του χρέους, στο 120,5% του ΑΕΠ το 2020, δηλαδή στο επίπεδο περίπου που ήταν το 2009.

Στο ίδιο ύψος που προέβλεπε και το αρχικό Μνημόνιο για το ίδιο έτος, το 2020.

Και μάλιστα, χωρίς τα επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, χωρίς την πρόβλεψη για αποκρατικοποιήσεις και αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου, χωρίς το «κούρεμα» των ομολόγων.

«Κούρεμα» το οποίο αποτελεί, πλέον, αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Και αυτό γιατί, για την μεσο-μακροχρόνια αντιμετώπισή του απαιτούνται:

1ον. Η επίτευξη ετήσιων υψηλών και διατηρήσιμων πρωτογενών πλεονασμάτων, μέσα από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή, αφού πρώτα επαναξιολογηθούν και τροποποιηθούν συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες έχουν αποδειχθεί οικονομικά αναποτελεσματικές ή κοινωνικά άδικες.

2ον. Η συμπλήρωση των πολιτικών με μέτρα για την ανάσχεση της ύφεσης, την αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας, τον περιορισμό της ανεργίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Είναι πλέον κοινή, και όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, η πεποίθηση ότι χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας ούτε οι άμεσοι δημοσιονομικοί στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο.

TwitterInstagramYoutube