Μήνας: Μάιος 2010

19Μάι

Μήνυμα για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Η 19^η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί ομόφωνα από τη Βουλή των Ελλήνων ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

Την ημέρα αυτή αποτίουμε φόρο τιμής στους 353.000 νεκρούς, οι οποίοι έπεσαν θύματα της τουρκικής αγριότητας.

Τιμούμε και όλους τους Έλληνες του Πόντου, οι οποίοι στερήθηκαν τη γη και την περιουσία τους και οδηγήθηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς.

Έλληνες, που κατάφεραν να επουλώσουν τις πληγές τους και να αποτελέσουν σημαντικό κομμάτι της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου μας.

Η σημερινή ημέρα ας αποτελεί, διαχρονικά, το εφαλτήριο για την υπόμνηση της αναγκαιότητας ειρηνικής συνύπαρξης και καλής γετονίας με τους άλλους λαούς.

17Μάι

Δήλωση για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση

Κατά την πεποίθησή μου στο, πράγματι, μεγάλης σημασίας ζήτημα της νέας αρχιτεκτονικής της Αυτοδιοίκησης, και ιδιαίτερα στη χωροταξική δομή των νέων Δήμων του Νομού Φθιώτιδας, τον πρώτο λόγο θα πρέπει να έχει η κοινωνία της κάθε περιοχής.

Ως Βουλευτής σέβομαι τη βούληση της κάθε τοπικής κοινωνίας και των συλλογικών οργάνων / φορέων της.

Κοινωνία και όργανα τα οποία όμως αγνοήθηκαν κατά τη διάρκεια επεξεργασίας της σχετικής πρωτοβουλίας.

Ως εκ τούτου, λυπάμαι που σ’ αυτή τη διαδικασία δεν μπορώ να προσεγγίσω θετικά ρυθμίσεις που αποπνέουν προχειρότητα στο σχεδιασμό και που μερικές φορές αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας.

Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις για να πετύχουν τους στόχους τους απαιτούν προσεγγίσεις οι οποίες θα πρέπει να εδράζονται σε ορθολογικά, κοινωνικά και οικονομικά, κριτήρια, και όχι να μετατρέπονται σε ασκήσεις μικροπολιτικής «κοπτοραπτικής».

17Μάι

Δήλωση για τις Ευθύνες της Κυβέρνησης

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Οι πρόσφατες δηλώσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Στρος-Καν και του προέδρου της Ε.Κ.Τ. κ. Τρισέ αποκαλύπτουν τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Ευθύνες, πρώτον, για τη δημιουργία της κρίσης δανεισμού, και δεύτερον, για την προσφυγή – προαποφασισμένη ή αναπόφευκτη – στο μηχανισμό στήριξης και, εν τέλει, στο ΔΝΤ. Συγκεκριμένα:

Ο επικεφαλής του Δ.Ν.Τ. κ. Στρος-Καν ανέφερε ότι η Ελληνική κυβέρνηση προσέφυγε στο Δ.Ν.Τ., ενώ το υιοθετούμενο πρόγραμμα λιτότητας συνετάχθη από την Ελληνική κυβέρνηση. Να τονισθεί ότι ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης, πρόσφατα, ανέφερε ότι, “όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Δ.Ν.Τ.”.

Ο πρόεδρος της Ε.Κ.Τ. κ. Τρισέ ανέφερε ότι η Ελληνική κυβέρνηση άργησε πολύ να αναγνωρίσει το μέγεθος του προβλήματος και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα. Η ΕΚΤ ήταν ξεκάθαρη στις προειδοποιήσεις της ότι η Ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να δράσει γρήγορα και αποφασιστικά.

Οι δηλώσεις αυτές επιβεβαιώνουν την ορθότητα της κριτικής που ασκεί η Νέα Δημοκρατία για τις πράξεις και παραλείψεις της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Επιβεβαιώνουν τη θέση ότι η κυβέρνηση άργησε να πάρει μέτρα. Αν τα μέτρα είχαν ληφθεί νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και ισοδυνάμου οικονομικού αποτελέσματος.

Επιβεβαιώνουν τη θέση ότι το μίγμα των μέτρων είναι κοινωνικά άδικο και αμφιβόλου οικονομικής αποτελεσματικότητας. Ο συνδυασμός της αύξησης της φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική “ροκανίζει” τα εισοδήματα, “στεγνώνει” την αγορά, διογκώνει την ανεργία (το ποσοστό ανεργίας το Φεβρουάριο του 2010 ανήλθε στο 12,1%), παραλύει την ψυχολογία της κοινωνίας, ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις (ο πληθωρισμός τον Απρίλιο “σκαρφάλωσε” στο 4,8%).

Επιβεβαιώνουν τη θέση ότι το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής καταρτίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών (η τελευταία Έκθεση του ΔΝΤ περιλαμβάνει σχετικές επιστολές του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος προς την “τρόικα”) και ότι είναι Μνημόνιο κομματικής προπαγάνδας.

Επιβεβαιώνουν τη θέση μας ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι τεράστιες, τόσο για την παρόξυνση της οικονομικής κρίσης, όσο και για το μίγμα της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής, που επιφέρει υψηλό κοινωνικό κόστος.

Πλέον, αυτές οι ευθύνες της Κυβέρνησης επιβεβαιώνονται από τους επικεφαλής της Ε.Κ.Τ. και του Δ.Ν.Τ.».

17Μάι

Δήλωση για την Πτώση της Οικοδομικής Δραστηριότητας

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, για την Πορεία της Οικοδομικής Δραστηριότητας, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

«Τα πρόσφατα στοιχεία για την πορεία της Οικοδομικής Δραστηριότητας καταδεικνύουν το σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κατασκευαστικός και οικοδομικός κλάδος στη χώρα μας.

Πιο συγκεκριμένα, το Φεβρουάριο του 2010 ο όγκος της συνολικής οικοδομικής δραστηριότητας μειώθηκε κατά 45%, ενώ ο αριθμός των οικοδομικών αδειών κατοικιών έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο από το Σεπτέμβριο του 2009 (περιορίστηκε στις 3.465 άδειες).

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν την κριτική μας ότι το μίγμα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. πλήττει βαρύτατα τον κλάδο.

Η Κυβέρνηση οφείλει, έστω και με καθυστέρηση, ακόμη και σήμερα, να εμπλουτίσει το μίγμα της πολιτικής της με μέτρα τόνωσης της οικοδομικής δραστηριότητας.

Μέτρα αναγκαία, κάποια από τα οποία ως Ν.Δ. έχουμε εγκαίρως προτείνει στην Κυβέρνηση, για την ενίσχυση ενός κλάδου που δημιουργεί θέσεις απασχόλησης, παράγει εισοδήματα, τζίρους, φορολογικά έσοδα, και από τον οποίο ζουν μέχρι και 150 επαγγέλματα της Οικονομίας μας.»

Αριθμός Οικοδομικών Αδειών Κατοικιών
2009				2010
Σεπ.	Οκτ.	Νοε.	Δεκ.	Ιαν.	Φεβ.
4.981	4.946	5.071	5.744	4.329	3.465

14Μάι

Ομιλία στο Συμπόσιο του ΕΚΕΜΕ – “Δημοσιονομική Σταθερότητα και Αναπτυξιακή Δυναμική”

Κυρίες και Κύριοι,

Θα ήθελα να συγχαρώ το ΕΚΕΜΕ για τη σημαντική, επί τριακονταετία, συμβολή του στην έρευνα που σχετίζεται με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη θέση της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα.

Nα υπογραμμίσω την ιδιαίτερη σημασία που αποκτά ο δημόσιος διάλογος, ιδιαίτερα αυτός που διεξάγεται μέσω αξιόλογων εκδηλώσεων όπως η σημερινή, για το μέλλον της Ευρώπης και την έξοδο των κρατών-μελών της από την κρίση.

Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω το ΕΚΕΜΕ και τον Πρόεδρό του για την πρόσκληση να παραστώ και να καταθέσω ορισμένες σκέψεις σχετικά με τη δημοσιονομική σταθερότητα και την αναπτυξιακή δυναμική της χώρας σ’ αυτή την κρίσιμη οικονομική συγκυρία.

Συγκυρία που καταδεικνύει τη χρεοκοπία του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο, επί τρεις δεκαετίες, αναδιένειμε δανεικά χωρίς να δημιουργεί πραγματικό κοινωνικό πλεόνασμα.

Ενός συστήματος που χαρακτηρίστηκε από ακατάσχετο λαϊκισμό, ανεπανάληπτο κρατισμό και ατέλειωτη γραφειοκρατία.

Αυτή η χρεοκοπία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το εφαλτήριο για τη δημιουργία ενός νέου υποδείγματος οικονομικής και αναπτυξιακής δραστηριότητας.

Κυρίες και Κύριοι,

Η κρίση διέλυσε χρόνιες ψευδαισθήσεις και υποκριτικές συμπεριφορές για την πραγματική κατάσταση της χώρας και της Οικονομίας της. Ανέδειξε, με τον πλέον εμφατικό τρόπο, χρόνιες αδυναμίες της.

1^η Αδυναμία.

Το υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο αποτελεί πηγή μακροοικονομικής ανισορροπίας και δυσκαμψίας και είναι αποτέλεσμα ανεύθυνης, επεκτατικής, δημοσιονομικής πολιτικής κυβερνήσεων του παρελθόντος.

Κυβερνήσεων που διόγκωσαν το χρέος, παρά τις εξαιρετικά ευνοϊκές, για τη μείωσή του, οικονομικές συνθήκες.

Δημόσιο χρέος που αναμένεται, σύμφωνα με το αναθεωρημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης, να προσεγγίσει το 150% του ΑΕΠ το 2013, ενώ σύμφωνα με το δυσμενές σενάριο του ΔΝΤ μπορεί να ανέλθει ακόμη και στο 176% του ΑΕΠ.

2^η Αδυναμία.

Το διευρυμένο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, λόγω της υψηλής ζήτησης της οικονομίας, κυρίως στον εμπορικό τομέα (υψηλή ελαστικότητα της εισαγωγικής δαπάνης ως προς τα εισοδήματα και χαμηλή ελαστικότητα ως προς τις τιμές), και του χαμηλού επιπέδου διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας.

3^η Αδυναμία.

Ο υψηλός πληθωρισμός και τα φαινόμενα αθέμιτου ανταγωνισμού στην αγορά (κρούσματα κερδοσκοπίας, αθέμιτες πρακτικές από μεσάζοντες, νοοτροπίες ατιμωρησίας κ.α.) που διαβρώνουν την αγοραστική δύναμη των εισοδημάτων και αντανακλούν μακροοικονομικές ανισορροπίες και ακαμψία σε ορισμένες αγορές προϊόντων και εργασίας.

Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι ο Εν.ΔΤΚ του μηνός Απριλίου 2010, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο δείκτη του Απριλίου 2009, παρουσίασε αύξηση 4,7%, έναντι αύξησης 1,1%, που σημειώθηκε κατά την ίδια σύγκριση του έτους 2009 προς το 2008.

4^η Αδυναμία.

Το επίπεδο φτώχειας, ένα διαχρονικό και διατοπικό πρόβλημα, το οποίο, παρά τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης του πληθυσμού, παραμένει υψηλό, κυρίως λόγω της μειωμένης αποτελεσματικότητας των κοινωνικών δαπανών στην Ελλάδα.

5^η Αδυναμία.

Το υψηλό ποσοστό ανεργίας, κυρίως των νέων και των γυναικών, που καταγράφεται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και την κατατάσσουν στις πρώτες θέσεις της ΕΕ. Ενδεικτικά αναφέρω ότι, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛ.ΣΤΑΤ., το ποσοστό ανεργίας το Φεβρουάριο 2010 ανήλθε σε 12,1% έναντι 9,1% το Φεβρουάριο 2009 και 11,3% τον Ιανουάριο του 2010.

6^η Αδυναμία.

Το υψηλό έλλειμμα των δημόσιων επιχειρήσεων (0,6% του ΑΕΠ για το 2009) και των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας (3,6% του ΑΕΠ για το 2009).

Κυρίες και Κύριοι,

Παρά ταύτα, μέχρι πρόσφατα η Ελλάδα, παρά τα χρόνια προβλήματα που συσσωρεύονται στα υψηλά «δίδυμα» ελλείμματα και χρέη, μπορούσε να δανείζεται άνετα και με σχετικά χαμηλό επιτόκιο, γεγονός που συνέβαινε και συμβαίνει, και σε Ευρωπαϊκές χώρες με υψηλότερο έλλειμμα (Ιρλανδία) και δημόσιο χρέος (Ιταλία).

Το τελευταίο διάστημα το πρόβλημα χρέους και ελλείμματος μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού. Οπότε, η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, και εντέλει στο ΔΝΤ, ήταν αναπόφευκτη και η χρηματοδότηση απ’ αυτόν απαραίτητη.

Κυρίες και Κύριοι,

Το ζητούμενο σήμερα είναι τι μπορεί να γίνει ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία (ανεργία, κοινωνική συνοχή), να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης και τους όρους του όσο γίνεται ταχύτερα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης όσο γίνεται πιο γρήγορα.

Με την εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και ρεαλιστικού σχεδίου για την Οικονομία που θα έχει δύο βασικούς προσανατολισμούς: τη Δημοσιονομική Σταθερότητα και την Αναπτυξιακή Δυναμική.

Με συγκεκριμένες και ποσοτικοποιημένες δράσεις.

Δημοσιονομική Σταθερότητα

Η σύνθεση της δημοσιονομικής προσαρμογής είναι αποφασιστικής σημασίας τόσο για την επιτυχή έκβασή της όσο και για την επίδρασή της στην οικονομική ανάπτυξη.

Προς αυτή την κατεύθυνση αυτή εκτιμούμε ότι προέχει:

1^ον.

Η ενίσχυση των φορολογικών εσόδων μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης, με τον περιορισμό της φορο-διαφυγής και της παραοικονομίας και όχι με φορο-επιδρομή σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Είναι ξεκάθαρο ότι η φορο-διαφυγή έχει τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Υπονομεύει κάθε προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης, υποδαυλίζει τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, δημιουργεί συνθήκες μη υγιούς ανταγωνισμού στην οικονομία, θίγει βασικά θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, θίγει ζητήματα ισονομίας και ισοπολιτείας, υποσκάπτει το ρόλο του κοινωνικού κράτους, ροκανίζει την κοινωνική συνοχή. Οφείλουμε, επομένως, να συνειδητοποιήσουμε πως πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί το διαχρονικό και διατοπικό πρόβλημα της φορο-διαφυγής στη χώρα μας.

2^ον.

Η σε βάθος χρόνου μείωση των φορολογικών συντελεστών ώστε να τονώσουμε την ανάπτυξη και να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε άλλες χώρες της ΕΕ, και μάλιστα γειτονικές, οι οποίες έχουν φορολογικούς συντελεστές το 1/3 των δικών μας.

3^ον.

Η ενίσχυση των μη φορολογικών εσόδων (π.χ. με την καταγραφή και αποτελεσματική διαχείριση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, με τιτλοποιήσεις εσόδων από διάφορες πηγές κ.ά.).

Η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο άντλησης μη φορολογικών εσόδων, καθώς μόνο η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (ΚΕΔ) διαχειρίζεται ακίνητα αντικειμενικής αξίας 272–300 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η αξιοποίηση, και όχι η εκποίηση, της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσα από ΣΔΙΤ ή μακροχρόνια μίσθωση.

Στόχος πρέπει να είναι να μετατρέψουμε αδρανείς πόρους (οι πρόσοδοι από αυτή δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ) σε τμήμα του εθνικού ενεργητικού, μειώνοντας το χρέος σημαντικά και νωρίτερα, ξεκινώντας από χαμηλότερα.

4^ον.

Η περιστολή των δαπανών και η βελτίωση της «ποιότητας» των δημόσιων οικονομικών με την αύξηση της αποτελεσματικότητας των πόρων.

Στην κατεύθυνση αυτή, επιβάλλεται να μειωθούν οι δαπάνες που αποτελούν σπατάλες, και να ενισχυθούν οι δαπάνες που έχουν υψηλό πολλαπλασιαστή και απόδοση, προάγουν την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργούν υψηλή κοινωνική ανταποδοτικότητα.

Αυτός ο προσανατολισμός των δημοσίων δαπανών συνάδει και με τη θεωρία της ενδογενούς ανάπτυξης, σύμφωνα με την οποία παράγοντες όπως η εκπαίδευση, η έρευνα και ανάπτυξη (R&D), η επιχειρηματικότητα, η λειτουργία του Κράτους και η προστασία του περιβάλλοντος δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια ισχυρή αναπτυξιακή δυναμική.

5^ον.

Η βελτίωση της κατάρτισης και εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού μέσω:

α) της ενίσχυσης της διαδικασίας εκπόνησης του Κρατικού Προϋπολογισμού και της χάραξης ενός πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου,

β) της κατάρτισης και εκτέλεσης Προϋπολογισμού βάσει προγραμμάτων και της υιοθέτησης αυστηρών δημοσιονομικών κανονισμών,

γ) της καθιέρωσης και χρήσης ενός συστήματος αξιολόγησης των δημοσίων δαπανών στο στάδιο κατάρτισης του Προϋπολογισμού,

δ) της καθιέρωσης και αυστηρής τήρησης «προϋπολογισμών μηδενικής βάσης» και ισοσκελισμένων, και μετά από τρία χρόνια πλεονασματικών, προϋπολογισμών, και

ε) της εισαγωγής ποσοτικοποιημένων δημοσιονομικών κανόνων σε όλη την έκταση του ευρύτερου δημόσιου τομέα (εκτός από την Κεντρική Κυβέρνηση και στα Νοσοκομεία, στους ΟΤΑ, στους ΟΚΑ).

Αναπτυξιακή Δυναμική

Εκτός όμως της μακροοικονομικής σταθεροποίησης, που είναι αναγκαία συνθήκη για την ευημερία, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να αποδίδεται και στις αναπτυξιακές πολιτικές. Μεταξύ άλλων επιβάλλεται:

1^ον.

Η λήψη πρωτοβουλιών που θα τονώσουν την αγορά στις τρέχουσες συνθήκες ύφεσης. Άμεσα μέτρα μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους.

Μέτρα όπως είναι η εμπροσθοβαρής αυξημένη κοινοτική, έναντι της εθνικής, συμμετοχή στο ΕΣΠΑ, η προώθηση προγραμμάτων που είναι έτοιμα προς υλοποίηση (π.χ. μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πρωτοβουλία JEREMIE) ή μπορεί να γίνει γρήγορα η εκταμίευση κεφαλαίων (π.χ. «εξοικονόμηση κατ’ οίκον», «οπτική ίνα για το σπίτι»), η αξιοποίηση έργων ΣΔΙΤ, η προώθηση συμβάσεων παραχώρησης κ.ά.

Μέτρα που θα εμπλουτίζουν το υιοθετούμενο μίγμα οικονομικής πολιτικής, θα περιορίζουν την ύφεση, θα συγκρατούν την εξάπλωση της ανεργίας και θα καθιστούν τα μέτρα περιστολής πιο αποτελεσματικά.

2^ον.

Η προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα, να επιταχυνθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης, να μειωθούν οι περιφερειακές ανισότητες, να αντιμετωπισθεί η ανεργία και να προωθηθεί η κοινωνική συνοχή. Μεταρρυθμίσεις που θα περιλαμβάνουν:

α) Την Επένδυση στη Γνώση.

Ο όρος οικονομία της γνώσης υποδηλώνει μια οικονομία στην οποία η παραγωγή, η συσσώρευση, η διάχυση και η αξιοποίηση της γνώσης διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην παραγωγή και τη διανομή του πλούτου.

Βασικός μηχανισμός παραγωγής, συσσώρευσης και διάχυσης του γνωσιακού κεφαλαίου είναι το σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Μια χώρα για να έχει προοπτική στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον, οφείλει να θέτει ως προτεραιότητα και πρώτη επιλογή την επένδυση στη γνώση με την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου και ποιοτικού συστήματος εκπαίδευσης – κατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης.

Οι όποιες μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να επιδιώκουν την αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης, τη διεύρυνση των δυνατοτήτων για την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων και την υιοθέτηση κινήτρων για τη βελτίωση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών.

β) Την Επένδυση στην Έρευνα και στην Καινοτομία.

Στην Ελλάδα της νέας περιόδου θα πρέπει να ενισχύσουμε το καινοτόμο και επιχειρηματικό πνεύμα που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις του νέου περιβάλλοντος που διαμορφώνεται σε παγκόσμιο επίπεδο.

γ) Την Επένδυση στην Επιχειρηματικότητα.

Η επιχειρηματικότητα (δηλαδή η ανθρώπινη ικανότητα συνδυασμού των άλλων συντελεστών παραγωγής για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών) είναι σημαντική πηγή ανάπτυξης διότι συμβάλλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας, στην ενθάρρυνση της οικονομικής δραστηριότητας, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, στην ανάπτυξη και στην ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

Η επιχειρηματικότητα συνδέεται στενά με τη δημιουργία και τη λειτουργία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

Οι άξονες προς την κατεύθυνση ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, είναι ο περιορισμός του εξωγενούς κόστους των επιχειρήσεων, η απλοποίηση των διαδικασιών που απαιτούνται για τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων με ταυτόχρονη ελαχιστοποίηση του κόστους και των καθυστερήσεων, η βελτίωση του νομοθετικού πλαισίου και των κανονιστικών ρυθμίσεων, η ανάπτυξη νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, η προώθηση φορολογικών κινήτρων, και η μείωση του κόστους έναρξης και άσκησης της επιχειρηματικότητας.

Καθοριστικής σημασίας είναι επίσης και η δραστική μείωση της γραφειοκρατίας, δηλαδή του κόστους και του χρόνου συμμόρφωσης στις διοικητικές πράξεις, και ο περιορισμός των νόμων και των κανονισμών που ενδεχομένως περιορίζουν αδικαιολόγητα τον ανταγωνισμό.

Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην κατάργηση των εμποδίων-στρεβλώσεων στη λειτουργία του ανταγωνισμού στις αγορές αγαθών και υπηρεσιών. Σύμφωνα με παλαιότερες μελέτες, που επικαλείται το ΕΒΕΑ, το κόστος που επωμίζονται οι καταναλωτές και η οικονομία στο σύνολό της από τη διατήρηση των περίπου 70 κλειστών επαγγελμάτων ανέρχεται ετησίως σε 4 δισ. Ευρώ, ενώ μόνο το «κλειστό» καθεστώς στις μεταφορές, σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, κοστίζει 700 εκατ. ευρώ με 1,5 δισ. ευρώ.

δ) Τη Μεταρρύθμιση του Κράτους.

Ένα αποτελεσματικό, σύγχρονο και δίκαιο κράτος στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς μπορεί να αποτελέσει προωθητικό παράγοντα της οικονομικής ανάπτυξης και μιας ουσιαστικής και βιώσιμης κοινωνικής πολιτικής.

Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην καταπολέμηση της διαφθοράς, καθώς σύμφωνα με μελέτη του Ιδρύματος Brookings η απώλεια δημοσίων εσόδων λόγω της διαφθοράς ανέρχεται τουλάχιστον στο 8% του ΑΕΠ, ενώ μια μέσου επιπέδου βελτίωση όσον αφορά την αντιμετώπισή της θα μείωνε το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 4% του ΑΕΠ.

Το κράτος θα πρέπει να παρεμβαίνει και να μεριμνά για τη βέλτιστη λειτουργία του μηχανισμού της αγοράς και την εξασφάλιση της μέγιστης οικονομικής αποτελεσματικότητας, την κοινωνικά δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος και του παραγόμενου πλούτου και τη σταθεροποίηση της οικονομίας.

Βέβαια, το μείγμα αγοράς και κράτους μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις περιστάσεις, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις της κοινωνίας, αλλά ορίζεται στον ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στις απόψεις περί ελάχιστου και μέγιστου κράτους.

Η λειτουργία και δομή του κράτους θα πρέπει να αντανακλά τα αιτήματα της σύγχρονης ελεύθερης κοινωνίας για οικονομική αποτελεσματικότητα και κοινωνική δικαιοσύνη, ο συνδυασμός των οποίων καταλήγει σε μία μικτή οικονομία που καλύπτεται από τη φιλοσοφία του κοινωνικού φιλελευθερισμού.

Κυρίες και Κύριοι,

Σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία για την οικονομία και την χώρα, η προσήλωση στη δημοσιονομική σταθερότητα, στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και στις διαρθρωτικές αλλαγές είναι μονόδρομος για να βγει η χώρα μας ταχύτερα από το μηχανισμό στήριξης.

Για να εισέλθει σε μία πορεία ανάκαμψης με βασικούς στόχους τη διαρκή προώθηση της αειφόρου, έξυπνης και εξωστρεφούς ανάπτυξης, της ευημερίας των πολιτών, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.

Μιας ανάπτυξης, που θα είναι σύμφωνη και με την ευρωπαϊκή «Ατζέντα 2020».

Και είμαι σίγουρος και αισιόδοξος ότι υπάρχει ελπίδα και προοπτική.

Αρκεί να υπάρξει άμεσα στρατηγικό σχέδιο, με επιμέρους στοχευμένες πολιτικές, ισχυρή πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση.

Σας ευχαριστώ.

13Μάι

Δήλωση για το Μνημόνιο του Μηχανισμού Στήριξης

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:

Η Εισηγητική Έκθεση του Σχεδίου Νόμου για τα «Μέτρα για την Εφαρμογή του Μηχανισμού Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας από τα Κράτη Μέλη της Ζώνης του Ευρώ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» και το Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής επιρρίπτουν τις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας στις τελευταίες Κυβερνήσεις της Ν.Δ..

Πιο συγκεκριμένα το Μνημόνιο αναφέρει:

«Μετά τις εκλογές στην Ελλάδα τον Οκτώβριο, η συνειδητοποίηση ότι το αποτέλεσμα για το δημοσιονομικό έλλειμμα για το 2008 και το 2009 ήταν σημαντικά χειρότερο από αυτό που είχε ανακοινώσει η προηγούμενη Κυβέρνηση οδήγησε σε απώλεια εμπιστοσύνης, σε αύξηση του κόστους χρηματοδότησης και μείωση της ανάπτυξης και της απασχόλησης».

Στην επισήμανση του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντώνη Σαμαρά στη Βουλή σχετικά με τη διατύπωση αυτή – διατύπωση αβάσιμη και με σαφή κομματική σκοπιμότητα – ο κ. Πρωθυπουργός απάντησε «ότι [το Μνημόνιο] δεν το έχει γράψει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Το έχει γράψει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το έχει γράψει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μαζί και η τρόικα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου».

Το Σχέδιο Νόμου όμως διαψεύδει τον κ. Πρωθυπουργό.

Πιο συγκεκριμένα στο Πρώτο Άρθρο αναφέρεται:

«Για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης…καταρτίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής».

Στην Εισηγητική Έκθεση, μάλιστα, αναφέρεται:

«Με το Άρθρο Πρώτο του Σχεδίου Νόμου, περιγράφεται και θεσμοθετείται ο μηχανισμός και το Πρόγραμμα Οικονομικής Πολιτικής (Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής) το οποίο συνέταξε το Υπουργείο Οικονομικών με τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας».

Η τελευταία Έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα, επιβεβαιώνει αυτή τη διαπίστωση – ότι, δηλαδή, το Μνημόνιο καταρτίστηκε από το Υπουργείο Οικονομικών – αφού περικλείει τις επιστολές, με το συνημμένο Μνημόνιο, του Υπουργού Οικονομικών και του Διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος (3.5.2010) προς την τρόικα.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν την τοποθέτηση του Προέδρου της Ν.Δ. ότι πρόκειται για Μνημόνιο «κομματικής προπαγάνδας».

Δεν διαφωνήσαμε με τη δημιουργία του μηχανισμού στήριξης για την Ελλάδα, αν και θα προτιμούσαμε, και παλέψαμε γι’ αυτό, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, τη συγκρότηση ενός αμιγώς ευρωπαϊκού μηχανισμού. Διαφωνήσαμε με το μίγμα των μέτρων που συνοδεύουν την αναπόφευκτη, εξαιτίας κυρίως των πράξεων και των παραλείψεων της κυβέρνησης, προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης.

Και διαφωνήσαμε διότι πιστεύουμε ότι το προτεινόμενο μίγμα επιτείνει το φαύλο κύκλο της ύφεσης.

Ήδη η Κυβέρνηση ομολόγησε την εντυπωσιακή επιδείνωση της κατάστασης εφέτος, αφού η εκτίμησή της για ύφεση 0,3% τον Ιανουάριο μετατράπηκε σε 4% το Μάιο. Ήδη, η ύφεση ανήλθε στο 2,3% το πρώτο τρίμηνο του 2010.

Σε ό,τι αφορά το μηχανισμό στήριξης θεωρούμε ότι:

Το μίγμα μέτρων είναι κοινωνικά άδικο και οικονομικά αναποτελεσματικό. Ο συνδυασμός της αύξησης της φορολογίας με την περιοριστική εισοδηματική πολιτική «ροκανίζει» τα εισοδήματα, «στεγνώνει» την αγορά, διογκώνει την ανεργία, παραλύει την ψυχολογία της κοινωνίας, ενισχύει τις πληθωριστικές πιέσεις (στο 4,8% «σκαρφάλωσε» ο πληθωρισμός τον Απρίλιο). Υπογραμμίζω ότι το ποσοστό ανεργίας, το Φεβρουάριο του 2010, ανήλθε σε 12,1%, έναντι 9% το Φεβρουάριο του 2009 και 11,3% τον Ιανουάριο του 2010.
Το «πακέτο» μέτρων είναι ελλιπές. Όχι μόνο λείπουν τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς, αλλά μειώνονται δραστικά και οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Το Πρόγραμμα μειώθηκε, εφέτος, κατά 1 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2009, ενώ προβλέπεται περαιτέρω μείωσή του κατά 500 εκατ. ευρώ για το 2011 και το 2012.
Πάνω από το 30% της τετραετούς δημοσιονομικής προσαρμογής, ύψους 30 δις. ευρώ, περιλαμβάνει μη-καθορισμένα μέτρα (ύψους 11 δισ. ευρώ).
Το Μνημόνιο Συνεργασίας αναφέρεται στο πιθανό ενδεχόμενο λήψης και άλλων επιπρόσθετων μέτρων, εξαιτίας κινδύνων που προέρχονται από χαμηλότερα έσοδα, υψηλότερες κοινωνικές μεταβιβάσεις, περαιτέρω αρνητικές αναθεωρήσεις για το ρυθμό ανάπτυξης, πρόσθετα δημοσιονομικά βάρη, υψηλότερες δαπάνες τόκων. Η Έκθεση που δημοσιοποίησε το ΔΝΤ καταγράφει και επιβεβαιώνει αυτούς τους κινδύνους, ενώ προσθέτει κάποιους ακόμη (αδυναμία πολιτικής βούλησης, έλλειψη δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος κ.α.).

Συμπληρωματικά, θα ήθελα να τονίσω ότι, το τελευταίο χρονικό διάστημα, πληθαίνουν οι εκτιμήσεις ειδικών που πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν, «αντί να θεραπεύσουν, να σκοτώσουν τον ασθενή» (New York Times), «να αφήσουν την Ελλάδα στη λιτότητα, υποταγμένη και τσακισμένη» (Financial Times), «να μην τα αντέξει η κοινωνία» (Figaro), «να οδηγήσουν σε σταδιακή επιτάχυνση του οικονομικού θανάτου της χώρας» (Guardian), «να έχουν απαράδεκτες διανεμητικές επιπτώσεις» (Striglitz), «να οδηγήσουν τη χώρα να μοιάζει με την Αργεντινή του 2001» (Krugman).

Η Αργεντινή πρώτα υιοθέτησε πρόγραμμα δραστικής εξυγίανσης της οικονομίας της και στη συνέχεια κήρυξε στάση πληρωμών (Free Synday, Κύρτσος).

11Μάι

Εισήγηση στην Επιτροπή για την Πορεία Εκτέλεσης Προϋπολογισμού

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η τακτική ενημέρωση της Επιτροπής Απολογισμού και Ισολογισμού του Κράτους για την πορεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού αποτελεί σημαντικό συστατικό στοιχείο της λογοδοσίας της Κυβέρνησης.

Συνιστά μια διαδικασία που σκοπό έχει τον εντοπισμό:

του βαθμού προσήλωσης του Οικονομικού Επιτελείου στις κυβερνητικές δεσμεύσεις,
των ενδεχόμενων αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν τεθεί,
των πολιτικών και οικονομικών παραγόντων που ευθύνονται για τις όποιες αποκλίσεις των αρχικών εκτιμήσεων.

Προς αυτή την κατεύθυνση με ιδιαίτερη ικανοποίηση ακούσαμε το Δεκέμβριο τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη να υπογραμμίζει τη δέσμευση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου να ακολουθήσει «πιστά τον Κανονισμό της Βουλής», τονίζοντας την υποχρέωσή του να ενημερώνει τα μέλη της Επιτροπής «τακτικά για την πορεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού».

Ωστόσο, και στην περίπτωση αυτή υπήρξε αναντιστοιχία λόγων και έργων της Κυβέρνησης.

Υπήρξε ανακολουθία και αδυναμία υλοποίησης των δεσμεύσεων του Οικονομικού Επιτελείου, οδηγώντας σε υποβάθμιση της Επιτροπής που ισοδυναμεί, σύμφωνα και με τα λεχθέντα του κ. Υφυπουργού, «με ελλιπή εποπτεία και μειωμένη λογοδοσία».

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την αξία του Κοινοβουλευτικού Ελέγχου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης το γεγονός ότι σπεύσατε να αποστείλλετε στα Μέλη της Επιτροπής όλα μαζί τα Ενημερωτικά Δελτία Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού μετά την Ερώτηση που σας κατέθεσα στις 20 Απριλίου για το εν λόγω ζήτημα.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Ανάμεσα σε αυτά τα Ενημερωτικά Δελτία είναι και αυτό του Δεκεμβρίου του 2009.

Σε αυτό επιβεβαιώνεται ότι η υστέρηση των καθαρών εσόδων του Τακτικού Προϋπολογισμού το τρίμηνο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 2009 έφτασε το 13,3%, και είναι υπερτετραπλάσια της αντίστοιχης υστέρησης του εννεαμήνου της διακυβέρνησης της Ν.Δ.

Ειδικότερα, τους πρώτους 9 μήνες του 2009 η υστέρηση ανήλθε στο 1,1 δισ. ευρώ, ενώ το τρίμηνο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπερέβη τα 2 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ευθύνεται για τα 2/3 της υστέρησης των εσόδων του 2009.

[Κατάθεση Πίνακα 1]

Σε ότι αφορά την πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το 2010, λαμβάνοντας υπόψη και τη χθεσινή δημοσιοποίηση των προσωρινών στοιχείων για το 1^ο Τετράμηνο του έτους, αυτή δεν ανταποκρίνεται στους στόχους που έχει θέσει η Κυβέρνηση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Άλλωστε αν η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογσιμού ήταν ικανοποιητική, προς τι τα επιπλέον μέτρα 4,8 δισ. ευρώ του Μαρτίου και τα επιπλεόν μέτρα 5,8 δισ. ευρώ του Μαϊου;

Προφανώς όμως οι αγορές, τα Ευρωπαϊκά όργανα και οι διεθνείς φορείς γνωρίζουν την αλήθεια.

Και η οποία συνίσταται στα εξής στοιχεία:

1^ον. Τα καθαρά έσοδα το 1^ο τετράμηνο του 2010 αυξήθηκαν κατά 10% σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2009, έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%, παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνεται η έκτακτη εισφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις (περίπου 750 εκατ. ευρώ) και παρατηρείται μειωμένη επιστροφή φόρων στις εξαγωγικές κυρίως επιχειρήσεις (περίπου 500 εκατ. ευρώ).

2^ον. Χωρίς αυτά (δηλαδή την έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις και την επιστροφή φόρων) τα έσοδα παρουσίασαν αύξηση μόλις κατά 1,5% το 1^ο τετράμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό, έναντι στόχου για αύξηση κατά 10,9%.

Τα καθαρά έσοδα χωρίς την έκτακτη εισφορά παρουσίασαν αύξηση κατά 4,9% έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%.

[Κατάθεση Πίνακα 2]

3^ον. Οι δαπάνες είναι μειωμένες κατά 8,1%, κυρίως λόγω της μείωσης των πρωτογενών δαπανών εξαιτίας και της χορήγησης χαμηλότερου Δώρου Πάσχα εφέτος το Μάρτιο (σε σχέση με τον Απρίλιο πέρυσι) και της συρρίκνωσης των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους (κατά 150 εκατ. ευρώ).

4^ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) είναι μειωμένες κατά 1,5 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο (δηλαδή κατά 39%), και το «αναθεωρημένο» Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει την παταγώδη απουσία αναπτυξιακού προσανατολισμού της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Αντί μάλιστα η Κυβέρνηση να λάβει τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς, μειώνει αισθητά σε σχέση με πέρυσι τις δαπάνες στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Το Μάρτιο το Πρόγραμμα μειώθηκε κατά 600 εκατ. ευρώ.

Το Μάϊο επιλέον κατά 500 εκατ. ευρώ.

Ενώ ισόποση μείωση προβλέπεται και για το 2011, και για το 2012.

Έτσι αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ανάπτυξη.

Σύμφωνα με Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η εντός χρονοδιαγράμματος αποπληρωμή των χρεών του Δημοσίου (δηλαδή μέσα σε 30 ημέρες από την έκδοση του τιμολογίου), θα οδηγούσε στη διοχέτευση «ζεστού χρήματος» στην αγορά που θα ξεπέρναγε πιθανότατα τα 7 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα μάλιστα με επιστολή που απέστειλε πρόσφατα το ΕΒΕΑ στον κ. Πρωθυπουργό «το κράτος φέρεται να χρωστάει περισσότερα από 12 δισ. ευρώ προς τις κατασκευαστικές, τις φαρμακευτικές, τις εταιρείες διαφήμισης και πληροφορικής, καθώς και σε άλλες επιχειρήσεις και ιδιώτες».

5^ον. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο περιορισμός του ελλείμματος κατά 42% το 1^ο τετράμηνο του 2010 είναι εικονικός.

Εάν αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων και θέσουμε τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις και τις δαπάνες του Π.Δ.Ε. το έλλειμμα μειώνεται κατά 16% έναντι 35% που είναι ο στόχος.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού που μας παρουσίασε σήμερα ο κ. Υφυπουργός καταδεικνύουν για ακόμα μια φορά πως η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είχε και δεν έχει σχέδιο.

Αφού επί 7 μήνες διαχειρίστηκε, με επικοινωνιακή λογική, το πρόβλημα ελλείμματος της Ελληνικής Οικονομίας, πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους, κατά μέσο όρο, να εκτοξεύονται από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009, οδήγησε τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού.

Αυτούς τους μήνες, η Κυβέρνηση, μεταξύ άλλων:

Επέδειξε αβουλία, αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα.
Παρουσίασε έλλειψη σοβαρού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Καθυστέρησε να πάρει μέτρα, και όταν πήρε κάποια, το μίγμα τους απεδείχθη κατάλληλη θεραπεία για το προηγούμενο στάδιο της ασθένειας.
Προχώρησε στην κατάθεση Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που ήταν κατώτερο των περιστάσεων.
Αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα.
Έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές με τις παλινωδίες, τις αντιφατικές δηλώσεις, τις ανεύθυνες διαρροές.
Δεν «έμαθε» να τις «διαβάζει». Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια.

Το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη αρχικά άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε, δυστυχώς, προς τη χώρα μας…

Το αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών επιλογών ήταν να κλείσουν οι αγορές για τη χώρα μας.

Ο επίλογος της Κυβερνητικής αποτυχίας γράφτηκε με την αναπόφευκτη προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης και την απαραίτητη χρηματοδοτική στήριξη από αυτόν.

Η ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης γι αυτή την εξέλιξη είναι αντικειμενική και ξεκάθαρη.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Στις συνθήκες της κρίσης δεν επιτρέπεται να κρυβόμαστε.

Για την αποκόλληση από το τέλμα τα πολιτικά κόμματα, οι «παράγοντες» της οικονομικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής, αλλά και κάθε πολίτης, οφείλει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης του.

Για το χθες, για το σήμερα, για το αύριο.

Χωρίς να αποφεύγουμε ή να μετακυλύουμε την ευθύνη.

Άλλωστε όλοι μας γνωρίζουμε ποιοί δημιούργησαν τα «υποκείμενα νοσήματα» της Οικονομίας.

Την ιστορία της Ελληνικής Οικονομίας θα την γράψουμε όλοι μαζί.

Το ζητούμενο σήμερα είναι τι μπορεί να γίνει ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις της κρίσης στην κοινωνία, να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης και τους όρους του όσο γίνεται ταχύτερα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης όσο γίνεται πιο γρήγορα.

Με την εκπόνηση και εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου και ρεαλιστικού σχεδίου για την Οικονομία.

Με συγκεκριμένες, συνεκτικές και ποσοτικοποιημένες δράσεις.

Η ανάταξη της Ελληνικής Οικονομίας απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, επιμέρους στοχευμένες πολιτικές επιλογές, ισχυρή πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση.

Μέχρι σήμερα, η παρούσα Κυβέρνηση φαίνεται ελλειμματική σε σχέση με αυτές τις προϋποθέσεις.

Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί.

Εμείς θα είμαστε εδώ να συμβάλλουμε με εποικοδομητικό και ουσιαστικό τρόπο.

11Μάι

“Το πρόβλημα ελλείμματος μετατράπηκε σε κρίση δανεισμού” – Άρθρο στην Εφημερίδα Ημέρα

Εξετάζοντας την πορεία του διαφορικού (σε σχέση με το γερμανικού) επιτοκίου (ή spread) του ελληνικού δεκαετούς κρατικού ομολόγου, σε ένα πλαίσιο σύγκρισης με το αντίστοιχο της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας (οι χώρες που ατυχέστατα οι αγγλοσάξονες αποκαλούν PIIGS ή GIPSI), μπορούμε να ξεχωρίσουμε τέσσερις περιόδους.

Η πρώτη περίοδος είναι αυτή της σύγκλισης του διαφορικού επιτοκίου της Ελλάδας με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο μέχρι την ένταξη της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ).

Η δεύτερη περίοδος χαρακτηρίζεται από μία σημαντική και μακροχρόνια σταθεροποίηση του διαφορικού επιτοκίου της Ελλάδας, όπως και των άλλων «συγγενών» ευρωπαϊκών χωρών, σε επίπεδα κατά πολύ χαμηλότερα των 100 μονάδων βάσης (μ.β.), και κυρίως κάτω από 50, ως τους πρώτους μήνες του 2008. Δημιουργήθηκε, έτσι, στην ελληνική οικονομία ένα περιβάλλον «φθηνής» χρηματοδότησης για το κράτος, τα πιστωτικά ιδρύματα, και συνεπώς για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Η τρίτη περίοδος, από τις αρχές του 2008, συνδέεται άμεσα με τα πρώτα σημάδια της χρηματοπιστωτικής κρίσης και την κορύφωσή της με την κατάρρευση της Lehman Brothers το φθινόπωρο του 2008. Έτσι, η στενότητα άντλησης ρευστότητας των διεθνών αγορών είχε ως αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση των διαφορικών επιτοκίων των εν λόγω χωρών μετά το φθινόπωρο του 2008, με την Ελλάδα και την Ιρλανδία να παρουσιάζουν την υψηλότερη αύξηση του διαφορικού επιτοκίου στις αρχές του 2009. Συγκεκριμένα, το διαφορικό επιτόκιο της Ελλάδας αυξήθηκε από τις 74 μ.β. στις 25/9/2008 στις 299 μ.β. στις 17/2/2009, ενώ την ίδια ημέρα το διαφορικό επιτόκιο της Ιρλανδίας ήταν 246 μ.β., της Ισπανίας 108 μ.β., της Πορτογαλίας 161 μ.β. και της Ιταλίας 141 μ.β. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται, κυρίως, στη μεγάλη πτώση του επιτοκίου του γερμανικού δεκαετούς ομολόγου. Ειδικότερα, το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου της Γερμανίας στις 25/9/2008 ήταν 4,23, στις 15/10/2008 4,11 και στις 17/2/2009 στο 2,9. Σταδιακά, όμως, και αφού η ρευστότητα, μετά τις νομισματικές παρεμβάσεις και τα διεθνή πακέτα στήριξης, άρχισε να ενισχύεται σταδιακά στις διεθνείς αγορές, το διαφορικό επιτόκιο της Ελλάδας αποκλιμακώθηκε, όπως και τα αντίστοιχα των άλλων χωρών, τείνοντας προς τις 100 μ.β. το καλοκαίρι του 2009, αφήνοντας την Ιρλανδία σε υψηλότερα επίπεδα.

Η τέταρτη περίοδος ξεκινά το φθινόπωρο του 2009. Μετά τις εκλογές της 4^ης Οκτωβρίου και, κυρίως, λόγω των πράξεων και παραλήψεων της Κυβέρνησης, το διαφορικό επιτόκιο ξεκίνησε μία ξέφρενη ανοδική πορεία, αφήνοντας εξωφρενικά πίσω τις υπόλοιπες χώρες και ξεπερνώντας πριν λίγες ημέρες τις 1000 μ.β. Συγκεκριμένα, το spread στις 5/10/2009 ήταν στις 130 μ.β., ενώ ενάμισι μήνα μετά, και αφού είχε γνωστοποιήσει στη Eurostat το «φούσκωμα» του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 12,7%, το spread ανήλθε στις 153 μ.β. (17/11/2009). Η δημοσιοποίηση, όμως, του Προϋπολογισμού, αλλά και η αβουλία, η αναποφασιστικότητα και η αβελτηρία της Κυβέρνησης είχε ως αποτέλεσμα το spread να ανέβει στις 273 μ.β. στις 21/12/2009, ενώ η επικοινωνιακή λογική της Κυβέρνησης στη διαχείριση της κατάστασης της Ελληνικής Οικονομίας οδήγησε, εν συνεχεία, σε καθοριστική συρρίκνωση της αξιοπιστίας της στις αγορές, εκτοξεύοντας το spread στις 424 μ.β. στις 16/4/2010 και στις 1021 μ.β. στις 28/4/2010.

Έτσι, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αφού επί 7 μήνες διαχειρίστηκε, με επικοινωνιακή λογική, το πρόβλημα ελλείμματος της Ελληνικής Οικονομίας, πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισαν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες είδαν τα ελλείμματά τους, κατά μέσο όρο, να εκτοξεύονται από το 0,8% του Α.Ε.Π. το 2007 στο 6,8% του Α.Ε.Π. το 2009, οδήγησε τη χώρα σε οξύτατη κρίση δανεισμού. Αυτούς τους μήνες, η Κυβέρνηση, μεταξύ άλλων:

παρουσίασε έλλειψη σοβαρού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης,
καθυστέρησε να πάρει μέτρα, και όταν πήρε κάποια το μίγμα τους απεδείχθη κατάλληλη θεραπεία για το προηγούμενο στάδιο της ασθένειας,
προχώρησε στην κατάθεση Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που ήταν κατώτερο των περιστάσεων,
αναφέρονταν απαξιωτικά για τη χώρα, το κύρος και την αξιοπιστία της, υπονομεύοντας τη δανειοληπτική της ικανότητα,
έστελνε λανθασμένα μηνύματα στις αγορές με τις παλινωδίες, τις αντιφατικές δηλώσεις, τις ανεύθυνες διαρροές,
δεν «έμαθε» να τις «διαβάζει». Μιλούσε για «Τιτανικό», για απώλεια εθνικής κυριαρχίας και για προσφυγή στο ΔΝΤ, και μετά έβγαινε στις αγορές για να δανειστεί με πολύ υψηλά επιτόκια. Το «γεμάτο όπλο στο τραπέζι» απεδείχθη αρχικά άσφαιρο και όταν γέμισε στράφηκε, δυστυχώς, προς τη χώρα μας.

Το αποτέλεσμα, συνεπώς, αυτών των πολιτικών επιλογών ήταν να κλείσουν οι αγορές για τη χώρα μας. Οπότε, η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, και εντέλει στο ΔΝΤ, ήταν αναπόφευκτη και η χρηματοδότηση από αυτόν απαραίτητη.

11Μάι

Δήλωση για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού

Ο Αναπληρωτής Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Οικονομίας της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Φθιώτιδας, κ. Χρήστος Σταϊκούρας, έκανε την ακόλουθη δήλωση, για την Πορεία Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού:

« Η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού για το 2010, λαμβάνοντας υπόψη και τη χθεσινή δημοσιοποίηση των προσωρινών στοιχείων για το 1^ο τετράμηνο του έτους, δεν ανταποκρίνεται στους στόχους που έχει θέσει η Κυβέρνηση στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (του Ιανουαρίου και το «αναθεωρημένο»).

Άλλωστε αν η πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού ήταν ικανοποιητική, προς τι τα επιπλέον 4,8 δισ. ευρώ μέτρα του Μαρτίου και τα επιπλέον 5,8 δισ. ευρώ μέτρα του Μαΐου για το 2010;

Προφανώς όμως οι αγορές, οι αξιολογικοί οίκοι και οι «επόπτες», παρά τις όποιες υπερβολές στις εκτιμήσεις τους, γνωρίζουν την πραγματικότητα.

Πραγματικότητα η οποία συνίσταται στα εξής στοιχεία:

1^ον. Τα καθαρά έσοδα το 1^ο τετράμηνο του 2010 αυξήθηκαν κατά 10% σε σχέση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2009, έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%, παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνεται η έκτακτη εισφορά στις μεγάλες επιχειρήσεις (περίπου 750 εκατ. ευρώ) και παρατηρείται μειωμένη επιστροφή φόρων στις εξαγωγικές κυρίως επιχειρήσεις (περίπου 500 εκατ. ευρώ).

2^ον. Χωρίς αυτά (δηλαδή την έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις και την επιστροφή φόρων) τα έσοδα παρουσίασαν αύξηση μόλις κατά 1,5% το 1^ο τετράμηνο του 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό, έναντι στόχου για αύξηση κατά 10,9%.

Τα καθαρά έσοδα χωρίς την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων παρουσίασαν αύξηση κατά 4,9% έναντι στόχου για αύξηση κατά 11,7%.

3^ον. Οι δαπάνες είναι μειωμένες κατά 8,1%, κυρίως λόγω της μείωσης των πρωτογενών δαπανών εξαιτίας και της χορήγησης χαμηλότερου Δώρου Πάσχα εφέτος (το Μάρτιο σε σχέση με τον Απρίλιο πέρυσι) και της συρρίκνωσης των τόκων εξυπηρέτησης του χρέους (κατά 150 εκατ. ευρώ).

4^ον. Οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) είναι μειωμένες κατά 1,5 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο (δηλαδή κατά 39%), και το «αναθεωρημένο» Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης.

Η εξέλιξη αυτή καταδεικνύει την απουσία αναπτυξιακού προσανατολισμού της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Αντί μάλιστα η Κυβέρνηση να λάβει τα αναγκαία αντισταθμιστικά μέτρα τόνωσης της αγοράς, μέτρα μηδενικού ή ελαχίστου δημοσιονομικού κόστους που ως Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουμε καταθέσει από τον Ιανουάριο, μειώνει αισθητά σε σχέση με πέρυσι τις δαπάνες στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Το Μάρτιο το Πρόγραμμα μειώθηκε κατά 600 εκατ. ευρώ.

Το Μάιο κατά επιπλέον 500 εκατ. ευρώ.

Ενώ ισόποση μείωση προβλέπεται και για το 2011, και για το 2012.

Έτσι αντιλαμβάνεται η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. την ανάπτυξη!

5^ον. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο περιορισμός του ελλείμματος κατά 42% το 1^ο τετράμηνο του 2010 είναι εικονικός.

Εάν αφαιρέσουμε την έκτακτη εισφορά των επιχειρήσεων και θέσουμε τους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης για την επιστροφή φόρων στις επιχειρήσεις και τις δαπάνες του Π.Δ.Ε., το έλλειμμα μειώνεται κατά 16% έναντι 35% που είναι ο στόχος.

Συνεπώς, τα στοιχεία εκτέλεσης του Κρατικού Προϋπολογισμού δεν επιτρέπουν πανηγυρισμούς.

Άλλωστε, αντίστοιχους Κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, η χώρα τους έχει πληρώσει ακριβά το τελευταίο επτάμηνο.

Επιβάλλει την ανάληψη πρωτοβουλιών ώστε να μετριασθούν, κατά το δυνατόν, οι επιπτώσεις των χειρισμών της Κυβέρνησης στην κοινωνία (ανεργία και κοινωνική συνοχή), να εξέλθουμε από το μηχανισμό στήριξης και τους όρους του όσο γίνεται ταχύτερα, και να σπάσουμε το «φαύλο κύκλο» της ύφεσης το ταχύτερο δυνατό.

Και προς αυτή την κατεύθυνση η Νέα Δημοκρατία θα συμβάλει με υπεύθυνο και εποικοδομητικό τρόπο».

10Μάι

Εισήγηση στην Ολομέλεια για τις επιπτώσεις από την ανάκληση λειτουργίας των εταιρειών COMMERCIAL VALUE, ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΓΑ και ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ ΑΕΑΖ

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Η Επερώτηση την οποία καταθέσαμε, αλλά και οι μέχρι τώρα τοποθετήσεις των αξιότιμων Συναδέλφων μου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αναδεικνύουν την οικονομική και κοινωνική διάσταση της μη αντιμετώπισης του προβλήματος του Ομίλου ΑΣΠΙΣ.

Θα ήθελα από τη δική μου πλευρά να καταδείξω και μια άλλη διάσταση της υπόθεσης, την πολιτική.

Την πολιτική διάσταση της παρέμβασης, της διαχείρισης, της ρύθμισης των δυνάμεων της αγοράς και της οικονομίας.

Πρόκειται ακριβώς για εκείνη τη διάσταση στην οποία η παρούσα Κυβέρνηση έχει να επιδείξει χαμηλές επιδόσεις.

Είτε κανείς τις εξετάσσει σε μακροοικονομικό επίπεδο (διαχείριση προβλήματος ελλείμματος και κρίση δανεισμού), είτε σε μικροοικονομικό επίπεδο (διαχείριση της αφερεγγυότητας ενός χρηματοοικονομικού ιδρύματος).

Η «συνταγή» της Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι η ίδια:

1^ον. Προσπάθεια η ευθύνη να μετακυλιθεί στην προηγούμενη Κυβέρνηση της Ν.Δ., πάντοτε επί δικαίων και αδίκων.

Προσπάθεια που δεν λαμβάνει υπόψη της ορθές πρωτοβουλίες της προηγούμενης Κυβέρνησης.

Πρωτοβουλίες όπως:

Η θέσπιση αυστηρών ορίων φερεγγυότητας σε όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Η κατάρτιση νόμου για την επιτάχυνση της εκκαθάρισης των ασφαλιστικών εταιρειών, με προτεραιότητα στην αποζημίωση των εργαζομένων σε αυτές.
Η καθιέρωση νέου συστήματος καθολικών και αυστηρών ελέγχων σε όλες τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Η πραγματοποίηση τακτικών και επαναλαμβανόμενων ελέγχων, με την ανάκληση άδειας 14 ασφαλιστικών εταιρειών.
Η νομοθετική πρωτοβουλία για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων και των χρημάτων των ασφαλισμένων καθώς και των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

2^ον. Πρόχειρη και επιφανειακή ανάλυση του ζητήματος και των συνεπειών του.

3^ον. Ανυπαρξία ουσιαστικής διαβούλευσης και διαφάνειας στη λήψη αποφάσεων, διαπίστωση στην οποία συγκλίνουν και οι εργαζόμενοι με τους ασφαλισμένους.

4^ον. Αβελτηρία, αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα στην επίλυση του ζητήματος, επιζήμιες προσεγγίσεις για χιλιάδες συμπολίτες μας.

Χαρακτηριστικά, σε Επίκαιρη Ερώτηση του Συναδέλφου κου. Βορίδη που συζητήθηκε πριν από 5 μήνες, στις 14.12.2009, ο Υφυπουργός κ. Σαχινίδης αναγνώρισε ότι «…πρόκειται για ένα μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα…» και δήλωσε «…ότι έχουμε συγκεκριμένες σκέψεις τις οποίες θα μετουσιώσουμε σε πολιτική πράξη αφού συζητήσουμε με τους παράγοντες τις αγοράς».

Δύο (2) μήνες αργότερα, πριν από 3 μήνες, στις 3.2.2010, ο κ. Υπουργός Οικονομικών σε απάντηση σχετικής Ερώτησης του Ομιλούντος που κατατέθηκε 13.1.2010 αναφέρει ότι το Υπουργείο «…επεξεργάζεται λύσεις που θα τηρούν το πλαίσιο της κοινοτικής νομοθεσίας περί κρατικών ενισχύσεων».

Η επεξεργασία όπως φαίνεται ακόμη συνεχίζεται από την Κυβέρνηση…

Ακόμη περιμένουμε, οι ασφαλισμένοι και οι εργαζόμενοι αναμένουν, τις ουσιαστικές νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του ζητήματος.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Πιο συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αντί να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στην επίλυση του ζητήματος που παρέλαβε, κατηγόρησε, επίσημα και ανεπίσημα, την προηγούμενη Κυβέρνηση ότι είχε ψηφίσει μια, δήθεν, αντικοινοτική ρύθμιση.

Μίλησε για νομοθετικό κενό, το οποίο όμως μέχρι σήμερα, δηλαδή μετά από 7 μήνες, δεν έχει κατορθώσει να καλύψει.

Στη συνέχεια άλλαξε τον Επόπτη Χαρτοφυλακίων Ζωής, για να διορίσει πρόσωπο εμπιστοσύνης της.

Εξέδωσε Υπουργική Απόφαση, επί τη βάσει της δήθεν αντικοινοτικής ρύθμισης, σχετικά με τις ενέργειες που όφειλε να κάνει ο επόπτης, αφενός για τον υπολογισμό του χρηματοοικονομικού ανοίγματος, και αφετέρου για την λειτουργία των χαρτοφυλακίων.

Ποτέ δεν ξεκαθάρισε τι θα χρηματοδοτούσε από το άνοιγμα αυτό και με ποιές διαδικασίες, αφού η ίδια είχε δήθεν διαπιστώσει νομοθετικό κενό για την χρηματοδότηση.

Ποτέ δεν προχώρησε σε έλεγχο, ως όφειλε, σύμφωνα και με τη δική της Υπουργική Απόφαση, του Επόπτη που διόρισε, και ο οποίος πράγματι διενεργεί πράξεις εκκαθάρισης με κόστος για την περιουσία των ασφαλισμένων.

Ποτέ δεν διαβουλεύτηκε με την αγορά, παρά μόνο πολύ πρόσφατα, και μετά την αλλαγή του Δ.Σ. της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών.

Ποτέ δεν ζήτησε επίσημη τεχνική βοήθεια από την Εποπτική Αρχή.

Δεν θεώρησε καν υποχρέωσή της να δώσει ένα χρονοδιάγραμμα για το πώς και το πότε θα αντιμετώπιζε το ζήτημα.

Και εν τέλει, επεξεργάζεται ένα Σχέδιο Νόμου, χωρίς διαβούλευση και χωρίς ενημέρωση της Αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής, όπως επιβεβαίωσαν πρόσφατα όλοι οι Συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αυτής της Επιτροπής.

Καθυστερεί δε σε τέτοιο βαθμό την κατάθεση και ψήφισή του, με αποτέλεσμα να έχει παραλύσει εντελώς η ασφαλιστική αγορά, τόσο λόγω του συγκεκριμένου προβλήματος όσο και λόγω έλλειψης ουσιαστικής εποπτείας εξαιτίας της διάλυσης του επόπτη.

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Οι πράξεις και οι παραλείψεις της Κυβέρνησης ζημιώνουν τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης.

Επιτείνουν την αβεβαιότητα και την ανησυχία εργαζομένων και ασφαλισμένων.

Όμως η αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, επιμέρους στοχευμένες πολιτικές επιλογές, ισχυρή πολιτική βούληση και αποτελεσματική πολιτική καθοδήγηση.

Μέχρι σήμερα, η παρούσα Κυβέρνηση φαίνεται ελλειμματική σε σχέση με αυτές τις προϋποθέσεις.

Ας ελπίσουμε ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί.

Εμείς θα είμαστε εδώ να συμβάλλουμε με εποικοδομητικό και ουσιαστικό τρόπο.